ΟΥΚΡΑΝΙΑ Συμβιβασμοί και συγκρούσεις, με το λαό να ματώνει

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Συμβιβασμοί και συγκρούσεις, με το λαό να ματώνει

Στα καταφύγια στο Ντονέτσκ ο λαός υποφέρει τις συνέπειες μιας σύγκρουσης που γίνεται για αλλότρια συμφέροντα

Σε μια νέα - προσωρινή το πιθανότερο - συμφωνία κατέληξαν στις 19 Οκτώβρη στο Βερολίνο, μετά από πολύωρα παζάρια, οι 4 ηγέτες της Γερμανίας, Γαλλίας, Ρωσίας και Ουκρανίας, Αγκελα Μέρκελ, Φρανσουά Ολάντ, Βλαντιμίρ Πούτιν και Πέτρο Ποροσένκο, αντίστοιχα, στη συνάντηση του λεγόμενου «σχήματος της Νορμανδίας» για τη σύγκρουση στην Ανατολική Ουκρανία. Παρόντες ήταν και οι αντίστοιχοι υπουργοί Εξωτερικών και άλλοι σύμβουλοί τους. Και η συγκεκριμένη συνάντηση των 4 και τα ευρύτερα παζάρια γίνονται στο έδαφος μιας σύγκρουσης που έχει και ενδοαστικό και ενδοϊμπεριαλιστικό χαρακτήρα, ανάμεσα σε κέντρα όπως ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και η καπιταλιστική Ρωσία. Με το λαό, τα τελευταία δυο χρόνια, να είναι αυτός που πληρώνει με το αίμα του και τη ζωή του το σκληρό ανταγωνισμό για τον έλεγχο αγορών, ενεργειακών πηγών, δρόμων μεταφοράς τους και σφαιρών επιρροής.
Στα λόγια, οι 4 ηγέτες, που είχαν να συναντηθούν ένα χρόνο, συμφώνησαν ότι πρέπει να γίνουν προσπάθειες για να εφαρμοστεί η λεγόμενη συμφωνία εκεχειρίας του Μινσκ, από το Φλεβάρη του 2015. Η συμφωνία προέβλεπε κατάπαυση πυρός, απομάκρυνση βαρέος οπλισμού από τη λεγόμενη γραμμή αντιπαράθεσης στις αυτοαποκαλούμενες Λαϊκές Δημοκρατίες Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ. Θύλακες που ελέγχονται από τις πολιτοφυλακές, με τη στήριξη και της Ρωσίας και τη λεγόμενη πολιτική διευθέτηση, που σημαίνει απόδοση ειδικού καθεστώτος σε αυτές με τοπικές εκλογές. Φυσικά, και η ίδια η συμφωνία του Μινσκ, ένας συμβιβασμός μετά από τουλάχιστον ένα χρόνο αιματοχυσίας, με πάνω από 7.000 νεκρούς (τώρα έχουν ξεπεράσει τους 9.000, άμαχοι, πολιτοφύλακες, στρατιώτες και χιλιάδες τραυματίες), εμπεριείχε πολλά σημεία που επιδέχονταν πολλών ερμηνειών. Αυτό ακριβώς συνέβαλε στο γεγονός ότι η συμφωνία παραβιάζεται κατάφωρα, εμφανέστατα σε μεγαλύτερο βαθμό από την αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου, ενώ οι λεγόμενες Λαϊκές Δημοκρατίες (ο όρος που δεν έχει καμία σχέση με το περιεχόμενο, αφού το πάνω χέρι έχουν οι αστικές δυνάμεις) τη μια παρουσιάζονται να θέλουν την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και την άλλη να προτιμάνε την ένωση με τη Ρωσία αλά Κριμαία.

Κατάληξη ενός «οδικού χάρτη» όσων συμφωνήθηκαν και δεν εφαρμόστηκαν

Το αποτέλεσμα της συνάντησης του Βερολίνου ήταν να καταληχτεί ένας «οδικός χάρτης», δηλαδή ένα σχέδιο με μέτρα και προτάσεις που θα επεξεργαστούν εμπειρογνώμονες και θα καταλήξουν οι υπουργοί Εξωτερικών των 4 χωρών έως τα τέλη Νοέμβρη, για να ακολουθήσει πιθανά νέα συνάντηση των ηγετών. Σε αυτόν το σχεδιασμό περιλαμβάνεται η απομάκρυνση στρατιωτικών δυνάμεων και οπλισμού από ακόμα 4 περιοχές στη γραμμή αντιπαράθεσης και διερεύνηση των όρων και προϋποθέσεων για τη διεξαγωγή τοπικών εκλογών στους δύο θύλακες που ελέγχουν οι πολιτοφυλακές.
Ταυτόχρονα, αναβάθμιση της αποστολής του Οργανισμού για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), που είναι επιφορτισμένος να επιτηρεί τη συμφωνία εκεχειρίας, παρότι είναι ξεκάθαρο ότι οι διάφορες δυνάμεις που τον απαρτίζουν, προωθούν τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους. Πάντως, με δηλώσεις του Προέδρου της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο, έριξε την ιδέα της ανάπτυξης ένοπλης δύναμης του ΟΑΣΕ για τον έλεγχο και των συνόρων των ανατολικών περιοχών με τη Ρωσία, κάτι που όμως δεν φαίνεται να έχει καταληχτεί και είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί.
Ο Ποροσένκο, επίσης, σημειώνει ότι πρωταρχικό στοιχείο για το προχώρημα του «οδικού χάρτη» είναι το ζήτημα της ασφάλειας και στη συνέχεια μπορεί να αναληφθεί η ευθύνη από τον ΟΑΣΕ για τη διεξαγωγή των τοπικών εκλογών. Βεβαίως, στα λόγια μπορεί να είναι έτσι, αλλά η ουκρανική πλευρά συνεχίζει να κωλυσιεργεί και να μην προχωράει τις απαραίτητες νομοθετικές πρωτοβουλίες που απαιτούνται για την πολιτική διευθέτηση. Από την άλλη, η λεγόμενη Ομάδα Επαφής (αντιπρόσωποι κυβέρνησης του Κιέβου, πολιτοφυλάκων, ΟΑΣΕ και Ρωσίας) που πραγματοποιεί τακτικές συναντήσεις στο Μινσκ, συζητά και αυτό το θέμα χωρίς να υπάρχουν πρακτικά αποτελέσματα έως τώρα.
Οι λεγόμενες ζώνες ασφαλείας, με απεμπλοκή δυνάμεων σε ακόμα 4 σημεία της γραμμής αντιπαράθεσης, έρχονται να προστεθούν σε άλλες τρεις που είχαν καταληχτεί στις 15 Σεπτέμβρη φέτος, αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, αφού συνεχίστηκαν οι συγκρούσεις, που ιδιαίτερα από τις αρχές Οκτώβρη έχουν πυκνώσει. Στο νέο σημείο απεμπλοκής περιλαμβάνεται και το πέρασμα στο Ντεμπάλτσεβο, που από την αρχή της σύγκρουσης έχει δυο φορές αλλάξει χέρια ανάμεσα στον ουκρανικό στρατό και τις πολιτοφυλακές.
Ακόμη ένα ζήτημα που συζητήθηκε και υποτίθεται συμφωνήθηκε, όπως και παλιότερα, είναι η ανταλλαγή κρατουμένων στη βάση «όλα για όλα», αλλά που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε. Δεν διευκρινίζεται για τι αριθμό αιχμαλώτων μιλάμε από την κάθε πλευρά.

Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί

Κι αυτή τη βδομάδα, παρά τα διπλωματικά παζάρια, οι δυνάμεις της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου (στρατός και εθνικιστικά τάγματα) συνέχισαν να σφυροκοπούν τις περιοχές που ελέγχουν οι πολιτοφύλακες.
Από πυρά πυροβολικού διαφόρων διαμετρημάτων έπεσαν εκατοντάδες βλήματα τη μέρα, οι νεκροί ξεπερνάνε τους 30 και οι τραυματίες τους 100. Στα θύματα, επίσης, της τελευταίας περιόδου συγκαταλέγεται και ο διοικητής των πολιτοφυλάκων του Ντονέτσκ, ο 33χρονος Αρσέν Παβλόφ, με την προσωνυμία «Μοτορόλα», που δολοφονήθηκε, όπως ειπώθηκε, από εκρηκτικό μηχανισμό μέσα στο σπίτι του στις 16 Οκτώβρη το βράδυ. Η συγκεκριμένη ενέργεια αποδόθηκε από τις αρχές των πολιτοφυλάκων στις μυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η συγκεκριμένη δολοφονία δημιουργεί πολλά ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί και κυρίως το πώς μπορεί να συμβεί, όταν ο συγκεκριμένος διοικητής, με καταγωγή όχι από την Ουκρανία, με περγαμηνές στα πεδία των μαχών, κυκλοφορούσε με αρκετούς σωματοφύλακες. Η κηδεία του, πάντως, έγινε μέσα στη βδομάδα με τιμές «εθνικού ήρωα» και τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων στην πόλη του Ντονέτσκ, ενώ η δολοφονία του χαρακτηρίστηκε από την ηγεσία ως πράξη που θα απαντηθεί και θα τιμωρηθούν οι υπαίτιοι.
Επίσης, ο ουκρανικός στρατός κατηγόρησε τις πολιτοφυλακές για παραβιάσεις της εκεχειρίας, ενώ αν και αναφέρει μόνο τραυματίες στρατιώτες, οι πολιτοφύλακες ισχυρίζονται ότι τις τελευταίες μέρες έχουν πέσει σε μάχες πάνω από 40 στρατιώτες και πάνω από 100 έχουν τραυματιστεί. Οι πληροφορίες σε μια εμπόλεμη περιοχή είναι φανερό ότι δεν μπορούν να επαληθευτούν, ωστόσο το σίγουρο είναι ότι αυτοί που σκοτώνονται είναι τα παιδιά του λαού, που θα θυσιάζονται κάτω από ξένες σημαίες όσο δεν συνειδητοποιείται η αιτία των πολέμων στον πυρήνα της καπιταλιστικής εξουσίας και η ανάγκη ανατροπής της.