Σαν να μπαίνει η Άνοιξη
Θα είναι σα να μπαίνει η άνοιξη, αλλά για το λαό θα έχει βαρυχειμωνιά
Αγαπητό ημερολόγιο,
χτες πήγαμε μια μικρή εκδρομή, για να χαρούμε τον ήλιο της ισημερίας. Περάσαμε ένα μικρό ποταμάκι, με τη βοήθεια μιας σαμπρέλας σε ρόλο γέφυρας, και νιώσαμε σαν έλληνες σελέμπριτις, που συμπάσχουν με τους πρόσφυγες και μπαίνουν στο πετσί του ρόλου τους.
Παρακάτω συναντήσαμε μερικές κυψέλες, σκεφτήκαμε να πάρουμε μέλι, αλλά φοβηθήκαμε μην ενοχλήσουμε τις μέλισσες και μας πάρουν στο κυνήγι. Με κυνηγούν οι μέλισσες κι εσύ που δε μου έλυσες, τα δεσμά που μας κρατούν μισθωτούς σκλάβους. Ή άνεργους, που ψάχνουν πάση θυσία να δουλέψουν και αν χρειαστεί, θα παλέψουν για τη σκλαβιά τους, σαν τον Αστερίξ στις Δάφνες του Καίσαρα. Οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν.
Ήταν βέβαια περιφραγμένες με σύρματα, αλλά δε νομίζω να σταματούσε τις αγριεμένες μέλισσες, όπως δεν μπορεί να σταματήσει τους απελπισμένους ανθρώπους. Αλλά κανένα ζώο δεν είναι τόσο έξυπνο σαν τον άνθρωπο, για να σκεφτεί να βάλει σύνορα και να χτίσει κράτη, ούτε καν οι μέλισσες που έχουν ένα είδος δικής τους "κοινωνίας". Και συνεχίζουν να περνάνε λαθραία από τη μια χώρα στην άλλη. εκτός κι αν τα έχουνε σφάξει, οπότε εξάγονται για το κρέας τους και εισάγονται ηθικά και νομότυπα. Ακόμα και τα σαπισμένα.
Χτες στην κεντρική αγορά των Χανίων τα εργατικά σωματεία διοργάνωσαν ανοιχτή συναυλία αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και συγκέντρωσαν τρόφιμα κι είδη πρώτης ανάγκης που γέμισαν δύο μεγάλα φορτηγά.
Κι ίσως να μην είναι της παρούσης, αλλά από τις χειρότερες (κι ευτυχώς σπάνιες) περιπτώσεις που μπορείς να τύχεις, είναι παλιοί μετανάστες, που έχουν εγκατασταθεί στην Ελλάδα και τώρα βλέπουν με φοβία και καχυποψία τους πρόσφυγες, αναπαράγοντας πολλές φορές τη συστημική προπαγάνδα, που αναμασούν και μας αλέθουν (για να την καταπιούμε ευκολότερα) τα διάφορα παπαγαλάκια. Σαν τους πρώην Ανατολικούς (κατά το πρώην Μακεδόνες της Γιουγκοσλαβίας) που επανδρώνουν κάποια χρυσαυγίτικα τάγματα, με όρους σχιζοφρένειας (έξω οι ξένοι, λέμε). Ή σαν αντανάκλαση της δικής μας εικόνας, που θέλουμε να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, αντί να έχουμε ταξική ανάλυση και να συμπαραστεκόμαστε στα ταξικά αδέρφια μας, ανεξάρτητα από το χρώμα, το θεό που πιστεύει και τα άλλα χαρακτηριστικά γνωρίσματά του.
Σε άλλα αξιοσημείωτα, οι κεραίες της κε του μπλοκ έπιασαν μια αφίσα αλληλεγγύης σε έναν τούρκο απεργό πείνας, που προσδιορίζεται με την ιδιότητα του βίγκαν αναρχικού (δηλ του σκληροπυρηνικού χορτοφάγου, που δεν απέχει μόνο από το κρέας, αλλά κι από ό,τι άλλο προέρχεται από τα ζώα, πχ τα γαλακτοκομικά) κι απαιτεί μεταξύ άλλων, τη χορήγηση βίγκαν φαγητού!
Σήμερα εν τω μεταξύ, ο Ενικός έχει Φώφη. Την άλλη βδομάδα μπορεί να έχει σε επανάληψη Σταύρο ή να σπάσει τη σιωπή του ο Βασίλης Λεβέντης. Αλλά λες με τούτα και με κείνα να πλησιάζει η ώρα του γγ; Γιατί με τα σημερινά δεδομένα, πιο πιθανό είναι να πάρει πρωτάθλημα η Λέστερ κι ο Ρανιέρι, παρά να τον βγάλουν να μιλήσει σε εκπομπή υψηλής τηλεθέασης.
