Ο,τι καλύτερο για το σύστημα

Ο,τι καλύτερο για το σύστημα

Εχει μεγάλο ενδιαφέρον το πώς ορισμένα αστικά επιτελεία «αξιολογούν» την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με κριτήριο τα συμφέροντά τους. Ανεξάρτητα από το εάν κρίνουν πως ίσως μια άλλη κυβέρνηση θα μπορούσε να προχωρήσει και να υλοποιήσει καλύτερα τις αναδιαρθρώσεις, ανεξάρτητα από αντιθέσεις που υπάρχουν σε σχέση με το ξαναμοίρασμα της επιχειρηματικής «πίτας». Κρίνοντας με βάση τα στρατηγικά και μακροπρόθεσμα, λοιπόν, συμφέροντα του κεφαλαίου, μια σειρά αστικές αναλύσεις καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η «πρώτη φορά αριστερά» αφήνει σημαντική κληρονομιά και παρακαταθήκη στην υπηρεσία αυτών των συμφερόντων. Οχι, κυρίως, από την πλευρά τού ότι συνεχίζει την πολιτική στήριξης της ανάκαμψης του κεφαλαίου, πολιτική που τσακίζει το λαό και τα δικαιώματά του και την ίδια ώρα προσφέρει προνόμια στο κεφάλαιο, αλλά από την πλευρά της παρέμβασης στην εργατική - λαϊκή συνείδηση, στο χτύπημα κάθε ριζοσπαστισμού, στην καλλιέργεια απογοήτευσης και κλίματος συμβιβασμού με την αντιλαϊκή επίθεση.
Λένε, λοιπόν, τα αστικά επιτελεία ότι με τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «σπάνε ταμπού δεκαετιών», πως «κάτι καλό συμβαίνει αυτήν την περίοδο στη χώρα». Και φέρνουν ως παράδειγμα το γεγονός ότι «ο πρωθυπουργός επιδιώκει την προσωπική επαφή με τους επενδυτές και τους διαβεβαιώνει ότι είναι προσωπικά διαθέσιμος για ό,τι χρειαστεί». Επισημαίνουν ότι οι ιδιωτικοποιήσεις και οι ανατροπές που συντελούνται από μια «αριστερή κυβέρνηση» διευκολύνουν συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα, κάνουν ακόμα πιο αδιαμφισβήτητες στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, κλείνουν τα περιθώρια για τυχόν προεκλογικές διαφοροποιήσεις στο πλαίσιο της κυβερνητικής εναλλαγής. Σημειώνουν χαρακτηριστικά ότι «οι διάδοχοι του κ. Τσίπρα θα έχουν στρωμένο το έδαφος, ιδεολογικά και πολιτικά, για να μη δειλιάζουν μπροστά στα αυτονόητα (...) Η χώρα έχει περιθώριο να πάει προς τα πάνω. Η ζημιά που προξενείται σε κρίσιμους τομείς και θεσμούς είναι μεγάλη, αλλά πρέπει να βλέπουμε την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα...». Να, λοιπόν, πόσο χρήσιμος είναι ο ρόλος που έχει κληθεί και χρεωθεί να παίξει η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μέσα στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος. Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτόν το ρόλο τον παίζουν καλά.
Και έχουν δίκιο. Διότι η σημερινή κυβέρνηση, από την πρώτη στιγμή, έχει κάνει ξεκάθαρο ότι δουλεύει για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων που προϋποθέτει να πληρώσουν με αίμα οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειες. Και ταυτόχρονα, καλλιεργεί την ηττοπάθεια, την απογοήτευση, το συμβιβασμό, την αναμονή στο λαό, καλώντας τον να υπομένει και να κάνει θυσίες για να τη βγάζουν καθαρή οι καπιταλιστές. Αυτό είναι ένα μέρος της βρώμικης δουλειάς που έχουν αναλάβει ως αποστολή ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ.
Το ερώτημα που τίθεται μπροστά στους εργαζόμενους, στα φτωχά, λαϊκά στρώματα είναι εάν αυτό που προσδοκούν τα αστικά επιτελεία από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, το να χτυπηθεί, δηλαδή, ακόμα περισσότερο το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να κυριαρχήσουν ο συμβιβασμός και η υποταγή, θα επαληθευθεί. Και είναι στο χέρι τους να το εμποδίσουν. Κι επειδή το δικό τους «μπροστά» αφορά τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους, οφείλουν να δώσουν απάντηση στην πράξη με τη μαζική συμμετοχή τους στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, στην πάλη σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του.