Εστίες αγώνα
Αμέσως
μετά την πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 17 Μάη και τις
κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν πριν και μετά από αυτή, τα ταξικά
συνδικάτα συνεχίζουν να δουλεύουν με σχέδιο για την οργάνωση της
εργατικής τάξης, πρωτοστατώντας και στηρίζοντας εστίες αντίστασης και
διεκδίκησης σε κλάδους και χώρους δουλειάς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο αγώνας των συμβασιούχων στους ΟΤΑ, όπου πρωτοστατούν ταξικά συνδικάτα και Επιτροπές Αγώνα σε όλη τη χώρα. Ο αγώνας αυτός βάζει στο επίκεντρο το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, δίνοντας απάντηση στην πολιτική της κυβέρνησης, που προσπαθεί με ελιγμούς να εκτονώσει τη δίκαιη αγανάκτηση για την επικείμενη απόλυση χιλιάδων εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι οποίες ανανεώθηκαν μόνο για το 2017 και τώρα αμφισβητούνται από την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Δεκάδες Επιτροπές Αγώνα συμβασιούχων στους ΟΤΑ συνέταξαν πρόταση νόμου για την άμεση μετατροπή όλων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, καλώντας όλα τα κόμματα, πλην Χρυσής Αυγής, να πάρουν θέση στο δίκαιο αίτημά τους.
Την ίδια ώρα, οι συνταξιουχικές οργανώσεις δεν έχουν σταματήσει λεπτό να δίνουν τη μάχη για το Ασφαλιστικό και τις συντάξεις, ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου και των κομμάτων του, συμμετέχοντας παράλληλα στις κινητοποιήσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Μέσα στον Ιούνη, οι συνεργαζόμενες συνταξιουχικές ομοσπονδίες οργανώνουν τρεις μεγάλες συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κρήτη.
Σε κινητοποιήσεις βρίσκονται οι εργαζόμενοι και σε μια σειρά άλλους χώρους δουλειάς, ενάντια στην επιθετικότητα της εργοδοσίας, που εκφράζεται με απολύσεις, απληρωσιά και άλλα αντεργατικά μέτρα.
Ενδεικτικά, οι εργάτες της «Frigoglass» στην Πάτρα απήργησαν προχτές με μεγάλη επιτυχία. Με οργανωτή το επιχειρησιακό τους σωματείο και με τη στήριξη των κλαδικών Συνδικάτων Μετάλλου Αχαΐας και Αττικής, κλιμακώνουν τον αγώνα ενάντια στο μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας που επέβαλε η εργοδοσία, τρεις μέρες τη βδομάδα, μέχρι και το ερχόμενο Νοέμβρη.
Οι οικοδόμοι στα έργα ανακαίνισης του «Αστέρα Βουλιαγμένης» πέτυχαν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα δύο μηνών, κάνοντας επίσχεση εργασίας. Είχε προηγηθεί παρέμβαση του Συνδικάτου Οικοδόμων, Γενική Συνέλευση και συγκρότηση εργοταξιακής επιτροπής, που αναλαμβάνει πλέον την οργάνωση του αγώνα και για άλλα ζητήματα στο εργοτάξιο.
Αυτές οι αγωνιστικές εστίες, και πολλές ακόμα που αναπτύσσονται σε όλη τη χώρα, επαληθεύουν τη σημασία που έχει να δυναμώσει η οργάνωση της πάλης από τα κάτω, με συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων, μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες, σε κατεύθυνση σύγκρουσης με την εργοδοσία και με την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της.
Ο συντονισμός και η στήριξη αυτών των κινητοποιήσεων, σε επίπεδο κλάδου και ευρύτερα, μπορούν να πολλαπλασιάσουν τη δύναμη του αγώνα, να αποτελέσουν μήνυμα για την εργοδοσία στο σύνολό της, να δημιουργήσουν καλύτερες προϋποθέσεις κλιμάκωσης και κοινής δράσης με τους εργαζόμενους σε άλλους κλάδους και χώρους δουλειάς.
