«Επενδύοντας» στην Ελλάδα για τα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή...

Από τη χτεσινή συνάντηση του Αμερικανού πρέσβη Πάιατ με τον υπουργό Αμυνας, Π. Καμμένο, και τον Α/ΓΕΕΘΑ, Ευ. Αποστολάκη

Την ενίσχυση της «επένδυσης» των ΗΠΑ στην Ελλάδα, για την προώθηση των συμφερόντων τους στην περιοχή, στον ανταγωνισμό τους με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας και ελέγχου της «γεωστρατηγικής σημασίας περιοχής» της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, περιέγραψε σε μια ακόμα αποκαλυπτική συνέντευξή του ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, στο «Βήμα» της Κυριακής.

«Συγκλίνοντα συμφέροντα» στο κέντρο του κυκλώνα...

Ο Αμερικανός πρέσβης, που στη συνέντευξή του λέει πως πιστεύει πολύ «στη σημασία της γεωγραφίας στις διεθνείς σχέσεις», περιγράφει ξανά το γνωστό σχήμα, το οποίο, όπως λέει, στοιχειοθετεί «το επιχείρημα της ενίσχυσης της επένδυσης που έχουμε κάνει εδώ (σ.σ. στην Ελλάδα) τα τελευταία 70 χρόνια».
Πρόκειται για τους «τρεις διαφορετικούς κύκλους» όπου μαίνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, αλλά και την «κρίσιμη» γεωστρατηγικά θέση της Ελλάδας στο κέντρο τους:
«Ο πρώτος είναι οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, ειδικότερα στη Συρία, όπου η Ελλάδα μάς βοηθά να διαχειριστούμε τις προκλήσεις που προέρχονται από αυτή την κατεύθυνση. Ο δεύτερος κύκλος αφορά την κατάσταση στη Μαύρη Θάλασσα, καθώς επίσης στα Δυτικά Βαλκάνια και το ρωσικό πρόβλημα που σχετίζεται με αυτές τις περιοχές. Ο δε τρίτος κύκλος έχει σχέση με τη Νότια Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική. Είναι σημαντικός για την πρόκληση της μετανάστευσης και θα καταστεί σημαντικότερος αφού επικρατήσουμε στρατιωτικά του ISIS. Η Ελλάδα βρίσκεται στο κέντρο αυτής της στρατηγικά σημαντικής γεωγραφίας και συνιστά για εμένα το επιχείρημα για την οικοδόμηση μιας ισχυρής συνεργασίας σε θέματα άμυνας και ασφάλειας».
«Σκιαγραφώντας» τις επικίνδυνες εξελίξεις και τις ανακατατάξεις που δρομολογεί η σφοδρή αντιπαράθεση καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή, ο Πάιατ λέει πως «η σημασία του Νότου και η έμφαση του ΝΑΤΟ σε αυτόν είναι κάτι νέο. Αντανακλά τις εξελίξεις στις τρεις σφαίρες επιρροής που περιέγραψα». «Το σημαντικό για εμένα», σημειώνει, δείχνοντας τους λόγους της βαθύτερης εμπλοκής της ελληνικής αστικής τάξης στην προώθηση των σχεδίων των ΗΠΑ στην περιοχή, «είναι ότι, πέραν της γεωγραφίας, οι χώρες μας έχουν συγκλίνοντα συμφέροντα για σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο».
Στο πλαίσιο αυτό, περιγράφοντας το «μπουρλότο» που ετοιμάζονται να βάλουν οι ανταγωνισμοί σε όλη την περιοχή και τους λόγους της «επένδυσης» στην Ελλάδα, καλεί «να σκεφτούμε πιο φιλόδοξα για το πώς θα συνεργαστούμε στο μέλλον - κυρίως στον τομέα της ασφάλειας. Κοιτώντας 5-10 χρόνια μπροστά, η Ελλάδα θα παραμένει ένα ισχυρό μέλος του ΝΑΤΟ και μία δημοκρατία. Στον περίγυρο της Ελλάδος πολλά πράγματα θα είναι λιγότερο προβλέψιμα. Και το επιχείρημα της ενίσχυσης της επένδυσης που έχουμε κάνει εδώ τα τελευταία 70 χρόνια, είναι ισχυρό».

Με «ρόλους» για Βαλκάνια και Τουρκία...

Χαρακτηριστικές για το ρόλο που επιφυλάσσουν στην Ελλάδα οι ΗΠΑ ως «αιχμή του δόρατος» για τα συμφέροντά τους στην περιοχή, είναι οι τοποθετήσεις του Αμερικανού πρέσβη για τα ανοιχτά μέτωπα που τροφοδοτούν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην περιοχή:

• Σε σχέση με τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, ερωτώμενος για το αν στα όσα συμβαίνουν υπάρχει κάποιου είδους ρωσική ανάμειξη, απαντά: «Πολύ σημαντική ερώτηση. Πιστεύω ότι υπάρχει μια ρωσική ατζέντα στα Βαλκάνια. Δείτε τη ρωσική δραστηριότητα στο Μαυροβούνιο, με τη Μόσχα να είναι ο "συγγραφέας" μιας απόπειρας πραξικοπήματος εναντίον μιας εκλεγμένης κυβέρνησης με σκοπό να εκτροχιαστεί η απόφασή της για ένταξη στο ΝΑΤΟ».

Συνεχίζοντας για το ρόλο που επιφυλάσσεται στην αντιπαράθεση αυτή για την Ελλάδα, λέει πως «αυτή είναι μια περιοχή στην οποία η Ελλάδα παίζει ήδη έναν σημαντικό ρόλο, που μπορεί όμως να γίνει σημαντικότερος. (...) Θα ήλπιζα οι ΗΠΑ να συνεχίσουν να είναι παρούσες στην περιοχή. Συνεργαζόμαστε με την ελληνική κυβέρνηση για να συγχρονίσουμε τις προσεγγίσεις μας (...) (σ.σ. οι χώρες αυτές) χρειάζονται διπλωματική, τεχνική ή και οικονομική υποστήριξη, όπως αυτή που έχει προσφέρει η Ελλάδα μέσω των εμπορικών δεσμών, αλλά και ειδικότερα της Ενέργειας».

• Σε ό,τι αφορά την Τουρκία και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ο Πάιατ, εξηγώντας το γιατί οι ΗΠΑ επιδιώκουν μια «σταθερή» Τουρκία και γιατί «ενθαρρύνουμε να παραμείνουν ανοιχτά τα κανάλια επικοινωνίας Αθήνας - Αγκυρας», μιλάει για μια «πολύπλοκη διμερή ατζέντα με την Τουρκία, ιδιαίτερα στη Συρία» και για μια «ήδη στενή οικονομική συνεργασία που μπορεί να αναπτυχθεί» ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ.

Στο πλαίσιο αυτό, σημειώνει πως «έχω εντυπωσιαστεί από τις συζητήσεις μου με υψηλόβαθμους Ελληνες αξιωματούχους (...) για την έμφαση που δίνουν στο να παραμείνει η Τουρκία αγκυροβολημένη στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Τα αμερικανικά και ελληνικά συμφέροντα συγκλίνουν στο ζήτημα αυτό».

...με φόντο την Ενέργεια

Επιπλέον, δίνοντας το «στίγμα» για τη στάση την οποία κρατά η ελληνική αστική τάξη απέναντι στις μόνιμες απαιτήσεις και την προκλητικότητα της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο, με αντάλλαγμα τη «μοιρασιά» στους διαδρόμους μεταφοράς Ενέργειας, ο Πάιατ λέει πως «δεν σημαίνει ότι η σχέση θα είναι εύκολη, υπάρχει μεγάλο ιστορικό βάρος για κάτι τέτοιο. Είναι σημαντικό όμως να αναζητηθούν δρόμοι για μελλοντική συνεργασία, όπως η Ενέργεια».
Το ζήτημα της μοιρασιάς στην Ενέργεια μπαίνει, εξάλλου, στο επίκεντρο και των «αξόνων» που στήνουν τα καπιταλιστικά κράτη της περιοχής, όπως φαίνεται και από την απάντηση που δίνει ο πρέσβης στο ερώτημα για το πόσο σημαντικά για τις ΗΠΑ είναι τα τρίγωνα συνεργασίας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ και Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου:«Καλωσορίζουμε τη συμμετοχή της Ελλάδος σε αυτές τις συνεργασίες. Εχουν διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά και το πιο ενδιαφέρον για εμένα είναι η "διαγώνιος" Ελλάδος - Ισραήλ. Υπάρχει η Ενέργεια. Υπάρχει η άμυνα, όπως απέδειξε η συμμετοχή ισραηλινών F-16 στην πρόσφατη άσκηση Ηνίοχος. Υπάρχει η πλευρά της συνεργασίας στους τομείς της οικονομίας και της καινοτομίας. Υπάρχει, τέλος, το ζήτημα των αξιών. (...) Σχετικά με την Αίγυπτο, έχουμε απλώς "ξύσει την επιφάνεια". Υπάρχει μεγάλη εκτίμηση στην Ουάσιγκτον για τη στρατιωτική σχέση Αθήνας - Καΐρου. Η Κύπρος είναι επίσης γεωγραφικά σημαντική».
Ο Πάιατ επαναλαμβάνει, μάλιστα, το γνωστό και από τα κυβερνητικά στελέχη μύθο, ότι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί μπορούν τάχα να διευθετηθούν με «αμοιβαίο όφελος» για όλες τις αστικές τάξεις της περιοχής φέρνοντας τη σταθερότητα στην περιοχή, που την ίδια ώρα βέβαια φλέγεται εξαιτίας ακριβώς των ανταγωνισμών για τις «μοιρασιές» των μονοπωλίων στις πηγές και τους δρόμους μεταφοράς της Ενέργειας, λέγοντας πως «μας ενδιαφέρει να αναπτύξουμε τις σχέσεις των χωρών της περιοχής σε μια λογική αμοιβαίου οφέλους. Ενα από τα θέματα που μου κάνουν εντύπωση στην Ενέργεια είναι ότι η συνεργασία Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ, Τουρκίας δεν μπορεί παρά να είναι αμοιβαία επωφελής».

Πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ η επέκταση της συμφωνίας για τη Σούδα

Σε ένα τέτοιο φόντο, ο Αμερικανός πρέσβης, μιλώντας για τη στρατιωτική συνεργασία ΗΠΑ - Ελλάδας, περιγράφει στη συνέντευξή του γλαφυρά την πρεμούρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για βαθύτερη και «αναβαθμισμένη» εμπλοκή στους επικίνδυνους πολεμικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, κάνοντας λόγο για πρόταση της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την επέκταση της συμφωνίας για τη βάση της Σούδας, περιγράφοντας τη «συμπληρωματική δράση» των Ενόπλων Δυνάμεων ΗΠΑ - Ελλάδας στην περιοχή κ.τ.λ. Λέει συγκεκριμένα:
«Κατά την πρόσφατη επιτυχημένη επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον, ο κ. Καμμένος μίλησε δημόσια για την πρόθεση της κυβέρνησης να επεκτείνει για περισσότερα από ένα έτη τη συμφωνία για τις δραστηριότητές μας στη Σούδα. Θα το καλωσορίζαμε αυτό. Θα διευκόλυνε τον σχεδιασμό, αλλά και τη χρηματοδότηση, καθώς έχουμε κάνει αξιοσημείωτες επενδύσεις εκεί.
Θα έδινα επίσης έμφαση, έπειτα από όσα έχω συζητήσει με τον Α/ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Αποστολάκη, στο ενδιαφέρον του Πολεμικού Ναυτικού να αναπτύξει μια ισχυρότερη και εμφανέστερη παρουσία στο Νότιο Αιγαίο. Η ανάπτυξη όμως ελληνικών πλοίων που θα υπηρετήσει τα κοινά μας συμφέροντα στην αστυνόμευση της περιοχής, θα απαιτήσει κάποιου είδους υποστήριξη. (...)
Σε σχέση με τη στρατιωτική βοήθεια, καθώς η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, υπάρχουν ορισμένα όρια στο επίπεδο της συνδρομής που μπορούμε να παρέχουμε. Ανεξαρτήτως αυτού όμως, ενδιαφερόμαστε η Ελλάδα να μπορεί να συντηρήσει αξιόμαχες Ενοπλες Δυνάμεις, διότι είναι και προς το δικό μας συμφέρον. Εγώ και η ομάδα μου εργαζόμαστε σκληρά να εντοπίσουμε πρόσθετες ευκαιρίες για μεταφορά πλεονάζοντος στρατιωτικού υλικού. Πρόσφατα έφθασαν ελικόπτερα Chinook, έχουμε ήδη ξεκινήσει ένα πρόγραμμα για μεταφορά ελικοπτέρων Kiowa, είμαστε ενθουσιασμένοι με την πρόοδο του εκσυγχρονισμού των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας Ρ-3. Δεν το βλέπουμε ως συναλλαγή, αλλά ως προώθηση κοινών συμφερόντων».

«Ψήφος εμπιστοσύνης» στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και «ευκαιρίες» για τα αμερικανικά μονοπώλια

Κατόπιν όλων αυτών, δεν είναι απορίας άξια και η «ψήφος εμπιστοσύνης» που δίνει ο πρέσβης των ΗΠΑ στην προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για σταθεροποίηση και ανάκαμψη της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, ως όρος ουσιαστικά για να «τρέξουν» και τα υπόλοιπα σχέδια.
Σε ό,τι αφορά το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την Ελλάδα, ο Πάιατ λέει πως «πρόκειται για διαρκές αμερικανικό συμφέρον», να δουν την εγχώρια καπιταλιστική οικονομία να ανακάμπτει. «Από αυτή την οπτική, είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από την είδηση για τη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. (...) Σε σχέση με την πολιτική της κυβέρνησης Τραμπ επί της ελληνικής οικονομικής κατάστασης, δεν έχω να προσθέσω κάτι σε όσα πρόσφατα είπε ο ίδιος ο Πρόεδρος».
Σε συνέχεια αυτού ο πρέσβης «προβλέπει»: «Η Ελλάδα θα πλεύσει σε ήρεμα νερά για περίπου δύο χρόνια. Θα είναι μια περίοδος οικονομικής και χρηματοδοτικής προβλεψιμότητας και μια ευκαιρία για την κυβέρνηση να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία. Τον Ιούνιο θα μεταβώ στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσιγκτον με τον υπουργό Οικονομίας Δημήτρη Παπαδημητρίου. Προσβλέπω να περιγράψω τις ευκαιρίες που βλέπω για διευρυμένες εμπορικές σχέσεις και επενδύσεις στην Ελλάδα. (...) Το βάρος και η ευθύνη όμως ανήκουν στον πρωθυπουργό, ώστε να αδράξει την ευκαιρία να αλλάξει το αφήγημα, να υπάρξει κινητικότητα σε ορισμένες από τις αποκρατικοποιήσεις - κλειδιά, όπως στην Ενέργεια και στο Ελληνικό».
Σε ό,τι αφορά τους κλάδους που ιεραρχούν τα αμερικανικά κεφάλαια για κερδοφόρες επενδύσεις στην Ελλάδα, ο Αμερικανός πρέσβης, αφού υπενθυμίζει ότι «για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η προσέλκυση επενδύσεων είναι η σημαντικότερη προϋπόθεση για να έλθει η οικονομική ανάπτυξη», σημειώνει: «Υπάρχει ο τουρισμός που μπορεί να φέρει γρήγορο όφελος. Αλλος τομέας είναι η Ενέργεια. Μιλήσαμε ήδη για τον ΤΑΡ, ενώ υπάρχει ήδη αμερικανική παρουσία στην παραγωγή υδρογονανθράκων με την Energean στο Βόρειο Αιγαίο. (...) Ακούω επίσης αρκετά πράγματα για τον αγροτοδιατροφικό τομέα, όπου υπάρχουν δύο επίπεδα: το ένα είναι το μάρκετινγκ της Ελλάδος και της ελληνικής κουζίνας και το δεύτερο, λαμβανομένης υπόψη της τεράστιας ευρωπαϊκής αγοράς, είναι ότι η Ελλάδα είναι μία πολύ ελκυστική επιχειρησιακή βάση, επειδή με όρους Ευρωζώνης είναι φθηνή από άποψη κόστους».
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο Τζ. Πάιατ κάνει κριτική και στις υπόλοιπες δυνάμεις του αστικού πολιτικού συστήματος για το ότι δεν βάζουν πιο αποφασιστικά «πλάτη» στην επιχείρηση καπιταλιστικής ανάκαμψης: «Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι στο πολιτικό σύστημα που απλά θέλουν να πουν "όχι". Δεν ενδιαφέρονται να δουν την Ελλάδα να προχωράει μπροστά, επειδή είναι άβολο για αυτούς από ιδεολογικής απόψεως ή λόγω προσωπικών οικονομικών συμφερόντων», λέει χαρακτηριστικά.