Πώς τα φέρνει η Ζωή

 Πώς τα φέρνει η Ζωή

Με αποδείξεις κι ονόματα απ' την ειδησεογραφία των ημερών

Είδηση δεν είναι ότι η Ζωή εκμεταλλευόταν τους νεολαίους της Πλεύσης. Μεγαλοδικηγόρος του Κολωνακιού είναι βασικά, πολύ πιθανό να τους αντιμετώπισε ως πρακτικάριους της Νομικής για τη λάντζα (αφισοκολλήσεις, κτλ). Ας μη σοκαριζόμαστε με τα αυτονόητα για τις αρκούδες και τις ανάγκες τους στο δάσος.

Είδηση και μάλιστα σοκαριστική είναι ότι η Πλεύση Ελευθερίας είχε νεολαία, που μπορεί μάλιστα και να έβγαζε αφισοκολλήσεις -λέμε τώρα. Αλλά κι η (έμμεση πλην σαφής κι) εντυπωσιακή παραδοχή τους πως το μαγαζί δεν είχε στηθεί στη βάση της εθελοντικής, αφιλοκερδούς προσφοράς, αλλά ακριβώς ως μαγαζί, δούναι και λαβείν, όπου κάποιος θα νιώθει ριγμένος. Σαν εκείνο το Φοίνικαέμπορο στο Αστερίξ και τους συνεταίρους-σκλάβους του, που δεν είχαν διαβάσει πολύ προσεκτικά τα ψιλά γράμματα της σύμβασης, όταν υπέγραφαν.

Είδηση δεν είναι η διαρροή-μαγείρεμα για το "πολιτικό φλερτ" της Ζωής με το ΚΚΕ και προξενήτρα την Κανέλλη -πώς είπατε;  Ούτε οι διασκεδαστικές καταγγελίες της Ζωής πως τάχα η Κουτσούμπα της Ανταρσυα επιχείρησε να χρηματίσει τα στελέχη της Πλεύσης (ναι αλλά σε τι νόμισμα, δραχμή ή ευρώ;) και η επιλεκτική μνήμη χρυσόψαρου των παροικούντων στο αριστεροχώρι, που μέχρι πέρσι την αποθέωναν. Το ερώτημα είναι γιατί βγαίνουν ξαφνικά τόσες "ειδήσεις"-ψευδογεγονότα μαζεμένα για τη Ζωή και ποιο σκοπό εξυπηρετούν. Τι μας κρύβουν σύντροφοι;

Κι ίσως τελικά το καλύτερο είναι να αρχίσεις να τους πληρώνεις κι εσύ με το ίδιο νόμισμα (ευρώ ή δραχμή) και να τρολάρεις με δικές σου ειδήσεις, όπως το Κουλούρι, ή -στα καθ' ημάς- μια φιλοΚΚΕ σελίδα, που έλεγε πως ο Τσίπρας αρνήθηκε τη συμμετοχή του κόμματος στην κυβέρνηση (δεν μπορώ να το βρω για να βάλω το σύνδεσμο όμως).

Είδηση προφανώς δεν είναι ούτε το μίσος που έβγαλαν τα λυσσασμένα, φιλελέ σκυλιά στην περίπτωση της Κούνεβα, που είχε την ατυχία να είναι εργάτρια, μετανάστρια και δραστήρια. Όσο λοιπόν το δίπολο μπαίνει με αυτούς απέναντι, θα έχει πάντα το πάνω χέρι κι οι απαντήσεις θα είναι εύκολες. Δεν είναι όμως αυτές που οφείλει να δώσει (όχι σε εμάς συγκεκριμένα, αλλά στον κόσμο που τη στήριξε έμπρακτα).

Η Κούνεβα έκανε μια επιλογή ζωής κι αποκατάστασης μετά από τη δολοφονική επίθεση εναντίον της. Μόνο που η ζωή (σε αντίθεση με τη Ζωή) χρειάζεται συνέπεια κι αξιοπρέπεια, αλλιώς καταλήγει επιβίωση ή βόλεμα. Η ατομική διέξοδος δεν μπορεί να έρχεται έξω από τους ταξικούς, συλλογικούς αγώνες, που είχαν βάλει την Κούνεβα στο στόχαστρο της εργοδοσίας και των μπράβων της. Κι αυτά είναι που εγκατέλειψε, αυτές είναι οι αξίες που προδίδει, όσο δε διαχωρίζει τη θέση της και συστρατεύεται με τον κυβερνητικό λόχο.

Τα παραπάνω θέτουν επιτακτικά το προαιώνιο κι υπαρξιακό ερώτημα του Λαϊκού Στρώματος: εμείς με ποιον είμαστε;

Με τη Ζωή ή με την Κουτσούμπα (στα σημεία με τη δεύτερη, χωρίς αυταπάτες -σαν αυτές που είχαν κάποιοι για τη Ζωή). Ζωή εν τάφω ή θάνατος; Αυταπάτες ή δούλεμα; ΝΔ ή Σύριζα; Με το ΠαΣοΚ ή με το ΛΑΣΟΚ;

(Ο σφος που μου έστειλε το φωτογραφικό ντοκουμέντο, παίρνει όρκο πως δεν είναι πειραγμένο).

Κι επιπλέον:
Εβραϊκή μυθολογία ή αρχαίο-ελληνικό δωδεκάθεο; Με τις ψεκασμένες συνελεύσεις του Σώρρα που θέλει να φτιάξει κόμμα ή με τον παπά που αντέδρασε, δείχνοντας εαακίτικα στοιχεία; Καταγγέλλει αλλά κοντοστέκεται χωρίς να αποχωρεί, ψάχνει με την άκρη του ματιού τα πρακτικά για κάνει ντου και να τα καταπιεί, ένα είδος παπα-(μικροαστικά)-Ανυπόμονου, που όμως περιμένει καρτερικά, για να κερδίσει το ποίμνιο με την τοποθέτησή του.

Εκεί Λαϊκό Στρώμα με ποιον είμαστε στο δεύτερο γύρο;

Τα δικά τους υπαρξιακά έχουν κι οι ιδεολόγοι φασίστες, που δεν ανέχονται τη μαύρη επιδερμίδα του Αντετοκούμπο, αλλά τον βλέπουν να κάνει παπάδες (χωρίς Σώρρες) στο ΝΒΑ, να πηγαίνει καρφί για μια θέση στο φετινό All Star Game και να μην υπογράφει αυτόγραφο πάνω στην ελληνική σημαία, γιατί τη σέβεται ως σύμβολο. Ακόμα κι ο Άδωνις πιάστηκε από αυτό το τελευταίο, για να πλέξει το εγκώμιο του Γιάννη, υποκύπτοντας στον πειρασμό-μόδα της ανέξοδης λεζάντας -αν όχι αυτός, τότε ποιος κι αν όχι τώρα, τότε πότε; Κι οι απαντήσεις που παίρνει κάτω από το σχετικό τιτίβισμά του (πχ για τα πλαστικά σημαιάκια στις συγκεντρώσεις της ΝΔ που καταλήγουν μαζικά στα σκουπίδια) είναι πληρωμένες κι απολαυστικές.

Συμπληρώνω με την ευκαιρία στην πρόσφατη μπασκετική ανάρτηση και στα υπόλοιπα αντιφατικά σημεία, ένα σποτάκι-"πρωτοβουλία" του οργανισμού (ΝΒΑ) και των παικτών του, με ένστολους που παίζουν μπάσκετ σε γειτονιές, για να δείξουν πως πρέπει να εμπιστευόμαστε τις αστυνομικές αρχές και να συνεργαζόμαστε μαζί τους. Συμμετέχουν μάλιστα και μερικοί από τους πρωτεργάτες της συντονισμένης κίνησης-διαμαρτυρίες "Ι can't breathe" ενάντια στα αλλεπάλληλα κρούσματα δολοφονιών και αστυνομικής αυθαιρεσίας, όπως ο Καρμέλο κι ο Λεμπρόν -πιθανότατα γιατί τους υποχρέωσαν.

Κλείνουμε όμως με Ευρωλίγκα, όπου στο αυριανό ντέρμπι αιωνίων, θα ντεμπουτάρει μεταξύ άλλων κι ο Ντομινίκ Ουότερς, που έχει ξαναπαίξει στα μέρη μας κι έρχεται στον Ολυμπιακό απ' την ιταλική Καντού, για να καλύψει το κενό του τραυματία Χάκετ. Το σημαντικό όμως είναι άλλο: ο χορηγός που έχει στη φανέλα της η ιταλική ομάδα.

RED OCTOBER STEEL WORK

Αν κάποιος ξεχαστεί και προσπεράσει τον Κόκκινο Οκτώβρη, υπάρχει στη συνέχεια ολόκληρο ατσάλι (δηλ Στάλιν) για να το υπενθυμίσει. Ενώ οι ρέκτες του αθλήματος θα θυμούνται τη ρωσική ομάδα Κράσνι Οκτιάμπρ (κόκκινος Οκτώβρης) από τον περυσινό όμιλο της ΑΕΚ στο Eurocup.