Αντιπαράθεση με την πολιτική του κεφαλαίου όπου κι αν εκφράζεται

Αντιπαράθεση με την πολιτική του κεφαλαίου όπου κι αν εκφράζεται

Τα εκατοντάδες προσφυγόπουλα πεταμένα στα λασπόνερα της Ειδομένης είναι η εικόνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης τη βδομάδα που πέρασε. Είναι, ταυτόχρονα, μια εικόνα από το μέλλον που χτίζει το κεφάλαιο για το σύνολο της εργατικής τάξης. Το βεβαιώνει το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με τους «εταίρους» της, που άρχισε και πάλι αυτή τη βδομάδα.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση έχει ήδη εκδηλώσει τη χαρά της γιατί ολοκληρώνεται η πρώτη «αξιολόγηση» του 3ου μνημονίου. Δε λέει, βέβαια, ότι αυτή η «αξιολόγηση» είναι σπαρμένη με ένα μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων που θα αρχίσουν άμεσα να καταφτάνουν για ψήφιση από τη Βουλή, με στόχο αναδιαρθρώσεις αναγκαίες για το κεφάλαιο, κάλυψη δημοσιονομικών κενών με μόνιμο τρόπο, επίτευξη αιματοβαμμένων πρωτογενών πλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς, τόσο για το 2016 όσο και για τα επόμενα χρόνια.

Η λίστα, με βάση την αντιλαϊκή συμφωνία, περιλαμβάνει πολλαπλές παρεμβάσεις, με άξονες την κατεδάφιση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, τη δραστική μείωση των συντάξεων, την απογείωση της φοροληστείας στα λαϊκά στρώματα, τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων στις τράπεζες με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών ακόμη και για την πρώτη κατοικία, την εκχώρηση φρέσκου ζωτικού χώρου σε επιχειρηματικούς ομίλους, μέσω του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων. Κι όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα και των τριών μνημονίων, ενώ στον επόμενο τόνο θα έρθουν και οι παρεμβάσεις για το «ανοιχτό» ζήτημα των εργασιακών σχέσεων.

Ολα υπό κατεδάφιση

Από την πρώτη κιόλας συνάντηση των «εταίρων» με τον υπουργό Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλο, επιβεβαιώθηκε ότι στο Ασφαλιστικό τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα. Ο ίδιος ο υπουργός δήλωσε ότι όλα τα βασικά ζητήματα «είναι ανοιχτά». Κι αυτό στην πράξη σημαίνει ότι: Οι νέες συντάξεις που θα αποδίδονται από εδώ και πέρα θα είναι ακόμα μικρότερες και από το αρχικό σχέδιο. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης είναι η διαμόρφωση ακόμα χαμηλότερων ποσοστών αναπλήρωσης για το λεγόμενο ανταποδοτικό τμήμα της σύνταξης, που θα προέρχεται από τις εισφορές των ασφαλισμένων. Η «εθνική» σύνταξη θα αποδίδεται με ακόμα χειρότερες προϋποθέσεις και όσον αφορά τη θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων, αλλά πιθανή είναι και η διασύνδεση της «εθνικής» με αυξημένο αριθμό ενσήμων για ολόκληρο το ποσό (π.χ. 6.000 μέρες ασφάλισης αντί των 4.500 ημερών). Για τις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις, υπάρχει η δέσμευση της κυβέρνησης για μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1,8 δισ. ευρώ για φέτος, αλλά και συνολικά των δημοσιονομικών μέτρων μέχρι το 2018. Η λεγόμενη «προσωπική διαφορά» ενδέχεται να αποτελέσει το προκάλυμμα μόνο για την επιβολή μειώσεων και στις κύριες συντάξεις που αποδίδονται μέχρι τώρα. Παράλληλα, στο τραπέζι παραμένουν αυτούσιες οι αρχικές προτάσεις για δραματικές αυξήσεις στις εισφορές αγροτών και επιστημόνων μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων. Μείωση, επίσης, θα επιβληθεί και στις επικουρικές, όπως και στα εφάπαξ, ενώ δεδομένη είναι η αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων όλων των Ταμείων.

