Η εργατική τάξη μπορεί να απελευθερώσει την κοινωνία από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς

Σε εκδήλωση στη Χαλκίδα για το βιομηχανικό προλεταριάτο μίλησε ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Με τη συμμετοχή εργατών και εργατριών από εργοστάσια διάφορων κλάδων της ευρύτερης περιοχής Χαλκίδας - Οινοφύτων - Θήβας, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 14 Μάη η εκδήλωση που διοργάνωσαν οι ΤΕ Εύβοιας και Θήβας - Οινοφοίτων του ΚΚΕ στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας στη Χαλκίδα. Στην εκδήλωση με θέμα «Ο ρόλος του βιομηχανικού προλεταριάτου στην ταξική - πολιτική πάλη σήμερα, στο δρόμο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας», μίλησε ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του Κόμματος. Η πρωτοβουλία αυτή ανέδειξε το γεγονός ότι οι βιομηχανικοί εργάτες αποτελούν την καρδιά της εργατικής τάξης και τον ξεχωριστό, πρωτοπόρο ρόλο που διαδραματίζουν στην παραγωγή από τη θέση που κατέχουν. Αναδείχθηκε επίσης η ανάγκη να να δυναμώσουν οι δεσμοί του ΚΚΕ με τους βιομηχανικούς εργάτες, να δυναμώσει η παρέμβαση του Κόμματος στα εργοστάσια και στους στρατηγικούς κλάδους.
Στην ομιλία του ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφέρθηκε στον ηγετικό - πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης, λέγοντας: «Η εργατική τάξη είναι η μόνη ικανή τάξη να απελευθερώσει την κοινωνία από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς, γιατί διαθέτει μόνο τα χέρια και το μυαλό της, δεν έχει ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Με το κόμμα της, το ΚΚΕ, μπορεί να γίνει κινητήρια δύναμη της Ιστορίας και να μην είναι θύμα της άγριας εκμετάλλευσης, της καταστροφής στην καπιταλιστική ειρήνη, της σφαγής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, της μετανάστευσης και της προσφυγιάς. Οι χιλιάδες των σύγχρονων μισθωτών σκλάβων είναι η τεράστια δύναμη της ανατροπής, οι οποίοι πρέπει να μάθουν και να νιώσουν τη δύναμή τους.

Την περίοδο που διανύουμε η εργατική τάξη αυξήθηκε απόλυτα, αριθμητικά αλλά και αναλογικά, με την είσοδο στις γραμμές της λαϊκών στρωμάτων που προλεταριοποιούνται. Και κυρίως διευρύνθηκε ο ρόλος της και η σημασία της στην πραγματοποίηση της κοινωνικής παραγωγής. Εγινε πιο καθαρό αυτό που λέει το σύνθημα που γέννησαν οι εργατικοί ταξικοί αγώνες "Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά"...»

Παλεύουμε για την οργάνωση της εργατικής τάξης

Τόνισε ότι το ΚΚΕ, όταν αναφέρεται στο εργατικό κίνημα, δε μιλά μόνο για το συνδικαλιστικό κίνημα, στηλιτεύοντας θεωρίες και απόψεις που καλούν τους εργάτες και τις εργάτριες να αφήνουν την πολιτική έξω από τα συνδικάτα, θεωρίες που προωθούν στελέχη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων, εμφανιζόμενοι ως «ανεξάρτητοι», λέγοντας ότι για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος φταίει η «κομματικοποίηση».
Σημείωσε: «Οι κομμουνιστές παλεύουμε για την άνοδο του βαθμού οργάνωσης της εργατικής τάξης, για την ενότητά της ανεξάρτητα από εργασιακές σχέσεις, χρώμα, φυλή, θρήσκευμα. Για να στηθούν νέα σωματεία, να μαζικοποιηθούν άλλα, να βελτιωθεί η λειτουργία τους με την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων, σε μαζικές συλλογικές διαδικασίες. Αν και τα συνδικάτα δεν μπορούν από τη φύση τους να χαράσσουν αυτοτελώς πολιτική, η δράση τους αντικειμενικά έχει πολιτικά χαρακτηριστικά, ανάλογα με το συσχετισμό κυριαρχεί σε αυτά είτε η αστική πολιτική είτε η εργατική. Πολιτικά ουδέτερα συνδικάτα δεν υπάρχουν.
Οι ταξικά προσανατολισμένες δυνάμεις, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, οι συνεργαζόμενοι με το ΠΑΜΕ, θέτουν στόχους πάλης και αιτήματα για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, την κάλυψη των απωλειών σε μισθούς και κοινωνικές παροχές, διαμορφώνουν ένα συνεκτικό διεκδικητικό πλαίσιο που έρχεται σε σύγκρουση με την κερδοφορία του κεφαλαίου. Η δράση των αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης συνιστά πολιτικό ρεύμα με στόχο τη χειραγώγηση της συνείδησης της εργατικής τάξης. Είναι το κύριο εμπόδιο για να μαζικοποιηθεί το συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα, για να δυναμώσει ο ταξικός πόλος στις γραμμές του και για να απομονωθεί ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός.
Το ΚΚΕ στηρίζει την ταξική κατεύθυνση στο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης, το μέτωπο συσπείρωσης Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, Σωματείων και συνδικαλιστών, που συγκροτείται στο ΠΑΜΕ. Οι κομμουνιστές δουλεύουν στα συνδικάτα με σκοπό η οικονομική πάλη των εργατών να συμβάλλει και στην πολιτική ωρίμανσή τους, στη μαχητικοποίησή τους απέναντι στην τάξη των καπιταλιστών και την εξουσία τους, προβάλλοντας την ανάγκη οργάνωσης και ανάπτυξης της πάλης με στόχο την εξουσία.

Κανένας συμβιβασμός με τους στόχους των καπιταλιστών

Το ΚΚΕ με την ιδεολογική του παρέμβαση και δράση συμβάλλει στη διαμόρφωση ριζοσπαστικής συνείδησης, να ωριμάζουν οι εργάτες και οι εργάτριες μέσα από την πείρα τους. Να βλέπουν ότι π.χ. η συνεπής πάλη για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά για όλους με σύγχρονα δικαιώματα, συνεπάγεται σύγκρουση με τον καπιταλισμό, τα μονοπώλια, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις που τα υπηρετούν ανοιχτά ή συγκαλυμμένα.
Η οργάνωση και πολιτικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, με στόχους πάλης ενταγμένους σε ένα συνεκτικό πλαίσιο, απαιτεί αντιπαράθεση με τη συντεχνιακή τακτική που περιορίζει την πάλη και τα αιτήματα μόνο σε στενό επιχειρησιακό, τοπικό ή κλαδικό επίπεδο, που αποδυναμώνει ακόμη και την προστασία κεκτημένων δικαιωμάτων, τη διεκδίκηση μόνο εισοδηματικών αιτημάτων, αδυνατίζει την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης που αποτελεί προϋπόθεση για επιμέρους και γενικότερες κατακτήσεις.
Η παρέμβαση των κομμουνιστών στο συνδικαλιστικό κίνημα δεν περιορίζεται μόνο στην παρουσίαση των προβλημάτων ή στην καταγγελία των αντιπάλων ή στην προβολή ορισμένων αιτημάτων και προτάσεων για τα προβλήματα των εργαζομένων. Αποκαλύπτουμε στους εργαζόμενους το μηχανισμό της εκμετάλλευσης, της υπεραξίας, διαπαιδαγωγούμε την εργατική τάξη στην ασυμφιλίωτη αντίθεση με το κεφάλαιο, ώστε με αυτό το βασικό κριτήριο να διαμορφώνει τα αιτήματά της. Αποκαλύπτουμε ότι η καπιταλιστική κρίση είναι προϊόν της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, του ίδιου του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Εχουμε σφοδρό μέτωπο με την αστική διαχείριση σε όλες τις παραλλαγές της, προβάλλοντας αιτήματα που έχουν κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών και όχι την καπιταλιστική κερδοφορία.
Ολη αυτή την περίοδο, μετά από οκτώ χρόνια παρατεταμένης και βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, όχημα εγκλωβισμού της εργατικής τάξης, ένας νέος "εθνικός στόχος" για την καθυπόταξή της, είναι η επίτευξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ηδη αυτό προβάλλουν τα αστικά κόμματα, αυτό έχουν σαν κριτήριο της κριτικής τους, καλούν και τα μόνιμα υποζύγια να κάνουν θυσίες περιμένοντας τις καλύτερες μέρες της ανάπτυξης.
Είναι τεράστιο ψέμα το παραμύθι της καπιταλιστικής ανάπτυξης που θα φέρει ευημερία, γιατί αυτή η ανάπτυξη προϋποθέτει τσακισμένα τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Κανένας εργαζόμενος, άνεργος να μην πιστέψει ξανά τα ψέματα και τις απάτες του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, των άλλων αστικών κομμάτων, των αφεντικών και των ανθρώπων τους. Η "νέα εποχή" των καπιταλιστών είναι η εποχή της βαρβαρότητας, με επίθεση σε όλα τα δικαιώματα στη δουλειά και τις κοινωνικές παροχές που είχαν οι εργαζόμενοι.
Κανένας συμβιβασμός με τους στόχους των καπιταλιστών δεν πρέπει να υπάρξει, καμία συναίνεση για την περίφημη ανάπτυξη, καμία εθνική συναίνεση και ενότητα στην ιμπεριαλιστική ειρήνη και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Οι καπιταλιστές και το σύστημά τους είναι μια θηλιά που πνίγει την κοινωνική πρόοδο...»