Αγαπητό ημερολόγιο,
χτες πήγαμε μια μικρή εκδρομή, για να χαρούμε τον ήλιο της ισημερίας. Περάσαμε ένα μικρό ποταμάκι, με τη βοήθεια μιας σαμπρέλας σε ρόλο γέφυρας, και νιώσαμε σαν έλληνες σελέμπριτις, που συμπάσχουν με τους πρόσφυγες και μπαίνουν στο πετσί του ρόλου τους.
Παρακάτω συναντήσαμε μερικές κυψέλες, σκεφτήκαμε να πάρουμε μέλι, αλλά φοβηθήκαμε μην ενοχλήσουμε τις μέλισσες και μας πάρουν στο κυνήγι. Με κυνηγούν οι μέλισσες κι εσύ που δε μου έλυσες, τα δεσμά που μας κρατούν μισθωτούς σκλάβους. Ή άνεργους, που ψάχνουν πάση θυσία να δουλέψουν και αν χρειαστεί, θα παλέψουν για τη σκλαβιά τους, σαν τον Αστερίξ στις Δάφνες του Καίσαρα. Οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν.
Ήταν βέβαια περιφραγμένες με σύρματα, αλλά δε νομίζω να σταματούσε τις αγριεμένες μέλισσες, όπως δεν μπορεί να σταματήσει τους απελπισμένους ανθρώπους. Αλλά κανένα ζώο δεν είναι τόσο έξυπνο σαν τον άνθρωπο, για να σκεφτεί να βάλει σύνορα και να χτίσει κράτη, ούτε καν οι μέλισσες που έχουν ένα είδος δικής τους "κοινωνίας". Και συνεχίζουν να περνάνε λαθραία από τη μια χώρα στην άλλη. εκτός κι αν τα έχουνε σφάξει, οπότε εξάγονται για το κρέας τους και εισάγονται ηθικά και νομότυπα. Ακόμα και τα σαπισμένα.
Χτες στην κεντρική αγορά των Χανίων τα εργατικά σωματεία διοργάνωσαν ανοιχτή συναυλία αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και συγκέντρωσαν τρόφιμα κι είδη πρώτης ανάγκης που γέμισαν δύο μεγάλα φορτηγά.
Κι ίσως να μην είναι της παρούσης, αλλά από τις χειρότερες (κι ευτυχώς σπάνιες) περιπτώσεις που μπορείς να τύχεις, είναι παλιοί μετανάστες, που έχουν εγκατασταθεί στην Ελλάδα και τώρα βλέπουν με φοβία και καχυποψία τους πρόσφυγες, αναπαράγοντας πολλές φορές τη συστημική προπαγάνδα, που αναμασούν και μας αλέθουν (για να την καταπιούμε ευκολότερα) τα διάφορα παπαγαλάκια. Σαν τους πρώην Ανατολικούς (κατά το πρώην Μακεδόνες της Γιουγκοσλαβίας) που επανδρώνουν κάποια χρυσαυγίτικα τάγματα, με όρους σχιζοφρένειας (έξω οι ξένοι, λέμε). Ή σαν αντανάκλαση της δικής μας εικόνας, που θέλουμε να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, αντί να έχουμε ταξική ανάλυση και να συμπαραστεκόμαστε στα ταξικά αδέρφια μας, ανεξάρτητα από το χρώμα, το θεό που πιστεύει και τα άλλα χαρακτηριστικά γνωρίσματά του.
Σε άλλα αξιοσημείωτα, οι κεραίες της κε του μπλοκ έπιασαν μια αφίσα αλληλεγγύης σε έναν τούρκο απεργό πείνας, που προσδιορίζεται με την ιδιότητα του βίγκαν αναρχικού (δηλ του σκληροπυρηνικού χορτοφάγου, που δεν απέχει μόνο από το κρέας, αλλά κι από ό,τι άλλο προέρχεται από τα ζώα, πχ τα γαλακτοκομικά) κι απαιτεί μεταξύ άλλων, τη χορήγηση βίγκαν φαγητού!
Σήμερα εν τω μεταξύ, ο Ενικός έχει Φώφη. Την άλλη βδομάδα μπορεί να έχει σε επανάληψη Σταύρο ή να σπάσει τη σιωπή του ο Βασίλης Λεβέντης. Αλλά λες με τούτα και με κείνα να πλησιάζει η ώρα του γγ; Γιατί με τα σημερινά δεδομένα, πιο πιθανό είναι να πάρει πρωτάθλημα η Λέστερ κι ο Ρανιέρι, παρά να τον βγάλουν να μιλήσει σε εκπομπή υψηλής τηλεθέασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου