Ο δρόμος για την ανατροπή περνά από την καθημερινή πάλη

Ο δρόμος για την ανατροπή περνά από την καθημερινή πάλη

Αποσπάσματα σχετικά με την ανάγκη κλιμάκωσης της πάλης ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, από ομιλία της Λ. Ράζου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στο Περιστέρι

Γεμάτη η αίθουσα του ΚΥΒΕ όπου έγινε η συγκέντρωση

Η συνέχεια και κλιμάκωση της πάλης ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, μέσα στις σύνθετες εξελίξεις, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και διεθνώς, ήταν το θέμα της συγκέντρωσης που οργάνωσαν τη Δευτέρα 29/2 οι Κομματικές Οργανώσεις Περιστερίου της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, με ομιλήτρια την Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Συζητάμε σε μια περίοδο που ο λαός δέχεται επίθεση σε όλες τις πλευρές της ζωής του από την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αυτή την επίθεση πρέπει να συζητήσουμε πώς μπορεί το λαϊκό κίνημα, η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και του χωριού, να την απαντήσουν και κυρίως να διαμορφώσουν προϋποθέσεις να την ανατρέψουν», τόνισε η Λ. Ράζου, χαρακτηρίζοντας ελπιδοφόρο το γεγονός ότι μέσα σε δύσκολες συνθήκες οργανώνονται μια σειρά κινητοποιήσεις, που δημιουργούν δυσκολίες στην απρόσκοπτη επέλαση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Στο επίκεντρο των ερωτήσεων και της συζήτησης που ακολούθησαν μετά την εισηγητική ομιλία, βρέθηκε, μεταξύ άλλων, η δράση φασιστικών - ναζιστικών οργανώσεων στην Ευρώπη και η ανάγκη για εργατική - λαϊκή απάντηση στην προσπάθεια να καλλιεργηθεί ο ρατσισμός. Επίσης, συζήτηση έγινε γύρω από την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και τα επιχειρήματα με τα οποία προσπαθεί να την «ντύσει» η κυβέρνηση. Τέλος, ιδιαίτερο ήταν το ενδιαφέρον για τα συμπεράσματα από τις αγροτικές κινητοποιήσεις και την πείρα από τα βήματα συμπόρευσης της μικρομεσαίας αγροτιάς με το εργατικό κίνημα, όπως αυτή εκφράστηκε το προηγούμενο διάστημα.

Οι ιμπεριαλιστές κυνηγούν μαζί τους λαούς και τρώνε χώρια

Η Λουίζα Ράζου στο βήμα της εκδήλωσης

Στην ομιλία της, η Λ. Ράζου υπογράμμισε την προσπάθεια των αστικών κομμάτων να σηκώσουν ψηλά τη σημαία της εθνικής συνεννόησης και της συναίνεσης και εξήγησε πως στην κατεύθυνση αυτή αξιοποιούν και την όξυνση του προσφυγικού - μεταναστευτικού προβλήματος: «Θέτουν το ζήτημα ότι έχουμε να κάνουμε με ένα "εθνικό" πρόβλημα, παριστάνουν τους έκπληκτους για τη στάση των κρατών της ΕΕ και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους κινδύνους από την απώλεια συνοχής της ΕΕ και την απομάκρυνσή της δήθεν από τις αρχές της ίδρυσής της, με αφορμή την όξυνση του προσφυγικού προβλήματος.

Ομως, η αλήθεια είναι ότι και στο ζήτημα του Προσφυγικού αποκαλύπτονται σε όλο τους το μεγαλείο οι πραγματικές "αρχές" και οι "αξίες" αυτού του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος, της ΕΕ. Ποιες είναι αυτές; Η αρχή του αδυσώπητου ανταγωνισμού για το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, τόσο ανάμεσα στα κράτη της ΕΕ όσο και ανάμεσα στην ΕΕ και άλλες ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες σε διεθνές επίπεδο. Η όξυνση των αντιθέσεων αυτών μεταξύ των κρατών - μελών για τη διαχείριση του προσφυγικού - μεταναστευτικού προβλήματος οφείλεται στην ανισομετρία που χαρακτηρίζει τις οικονομίες των κρατών - μελών, την υπεράσπιση των ιδιαίτερων συμφερόντων των αστικών τους τάξεων.

Κι από αυτή την πλευρά, επιβεβαιώνεται η εκτίμηση που έχει κάνει το ΚΚΕ ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια συμμαχία λύκων, μια συμμαχία που κυνηγούν μαζί τα δικαιώματα των λαών και τρώνε χωριστά, υπερασπιζόμενοι ο καθένας τον εαυτό του, τους δικούς του μονοπωλιακούς ομίλους. Η ΕΕ των 120 εκατομμυρίων φτωχών και των 25 εκατομμυρίων περίπου ανέργων δεν πρόκειται να γίνει ποτέ περιοχή φιλική για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Θα είναι πάντα μια περιοχή που θα τους χρησιμοποιεί κι αυτούς σαν φτηνό εργατικό δυναμικό, σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, αφού πρώτα και κύρια είναι ιμπεριαλιστικός οργανισμός που εκμεταλλεύεται την ίδια την εργατική τάξη των χωρών - μελών της ΕΕ».

Ο λαός να επαγρυπνεί

Οσον αφορά τους λόγους για τους οποίους το ΚΚΕ αποδίδει μεγάλη σημασία στο Προσφυγικό, εξήγησε τα ακόλουθα: «Δίνουμε τόσο βάρος στο ζήτημα του Προσφυγικού και στην εξέλιξή του, διότι το Κόμμα μας εκτιμά ότι στη θέση των Σύρων, των Ιρακινών, των Αφγανών, αύριο μπορεί να βρεθεί ποιος ξέρει ποιος άλλος λαός, κάτω από την κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Και έχει ιδιαίτερη σημασία η προετοιμασία της εργατικής τάξης, του λαού μας, που πρέπει να επαγρυπνεί μπροστά στις εξελίξεις, πρέπει να είναι έτοιμος να αντισταθεί, να μην ανεχτεί και να μη συμμετέχει στο ματοκύλισμα των λαών της περιοχής για τα συμφέροντα των μονοπωλίων, για τα πετρέλαιά τους, για τους δρόμους και τους αγωγούς του φυσικού αερίου και των άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών. Να μη δεχτεί τα παιδιά του, τα εργατόπαιδα, τα αγροτόπαιδα, να χύσουν το αίμα τους για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, με όποιο "εθνικό" περιεχόμενο και "πατριωτικό" στόχο κι αν τα ντύσει.

Η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων προϋποθέτει η εργατική τάξη να καταφέρει διπλή εργατική νίκη, που θα την απαλλάξει αυτή και τους συμμάχους της από κάθε μορφής ιμπεριαλιστική καταπίεση, εκμετάλλευση και εξάρτηση, μέσα κι έξω από τα σύνορα της χώρας. Αυτός είναι ο πραγματικός εργατικός πατριωτισμός που υποστηρίζει το ΚΚΕ. Και πρέπει τώρα μέσα στο λαό να ανοίξει αυτή η συζήτηση, γιατί συνδέεται με την καθημερινότητα που ζούμε. Μια αστική τάξη, όπως είναι και η αστική τάξη της Ελλάδας, που σχεδιάζει και θέλει να παίξει ρόλο στην περιοχή, να πάρει μερίδιο από τη λεία, πριν και πρώτα απ' όλα πρέπει να έχει υποτάξει τον εσωτερικό εχθρό, δηλαδή πρέπει να έχει κλείσει το στόμα στις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, να τους υποτάξει».

Πρόταση πάλης και όχι ανάθεσης

Αναφερόμενη στην πρόταση του ΚΚΕ, τόνισε πως η εργατική - λαϊκή εξουσία μπορεί να προφυλάξει το λαό από τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, ενώ επισήμανε πως η συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας με στόχο την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης χτίζεται στην καθημερινή πάλη: «Οι προϋποθέσεις για μια τέτοια ελπιδοφόρα προοπτική χτίζονται κάθε μέρα. Χτίζονται σήμερα, με την πρωτοπόρα συμβολή των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών σε όλα τα μέτωπα για να οργανωθεί η αντίσταση και η αντεπίθεση των εργατών, των ανθρώπων του μόχθου. Κρίνεται στην οργάνωση της πάλης ενάντια στο Ασφαλιστικό - λαιμητόμο, ενάντια στην περαιτέρω καρατόμηση των εργασιακών δικαιωμάτων, τη φορολεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, την επιδείνωση της Υγείας και της Πρόνοιας, των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας. Είναι μια σύνθετη πάλη σε πολλά μέτωπα, που πρέπει να ενοποιούνται σε ένα μεγάλο λαϊκό ποτάμι που θα διαμορφώνει όρους αμφισβήτησης της σημερινής κατάστασης και ταυτόχρονα τέτοιους όρους ώστε η λαϊκή αγανάκτηση και δυσαρέσκεια να χειραφετηθεί από πλαστά διλήμματα και ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές, που εγκλωβίστηκε τα προηγούμενα χρόνια, και να σημαδέψει τον πραγματικό αντίπαλο, δηλαδή το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Ο δρόμος της λαϊκής συσπείρωσης και πάλης, της οικοδόμησης της λαϊκής συμμαχίας, είναι επίκαιρος, ρεαλιστικός και απόλυτα εφαρμόσιμος από τη στιγμή που θα υιοθετηθεί από την πλατιά πλειοψηφία του λαού σαν πρόταση πάλης και όχι σαν πρόταση ανάθεσης στο ΚΚΕ για να την υλοποιήσει. Η πρόταση του ΚΚΕ υποχρεωτικά περιλαμβάνει την ενεργητική συμμετοχή του λαού μας, της πλειοψηφίας του λαού, στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, στην ενίσχυση των φορέων του. Θέλει το λαό μάχιμο, στο δρόμο και στον τόπο δουλειάς.

Σε αυτή την κατεύθυνση, το ΚΚΕ θα καταθέσει όλες του τις δυνάμεις για να οργανωθεί ένας νέος, πιο δυνατός, πιο μαζικός γύρος εργατικής - λαϊκής αντεπίθεσης, μπροστά στα μέτρα που ετοιμάζεται η κυβέρνηση να φέρει. Το Ασφαλιστικό είναι μπροστά, το Εργασιακό είναι μπροστά, ο φορολογικός νόμος είναι μπροστά, ο συνδικαλιστικός νόμος είναι μπροστά, όπου θα επιχειρήσουν να διαμορφώσουν όρους σιγής νεκροταφείου για τις ριζοσπαστικές, ταξικές φωνές μέσα στους χώρους δουλειάς. Αρα, απαιτείται να δουλέψουμε με όλη την ικμάδα των δυνάμεών μας, για να είναι η 48ωρη απεργία που θα προκηρυχθεί τις επόμενες μέρες, εφόσον επιχειρήσει η κυβέρνηση να φέρει στη Βουλή την αντιλαϊκή της πολιτική και να την κάνει νόμο, ένα πραγματικό βήμα κλιμάκωσης της εργατικής - λαϊκής αντεπίθεσης».