Στην κλίνη του Προκρούστη
Ο
«έλεγχος» και η «επισκόπηση» των κρατικών δαπανών αποτελούν ένα χρήσιμο
εργαλείο «για τη βελτίωση της ποιότητας των δημόσιων οικονομικών»,
αναφέρεται στην απόφαση του πρόσφατου συμβουλίου Γιούρογκρουπ στην
Μπρατισλάβα, ενώ, όπως χαρακτηριστικά τονίζεται, η μέθοδος αυτή
προσφέρει ένα συμπληρωματικό μέσο για την υποστήριξη της «δημοσιονομικής
υπευθυνότητας», μέσω της «αναθεώρησης των προτεραιοτήτων» που αφορούν
στις δημόσιες δαπάνες.
Σε αυτό το φόντο, σε έγγραφο της Κομισιόν που συζητήθηκε στο τελευταίο Γιούρογκρουπ, οι δαπάνες του ελληνικού κράτους εμφανίζονται, σε σχέση με το παραγόμενο ΑΕΠ, στις υψηλότερες θέσεις μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης. Βέβαια, η εν λόγω καταγραφή οφείλεται τόσο στη συρρίκνωση του ελληνικού ΑΕΠ όσο και στα μεγάλα ποσά για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους, αλλά και σε δαπάνες χρηματοδότησης του εγχώριου κεφαλαίου, μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, των λεγόμενων «αναπτυξιακών νόμων» κ.ά., που όχι μόνο βρίσκονται στο απυρόβλητο αλλά αποτελούν βασική προτεραιότητα των κυβερνήσεων.
Την ίδια ώρα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μέσω του υπουργείου Οικονομικών, έχει ξεκινήσει τις «πιλοτικές» διαδικασίες «επισκόπησης» δαπανών, προκειμένου να εντοπίσει «κωδικούς» στους προϋπολογισμούς από τους οποίους μπορεί να κόψει δαπάνες.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στο αντιλαϊκό στόχαστρο βρίσκεται ο αποκαλούμενος «εξορθολογισμός» των κάθε είδους προνοιακών επιδομάτων, συμπεριλαμβανομένου ακόμα και του επιδόματος θέρμανσης της λαϊκής οικογένειας, το οποίο ήδη, από τον περσινό χειμώνα, έχει καρατομηθεί στο 50%.
Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, όπως προβλέπεται στο «συμπληρωματικό» μνημόνιο, η κυβέρνηση σε συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα δεσμεύεται να βρει «τρόπους» προκειμένου να «εξορθολογίσει» τα κάθε είδους προνοιακά επιδόματα και να πετύχει «εξοικονομήσεις» που φτάνουν στο 0,5% του ΑΕΠ, δηλαδή στα 900 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. Επιπλέον, η κρατική χρηματοδότηση του αποκαλούμενου «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», ή όπως αλλιώς «βαφτίσουν» τα ψίχουλα για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας και εξαθλίωσης, θα είναι «δημοσιονομικά ουδέτερη», δηλαδή χωρίς την παραμικρή άμβλυνση των αντιλαϊκών μέτρων.
Ουσιαστικά, ο δημοσιονομικός «κόφτης» ήδη βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία και μάλιστα ανεξάρτητα από την έκβαση των μεγεθών του κρατικού προϋπολογισμού και την όποια εξέλιξη των ματοβαμμένων πρωτογενών πλεονασμάτων. Επιπλέον, η πολιτική διαχείρισης των ακραίων φαινομένων φτώχειας προϋποθέτει την ανάληψη «ισοδύναμων» αντιλαϊκών μέτρων, την ώρα που τα κρατικά κονδύλια για την κάλυψη των όποιων λαϊκών αναγκών απέμειναν, βρίσκονται μόνιμα στην «κλίνη του Προκρούστη». Η πολιτική αυτή στην «ορολογία» της ΕΕ, των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου «βαφτίζεται» ως «καλύτερη στόχευση των κοινωνικών δαπανών».
Το ζήτημα αυτό, που συζητήθηκε στο τελευταίο Γιούρογκρουπ, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά το σύνολο των κρατών - μελών ΕΕ και Ευρωζώνης, ανεξάρτητα από μνημόνια, δανειακές συμβάσεις και δημοσιονομική κατάσταση. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο, «σε περιόδους υψηλού δημόσιου χρέους και ιστορικά χαμηλά ποσοστά οικονομικής ανάπτυξης, υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ να εξασφαλιστεί ότι τα χρήματα των φορολογουμένων χρησιμοποιούνται αποδοτικά». Εννοείται προς το κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης συμφώνησαν να συζητούν αυτό το θέμα τακτικά και να επανέλθουν σε αυτό κατά το πρώτο εξάμηνο του 2017. Δηλαδή, στην πραγματικότητα, το ζήτημα αυτό βρίσκεται μόνιμα στο αντιλαϊκό τραπέζι.
Την ίδια ώρα που κόβουν χρήματα από την κάλυψη λαϊκών αναγκών, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ, ανακοίνωσε το διπλασιασμό της κρατικής δαπάνης για τη χρηματοδότηση των κερδοφόρων επενδύσεων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και τη χρονική επέκταση του προγράμματος, εξέλιξη που έσπευσε να καλωσορίσει και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για λογαριασμό των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων. Και βέβαια, ο «πόνος» και οι αγωνίες της ΕΕ και των κυβερνήσεων έχουν να κάνουν με τη δημιουργία συνθηκών για κερδοφόρες επενδύσεις του κεφαλαίου, με την εδραίωση της αντιλαϊκής πολιτικής και τη διαρκή κλιμάκωσή της.
Σε αυτό το φόντο, σε έγγραφο της Κομισιόν που συζητήθηκε στο τελευταίο Γιούρογκρουπ, οι δαπάνες του ελληνικού κράτους εμφανίζονται, σε σχέση με το παραγόμενο ΑΕΠ, στις υψηλότερες θέσεις μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης. Βέβαια, η εν λόγω καταγραφή οφείλεται τόσο στη συρρίκνωση του ελληνικού ΑΕΠ όσο και στα μεγάλα ποσά για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους, αλλά και σε δαπάνες χρηματοδότησης του εγχώριου κεφαλαίου, μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, των λεγόμενων «αναπτυξιακών νόμων» κ.ά., που όχι μόνο βρίσκονται στο απυρόβλητο αλλά αποτελούν βασική προτεραιότητα των κυβερνήσεων.
Την ίδια ώρα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μέσω του υπουργείου Οικονομικών, έχει ξεκινήσει τις «πιλοτικές» διαδικασίες «επισκόπησης» δαπανών, προκειμένου να εντοπίσει «κωδικούς» στους προϋπολογισμούς από τους οποίους μπορεί να κόψει δαπάνες.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στο αντιλαϊκό στόχαστρο βρίσκεται ο αποκαλούμενος «εξορθολογισμός» των κάθε είδους προνοιακών επιδομάτων, συμπεριλαμβανομένου ακόμα και του επιδόματος θέρμανσης της λαϊκής οικογένειας, το οποίο ήδη, από τον περσινό χειμώνα, έχει καρατομηθεί στο 50%.
Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, όπως προβλέπεται στο «συμπληρωματικό» μνημόνιο, η κυβέρνηση σε συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα δεσμεύεται να βρει «τρόπους» προκειμένου να «εξορθολογίσει» τα κάθε είδους προνοιακά επιδόματα και να πετύχει «εξοικονομήσεις» που φτάνουν στο 0,5% του ΑΕΠ, δηλαδή στα 900 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. Επιπλέον, η κρατική χρηματοδότηση του αποκαλούμενου «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», ή όπως αλλιώς «βαφτίσουν» τα ψίχουλα για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας και εξαθλίωσης, θα είναι «δημοσιονομικά ουδέτερη», δηλαδή χωρίς την παραμικρή άμβλυνση των αντιλαϊκών μέτρων.
Ουσιαστικά, ο δημοσιονομικός «κόφτης» ήδη βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία και μάλιστα ανεξάρτητα από την έκβαση των μεγεθών του κρατικού προϋπολογισμού και την όποια εξέλιξη των ματοβαμμένων πρωτογενών πλεονασμάτων. Επιπλέον, η πολιτική διαχείρισης των ακραίων φαινομένων φτώχειας προϋποθέτει την ανάληψη «ισοδύναμων» αντιλαϊκών μέτρων, την ώρα που τα κρατικά κονδύλια για την κάλυψη των όποιων λαϊκών αναγκών απέμειναν, βρίσκονται μόνιμα στην «κλίνη του Προκρούστη». Η πολιτική αυτή στην «ορολογία» της ΕΕ, των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου «βαφτίζεται» ως «καλύτερη στόχευση των κοινωνικών δαπανών».
Το ζήτημα αυτό, που συζητήθηκε στο τελευταίο Γιούρογκρουπ, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά το σύνολο των κρατών - μελών ΕΕ και Ευρωζώνης, ανεξάρτητα από μνημόνια, δανειακές συμβάσεις και δημοσιονομική κατάσταση. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο, «σε περιόδους υψηλού δημόσιου χρέους και ιστορικά χαμηλά ποσοστά οικονομικής ανάπτυξης, υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ να εξασφαλιστεί ότι τα χρήματα των φορολογουμένων χρησιμοποιούνται αποδοτικά». Εννοείται προς το κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης συμφώνησαν να συζητούν αυτό το θέμα τακτικά και να επανέλθουν σε αυτό κατά το πρώτο εξάμηνο του 2017. Δηλαδή, στην πραγματικότητα, το ζήτημα αυτό βρίσκεται μόνιμα στο αντιλαϊκό τραπέζι.
Την ίδια ώρα που κόβουν χρήματα από την κάλυψη λαϊκών αναγκών, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ, ανακοίνωσε το διπλασιασμό της κρατικής δαπάνης για τη χρηματοδότηση των κερδοφόρων επενδύσεων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και τη χρονική επέκταση του προγράμματος, εξέλιξη που έσπευσε να καλωσορίσει και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για λογαριασμό των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων. Και βέβαια, ο «πόνος» και οι αγωνίες της ΕΕ και των κυβερνήσεων έχουν να κάνουν με τη δημιουργία συνθηκών για κερδοφόρες επενδύσεις του κεφαλαίου, με την εδραίωση της αντιλαϊκής πολιτικής και τη διαρκή κλιμάκωσή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου