Το μαύρο άσπρο

Το μαύρο άσπρο

Ξεπερνώντας κάθε όριο πρόκλησης απέναντι στο λαό, που έχει γονατίσει από τα τόσα βάρη που έχουν φορτωθεί στην πλάτη του, η κυβέρνηση βγήκε, χτες, να θριαμβολογήσει για την απόφαση του Γιούρογκρουπ για την εκταμίευση της δόσης, υποστηρίζοντας ότι «έκλεισε με επιτυχία ο πρώτος κύκλος μιας σκληρής διαπραγμάτευσης με τους δανειστές».
Η κυβερνητική εκπρόσωπος, στην οποία ανατέθηκε το καθήκον να ενημερώσει το λαό για το ...θρίαμβο, παρέλειψε να εξηγήσει ότι η «επιτυχία» περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, καταρχάς τη διατήρηση όλων των μνημονιακών μέτρων προηγούμενων κυβερνήσεων, την άρση της όποιας προστασίας υπήρχε για την πρώτη κατοικία, την κλιμάκωση της φοροεπιδρομής στο λαό με διατήρηση όλων των χαρατσιών που είχαν επιβληθεί και, επιπλέον, αύξηση του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης για τη λαϊκή οικογένεια, μειώσεις στις συντάξεις μέσω της αύξησης της εισφοράς για την Υγεία. Περιλαμβάνει, ακόμα, ισχυρή δέσμευση για σαρωτικές ανατροπές στο κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα, που φυσικά εμπεριέχουν νέες αυξήσεις ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μειώσεις στις συντάξεις, για αλλαγές στη φορολογική κλίμακα, για χτύπημα των αγροτών με αύξηση της φορολογίας τους και άλλα μέτρα σε βάρος του ισχνού τους εισοδήματος. Ενώ, ταυτόχρονα, περιλαμβάνει μια σειρά από φοροαπαλλαγές, διευκολύνσεις και χρηματοδοτήσεις προς όφελος του κεφαλαίου.
Εν ολίγοις, η κυβέρνηση πέτυχε, αλλά στόχους που υπαγόρευσαν οι ανάγκες του κεφαλαίου. Ενώπιόν του μπορεί να κομπάζει όπως και ενώπιον της ΕΕ, που βλέπει τη στρατηγική της να υλοποιείται με σταθερότητα και από αυτήν την κυβέρνηση.
Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, ουδέποτε διαπραγματεύτηκε για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Γι' αυτό και παρουσιάζει το μαύρο για άσπρο, καθώς ταυτόχρονα έχει να υπηρετήσει και μια ακόμα ανάγκη, δική της και της αστικής τάξης: Την ανάγκη για απόσπαση της λαϊκής συναίνεσης σε μια κατάφωρα αντιλαϊκή πολιτική. Ο στόχος αυτός υποβάλλει μια προπαγάνδα, σύμφωνα με την οποία συνιστούν μέγα επίτευγμα η - ανύπαρκτη - «προστασία της πρώτης κατοικίας» και η «διατήρηση της ρύθμισης των 100 δόσεων χωρίς επί της ουσίας αλλαγές στο ισχύον καθεστώς», η διευκόλυνση δηλαδή της αποπληρωμής των χαρατσιών που επιβάλλουν στο λαό!
Εκεί αρχίζουν και τελειώνουν τα ...επιτεύγματα για το λαό. Κι ας προσπαθεί η κυβερνητική προπαγάνδα με τις τεχνηέντως θολές εκφράσεις να πείσει το λαό ότι συνιστούν θετική για τα συμφέροντά του εξέλιξη «η εκταμίευση της δόσης», που θα ξεκοκαλίσουν τα μονοπώλια, τα «καλά νέα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας που ήρθαν από τη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών», όταν ο ίδιος φορτώνεται με χρέη για να εξασφαλίσει ρευστότητα το κεφάλαιο, ή «η επιστροφή της εμπιστοσύνης των επενδυτών αλλά και των καταθετών στην ελληνική οικονομία και το τραπεζικό σύστημα», όταν η αναθέρμανση της καπιταλιστικής οικονομίας προϋποθέτει να πάνε στην πυρά όλα του τα δικαιώματα.
Από τη σκοπιά, λοιπόν, των συμφερόντων του κεφαλαίου είναι κατανοητές οι κυβερνητικές θριαμβολογίες. Από τη σκοπιά, όμως, των λαϊκών συμφερόντων συνιστά πρόκληση η όλη προσπάθεια. Η επιδίωξή τους να πείσουν το λαό, την ώρα που κατακρεουργούν τα δικαιώματά του, ότι «υπερασπίζονται τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας και προστατεύουν τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα» δεν πρέπει να περάσει.