Ιδιωτική τηλεόραση: 27 χρόνια φαγούρα (3)
Το 1990 μπήκε στην ζωή μας αγκαζέ με την πρώτη εκπομπή τού Αντέννα, η
οποία ξεκίνησε παραμονή πρωτοχρονιάς και τελείωσε καμμιά τριανταριά ώρες
αργότερα. Μαζί με την νέα χρονιά, έμπαινε και το νερό στ' αυλάκι τής
ιδιωτικής τηλεόρασης. Η τρίτη "δοκιμαστική" άδεια δόθηκε σε μια άλλη
παρέα επιχειρηματιών, την "Νέα Τηλεόραση". Την παρέα αποτελούσαν
τέσσερις εκδότες: ο Άρης Βουδούρης του Ελεύθερου Τύπου (είχε αποχωρήσει
από τον Αντέννα), ο Σωκράτης Κόκκαλης της Επικαιρότητας και οι Πάνος
Καραγιάννης και Κώστας Σαραντόπουλος της Απογευματινής. Όμως, το
εγχείρημα των τεσσάρων εκδοτών δεν επρόκειτο να προχωρήσει. Αργότερα, η
"Νέα Τηλεόραση" θα περνούσε στα χέρια του Βαρδή Βαρδινογιάννη.
Μαζί με τους παραπάνω τέσσερις εκδότες, πήραν άδεια και οι αδελφοί Κουρή, οι οποίοι έβγαλαν στον αέρα το "Κανάλι 29". Άδεια πήρε και ο εφοπλιστής Αντώνης Κουλουκουντής, που έφτιαξε τον Seven-X. Και, βέβαια, πήρε άδεια και ο Φώτης Μανούσης, πρώην γενικός γραμματέας του ΥΠεΧωΔε και προσωπικός φίλος τού τότε υπουργού Σωτήρη Κούβελα (*), ο οποίος έστησε το New Channel. Δίπλα σε όλους αυτούς, άρχισαν να εμφανίζονται και μερικοί επίδοξοι καναλάρχες, που έστηναν σταθμούς της πλάκας, δίχως να νοιάζονται για άδειες. Ανάμεσά τους και ο Βασίλης Λεβέντης, με το αλήστου μνήμης "Κανάλι 67" απ' όπου μοίραζε κατάρες "στον Μητσοτάκη και όλα του τα σόγια και στον Παπανδρέου και όλα του τα σόγια".
Σύντομα άρχισαν οι ζυμώσεις στον χώρο. Οι επιχειρηματίες καταλάβαιναν ότι το παιχνίδι με την ιδιωτική τηλεόραση θα χοντρύνει όταν οι άδειες για τοπικές εκπομπές επεκταθούν σε πανελλαδικές και άρχισαν τα μεταξύ τους αλισβερίσια, σε μια προσπάθεια να πιάσει ο καθένας τους καλύτερη θέση εκκίνησης έναντι των άλλων (ήδη κάναμε νύξη για την "Νέα Τηλεόραση" και τον Βαρδή αλλά θα πούμε περισσότερα προσεχώς). Στο μεταξύ, το σχεδόν ανύπαρκτο νομικό πλαίσιο επέτρεπε στον καθένα να κάνει σχεδόν ό,τι ήθελε, ενώ η ρευστή πολιτική κατάσταση αποθάρρυνε οποιαδήποτε σκέψη πολιτικής παρέμβασης.
Κάπως έτσι φτάνουμε στα μέσα του 1993. Ο Μητσοτάκης δεν ξέρει ακόμη ότι θα ρίξει πρόωρα την κυβέρνησή του ο Σαμαράς (μέσω Συμπιλίδη) αλλά, έτσι κι αλλιώς, το 1994 θα ήταν χρονιά εκλογών, οπότε καλό θα ήταν να αναθέρμαινε τις σχέσεις του με τους εκδότες. Γι' αυτό, στις 23 Ιουλίου εκδίδονται μια σειρά υπουργικών αποφάσεων που νομιμοποιούσαν την μέχρι τότε κατάσταση.
