Ο Κούλης δικαίως φιλοδοξεί να γίνει
πρωθυπουργός! Στη χώρα που η πρωθυπουργία και η είσοδος στη Βουλή έχουν
καταντήσει μία πασαρέλα αμετροέπειας, ψεύδους και αστειότητας όλα
μπορούν να συμβούν! Ο Κούλης μέσα σε 35 δευτερόλεπτα προσέφερε τόσο
γέλιο όσο η Βουλή είχε να ζήσει από την καλύτερη ομιλία του λεβέντη
πολιτικού, ο οποίος μέχρι τώρα μονοπωλούσε το γέλιο στη Βουλή. Δεν
έφτασε λοιπόν στον Κούλη που δήλωσε Μακρονησιώτης, ήθελε να μην αφήσει
στον κόσμο άντερο για άντερο από τα γέλια! Έτσι θυμήθηκε και τον
εθνάρχη!
«Μαθήματα δημοκρατικής ευαισθησίας η παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή που έφερε τη δημοκρατία δεν δέχεται»!
Αυτό είπε ο Κούλης και προκάλεσε δεύτερο
κύμα γέλωτος εντός και εκτός Βουλής! Δεν θα θυμηθούμε τα «κατορθώματα»
του Κωνσταντίνου Καραμανλή που τον έχρισαν εθνάρχη, γιατί η απαρίθμησή
τους χρειάζεται τόμους ολόκληρους! Θα θυμηθούμε μόνο ένα και μόνο
γεγονός! Σίγουρα το μυαλό των περισσοτέρων πηγαίνει στην υπόθεση
Λαμπράκη, αλλά όσοι το σκέφτηκαν έπεσαν έξω!
Θα θυμηθούμε τον «εθνάρχη» να «κυνηγάει»
τους λογοτέχνες, διότι οι αθεόφοβοι είχαν το θράσος να πάνε και να τον
απασχολήσουν διεκδικώντας σύνταξη! Και ο «εθνάρχης», ως «εθνάρχης» που
ήτο, τους γκρέμισε από τα σκαλιά διότι η λογοτεχνία δεν είναι δουλειά
για σοβαρούς ανθρώπους! Μάλιστα τους προέτρεψε να πάνε να δουλέψουνε!
Προφανώς δουλειά για σοβαρούς ανθρώπους στο μυαλό του «εθνάρχη» και στο
μυαλό του κράτους που υπηρετούσε ήταν το οδήγημα τρικύκλων με πάσης
φύσεως αποστολές! Ήταν λοιπόν ποτέ δυνατόν να συγκριθεί η δουλειά που
έκανε ο Γκοτζαμάνης με την δουλειά που έκανε ο Ρίτσος;! Ήταν ποτέ
δυνατόν να συγκριθεί η δουλειά που έκανε ο Εμμανουηλίδης με την δουλειά
που έκανε ο Βάρναλης;! Θα μπορούσαμε μάλιστα να πούμε ότι Γκοτζαμάνης
και Εμμανουηλίδης δεν δούλευαν απλά, αλλά επιτελούσαν λειτούργημα!
Ο «εθνάρχης» και οι υπόλοιποι δεξιοί,
κάθε απόχρωσης, που δήθεν καμάρωναν με την αρχαία Ελληνική γραμματεία,
προφανώς πίστευαν ότι οι αρχαίοι συγγραφείς συνέγραψαν αυτά για τα οποία
όλοι αυτοί οι αντιδραστικοί έκαναν πως ήταν περήφανοι, κατά τα
διαλλείματα από τα χωράφια και τις υπόλοιπες χειρωνακτικές δουλειές! Με
τέτοια βαθιά και επιδεικτική απέχθεια αντιμετώπιζε ο άνθρωπος, τον
οποίον ονόμαζαν «εθνάρχη», τον πολιτισμό, την λογοτεχνία και οτιδήποτε
λειτουργούσε στην κατεύθυνση της εξύψωσης του ανθρώπινου πνεύματος! Και
είχε απόλυτο δίκιο διότι τα αφεντικά του, η άρχουσα τάξη, θέλουν έναν
λαό αμόρφωτο, καθυστερημένο, έρμαιο στα χέρια και στις ορέξεις τους!
Με το αστείο λοιπόν ότι ο άνθρωπος
αυτός, ο οποίος «κυνήγησε» τους λογοτέχνες, έφερε τη δημοκρατία, επέλεξε
ο Κούλης να συμπληρώσει το προηγούμενο αστείο του περί της «Μακρονησιώτικης» ιστορίας του!
Ραφαήλ Βασιλειάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου