Ποδόσφαιρο και πολιτική: Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ
Γράφει ο 2310net //
Το ποδοσφαιρικό ερώτημα των ημερών δεν είναι γιατί ο Κοντονής διέκοψε το Κύπελλο. Είναι γιατί δεν έχει διακόψει ακόμα και τα τουρνουά 5Χ5.
Το ποδόσφαιρο κάθε χώρας, όπως έχει γράψει παλιότερα και ο Μπογιόπουλος, είναι καθρέφτης του καπιταλισμού της. Στην Ελλάδα, ο λαμογιάρικος, κρατικοδίαιτος καπιταλισμός των στημένων διαγωνισμών, των κρατικών προμηθειών, στη χώρα που οι καπιταλιστές παραβιάζουν κάθε νόμο που έχει γραφτεί, στον διαπλεκόμενο με τα ΜΜΕ καπιταλιστικό μικρόκοσμο η ποδοσφαιρική πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική.
Δίκαιο, καθαρό και ωραίο ποδόσφαιρο στην καπιταλιστική Ελλάδα! Ουτοπία. Σαν σοσιαλιστική νησίδα σε καπιταλιστικό ωκεανό.
Ωστόσο η κατάσταση έχει παραγίνει. Όλοι ξέρουν ότι υπάρχει μια ομάδα η οποία ελέγχει (στήνει) μέχρι και τις καντίνες έξω από τα γήπεδα. Και στο γήπεδο της γειτονιάς σου να πας να παίξεις φοβάσαι μην εμφανιστεί ξαφνικά ένα κοράκι και δώσει πέναλτι στον Ολυμπιακό.
Η αδικία και η ανισότητα δεν είναι φυσικά προνόμιο του ποδοσφαίρου, ωστόσο εκεί εμφανίζονται οι περισσότερες αναλογίες με την πολιτική ζωή. Για την ακρίβεια, εμφανίζεται η αντανάκλαση της πολιτικής ζωής με λίγα χρόνια καθυστέρηση. Η ποδοσφαιρική ανάπτυξη (εδώ γελάμε) της Ελλάδας ήρθε λίγα χρόνια μετά την οικονομική της ανάπτυξη, όταν ήδη άρχισαν οι δείκτες (του χρηματιστηρίου και όχι μόνο) να κατρακυλάνε. Αντίστοιχα η παρακμή του ποδοσφαίρου άρχισε λίγα χρόνια μετά την κρίση και τα μνημόνια.
Την τελευταία 20ετία ο Ολυμπιακός ελέγχει τα πάντα. Συχνά είχε καλύτερες ομάδες αφού τα έσοδα από το Τσάμπιονς Λιγκ του επέτρεπαν να παίρνει σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Ακριβώς όπως το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα που μοίραζε χρήμα, τα πακέτα Ντελόρ και οι επιδοτήσεις της ΕΟΚ.
Η συνεχόμενη κατάκτηση των πρωταθλημάτων οδήγησε στην ανάπτυξη μιας υπεροπτικής αντιμετώπισης όλων των άλλων, παρόμοια μόνο με εκείνη που επιδείκνυαν οι πασοκοπαράγοντες του χρυσού αιώνα του ΠΑΣΟΚ. Ας κλείσουμε τα μάτια και ας σκεφτούμε τον ΠΑΣΟΚο με το κουστούμι, το πούρο, τη Μερσεντές, να πετάει λουλούδια σε κάποιο σκυλάδικο, στο όνομα του σοσιαλισμού πάντα, και να κοιτάζει τους συμπολίτες του ως κατώτερους αφού Αυτός θα μπορούσε να τους διορίσει, να τους βολέψει και να τους κάνει να αισθάνονται αιωνίως υποχρεωμένοι.
Ταυτόχρονα, το μόνο που τον χαρακτήριζε ήταν ένας άκρατος ναρκισσισμός και κανένα αίσθημα τύψεων ή αδικίας. Μόνο ΠΑΣΟΚ.
Κάπως έτσι είναι και οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί: Με κολλημένο το αίσθημα υπεροχής στο κούτελο κοιτάζουν υπεροπτικά τους πάντες. Το «παίρνω πρωταθλήματα με πέναλτι-μαϊμου» είναι το αθλητικό αντίστοιχο του «παίρνω άδεια από την πολεοδομία γιατί έχω έναν δικό μου άνθρωπο εκεί και στην τελική δεν τρέχει και τίποτα γιατί αν θες να το κάνεις κι εσύ μπορώ να σου κανονίσω ρουσφετάκι».
Ακόμα ένα σημείο ομοιότητας είναι αυτό των γαβροφρουρών με τους πρασινοφρουρούς. Η αλαζονεία, το αίσθημα ανάγκης να υπερασπιστεί τον Μεγάλο Πρόεδρο, το ύφος που δεν διστάζει πουθενά, πολιτικά μόνο με τους αυθεντικούς πασόκους μπορεί να συγκριθεί.
Παρόμοιες αναλογίες μπορεί κανείς να βρει στον τρόπο που στηρίζονται από τα ΜΜΕ. Στα καλά χρόνια του ΠΑΣΟΚ υπήρχαν στρατοί δημοσιογράφων, εκδοτών, καναλαρχών στο πλευρό του κόμματος που όλοι αγαπήσαμε. Κανείς δεν μπορούσε να πει κακή κουβέντα για το ΠΑΣΟΚ. Στο ποδόσφαιρο τα πράγματα είναι λίγο πιο απλά: δεν μεταδίδεις τον αγώνα όπως θέλω; Απολύεσαι! Έγραψες κάτι που δεν μου άρεσε; Μην τρομάξεις αν το βράδυ σε περιμένουν κάτω από το σπίτι σου κάτι φουσκωτα παλικάρια.
Οι ομοιότητες είναι πολλές. Τόσες πολλές που θα μπορούσε κανείς με σχετική σιγουριά να υποστηρίξει ότι η πιο αυθεντική μορφή επιβίωσης του ΠΑΣΟΚ είναι ο Ολυμπιακός. Αλλά θα σκεφτεί κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ ως ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε, άρα εφόσον ο Ολυμπιακός είναι και παραμένει κραταιός διαφέρει. Λάθος.
Αφενός διότι ακόμα δεν έχει έρθει η ώρα του να ανατραπεί, αν και φροντίζει τόσο καλά να το πετύχει, εξοργίζοντας όλους όσους μετέχουν στο πρωτάθλημα που πλέον μοιάζει μονόδρομος ο δρόμος προς την κατρακύλα, ακριβώς όπως το ΠΑΣΟΚ δημιούργησε την οργή στον λαό που για χρόνια το ψήφιζε. Εντάξει, θα μείνουν λίγοι πιστοί, γραφικοί, που όπως ακόμα ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ έτσι θα πηγαίνουν να πανηγυρίσουν φιέστες τίτλου αντίστοιχες με τη φετινή όπου το Καραϊσκάκη είχε λιγότερο κόσμο από προεκλογική συγκέντρωση της Τοπικής του ΠΑΣΟΚ στα Τρίκαλα.
Αφετέρου, διότι όπως και στην πολιτική, έτσι και στο ποδόσφαιρο, αν δεν τσακίζεις τη ρίζα δεν αλλάζουν οι καρποί. Το ΠΑΣΟΚ πέθανε και αναγεννήθηκε ως ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ πιθανό, λοιπόν, να πεθάνει η παράγκα του Ολυμπιακού και να αναγγεννηθεί ως κάτι άλλο, το οποίο θα φαίνεται αρχικά διαφορετικό και αντίθετο, αλλά στην πραγματικότητα θα αποτελεί την επιβεβαίωση ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία ή ως φάρσα.
Άλλωστε, όσο ο αθλητισμός θα είναι πεδίο συμφερόντων μεγαλοεπιχειρηματιών, είναι νομοτελειακό ότι θα εμφανίζει όλα τα χαρακτηριστικά του καπιταλιστικού ανταγωνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου