«Δίψα» εμπλοκής...
Η
«δίψα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για ακόμα βαθύτερη εμπλοκή της
Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, για
λογαριασμό της εγχώριας αστικής τάξης, επιβεβαιώθηκε με τον πλέον
«πανηγυρικό» τρόπο και για μια ακόμα φορά με τη συνέντευξη του πρέσβη
των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζ. Πάιατ, σε κυριακάτικη εφημερίδα.
Ο Αμερικανός πρέσβης, που έχει κατ' επανάληψη δηλώσει «εντυπωσιασμένος» από τις επιδόσεις της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την εμπλοκή στους αμερικανο-ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, είπε πως είναι η μακρόχρονη συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σε συνδυασμό με την κρίσιμη γεωγραφικά θέση της στο επίκεντρο των γεωστρατηγικών σχεδίων ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ, που κάνει ανθεκτική και με «λαμπρό» μέλλον την «επένδυση» των ΗΠΑ στη χώρα, ως ένα σταθερό πυλώνα για την προώθηση των επικίνδυνων σχεδίων τους στην περιοχή.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση με τα ίδια αυτά «χαρτιά» στα χέρια και με το βλέμμα στα «γεωστρατηγικά σχέδια» των μεγάλων καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών κέντρων που συγκρούονται στην περιοχή, επιδεικνύει μια πρωτόγνωρη κινητικότητα, διαβλέποντας μέσα στη φωτιά των ανταγωνισμών «ευκαιρίες» για τους εγχώριους ομίλους.
Στα πρόσφατα ταξίδια των κυβερνητικών στελεχών στις ΗΠΑ «έκλεισαν» η πολυετής ανανέωση της συμφωνίας για τη βάση της Σούδας, η «αναβάθμιση» των στρατιωτικών δυνατοτήτων της στην Ανατολική Μεσόγειο, «που θα υπηρετήσει τα κοινά συμφέροντα Ελλάδας - ΗΠΑ» στην περιοχή κ.ά. Διεκδικώντας ενεργότερους «ρόλους» βαθύτερης εμπλοκής, ως «δίαυλος» των επικίνδυνων αμερικανικών, ΝΑΤΟικών και ευρωενωσιακών σχεδίων στην περιοχή.
Το προηγούμενο διάστημα προωθήθηκαν συμμαχίες με άλλα καπιταλιστικά κράτη, π.χ. με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Κύπρο, σε μια προσπάθεια της κυβέρνησης να διεκδικήσει για την εγχώρια αστική τάξη κομμάτι από τη λεία στους δρόμους μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. «Προεκτείνοντας» και εκτός συνόρων, με την παρουσία ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων σε 13 αποστολές στο εξωτερικό, όπως και με τις αντίστοιχες διπλωματικές πρωτοβουλίες, το στόχο της αστικής τάξης της χώρας για Ελλάδα «ενεργειακό» και διαμετακομιστικό κόμβο, πύλη εισόδου στην ΕΕ.
Την ίδια στιγμή καλλιεργήθηκε ο εφησυχασμός για την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και κρατώντας επίμονα ανοιχτούς διαύλους, δρομολογώντας αρνητικές εξελίξεις και το κλείσιμο «ανοιχτών ζητημάτων» όπως π.χ. το Κυπριακό, για τη «σταθερότητα» της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων στην περιοχή.
Ενα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα, όπου αποτυπώνονται η επικίνδυνη αυτή εμπλοκή και η «σύμπτωση» συμφερόντων, είναι η «μπαρουταποθήκη» των Βαλκανίων, όπου συναντιούνται ανταγωνιστικά συμφέροντα των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Ρωσίας, αλλά και των αστικών τάξεων της Ελλάδας, της Τουρκίας και άλλων βαλκανικών κρατών.
Μέσα σε ένα τέτοιο φόντο, ο Αμερικανός πρέσβης δηλώνει ότι «η Ελλάδα παίζει ένα σημαντικό ρόλο που μπορεί όμως να γίνει σημαντικότερος», και την ίδια μέρα ο Ελληνας υπουργός Αμυνας ανοίγει ζητήματα για την ΠΓΔΜ και το «αν θα υπάρχει ως χώρα» το επόμενο διάστημα. Δημιουργεί ουσιαστικά προσχήματα επέμβασης «για την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών» και λέει εκ μέρους της ελληνικής αστικής τάξης ότι «θα ενεργήσουμε κατά τη δύναμη την οποία έχουμε στα Βαλκάνια».
Η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, η διεκδίκηση «ενεργότερων ρόλων» στις μοιρασιές των ιμπεριαλιστών, η άλλη ουσιαστικά «όψη» της αντιλαϊκής επίθεσης στο εσωτερικό, όχι μόνο δεν διασφαλίζουν τα συμφέροντα του λαού και την «ασφάλειά» του σε μια περιοχή που φλέγεται εξαιτίας ακριβώς των ανταγωνισμών αλλά, αντίθετα, μεγαλώνουν τους κινδύνους. «Εντός» κι «εκτός», οι στόχοι των καπιταλιστών δεν είναι στόχοι της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Οι επικίνδυνες εξελίξεις επιβάλλουν επαγρύπνηση και δράση, δυνάμωμα της πάλης για την απεμπλοκή της χώρας από τα επικίνδυνα σχέδια, αποδέσμευση από όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, που οι στόχοι του μυρίζουν αίμα για τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς της περιοχής.
Ο Αμερικανός πρέσβης, που έχει κατ' επανάληψη δηλώσει «εντυπωσιασμένος» από τις επιδόσεις της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την εμπλοκή στους αμερικανο-ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, είπε πως είναι η μακρόχρονη συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σε συνδυασμό με την κρίσιμη γεωγραφικά θέση της στο επίκεντρο των γεωστρατηγικών σχεδίων ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ, που κάνει ανθεκτική και με «λαμπρό» μέλλον την «επένδυση» των ΗΠΑ στη χώρα, ως ένα σταθερό πυλώνα για την προώθηση των επικίνδυνων σχεδίων τους στην περιοχή.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση με τα ίδια αυτά «χαρτιά» στα χέρια και με το βλέμμα στα «γεωστρατηγικά σχέδια» των μεγάλων καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών κέντρων που συγκρούονται στην περιοχή, επιδεικνύει μια πρωτόγνωρη κινητικότητα, διαβλέποντας μέσα στη φωτιά των ανταγωνισμών «ευκαιρίες» για τους εγχώριους ομίλους.
Στα πρόσφατα ταξίδια των κυβερνητικών στελεχών στις ΗΠΑ «έκλεισαν» η πολυετής ανανέωση της συμφωνίας για τη βάση της Σούδας, η «αναβάθμιση» των στρατιωτικών δυνατοτήτων της στην Ανατολική Μεσόγειο, «που θα υπηρετήσει τα κοινά συμφέροντα Ελλάδας - ΗΠΑ» στην περιοχή κ.ά. Διεκδικώντας ενεργότερους «ρόλους» βαθύτερης εμπλοκής, ως «δίαυλος» των επικίνδυνων αμερικανικών, ΝΑΤΟικών και ευρωενωσιακών σχεδίων στην περιοχή.
Το προηγούμενο διάστημα προωθήθηκαν συμμαχίες με άλλα καπιταλιστικά κράτη, π.χ. με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Κύπρο, σε μια προσπάθεια της κυβέρνησης να διεκδικήσει για την εγχώρια αστική τάξη κομμάτι από τη λεία στους δρόμους μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. «Προεκτείνοντας» και εκτός συνόρων, με την παρουσία ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων σε 13 αποστολές στο εξωτερικό, όπως και με τις αντίστοιχες διπλωματικές πρωτοβουλίες, το στόχο της αστικής τάξης της χώρας για Ελλάδα «ενεργειακό» και διαμετακομιστικό κόμβο, πύλη εισόδου στην ΕΕ.
Την ίδια στιγμή καλλιεργήθηκε ο εφησυχασμός για την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και κρατώντας επίμονα ανοιχτούς διαύλους, δρομολογώντας αρνητικές εξελίξεις και το κλείσιμο «ανοιχτών ζητημάτων» όπως π.χ. το Κυπριακό, για τη «σταθερότητα» της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων στην περιοχή.
Ενα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα, όπου αποτυπώνονται η επικίνδυνη αυτή εμπλοκή και η «σύμπτωση» συμφερόντων, είναι η «μπαρουταποθήκη» των Βαλκανίων, όπου συναντιούνται ανταγωνιστικά συμφέροντα των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Ρωσίας, αλλά και των αστικών τάξεων της Ελλάδας, της Τουρκίας και άλλων βαλκανικών κρατών.
Μέσα σε ένα τέτοιο φόντο, ο Αμερικανός πρέσβης δηλώνει ότι «η Ελλάδα παίζει ένα σημαντικό ρόλο που μπορεί όμως να γίνει σημαντικότερος», και την ίδια μέρα ο Ελληνας υπουργός Αμυνας ανοίγει ζητήματα για την ΠΓΔΜ και το «αν θα υπάρχει ως χώρα» το επόμενο διάστημα. Δημιουργεί ουσιαστικά προσχήματα επέμβασης «για την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών» και λέει εκ μέρους της ελληνικής αστικής τάξης ότι «θα ενεργήσουμε κατά τη δύναμη την οποία έχουμε στα Βαλκάνια».
Η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, η διεκδίκηση «ενεργότερων ρόλων» στις μοιρασιές των ιμπεριαλιστών, η άλλη ουσιαστικά «όψη» της αντιλαϊκής επίθεσης στο εσωτερικό, όχι μόνο δεν διασφαλίζουν τα συμφέροντα του λαού και την «ασφάλειά» του σε μια περιοχή που φλέγεται εξαιτίας ακριβώς των ανταγωνισμών αλλά, αντίθετα, μεγαλώνουν τους κινδύνους. «Εντός» κι «εκτός», οι στόχοι των καπιταλιστών δεν είναι στόχοι της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Οι επικίνδυνες εξελίξεις επιβάλλουν επαγρύπνηση και δράση, δυνάμωμα της πάλης για την απεμπλοκή της χώρας από τα επικίνδυνα σχέδια, αποδέσμευση από όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του, που οι στόχοι του μυρίζουν αίμα για τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς της περιοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου