Προσπάθεια χειραγώγησης του κινήματος

Προσπάθεια χειραγώγησης του κινήματος

Οταν με αφορμή την απεργία στις 12 Νοέμβρη ο ΣΥΡΙΖΑ καλούσε σε συμμετοχή στην κινητοποίηση, οι περισσότεροι μίλησαν για «φαιδρότητες». Το ζήτημα είναι, όμως, πολύ πιο σοβαρό. Αυτό απέδειξε η επανάληψη του ίδιου έργου με αφορμή τη χτεσινή απεργία, στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να παρέμβει πιο οργανωμένα και με πιο επεξεργασμένη επιχειρηματολογία, παίρνοντας υπόψη και τις αντιδράσεις από την προηγούμενη φορά.
Ετσι, από το βήμα της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι πρέπει να στηρίζονται οι αγώνες των εργαζομένων, «διότι είναι δύναμη για μια κυβέρνηση που διαπραγματεύεται όταν η κοινωνία αντιδρά». Την ίδια ώρα, το τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ καλούσε στην απεργία επειδή «οι λαϊκοί αγώνες, τα κοινωνικά κινήματα και οι εργατικές διεκδικήσεις αποτελούν κρίσιμο παράγοντα για μια πραγματική δημοκρατία, για την ανατροπή της βαριάς κληρονομιάς που έχει αφήσει η υλοποίηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών των τελευταίων χρόνων».
Τέλος, την Τετάρτη, στην «Αυγή» δημοσιεύτηκε άρθρο στο οποίο διαβάζουμε: «"Η συμφωνία του Αυγούστου", επανέλαβε και χτες ο Τσίπρας, "μας περιορίζει και μάλιστα παρά τη θέλησή μας, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για την υποστήριξη και την προστασία των κοινωνικών δυνάμεων που θέλουμε να εκπροσωπούμε" (...) Το χειρότερο που θα μπορούσε να κάνει μια κυβέρνηση της Αριστεράς, θα ήταν να σημάνει σιωπητήριο στο λαό. Καλύτερα να πυροβολήσει τα πόδια της».

***

Ο ΣΥΡΙΖΑ παρεμβαίνει στους εργατικούς αγώνες για να τους χειραγωγήσει και να συμβάλλει με τις όποιες δυνάμεις του στην υπονόμευση και στην ανακοπή κάθε προσπάθειας ανασύνταξης και ριζοσπαστικοποίησης. Στο στόχο αυτό συναντιέται με τα άλλα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, με τις δυνάμεις τους στο κίνημα. Κι αυτό είναι μεγάλη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ στην εργοδοσία.
Στην επιχειρηματολογία που αναπτύσσει, λέει ότι τα αντιλαϊκά μέτρα που διαπραγματεύεται δεν είναι τάχα δική του επιλογή και ότι με τη στήριξη του λαού μπορεί να πετύχει καλύτερο αποτέλεσμα. Παρουσιάζει την κυβέρνηση σαν τη «φωνή» των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στα παζάρια με τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, όταν αυτά γίνονται με κριτήριο τα συμφέροντα του κεφαλαίου και μόνο.
Γι' αυτό παλεύει ο ΣΥΡΙΖΑ να επανέλθει η οικονομία σε ρυθμούς ανάκαμψης και προς αυτή την κατεύθυνση νομοθετεί μέτρα που δρουν υποβοηθητικά, επειδή κάνουν ακόμα φτηνότερη την εργατική δύναμη και ταυτόχρονα ανοίγουν νέα πεδία δράσης για το κεφάλαιο. Αυτά είναι όμως τα μέτρα ενάντια στα οποία οι εργαζόμενοι κήρυξαν την απεργία!
Καλώντας, λοιπόν, στην απεργία, ο ΣΥΡΙΖΑ δρα και από την αναβαθμισμένη θέση της κυβέρνησης, σαν το «ρυμουλκό» που επιχειρεί να σύρει τους εργαζόμενους στην αγκαλιά και στους στόχους της εργοδοσίας, την οποία υπηρετεί με την πολιτική του και τα μέτρα που παίρνει.

***

Κατά τον ίδιο τρόπο, χρησιμοποιεί και το επιχείρημα ότι η απεργία δε στρέφεται ενάντια στην κυβέρνηση, αλλά ενάντια στις «νεοφιλελεύθερες» δυνάμεις, με τις οποίες η κυβέρνηση υποτίθεται ότι διαφωνεί! Ομως, η πολιτική που εφαρμόζεται απ' όλες τις αστικές δυνάμεις, «νεοφιλελεύθερες» και «σοσιαλδημοκρατικές», «δεξιές» και «αριστερές», η πολιτική που εφαρμόζουν διάφοροι «σύμμαχοι» της κυβέρνησης ανά τον κόσμο, λιγότερο ή περισσότερο περιοριστική, παντού τσακίζει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα για να στηρίξει το κεφάλαιο.
Και με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση προσπαθεί να συσκοτίσει ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική που να εξυπηρετεί ταυτόχρονα και το κεφάλαιο και το λαό. Η πολιτική της κυβέρνησης έχει «ταξικό πρόσημο» υπέρ του κεφαλαίου, όπως και οι προηγούμενες, γι' αυτό τα μέτρα που παίρνει και τσακίζουν το λαό, ταυτόχρονα είναι και μέτρα στήριξης του κεφαλαίου, το οποίο βεβαίως ενισχύεται και με επιπλέον παροχές (ανακεφαλαιοποίηση, πακέτα στήριξης, ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.), που επίσης θα πληρώσει ο λαός.
Επομένως, προσπαθούν να βάλουν το λαό να πολεμάει ανεμόμυλους, να τον στοιχίσουν πίσω από στόχους αλλότριους προς τα πραγματικά τους συμφέροντα. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δείξουν ανοχή στην τακτική που ακολουθούν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, το έργο το έχουν ξαναδεί με τις πρώτες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, το οποίο μάλιστα στην εποχή του αναδείχτηκε κυβέρνηση με πιο ριζοσπαστικά συνθήματα από αυτά που προβάλλει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πραγματικό κέρδος για τους εργαζόμενους είναι να παλέψουν για την ανασύνταξη του κινήματος και αυτό προϋποθέτει την απαλλαγή του από την επιρροή της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, των δυνάμεων που δρουν για λογαριασμό τους στα συνδικάτα.