Κανένα δικαίωμα ξεχασμένο

Μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις, το ΚΚΕ τόνισε και τη βδομάδα που πέρασε ότι ο λαός με την οργανωμένη πάλη του πρέπει όχι μόνο να εμποδίσει αυτήν την πολιτική, αλλά και να μην παραιτηθεί από την ανάγκη ανάκτησης των απωλειών που είχε τα χρόνια της κρίσης. Σημείωσε ότι τα δικαιώματα που έχασε ο λαός έως τώρα δεν είναι «περασμένα - ξεχασμένα». Και μ' αυτό σαν δεδομένο, κατέθεσε πρόταση νόμου για την αποκατάσταση του κατώτερου μισθού και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Η πρόταση αυτή, που πρέπει να γίνει κτήμα του εργατικού - λαϊκού κινήματος και των συνδικαλιστικών οργανώσεων, είναι μια συμβολή στην πάλη για τα λαϊκά συμφέροντα. Καθώς, μάλιστα, το Ασφαλιστικό ακολουθούν ανατροπές στα Εργασιακά, στο συνδικαλιστικό νόμο, στο Φορολογικό, παραπέρα απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, οι μέρες που έρχονται δεν μπορεί παρά να είναι μέρες προετοιμασίας και οργάνωσης για την επιτυχία της 48ωρης απεργίας που έχει ήδη αποφασιστεί.

Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, ισχυρίζεται ότι αυτά τα μέτρα είναι αναγκαία, γιατί θα οδηγήσουν στην οριστική έξοδο από την κρίση και στη διασφάλιση της πορείας στην Ευρωζώνη, που θα είναι προς το συμφέρον του λαού. Η κυβέρνηση κρύβει ότι και στη φάση της όποιας καπιταλιστικής ανάκαμψης, όλα τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα θα παραμείνουν, ενώ την ίδια στιγμή η πορεία της ελληνικής οικονομίας θα εξαρτηθεί από τις συνολικότερες εξελίξεις σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου δεν έχει εξαλειφθεί ο κίνδυνος - το αντίθετο, μάλιστα - μιας πιο βαθιάς και συγχρονισμένης κρίσης.

Να χτυπιέται το κακό στη ρίζα του

Η κυβέρνηση, επίσης, προσπαθεί με κάθε τρόπο να επισκιάσει τα αντεργατικά της σχέδια, επικαλούμενη την κρισιμότητα του Προσφυγικού και την ανάγκη να υπάρξει συναίνεση στη διαχείρισή του. Σηκώνει σκόνη και προσπαθεί να δημιουργήσει συγχύσεις για την ταξική πολιτική της. Δεν είναι άλλη, όμως, η πολιτική που χτυπάει τους πρόσφυγες από αυτήν που τσακίζει τους εργαζόμενους και το λαό στη χώρα μας. Οι πρωταγωνιστές του δράματος που ζουν χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες είναι ίδιοι με τους πρωτεργάτες των μέτρων που αφαιρούν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, φορτώνουν στις πλάτες του λαού την καπιταλιστική ανάκαμψη, όπως του φόρτωσαν την καπιταλιστική κρίση. Προσπαθούν ακόμα και να οικειοποιηθούν τη γνήσια λαϊκή - ταξική αλληλεγγύη, για να σκεπάσουν τις ευθύνες τους και να εξαγνιστούν απέναντι στο λαό, που απλόχερα προσφέρει από το υστέρημά του για να ανακουφίσει τους ξεριζωμένους. Η έκφραση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες πρέπει να συνδυαστεί με την κλιμάκωση της πάλης ενάντια στην πολιτική που γεννάει τον πόλεμο και την προσφυγιά, που ζυγίζει τους πρόσφυγες με το ζύγι του κεφαλαίου και, για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, διαλύει ό,τι έχει απομείνει όρθιο από μισθούς, δικαιώματα, συντάξεις. Η μάχη που δίνει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ, που, μαζί με την κυβέρνηση, σαρώνουν το λαό, πάει χέρι - χέρι με τον αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τους οργανισμούς που ανάβουν τη σπίθα του πολέμου και συνθλίβουν λαούς στις μυλόπετρες των άσβεστων ανταγωνισμών τους.

Να δυναμώσει πρακτικά η αλληλεγγύη

Με αφορμή και την κουβέντα που έγινε τη βδομάδα που πέρασε για τα δικαιώματα των γυναικών, να σημειώσουμε, επίσης, τούτο: Οταν μάνες με τα παιδιά στην αγκαλιά περπατάνε χιλιόμετρα χωρίς φαγητό, στέγη και ανθρώπινες συνθήκες υγιεινής, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία τους, τότε κάθε μάνα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας πρέπει και με πρακτικά μέτρα να δυναμώσει την αλληλεγγύη, να ενισχύσει την πάλη ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, της φτώχειας, των πολέμων, της προσφυγιάς. Στο σύνολό του, το εργατικό - λαϊκό κίνημα χρειάζεται να διεκδικήσει άμεσα μέτρα ανακούφισης και στήριξης των προσφύγων, μετακίνησης στις χώρες προορισμού τους, ενάντια στις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Να δυναμώσουν η διεθνιστική αλληλεγγύη, η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που τον γεννά.

Να καταδειχτεί ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ φέρει σοβαρότατες ευθύνες για την εξέλιξη του προβλήματος. Συμμετέχει ενεργά στους σχεδιασμούς της ΕΕ για το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, ψήφισε και συμφώνησε σε αποφάσεις που οδηγούν σε μαζικό εγκλωβισμό προσφύγων - μεταναστών στην Ελλάδα και στο ανοιγοκλείσιμο της κάνουλας των προσφυγικών ροών, σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου για φτηνά εργατικά χέρια.

Να στοχεύουμε τον πραγματικό αντίπαλο

Μπροστά στην ορατή πλέον κατάσταση του εγκλωβισμού δεκάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα, το λαϊκό κίνημα χρειάζεται ακόμη περισσότερο να στοχεύσει τον πραγματικό υπαίτιο για το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, ο λαός να βγάλει συμπεράσματα για το χαρακτήρα της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ και των πολιτικών δυνάμεων που τη στηρίζουν και να απαιτήσει τη σύγκρουση με τις πολιτικές της ΕΕ για το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό. Να εντείνει την αλληλεγγύη του απέναντι στα θύματα του ιμπεριαλισμού, να απομονώσει τις ρατσιστικές - ναζιστικές - φασιστικές συμμορίες.

Η πάλη σ' αυτό το μέτωπο πρέπει να οξυνθεί, καθώς καταγράφεται ήδη σαν ιδιαίτερα επικίνδυνη εξέλιξη η ανάμειξη του ΝΑΤΟ στο Προσφυγικό, μετά από πρόταση των Γερμανίας - Τουρκίας και συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και των άλλων κομμάτων, με προσχηματικές «διαφοροποιήσεις». Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ ουσιαστικά ενισχύει τη στρατιωτική δράση της Τουρκίας στη Συρία, ανοίγοντας το δρόμο για την πιο ενεργή ανάμειξη του ίδιου του ΝΑΤΟ στο «Συριακό» αλλά και στη Βόρεια Αφρική. Αυτό δείχνει η ανάληψη της δράσης από τη Νότια Πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Αυτή η εμπλοκή οδηγεί στην κλιμάκωση του πολέμου και προετοιμάζει νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, π.χ. στη Λιβύη, που θα αυξήσουν τα κύματα των προσφύγων. Οξύνει τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία, που εκδηλώνονται και με τη συγκέντρωση πολεμικών μέσων στην περιοχή και αυξάνει τον κίνδυνο άμεσης εμπλοκής της χώρας στην περίπτωση γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή.