Ούτε Μέγκα, ούτε Ουέφα...

 Ούτε Μέγκα, ούτε Ουέφα...

...ούτε καν Πλατινί, που του 'κοψαν την μπάλα, παραγοντικά μιλώντας, που είναι μεγαλύτερο αλκοολίκι κι από το να είσαι παίκτης, γιατί πώς να ξεκολλήσεις από τη μαρμίτα με το μέλι, άμα μπορείς να παίζεις ισόβια;

...στον Αντ-1 για να βλέπετε τη Βέφα...

συνέχιζε το σύνθημα. Αν συνεχίσει κι αυτός να υπάρχει δηλ. Μπορεί όμως να τη σκαπουλάρει και να πάρει άδεια για ψυχαγωγικό κανάλι. Έτσι και αλλιώς και το ενημερωτικό τμήμα του κατά βάση ψυχαγωγικό χαρακτήρα είχε, με τους ιπτάμενους αναρχικούς και την τρομοϋστερία για το γκρέξιτ, που ευνοούσε ανοιχτά το Σύριζα. Κι εδώ είναι βασικά το ερώτημα: γιατί κλείνει η ΔΦΑ τα βασικά της αγκωνάρια, που της έκαναν την καλύτερη προεκλογική δουλειά με τη δωρεάν μαύρη διαφήμιση που της εξασφάλιζαν;

Από την εποχή του συνθήματος έχουν αλλάξει πολλά βέβαια. Το Μέγκα δεν έχει πια τα δικαιώματα του Τσου-Λου. Οι τσιρίδες του Θαναηλάκη άλλαξαν τηλεοπτική στέγη, μαζί με τις δημόσιες σχέσεις του Σωτηρακόπουλου, αφήνοντας πίσω τη μασκότ-Μένιο, με τα ποιητικά ρεπορτάζ από τα κελάρια του Οπόρτο, δίπλα στα αφρισμένα κύματα του Ατλαντικού. Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε και από το Ουέφα -που δε λέγεται πια έτσι- αλλά τελευταίος από όλους τους ευρωπαίους εκπροσώπους μας. Πολλά κανάλια αργοπεθαίνουν, ακολουθώντας τη μοίρα των εφημερίδων. Κι αυτό που μένει ως αποχαιρετισμός στον αέρα είναι ένα άλλο γηπεδικό σύνθημα στο ίδιο πνεύμα οπαδικής καζούρας.

Όλοι Μέγκα... Όλοι Μέγκα...

Όλοι Μέγκα, όπως κάποτε ήταν ΠαΣοΚ όλη η Ελλάδα. Κι αφού αυτό το τελευταίο αργοπεθαίνει, ακολουθεί λογικά η τηλεοπτική εκδοχή του, για να κλείσει ένας ακόμα μεταπολιτευτικός κύκλος. Στο Μέγκα βέβαια έχει ποσοστά ο Βαρδινογιάννης, που ανήκει στα παλιά τζάκια της Δεξιάς κι είχε αθλητική προμετωπίδα τον Παναθηναϊκό. Και όχι τον Ολυμπιακό, που είναι η πιο αυθεντική μορφή επιβίωσης του ΠαΣοΚ, σύμφωνα με τον 2310net. Αλλά το κεφάλαιο δεν έχει ιδεολογικές (ούτε καν οπαδικές) αγκυλώσεις και κάνει τη δουλειά του κατά πως βολεύει. Κέρδος να υπάρχουν και τα άλλα τα βρίσκουμε.

Το Μέγκα πεθαίνει στα 27 του, συνεχίζοντας την αλυσίδα των σταρ (αν και το Σταρ μάλλον θα ζήσει) που φεύγουν σε αυτήν την ηλικία: Τζίμι Χέντριξ, Τζιμ Μόρισον, Τζάνις Τζόπλιν και Έιμι Γουαϊνχάουζ. Πεθαίνει πάνω στο άνθος της τηλεοπτικής ηλικίας του, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως τα δημοσιογραφικά λουλούδια του (Τρέμη, Πρετεντέρης, κ.ά) θα βρουν άλλο τηλεοπτικό μπαξέ να ευδοκιμήσουν. Κι αυτό είναι που κάνει τόσο εκνευριστική την κοντόφθαλμη χαιρεκακία κάποιων τουιτεράδων για τα παπαγαλάκια που θα χάσουν τη δουλειά τους. Αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι αυτά θα βρουν σίγουρα μια άκρη και θα βολευτούν, σε αντίθεση με τους απλούς υπαλλήλους που έβγαζαν τη λάντζα.

Και τα αφεντικά; Ε κάπως θα βρουν μια άκρη κι αυτά, κουτσά-στραβά. Κανείς αστός δε χάνεται. Ο Μπόμπολας στο Έθνος έχει φροντίσει εγκαίρως να αλλάξει πλώρη κι έχει γραμμή Σύριζα. Ο Βαρδινογιάννης έχει το Σταρ και το Χατζηνικολάου -που είναι όμως σχετικά αυτόνομος παίκτης, ου μην και διπλός πράκτορας. Κι ο Ψυχάρης-ΔΟΛ μπορεί τελικά να είναι ο μόνος αδύναμος κρίκος και το ψοφάλογο αυτής της κούρσας.

Το Μέγκα όμως δεν πρόκειται να χαθεί, όπως δε χάθηκε άλλωστε και το ΠαΣοΚ, που σα βρωμερή κοπριά έγινε λίπασμα για τα διάφορα ΠαΣοΚ της νέας εποχής. Ήδη ο Σκάι προαλείφεται για άξιος διάδοχος στην ενημερωτική γλίτσα, θυμίζοντας κάπως την αλλαγή πολιτικής φρουράς στο πολιτικό σκηνικό, με τη σταδιακή αποχώρηση του παλιού δικομματισμού από το προσκήνιο -άλλο αν τελικά η ΝΔ κράτησε. Κι είναι, όσο να πεις, τραγική ειρωνεία να βλέπεις τους ψηφοφόρους του νέου ΠαΣοΚ, να χαίρονται για το κλείσιμο του τηλεοπτικού ΠαΣοΚ, λες και δεν μπορεί να κάνει μετάσταση κάπου αλλού.

Τότε γιατί χαίρεται και χαμογελά ο κόσμος πατέρα;

Είναι λογικό ως ένα βαθμό, γιατί το Μέγκα πρωτοστάτησε στο καθημερινό φιλομνημονιακό κήρυγμα από τν τηλεοπτικό του άμβωνα, και στις επικρίσεις στον Έλληνα εργαζόμενο, που ζούσε πάνω από τις δυνατότητές του και ευημερούσε με δανεικά. Για να αποδειχτεί τελικά πως έκρινε εξ ιδίων τα αλλότρια. Όπως έκαναν άλλωστε και τα παλιά κόμματα εξουσίας -χωρίς να εξαιρείται πάντως η ΔΦΑ από αυτό. Κι αναγκάζεται έτσι τώρα ο Κυριάκος να βγάζει κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης για το κόμμα του. Τέτοια κατάντια σε αυτήν την τελευταία κομμουνιστική γωνιά της Ευρώπης.

-Γεια σας, θα ενισχύσετε οικονομικά τη ΝΔ που στηρίζεται στο μεγάλο κεφάλαιο, για να συνεχίσει να σας γδέρνει ζωντανούς και να σας αφαιμάσσει οικονομικά;

Όταν όμως ο Σύριζα λέει πως βρέθηκε τέσσερις φορές με τον Ψυχάρη, αλλά η στροφή στα επόμενα πρωτοσέλιδα του συγκροτήματος έγινε εκ του πονηρού και χωρίς αντίκρισμα, δεν απευθύνεται δηλ σε ένα αποχαυνωμένο τηλεοπτικό κοινό, που κουβαλάει μαζί την τηλεοπτική του συνείδηση, ακόμα κι αν καμαρώνει πως δε βλέπει καθόλου τηλεόραση; Είχαν άραγε λιγότερο τηλεοπτικό χαρακτήρα οι αγανακτισμένοι από τους γραφικούς του "μένουμε Ευρώπη", με χορηγό επικοινωνίας το Σκάι; Είναι κι αυτό από τα καλά της ιδιωτικής τηλεόρασης και των 25 χρόνων της...

Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι ζουν ανάμεσά μας, διαβάζουν Πιτσιρίκο και Βαξεβάνη ή βλέπουν ακόμα Λαζόπουλο και χάφτουν αμάσητο ό,τι τους σερβίρει η "εναλλακτική ενημέρωση". Και πανηγυρίζουν που μειώνονται σε τέσσερις οι τηλεοπτικές άδειες, αν και πιθανότατα κανένα κανάλι δεν πληροί τις προϋποθέσεις και τους στοιχειώδεις όρους λειτουργίας.

Τα κανάλια πολλοί εμίσησαν. Αλλά το χρυσό τηλεοπτικό κανόνα να θριαμβεύει το φαίνεσθαι κι όχι η ουσία δεν τον παρέβη καμιά κυβέρνηση, πόσο μάλλον αν έχει να πουλήσει φύκια για αριστερές, μεταξωτές κορδέλες.