Στις 9 Σεπτεμβρίου, ο Συμπιλίδης κάνει την γνωστή του κίνηση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη χάνει την δεδηλωμένη και ο τόπος πάει σε εκλογές. Την ίδια μέρα, σαν έτοιμη από καιρό, η τελειωμένη πλέον κυβέρνηση σπεύδει να σερβίρει το κυρίως πιάτο στους καναλάρχες με μια σειρά πανομοιότυπων υπουργικών αποφάσεων (δημοσιεύθηκαν στο ΦΕΚ Β'/713/10-9-1993): "Χορηγούμε στην Ανώνυμη Εταιρεία Χ άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού τοπικής εμβέλειας και της παρέχουμε (σ.σ.: να και το ζουμί!) την ειδική άδεια για τεχνική δικτύωση προκειμένου να αποκτήσει εθνική εμβέλεια". Οι αποφάσεις υπογράφονταν από τους υπουργούς Σωτήρη Κούβελα (προεδρίας), Στέφανο Μάνο (οικονομικών), Γιάννη Κεφαλογιάννη (εσωτερικών) και τον υφυπουργό Παναγιώτη Δελημήτσο (μεταφορών & επικοινωνιών). Τις άδειες, που είχαν διάρκεια εφτά χρόνια, τις πήραν οι εταιρείες:
- Τηλέτυπος Α.Ε. (Mega Channel)
- Antenna TV A.E. (Antenna)
- Νέο Κανάλι - Ραδιοτηλεοπτική Α.Ε. (New Channel)
- Ελεύθερη Τηλεόραση Α.Ε. (Κανάλι 29)
- Νέα Τηλεόραση Α.Ε. (δεν εξέπεμψε ποτέ)
- Ξενία Ραδιοφωνική και Τηλεοπτική Α.Ε. (Seven-X)
- Ραδιοτηλεοπτικές Επιχειρήσεις Αφοι Καραβασίλη & Σία Α.Ε. (Μακεδονία TV)
- Δημοτική Εταιρεία Πληροφορίας, Θεάματος και Επικοινωνίας Α.Ε. (TV-100)
- City News Α.Ε. (Telecity)
- Τηλετώρα Τηλεοπτική Α.Ε. (Τηλετώρα)
Λεπτομέρεια: Οι άδειες του Μακεδονία TV και του TV-100 δεν προέβλεπαν εμβέλεια πανελλαδικά αλλά μόνο στην περιοχή Κεντρικής Μακεδονίας. Οι άδειες του Telecity (Γιώργος Καρατζαφέρης) και του Τηλετώρα (Γρηγόρης Μιχαλόπουλος) δόθηκαν μόνο για την Αττική αλλά οι εκδότες-ιδιοκτήτες τους είχαν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι αργά ή γρήγορα θα έμπαιναν κι εκείνοι στο χοντρό παιχνίδι.
Οι εκλογές προκηρύσσονται για τις 10 Οκτωβρίου. Σχεδόν αμέσως, ο Αριστείδης Αλαφούζος, χολωμένος με τον Μητσοτάκη επειδή δεν του ενέκρινε άδεια για κανάλι, βγάζει στον αέρα εντελώς παράνομα τον Σκάι, στρεφόμενος ανοιχτά κατά της Νέας Δημοκρατίας. Όμως, το πρόβλημα του Μητσοτάκη δεν ήταν μόνο ο Αλαφούζος. Άσχετα με το τι είχε στο μυαλό του ο πρόεδρος της Ν.Δ. όταν η κυβέρνησή του έδινε τις άδειες, οι καναλάρχες έβλεπαν την δυναμική τού Ανδρέα Παπανδρέου και δεν είχαν καμμιά διάθεση να ποντάρουν σε κουτσό άλογο στηρίζοντας το κόμμα που θα έχανε την εξουσία. Πράγματι, στις 10 Οκτωβρίου το ΠαΣοΚ επιστρέφει πανίσχυρο στην κυβέρνηση με 47% ενώ η Ν.Δ. του Μητσοτάκη μόλις που ξεπερνάει το 39%.
Λίγο πριν βγει η χρονιά, έρχεται η σειρά του ΠαΣοΚ να νομιμοποιήσει τηλεοπτικούς σταθμούς που εκπέμπουν χωρίς άδεια. Με υπογραφές Ευάγγελου Βενιζέλου (υφυπουργός προεδρίας) και Γιάννη Χαραλάμπους (υπουργός μεταφορών & επικοινωνιών), "επιτρέπουμε και στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς “Ερμής-Σκάι Ραδιοτηλεοπτικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας ΑΕ Sky 100,4 Ελληνική Δορυφορική Τηλεόραση Ε.Δ.Τ.” και “Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ 902 Αριστερά στα FM” να εκπέμπουν στα κανάλια που χρησιμοποιούν και εκπέμπουν" (ΦΕΚ Β'/954/31-12-1993). Η υπουργική απόφαση έχει αναδρομική ισχύ, νομιμοποιώντας τον Σκάι και τον 902 από τις 15 Σεπτεμβρίου.
Κλείνουμε για σήμερα με μια παρατήρηση. Παρά την συγκυβέρνηση του Συνασπισμού τόσο στην δικομματική κυβέρνηση Τζαννετάκη όσο και στην τρικομματική κυβέρνηση Ζολώτα, ο 902 δεν πήρε άδεια επί εποχής Μητσοτάκη. Μάλλον έφταιξε η αποχώρηση του ΚΚΕ το 1991...
-------------------------------------------------
(*) Ο Σωτήρης Κούβελας είχε πρωτοστατήσει στην ίδρυση μη κρατικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών. Ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης έβαλε σε λειτουργία τον πρώτο μη κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό (τον FM-100) της περιφέρειας στις 3/9/1987. Επίσης, έβγαλε στον αέρα και τον πρώτο μη κρατικό τηλεοπτικό σταθμό (τον TV-100) στις 31/12/1988. Η λειτουργία του TV-100 προκάλεσε την άμεση αντίδραση της κυβέρνησης, η οποία έστειλε τα ΜΑΤ να τον κλείσουν. Επίσης, λέγεται ότι πραγματικός ιδιοκτήτης τού New Channel ήταν ο Σωτήρης Κούβελας ενώ ο Φώτης Μανούσης ήταν απλώς ο αχυράνθρωπός του.
 |
| 1990: Από την πολυφωνία στον σκουπιδοντενεκέ... ένα κανάλι δρόμος |
Μαζί με τους παραπάνω τέσσερις εκδότες, πήραν άδεια και οι αδελφοί Κουρή, οι οποίοι έβγαλαν στον αέρα το "Κανάλι 29". Άδεια πήρε και ο εφοπλιστής Αντώνης Κουλουκουντής, που έφτιαξε τον Seven-X. Και, βέβαια, πήρε άδεια και ο Φώτης Μανούσης, πρώην γενικός γραμματέας του ΥΠεΧωΔε και προσωπικός φίλος τού τότε υπουργού Σωτήρη Κούβελα (*), ο οποίος έστησε το New Channel. Δίπλα σε όλους αυτούς, άρχισαν να εμφανίζονται και μερικοί επίδοξοι καναλάρχες, που έστηναν σταθμούς της πλάκας, δίχως να νοιάζονται για άδειες. Ανάμεσά τους και ο Βασίλης Λεβέντης, με το αλήστου μνήμης "Κανάλι 67" απ' όπου μοίραζε κατάρες "στον Μητσοτάκη και όλα του τα σόγια και στον Παπανδρέου και όλα του τα σόγια".