Το ζητούμενο είναι μέσα από κάθε μικρή και μεγάλη μάχη να δυναμώνει η οργάνωση των εργαζομένων και ο ταξικός προσανατολισμός της πάλης τους, να γίνονται βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και στο δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας. Να αναδεικνύεται η σημασία της πάλης για την ανάκτηση των απωλειών και τη δημιουργία όρων για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, να αναδεικνύεται η ανάγκη η πάλη να παίρνει ευρύτερα χαρακτηριστικά, να βάζει στο στόχαστρο συνολικά το κεφάλαιο και την εξουσία του.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο αγώνας των συμβασιούχων στους ΟΤΑ, όπου πρωτοστατούν ταξικά συνδικάτα και Επιτροπές Αγώνα σε όλη τη χώρα. Ο αγώνας αυτός βάζει στο επίκεντρο το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, δίνοντας απάντηση στην πολιτική της κυβέρνησης, που προσπαθεί με ελιγμούς να εκτονώσει τη δίκαιη αγανάκτηση για την επικείμενη απόλυση χιλιάδων εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι οποίες ανανεώθηκαν μόνο για το 2017 και τώρα αμφισβητούνται από την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Δεκάδες Επιτροπές Αγώνα συμβασιούχων στους ΟΤΑ συνέταξαν πρόταση νόμου για την άμεση μετατροπή όλων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, καλώντας όλα τα κόμματα, πλην Χρυσής Αυγής, να πάρουν θέση στο δίκαιο αίτημά τους.
Την ίδια ώρα, οι συνταξιουχικές οργανώσεις δεν έχουν σταματήσει λεπτό να δίνουν τη μάχη για το Ασφαλιστικό και τις συντάξεις, ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου και των κομμάτων του, συμμετέχοντας παράλληλα στις κινητοποιήσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Μέσα στον Ιούνη, οι συνεργαζόμενες συνταξιουχικές ομοσπονδίες οργανώνουν τρεις μεγάλες συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κρήτη.
Σε κινητοποιήσεις βρίσκονται οι εργαζόμενοι και σε μια σειρά άλλους χώρους δουλειάς, ενάντια στην επιθετικότητα της εργοδοσίας, που εκφράζεται με απολύσεις, απληρωσιά και άλλα αντεργατικά μέτρα.
Ενδεικτικά, οι εργάτες της «Frigoglass» στην Πάτρα απήργησαν προχτές με μεγάλη επιτυχία. Με οργανωτή το επιχειρησιακό τους σωματείο και με τη στήριξη των κλαδικών Συνδικάτων Μετάλλου Αχαΐας και Αττικής, κλιμακώνουν τον αγώνα ενάντια στο μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας που επέβαλε η εργοδοσία, τρεις μέρες τη βδομάδα, μέχρι και το ερχόμενο Νοέμβρη.
Οι οικοδόμοι στα έργα ανακαίνισης του «Αστέρα Βουλιαγμένης» πέτυχαν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα δύο μηνών, κάνοντας επίσχεση εργασίας. Είχε προηγηθεί παρέμβαση του Συνδικάτου Οικοδόμων, Γενική Συνέλευση και συγκρότηση εργοταξιακής επιτροπής, που αναλαμβάνει πλέον την οργάνωση του αγώνα και για άλλα ζητήματα στο εργοτάξιο.
Αυτές οι αγωνιστικές εστίες, και πολλές ακόμα που αναπτύσσονται σε όλη τη χώρα, επαληθεύουν τη σημασία που έχει να δυναμώσει η οργάνωση της πάλης από τα κάτω, με συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων, μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες, σε κατεύθυνση σύγκρουσης με την εργοδοσία και με την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της.
Ο συντονισμός και η στήριξη αυτών των κινητοποιήσεων, σε επίπεδο κλάδου και ευρύτερα, μπορούν να πολλαπλασιάσουν τη δύναμη του αγώνα, να αποτελέσουν μήνυμα για την εργοδοσία στο σύνολό της, να δημιουργήσουν καλύτερες προϋποθέσεις κλιμάκωσης και κοινής δράσης με τους εργαζόμενους σε άλλους κλάδους και χώρους δουλειάς.
Το ζητούμενο είναι μέσα από κάθε μικρή και μεγάλη μάχη να δυναμώνει η οργάνωση των εργαζομένων και ο ταξικός προσανατολισμός της πάλης τους, να γίνονται βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και στο δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας. Να αναδεικνύεται η σημασία της πάλης για την ανάκτηση των απωλειών και τη δημιουργία όρων για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, να αναδεικνύεται η ανάγκη η πάλη να παίρνει ευρύτερα χαρακτηριστικά, να βάζει στο στόχαστρο συνολικά το κεφάλαιο και την εξουσία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου