Η υπόθεση Κουσουρή (2)
Κι ενώ ο Ανδρουτσόπουλος εξακολουθεί να κρύβεται, το 2005 η Χρυσή Αυγή
προγραμματίζει για το τριήμερο 17-19 Σεπτεμβρίου την "Πανευρωπαϊκή
Εθνικιστική Συνέλευση", ένα διεθνές νεοναζιστικό φεστιβάλ με την
εύγλωττη ονομασία Hatewave 2005. Η αναγγελία τού φεστιβάλ
προκαλεί έντονο κύμα αντιδράσεων σε κάθε επίπεδο, το οποίο υποχρεώνει
την πολιτεία να απαγορεύσει την τέλεσή του. Πάντως, υπάρχουν και κάποιοι
(ανάμεσά τους και η εφημερίδα Espresso) που εκτιμούν ότι
το φεστιβάλ έπρεπε να γίνει, διότι ο Ανδρουτσόπουλος θα έδινε σίγουρα το
παρών κι έτσι θα μπορούσε η αστυνομία να τον συλλάβει.
Το μεγάλο μπαμ γίνεται στις 13 Σεπτεμβρίου, όταν στις 8.20' το πρωί, ανήμερα των γενεθλίων του, ο Περίανδρος εμφανίζεται στον εισαγγελέα εφετών Αθηνών και παραδίδεται. Για να υποστηρίξει, προφανώς, τα αστυνομικά παραμύθια τόσων χρόνων, ισχυρίζεται ότι ήταν στην Βενεζουέλα αλλά αναγκάστηκε να επιστρέψει για να δει τον πατέρα του, ο οποίος ήταν βαριά άρρωστος. Φυσικά, δεν μπορεί να παρουσιάσει κανένα πειστήριο για την απουσία του (εισιτήρια, βίζα, σφραγισμένα διαβατήρια κλπ) ούτε να εξηγήσει πώς πέρασε από ευρωπαϊκό αεροδρόμιο (δεν υπάρχει απ' ευθείας πτήση από Αθήνα για Καράκας) χωρίς να συλληφθεί από την Ιντερπόλ, η οποία τον αναζητούσε.
Η παράδοση του Ανδρουτσόπουλου προκαλεί αναστάτωση στην Χρυσή Αυγή. Ο Μιχαλολιάκος, αντιδρώντας σπασμωδικά, κλείνει τα γραφεία τής οργάνωσης, διακόπτει την έκδοση του περιοδικού και στέλνει τους ανθρώπους του... διακοπές. Η μόνη σύνδεσή του με τον υπάρχηγό του είναι ότι την υπεράσπιση του Περίανδρου αναλαμβάνει ο αδελφός του, το γνωστό ακροδεξιό μπουμπούκι Τάκης Μιχαλόλιας. Στην δίκη, η οποία διεξάγεται στις 20, 22 και 25/9/2006, οι χρυσαυγήτες λάμπουν διά της απουσίας τους, τόσο ως συμπαραστάτες (μόνο την τρίτη μέρα εμφανίστηκαν) όσο και ως μάρτυρες. Ο Μιχαλόλιας κάλεσε μόλις δυο υπέργηρους μάρτυρες υπεράσπισης: τον οικογενειακό γιατρό των γονιών τού κατηγορουμένου και τον πρώην μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής, ο οποίος είχε βαφτίσει τον κατηγορούμενο προ 39 ετών. Ο Περίανδρος δέχεται την παρουσία του στην Ευελπίδων αλλά αρνείται ότι χτύπησε τον Κουσουρή, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι "είμαι εθνικιστής, όχι δολοφόνος". Τελικά, το δικαστήριο τον καταδικάζει για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας σε κάθειρξη 21 ετών.
Ο Ανδρουτσόπουλος ασκεί έφεση, η οποία εκδικάζεται στις 18/3/2009 στην μεγάλη αίθουσα τελετών τού Αρείου Πάγου. Τα υψηλόβαθμα στελέχη της οργάνωσης λείπουν και πάλι αλλά στην αίθουσα μαζεύονται αρκετοί ομοϊδεάτες ενώ στην ομάδα υπεράσπισης, πλην του Μιχαλόλια, συμμετέχουν και οι δικηγόροι Γιάννης Ηρειώτης (συνήγορος του Ηλία Κασιδιάρη στην υπόθεση με την Βαβαγιάννη, στην οποία αναφερθήκαμε προχτές) και Θόδωρος Μαντάς. Αυτή την φορά ο Ανδρουτσόπουλος δεν θέλει κανένα μάρτυρα υπεράσπισης.
Παρένθεση. Εκείνη την εποχή, η Χρυσή Αυγή πρόβαλλε την άποψη ότι ο Ανδρουτσόπουλος διωκόταν για τις ιδέες του. Αυτό δεν μας παραξενεύει, αφού πάντοτε οι φασίστες προσπαθούν να ντύσουν τα εγκλήματά τους με ιδεολογικό μανδύα. Πάντως, θα ήθελα να ακούσω πώς εξηγούν το φαινόμενο να δικάζεται ο υπαρχηγός τους λόγω ιδεολογίας αλλά ο αρχηγός όχι απλώς ως μάρτυρας υπεράσπισης να μην εμφανίζεται αλλά ούτε καν στο ακροατήριο να παρευρίσκεται για ηθική συμπαράσταση. Αξίζει να σημειώσουμε, επίσης, ότι στο ακροατήριο δεν βρέθηκε κανένας από τους χρυσαυγήτες για τους οποίους είχε καταγγελθεί ότι βρίσκονταν στις 16/6/1998 στην Ευελπίδων. Κλείνει η παρένθεση.
Το εφετείο δείχνει εντυπωσιακό πνεύμα επιείκειας, καθώς δέχεται την απόπειρα ανθρωποκτονίας μόνο για τον Κουσουρή ενώ μετατρέπει τις απόπειρες κατά των Καραμπατσόλη και Φωτιάδη σε επικίνδυνες σωματικές βλάβες, εκτιμώντας ότι τα τραύματά τους ήσαν λιγώτερο σοβαρά από εκείνου και δεν τους έφεραν στο κατώφλι τού θανάτου. Μόνο που το έγκλημα των επικίνδυνων σωματικών βλαβών έχει ήδη παραγραφεί, οπότε ο δράστης απαλλάσσεται αυτοδικαίως από κάθε δίωξη. Έτσι, τα 21 χρόνια τής πρώτης δίκης μειώνονται σε 12, οπότε, όντας ήδη τρία χρόνια στην φυλακή, ο Περίανδρος θα αποφυλακιζόταν σε τέσσερα χρόνια, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του. Οι χρυσαυγήτες έχουν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι την ώρα που ο Κουσουρής και οι υπόλοιποι αντιφασίστες αποχωρούν φουρκισμένοι από την αίθουσα...
Θα κλείσουμε την αφήγησή μας με μερικά στιγμιότυπα από την τελευταία αυτή δίκη τού Αντώνη Ανδρουτσόπουλου. Εκείνη την ημέρα, η είσοδος στο αμφιθέατρο φρουρείται από δυο διμοιρίες των ΜΑΤ ενώ η ίδια η αίθουσα είναι χωρισμένη στην μέση από μια ζώνη αστυνομικών. Για κάποιον ανεξήγητο (;) λόγο, οι συμπαραστάτες των τριών θυμάτων (εκπαιδευτικοί και φοιτητές μέλη τού ΝΑΡ, όπου είναι ενταγμένος ο Κουσουρής, οπαδοί άλλων αριστερών σχημάτων και λοιποί αντιφασίστες) έχουν τοποθετηθεί στις πίσω θέσεις ενώ οι πρώτες σειρές καθισμάτων έχουν κρατηθεί για τους χρυσαυγήτες.
Καθώς μπαίνει ο Ανδρουτσόπουλος στην αίθουσα, οι ομοϊδεάτες του σηκώνονται όρθιοι χτυπώντας προσοχή αλλά ουδείς βρίσκεται να τους κάνει την παραμικρή παρατήρηση. Η ίδια απάθεια δικαστών και αστυνομικών παρατηρείται όταν οι χρυσαυγήτες βροντοφωνάζουν το σύνθημα "Όχι φυλακές για τους εθνικιστές" την ώρα που το δικαστήριο αποσύρεται για να εκδώσει την ετυμηγορία του. Φυσικά, κανείς δεν περίμενε να συμβεί κάτι διαφορετικό όταν, μετά την ανακοίνωση της απόφασης που έρριχνε τον φαλαγγάρχη τους στα μαλακά, οι ικανοποιημένοι φασίστες ξέσπασαν σε συνθήματα τύπου "Αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή", "Αναρχικοί και μπολσεβίκοι αυτή η γη δεν σας ανήκει" κλπ. Προφανώς, η δικαιοσύνη είναι και κουφή, εκτός από τυφλή...
Επίλογος. Όσο ο Ανδρουτσόπουλος ήταν καταζητούμενος, η οργάνωσή του τον είχε περί πολλού, θεωρώντας τον ως αδίκως διωκόμενο (*). Όταν παραδόθηκε, η έντονη υποστήριξη άρχισε να κοπάζει. Μετά το εφετείο και ενώ ο πρώην υπαρχηγός είχε χολωθεί από την στάση τού "Κάτμαν", άρχισαν δειλά-δειλά να γίνονται αναφορές (κυρίως από τον Παναγιώταρο) περί συνεργασίας του με την δικαιοσύνη. Ενάμισυ χρόνο μετά την αποφυλάκισή του, ο Ανδρουτσόπουλος δημοσίευσε μια ανοιχτή επιστολή, όπου κατηγορούσε την ηγεσία τής οργάνωσης για έλλειψη συμπαράστασης και αχαριστία. Σήμερα, ο Περίανδρος ηγείται της οργάνωσης "Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές" (Α.Μ.Ε.), η οποία αυτοπαρουσιάζεται ως η αυθεντική έκφραση του νεοναζισμού στην Ελλάδα, "ενάντια στην ξεπουλημένη Χρυσή Αυγή".
-----------------------------------------------
(*) "Να εξετάσει η ελληνική δικαιοσύνη, προς την οποία έχουμε απόλυτο εμπιστοσύνη, την περίπτωση ο Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος να υπεδείχθη ως ένοχος από τα δυσαρεστημένα μέλη (ενν.: της Χρυσής Αυγής) και με τη συνεργασία κάποιων δημοσιογράφων κατασκευάστηκε ένοχος" [εφημερίδα Χρυσή Αυγή, 13/11/1998].
Το μεγάλο μπαμ γίνεται στις 13 Σεπτεμβρίου, όταν στις 8.20' το πρωί, ανήμερα των γενεθλίων του, ο Περίανδρος εμφανίζεται στον εισαγγελέα εφετών Αθηνών και παραδίδεται. Για να υποστηρίξει, προφανώς, τα αστυνομικά παραμύθια τόσων χρόνων, ισχυρίζεται ότι ήταν στην Βενεζουέλα αλλά αναγκάστηκε να επιστρέψει για να δει τον πατέρα του, ο οποίος ήταν βαριά άρρωστος. Φυσικά, δεν μπορεί να παρουσιάσει κανένα πειστήριο για την απουσία του (εισιτήρια, βίζα, σφραγισμένα διαβατήρια κλπ) ούτε να εξηγήσει πώς πέρασε από ευρωπαϊκό αεροδρόμιο (δεν υπάρχει απ' ευθείας πτήση από Αθήνα για Καράκας) χωρίς να συλληφθεί από την Ιντερπόλ, η οποία τον αναζητούσε.