Σύντομα άρχισαν οι ζυμώσεις στον χώρο. Οι επιχειρηματίες καταλάβαιναν ότι το παιχνίδι με την ιδιωτική τηλεόραση θα χοντρύνει όταν οι άδειες για τοπικές εκπομπές επεκταθούν σε πανελλαδικές και άρχισαν τα μεταξύ τους αλισβερίσια, σε μια προσπάθεια να πιάσει ο καθένας τους καλύτερη θέση εκκίνησης έναντι των άλλων (ήδη κάναμε νύξη για την "Νέα Τηλεόραση" και τον Βαρδή αλλά θα πούμε περισσότερα προσεχώς). Στο μεταξύ, το σχεδόν ανύπαρκτο νομικό πλαίσιο επέτρεπε στον καθένα να κάνει σχεδόν ό,τι ήθελε, ενώ η ρευστή πολιτική κατάσταση αποθάρρυνε οποιαδήποτε σκέψη πολιτικής παρέμβασης.
Κάπως έτσι φτάνουμε στα μέσα του 1993. Ο Μητσοτάκης δεν ξέρει ακόμη ότι θα ρίξει πρόωρα την κυβέρνησή του ο Σαμαράς (μέσω Συμπιλίδη) αλλά, έτσι κι αλλιώς, το 1994 θα ήταν χρονιά εκλογών, οπότε καλό θα ήταν να αναθέρμαινε τις σχέσεις του με τους εκδότες. Γι' αυτό, στις 23 Ιουλίου εκδίδονται μια σειρά υπουργικών αποφάσεων που νομιμοποιούσαν την μέχρι τότε κατάσταση.
Στις 9 Σεπτεμβρίου, ο Συμπιλίδης κάνει την γνωστή του κίνηση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη χάνει την δεδηλωμένη και ο τόπος πάει σε εκλογές. Την ίδια μέρα, σαν έτοιμη από καιρό, η τελειωμένη πλέον κυβέρνηση σπεύδει να σερβίρει το κυρίως πιάτο στους καναλάρχες με μια σειρά πανομοιότυπων υπουργικών αποφάσεων (δημοσιεύθηκαν στο ΦΕΚ Β'/713/10-9-1993): "Χορηγούμε στην Ανώνυμη Εταιρεία Χ άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού τοπικής εμβέλειας και της παρέχουμε (σ.σ.: να και το ζουμί!) την ειδική άδεια για τεχνική δικτύωση προκειμένου να αποκτήσει εθνική εμβέλεια". Οι αποφάσεις υπογράφονταν από τους υπουργούς Σωτήρη Κούβελα (προεδρίας), Στέφανο Μάνο (οικονομικών), Γιάννη Κεφαλογιάννη (εσωτερικών) και τον υφυπουργό Παναγιώτη Δελημήτσο (μεταφορών & επικοινωνιών). Τις άδειες, που είχαν διάρκεια εφτά χρόνια, τις πήραν οι εταιρείες:
- Τηλέτυπος Α.Ε. (Mega Channel)
- Antenna TV A.E. (Antenna)
- Νέο Κανάλι - Ραδιοτηλεοπτική Α.Ε. (New Channel)
- Ελεύθερη Τηλεόραση Α.Ε. (Κανάλι 29)
- Νέα Τηλεόραση Α.Ε. (δεν εξέπεμψε ποτέ)
- Ξενία Ραδιοφωνική και Τηλεοπτική Α.Ε. (Seven-X)
- Ραδιοτηλεοπτικές Επιχειρήσεις Αφοι Καραβασίλη & Σία Α.Ε. (Μακεδονία TV)
- Δημοτική Εταιρεία Πληροφορίας, Θεάματος και Επικοινωνίας Α.Ε. (TV-100)
- City News Α.Ε. (Telecity)
- Τηλετώρα Τηλεοπτική Α.Ε. (Τηλετώρα)
Λεπτομέρεια: Οι άδειες του Μακεδονία TV και του TV-100 δεν προέβλεπαν εμβέλεια πανελλαδικά αλλά μόνο στην περιοχή Κεντρικής Μακεδονίας. Οι άδειες του Telecity (Γιώργος Καρατζαφέρης) και του Τηλετώρα (Γρηγόρης Μιχαλόπουλος) δόθηκαν μόνο για την Αττική αλλά οι εκδότες-ιδιοκτήτες τους είχαν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι αργά ή γρήγορα θα έμπαιναν κι εκείνοι στο χοντρό παιχνίδι.
 |
| Η χαριστική βολή: τρεις μόλις μέρες πριν τις εκλογές του 1993, ο Αριστείδης Αλαφούζος αποκαλύπτει στην Τζένη Κοντράρου ότι έδινε συνέχεια λεφτά στον Μητσοτάκη. [Φωτογραφία: Τα Νέα, 7/10/1993] |
Οι εκλογές προκηρύσσονται για τις 10 Οκτωβρίου. Σχεδόν αμέσως, ο Αριστείδης Αλαφούζος, χολωμένος με τον Μητσοτάκη επειδή δεν του ενέκρινε άδεια για κανάλι, βγάζει στον αέρα εντελώς παράνομα τον Σκάι, στρεφόμενος ανοιχτά κατά της Νέας Δημοκρατίας. Όμως, το πρόβλημα του Μητσοτάκη δεν ήταν μόνο ο Αλαφούζος. Άσχετα με το τι είχε στο μυαλό του ο πρόεδρος της Ν.Δ. όταν η κυβέρνησή του έδινε τις άδειες, οι καναλάρχες έβλεπαν την δυναμική τού Ανδρέα Παπανδρέου και δεν είχαν καμμιά διάθεση να ποντάρουν σε κουτσό άλογο στηρίζοντας το κόμμα που θα έχανε την εξουσία. Πράγματι, στις 10 Οκτωβρίου το ΠαΣοΚ επιστρέφει πανίσχυρο στην κυβέρνηση με 47% ενώ η Ν.Δ. του Μητσοτάκη μόλις που ξεπερνάει το 39%.
Λίγο πριν βγει η χρονιά, έρχεται η σειρά του ΠαΣοΚ να νομιμοποιήσει τηλεοπτικούς σταθμούς που εκπέμπουν χωρίς άδεια. Με υπογραφές Ευάγγελου Βενιζέλου (υφυπουργός προεδρίας) και Γιάννη Χαραλάμπους (υπουργός μεταφορών & επικοινωνιών), "επιτρέπουμε και στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς “Ερμής-Σκάι Ραδιοτηλεοπτικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας ΑΕ Sky 100,4 Ελληνική Δορυφορική Τηλεόραση Ε.Δ.Τ.” και “Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ 902 Αριστερά στα FM” να εκπέμπουν στα κανάλια που χρησιμοποιούν και εκπέμπουν" (ΦΕΚ Β'/954/31-12-1993). Η υπουργική απόφαση έχει αναδρομική ισχύ, νομιμοποιώντας τον Σκάι και τον 902 από τις 15 Σεπτεμβρίου.
Κλείνουμε για σήμερα με μια παρατήρηση. Παρά την συγκυβέρνηση του Συνασπισμού τόσο στην δικομματική κυβέρνηση Τζαννετάκη όσο και στην τρικομματική κυβέρνηση Ζολώτα, ο 902 δεν πήρε άδεια επί εποχής Μητσοτάκη. Μάλλον έφταιξε η αποχώρηση του ΚΚΕ το 1991...
-------------------------------------------------
(*) Ο Σωτήρης Κούβελας είχε πρωτοστατήσει στην ίδρυση μη κρατικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών. Ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης έβαλε σε λειτουργία τον πρώτο μη κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό (τον FM-100) της περιφέρειας στις 3/9/1987. Επίσης, έβγαλε στον αέρα και τον πρώτο μη κρατικό τηλεοπτικό σταθμό (τον TV-100) στις 31/12/1988. Η λειτουργία του TV-100 προκάλεσε την άμεση αντίδραση της κυβέρνησης, η οποία έστειλε τα ΜΑΤ να τον κλείσουν. Επίσης, λέγεται ότι πραγματικός ιδιοκτήτης τού New Channel ήταν ο Σωτήρης Κούβελας ενώ ο Φώτης Μανούσης ήταν απλώς ο αχυράνθρωπός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου