Ελλάς, Ελλήνων... Καμμενιστών

«Έχω μια αδερφή κουκλίτσα αληθινή/ τη λένε Βόρειο Ήπειρο την αγαπώ πολύ/ Και τώρα που μπορώ το όπλο να κρατώ/ ανήκω εις τον ένδοξο Ελληνικό Στρατό/ Θα πέσω μιαν αυγή, χωρίς διαταγή/ για ν’ αγκαλιάσω στοργικά την όμορφη αδερφή»

Άσμα ηρωικόν που υποχρεώνονταν να τραγουδούν οι ταλαίπωροι στρατιώτες μέχρι τη μεταπολίτευση

Το σημειώσαμε και άλλες φορές από αυτή την ιστοσελίδα. Είναι δικαίωμα των μητροπολιτών να κουβαλάνε   τις κάρες , τις χείρες και τα διάφορα κομμάτια των διαφόρων αγίων  και να τα τιμούν όπως αυτοί νομίζουν. Είναι ακόμη δικαίωμα τους να λένε τη γνώμη τους και να διαδίδουν τις ιδέες τους. Όμως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μπερδεύονται σε ζητήματα καθαρά πολιτικά και το χειρότερο να διαδίδουν ιδέες επικίνδυνες που παραπέμπουν σε  εποχές «εθνοσωτήριες», εκμεταλλευόμενοι  αυτό το αναχρονιστικό καθεστώς του δεσμού Εκκλησίας και ελληνικής Πολιτείας, ένα από τα τελευταία κατάλοιπα ευρωπαϊκής χώρας, όπου η Εκκλησία εξακολουθεί να  παίζει κυρίαρχο ρόλο.

Και εξηγούμαστε: Στην  εορτή του Αγίου Σεραφείμ, στη μητρόπολη της Καρδίτσας μίλησε ο μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος παρουσία βουλευτών, στρατηγών, ανώτερων  κρατικών υπαλλήλων και όλων αυτών που παρίστανται σε ανάλογες τελετές, άλλοι υποχρεωτικά γιατί το προβλέπει το πρωτόκολλο κι άλλοι προαιρετικά ( όπως οι βουλευτές) για τη γνωστή «ψηφοθηρία των ευσεβών». Αφού λοιπόν   είπε τα γνωστά που λένε οι δεσποτάδες σε τέτοιες στιγμές  πέρασε και στις συνηθισμένες συμβουλές προς το ποίμνιο. Και από τις συμβουλές πέρασε στις διαβεβαιώσεις και μάλιστα τις πολιτικές. Να μην ανησυχούμε, μας είπε, σε τούτες τις δύσκολες ώρες και να μη φοβόμαστε, γιατί η χώρα «έχει δυο πυλώνες  την Εκκλησία και τον Στρατό που θα την κρατήσουν όρθια αυτή την δύσκολη περίοδο που διανύουμε». Ναι, καλά το διαβάσατε, η Εκκλησία και ο Στρατός είναι οι δύο πυλώνες που πάνω σ’ αυτούς πρέπει να ακουμπά η ταλαίπωρη πατρίδα μας. Στρατός και Εκκλησία λοιπόν. Μόνο σ’ αυτούς τους   δυο οργανισμούς μπορούμε να ακουμπήσουμε.  Λόγια που είχαμε καιρό να τα ακούσουμε. Λόγια που θυμίζουν  αυτά που έβγαιναν από τα στόματα μητροπολιτών σ’ εκείνα τα όχι και τόσο μακρινά χρόνια,  όταν καλούσαν τους πιστούς « ως καθαρόαιμοι Έλληνες και γνήσιοι χριστιανοί» να στηρίξουν τους συνταγματάρχες.

Και όλα αυτά όχι από ένα μητροπολίτη, σαν αυτούς που μας έχουν συνηθίσει σε ανάλογες δηλώσεις, όπως ο μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος, αλλά από τον αντιπρόεδρο της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (σαν να λέμε της «κυβέρνησης» της Εκκλησίας), τον μητροπολίτη Φθιώτιδος Νικόλαο. Και αυτό πρέπει να μας ανησυχεί ιδιαίτερα.

To ίδιο σοβαρά και επικίνδυνα είναι αυτά που είπε την περασμένη εβδομάδα στο Δελβινάκι ο μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας . Σε μια στιγμή που μια σπίθα απειλεί ν’ ανάψει φωτιά στην  μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων, με Αμερικάνους και Ευρωπαίους να παίζουν βρώμικα παιχνίδια στις πλάτες των λαών της περιοχής. Σε μια στιγμή που απειλείται η βίαιη αλλαγή των συνόρων με αιχμή του δόρατος τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμός και μοχλό τις μειονότητες. Ακριβώς αυτή τη στιγμή βγήκε ο μητροπολίτης Ανδρέας και  ζήτησε  ούτε λίγο ούτε πολύ την ένωση της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα!

Πνευματικό παιδί  του προκατόχου του Σεβαστιανού, του γνωστού «αλβανομάχου», του μέντορα του ΜΑΒΗ, της οργάνωσης που στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ΄90 έστηνε προβοκάτσιες, με πιο γνωστή αυτή της επίθεσης στο αλβανικό στρατόπεδο στην Επισκοπή το 1994 ( σκότωσαν δυο Αλβανούς στρατιωτικούς, έκλεψαν όπλα και διέφυγαν στην Ελλάδα), ο μητροπολίτης Ανδρέας μίλησε στο Δελβινάκι μπροστά σε ένα πανό στο οποίο κάτω από ένα χάρτη που περιελάμβανε τη Βόρειο Ήπειρο μέσα στα ελληνικά σύνορα υπήρχε το σύνθημα «Αυτονομία, τέλος! Τώρα ένωση!». Μπροστά υπήρχε ένα άλλο πανό που έγραφε: « Ελλάς είναι και η Βόρειος Ήπειρος».

«Λέω στους αδελφούς μου Βορειοηπειρώτες, λίγη καρδιά, λίγο τσαγανό, λίγο υπερήφανο εθνικό φρόνημα και λίγη θέληση ζητώ», είπε ο μητροπολίτης Και για όσους δεν κατάλαβαν ανέλαβε ο εκπρόσωπος της μητρόπολης Δ. Καλιακμάνης να τα κάνει πιο λιανά:«Το μόνο που θα προστατεύσει τους Βορειοηπειρώτες είναι η επιστροφή της Βορείου Ηπείρου εκεί που ανήκει. Μόνο στην Ελλάδα δηλαδή και πουθενά άλλου». Περιττό να αναφέρουμε την αξιοποίηση όλων αυτών των δηλώσεων από τους αλβανούς σωβινιστές. Βούτυρο στο ψωμί τους.

Όμως το ζήτημα δεν είναι εκεί. Ή μάλλον δεν είναι μόνο εκεί. Η προστασία των μειονοτήτων, η δυνατότητά τους να  απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα στην έκφραση, στη γλώσσα, στην εκπαίδευση κ.λπ. είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε σε χέρια αυτόκλητων εθνοπατέρων.

Κι όμως τα όσα είπε ο Ανδρέας πέρασαν στα ψιλά και ουδείς βρέθηκε να του τραβήξει το αυτί. Κι αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα το ίδιο σοβαρό. Η ασυδοσία διαφόρων εκκλησιαστικών παραγόντων να λένε ότι θέλουν αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Το χειρότερο θα ήταν να συμβιβαστούμε με την ιδέα πως ζούμε στην «Ελλάδα Ελλήνων Καμμενιστών» και τη λογική να δηλώνει ο υπουργός Άμυνας στον αρχιεπίσκοπο παρουσία του πρωθυπουργού «αν μου το ζητήσει ο αρχιεπίσκοπος ρίχνω την κυβέρνηση». Και φαίνεται πως και σ’ αυτό το σημείο, (κατάντια θα ήταν  η καλύτερη λέξη) φτάσαμε. Και ήμαστε ακόμη στην αρχή…

Γιώργος Καραγιάννης

Αποστολή ανάρτησης