 |
| Περίανδρος και Κάτμαν. Αρχηγός και υπαρχηγός στις αρχές της δεκαετίας του '90. |
Η παράδοση του Ανδρουτσόπουλου προκαλεί αναστάτωση στην Χρυσή Αυγή. Ο Μιχαλολιάκος, αντιδρώντας σπασμωδικά, κλείνει τα γραφεία τής οργάνωσης, διακόπτει την έκδοση του περιοδικού και στέλνει τους ανθρώπους του... διακοπές. Η μόνη σύνδεσή του με τον υπάρχηγό του είναι ότι την υπεράσπιση του Περίανδρου αναλαμβάνει ο αδελφός του, το γνωστό ακροδεξιό μπουμπούκι Τάκης Μιχαλόλιας. Στην δίκη, η οποία διεξάγεται στις 20, 22 και 25/9/2006, οι χρυσαυγήτες λάμπουν διά της απουσίας τους, τόσο ως συμπαραστάτες (μόνο την τρίτη μέρα εμφανίστηκαν) όσο και ως μάρτυρες. Ο Μιχαλόλιας κάλεσε μόλις δυο υπέργηρους μάρτυρες υπεράσπισης: τον οικογενειακό γιατρό των γονιών τού κατηγορουμένου και τον πρώην μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής, ο οποίος είχε βαφτίσει τον κατηγορούμενο προ 39 ετών. Ο Περίανδρος δέχεται την παρουσία του στην Ευελπίδων αλλά αρνείται ότι χτύπησε τον Κουσουρή, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι "είμαι εθνικιστής, όχι δολοφόνος". Τελικά, το δικαστήριο τον καταδικάζει για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας σε κάθειρξη 21 ετών.
Ο Ανδρουτσόπουλος ασκεί έφεση, η οποία εκδικάζεται στις 18/3/2009 στην μεγάλη αίθουσα τελετών τού Αρείου Πάγου. Τα υψηλόβαθμα στελέχη της οργάνωσης λείπουν και πάλι αλλά στην αίθουσα μαζεύονται αρκετοί ομοϊδεάτες ενώ στην ομάδα υπεράσπισης, πλην του Μιχαλόλια, συμμετέχουν και οι δικηγόροι Γιάννης Ηρειώτης (συνήγορος του Ηλία Κασιδιάρη στην υπόθεση με την Βαβαγιάννη, στην οποία αναφερθήκαμε προχτές) και Θόδωρος Μαντάς. Αυτή την φορά ο Ανδρουτσόπουλος δεν θέλει κανένα μάρτυρα υπεράσπισης.
Παρένθεση. Εκείνη την εποχή, η Χρυσή Αυγή πρόβαλλε την άποψη ότι ο Ανδρουτσόπουλος διωκόταν για τις ιδέες του. Αυτό δεν μας παραξενεύει, αφού πάντοτε οι φασίστες προσπαθούν να ντύσουν τα εγκλήματά τους με ιδεολογικό μανδύα. Πάντως, θα ήθελα να ακούσω πώς εξηγούν το φαινόμενο να δικάζεται ο υπαρχηγός τους λόγω ιδεολογίας αλλά ο αρχηγός όχι απλώς ως μάρτυρας υπεράσπισης να μην εμφανίζεται αλλά ούτε καν στο ακροατήριο να παρευρίσκεται για ηθική συμπαράσταση. Αξίζει να σημειώσουμε, επίσης, ότι στο ακροατήριο δεν βρέθηκε κανένας από τους χρυσαυγήτες για τους οποίους είχε καταγγελθεί ότι βρίσκονταν στις 16/6/1998 στην Ευελπίδων. Κλείνει η παρένθεση.
Το εφετείο δείχνει εντυπωσιακό πνεύμα επιείκειας, καθώς δέχεται την απόπειρα ανθρωποκτονίας μόνο για τον Κουσουρή ενώ μετατρέπει τις απόπειρες κατά των Καραμπατσόλη και Φωτιάδη σε επικίνδυνες σωματικές βλάβες, εκτιμώντας ότι τα τραύματά τους ήσαν λιγώτερο σοβαρά από εκείνου και δεν τους έφεραν στο κατώφλι τού θανάτου. Μόνο που το έγκλημα των επικίνδυνων σωματικών βλαβών έχει ήδη παραγραφεί, οπότε ο δράστης απαλλάσσεται αυτοδικαίως από κάθε δίωξη. Έτσι, τα 21 χρόνια τής πρώτης δίκης μειώνονται σε 12, οπότε, όντας ήδη τρία χρόνια στην φυλακή, ο Περίανδρος θα αποφυλακιζόταν σε τέσσερα χρόνια, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του. Οι χρυσαυγήτες έχουν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι την ώρα που ο Κουσουρής και οι υπόλοιποι αντιφασίστες αποχωρούν φουρκισμένοι από την αίθουσα...
Θα κλείσουμε την αφήγησή μας με μερικά στιγμιότυπα από την τελευταία αυτή δίκη τού Αντώνη Ανδρουτσόπουλου. Εκείνη την ημέρα, η είσοδος στο αμφιθέατρο φρουρείται από δυο διμοιρίες των ΜΑΤ ενώ η ίδια η αίθουσα είναι χωρισμένη στην μέση από μια ζώνη αστυνομικών. Για κάποιον ανεξήγητο (;) λόγο, οι συμπαραστάτες των τριών θυμάτων (εκπαιδευτικοί και φοιτητές μέλη τού ΝΑΡ, όπου είναι ενταγμένος ο Κουσουρής, οπαδοί άλλων αριστερών σχημάτων και λοιποί αντιφασίστες) έχουν τοποθετηθεί στις πίσω θέσεις ενώ οι πρώτες σειρές καθισμάτων έχουν κρατηθεί για τους χρυσαυγήτες.
Καθώς μπαίνει ο Ανδρουτσόπουλος στην αίθουσα, οι ομοϊδεάτες του σηκώνονται όρθιοι χτυπώντας προσοχή αλλά ουδείς βρίσκεται να τους κάνει την παραμικρή παρατήρηση. Η ίδια απάθεια δικαστών και αστυνομικών παρατηρείται όταν οι χρυσαυγήτες βροντοφωνάζουν το σύνθημα "Όχι φυλακές για τους εθνικιστές" την ώρα που το δικαστήριο αποσύρεται για να εκδώσει την ετυμηγορία του. Φυσικά, κανείς δεν περίμενε να συμβεί κάτι διαφορετικό όταν, μετά την ανακοίνωση της απόφασης που έρριχνε τον φαλαγγάρχη τους στα μαλακά, οι ικανοποιημένοι φασίστες ξέσπασαν σε συνθήματα τύπου "Αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή", "Αναρχικοί και μπολσεβίκοι αυτή η γη δεν σας ανήκει" κλπ. Προφανώς, η δικαιοσύνη είναι και κουφή, εκτός από τυφλή...
 |
| Συνθήματα των Α.Μ.Ε., που "δικαιώνουν" την επιείκεια του δικαστηρίου |
Επίλογος. Όσο ο Ανδρουτσόπουλος ήταν καταζητούμενος, η οργάνωσή του τον είχε περί πολλού, θεωρώντας τον ως αδίκως διωκόμενο (*). Όταν παραδόθηκε, η έντονη υποστήριξη άρχισε να κοπάζει. Μετά το εφετείο και ενώ ο πρώην υπαρχηγός είχε χολωθεί από την στάση τού "Κάτμαν", άρχισαν δειλά-δειλά να γίνονται αναφορές (κυρίως από τον Παναγιώταρο) περί συνεργασίας του με την δικαιοσύνη. Ενάμισυ χρόνο μετά την αποφυλάκισή του, ο Ανδρουτσόπουλος δημοσίευσε μια ανοιχτή επιστολή, όπου κατηγορούσε την ηγεσία τής οργάνωσης για έλλειψη συμπαράστασης και αχαριστία. Σήμερα, ο Περίανδρος ηγείται της οργάνωσης "Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές" (Α.Μ.Ε.), η οποία αυτοπαρουσιάζεται ως η αυθεντική έκφραση του νεοναζισμού στην Ελλάδα, "ενάντια στην ξεπουλημένη Χρυσή Αυγή".
-----------------------------------------------
(*) "Να εξετάσει η ελληνική δικαιοσύνη, προς την οποία έχουμε απόλυτο εμπιστοσύνη, την περίπτωση ο Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος να υπεδείχθη ως ένοχος από τα δυσαρεστημένα μέλη (ενν.: της Χρυσής Αυγής) και με τη συνεργασία κάποιων δημοσιογράφων κατασκευάστηκε ένοχος" [εφημερίδα Χρυσή Αυγή, 13/11/1998].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου