Σκληρά παζάρια και συμφέροντα στη Διατλαντική Συμφωνία
Οι πρόσφατες διαρροές εγγράφων το αποδεικνύουν περίτρανα
Το σοβαρότατο πεδίο ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, η συνεχιζόμενη διαπραγμάτευση για τη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP)
ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΕ, ήρθε και πάλι στο προσκήνιο, μέσα από
διαρροές εγγράφων των συζητήσεων που αφορούν ένα τεράστιο παζάρι ανάμεσα
σε μονοπωλιακούς ομίλους.
Αυτή τη φορά, το ολλανδικό τμήμα της Greenpeace δημοσίευσε έγγραφα 248 σελίδων, «βγάζοντάς» τα σε ευρωπαϊκά ΜΜΕ, όπως η γερμανική εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung». Η αυθεντικότητα των εγγράφων δεν αμφισβητείται από την πλευρά της ΕΕ, ωστόσο εμφανίζονται ως σκέψεις που δεν έχουν καταληχτεί από τα δύο μέρη. Τα όσα εμφανίζονται στα έγγραφα εγείρουν σοβαρές ανησυχίες για το εάν η ΕΕ θα καταλήξει να αλλοιώσει κριτήρια σε ζητήματα όπως η προστασία του περιβάλλοντος, τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα (φυτά και τρόφιμα) και η προστασία των καταναλωτών. Ιδιαίτερα ξεχωρίζουν οι κανονισμοί για την αυτοκινητοβιομηχανία ή ο ορισμός των Προϊόντων Ονομασίας Προέλευσης (όπως το κρασί, τυροκομικά κ.λπ.), που ιδιαίτερα η αμερικανική πλευρά θέλει να καταργηθούν. Γίνεται λόγος, επίσης, για δημιουργία κανονισμών, με τους οποίους οι ΗΠΑ ουσιαστικά θα παρεμβαίνουν στην ευρωπαϊκή διαδικασία λήψης αποφάσεων και την ισχύουσα νομοθεσία.
Πάντως, την Τρίτη, η Ευρωπαία Επίτροπος Εμπορίου, Σεσίλια Μάλστρεμ, που παίρνει μέρος στις διαπραγματεύσεις, σε ανακοίνωσή της σημείωσε, χωρίς να διαψεύσει τα έγγραφα, ότι «καμία συμφωνία δεν θα αποδυναμώσει ποτέ το επίπεδο προστασίας των Ευρωπαίων καταναλωτών, της ασφάλειας τροφίμων ή προστασίας του περιβάλλοντος» και προσθέτει ότι «εγώ δεν είμαι των εκπτώσεων». Σχετικά με τα έγγραφα που διέρρευσαν, σημειώνει ότι «δεν είναι το ίδιο με το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων», αλλά «γενικά, δείχνουν τη διαπραγματευτική θέση της κάθε πλευράς» και «κάθε πλευρά σε μία διαπραγμάτευση έχει τα αιτήματά της, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η άλλη πλευρά θα ενδώσει».
Είναι φανερό και από την εν λόγω διαρροή ότι η διαπάλη είναι έντονη, αφού διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα σε μια σειρά ζητήματα, όπως τα τελωνειακά και δασμολογικά εμπόδια ανάμεσα στις δύο αγορές, η άρση εμποδίων που προκύπτουν από διαφορετικές «κανονιστικές ρυθμίσεις και πρότυπα», η επίτευξη ακόμη μεγαλύτερης απελευθέρωσης των αγορών για το κεφάλαιο, ώστε να υπάρξει η μεγαλύτερη κερδοφορία με ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Αυτή είναι η επιδίωξη και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, στον ανταγωνισμό και με άλλα κέντρα όπως η ομάδα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), τρώγονται όμως και μεταξύ τους για το ποιο τμήμα του κεφαλαίου, ποιοι μονοπωλιακοί όμιλοι θα ωφεληθούν περισσότερο από την κατάληξη του παζαριού. Οσο για τις «αντιδράσεις» στη Διατλαντική Συμφωνία, που γίνονται από θέσεις που δεν αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων, δηλαδή την καπιταλιστική βαρβαρότητα, εκφράζουν άλλο τμήμα των εκμεταλλευτών των λαών, που επιχειρούν να χειραγωγήσουν και λαϊκές δυνάμεις.
Αυτή τη φορά, το ολλανδικό τμήμα της Greenpeace δημοσίευσε έγγραφα 248 σελίδων, «βγάζοντάς» τα σε ευρωπαϊκά ΜΜΕ, όπως η γερμανική εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung». Η αυθεντικότητα των εγγράφων δεν αμφισβητείται από την πλευρά της ΕΕ, ωστόσο εμφανίζονται ως σκέψεις που δεν έχουν καταληχτεί από τα δύο μέρη. Τα όσα εμφανίζονται στα έγγραφα εγείρουν σοβαρές ανησυχίες για το εάν η ΕΕ θα καταλήξει να αλλοιώσει κριτήρια σε ζητήματα όπως η προστασία του περιβάλλοντος, τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα (φυτά και τρόφιμα) και η προστασία των καταναλωτών. Ιδιαίτερα ξεχωρίζουν οι κανονισμοί για την αυτοκινητοβιομηχανία ή ο ορισμός των Προϊόντων Ονομασίας Προέλευσης (όπως το κρασί, τυροκομικά κ.λπ.), που ιδιαίτερα η αμερικανική πλευρά θέλει να καταργηθούν. Γίνεται λόγος, επίσης, για δημιουργία κανονισμών, με τους οποίους οι ΗΠΑ ουσιαστικά θα παρεμβαίνουν στην ευρωπαϊκή διαδικασία λήψης αποφάσεων και την ισχύουσα νομοθεσία.
Πάντως, την Τρίτη, η Ευρωπαία Επίτροπος Εμπορίου, Σεσίλια Μάλστρεμ, που παίρνει μέρος στις διαπραγματεύσεις, σε ανακοίνωσή της σημείωσε, χωρίς να διαψεύσει τα έγγραφα, ότι «καμία συμφωνία δεν θα αποδυναμώσει ποτέ το επίπεδο προστασίας των Ευρωπαίων καταναλωτών, της ασφάλειας τροφίμων ή προστασίας του περιβάλλοντος» και προσθέτει ότι «εγώ δεν είμαι των εκπτώσεων». Σχετικά με τα έγγραφα που διέρρευσαν, σημειώνει ότι «δεν είναι το ίδιο με το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων», αλλά «γενικά, δείχνουν τη διαπραγματευτική θέση της κάθε πλευράς» και «κάθε πλευρά σε μία διαπραγμάτευση έχει τα αιτήματά της, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η άλλη πλευρά θα ενδώσει».
Είναι φανερό και από την εν λόγω διαρροή ότι η διαπάλη είναι έντονη, αφού διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα σε μια σειρά ζητήματα, όπως τα τελωνειακά και δασμολογικά εμπόδια ανάμεσα στις δύο αγορές, η άρση εμποδίων που προκύπτουν από διαφορετικές «κανονιστικές ρυθμίσεις και πρότυπα», η επίτευξη ακόμη μεγαλύτερης απελευθέρωσης των αγορών για το κεφάλαιο, ώστε να υπάρξει η μεγαλύτερη κερδοφορία με ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Αυτή είναι η επιδίωξη και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, στον ανταγωνισμό και με άλλα κέντρα όπως η ομάδα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), τρώγονται όμως και μεταξύ τους για το ποιο τμήμα του κεφαλαίου, ποιοι μονοπωλιακοί όμιλοι θα ωφεληθούν περισσότερο από την κατάληξη του παζαριού. Οσο για τις «αντιδράσεις» στη Διατλαντική Συμφωνία, που γίνονται από θέσεις που δεν αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων, δηλαδή την καπιταλιστική βαρβαρότητα, εκφράζουν άλλο τμήμα των εκμεταλλευτών των λαών, που επιχειρούν να χειραγωγήσουν και λαϊκές δυνάμεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου