«Μονόδρομος η συνεργασία εργοδοτών –
εργαζομένων» είναι ο τίτλος άρθρου στην «Καθημερινή», που υπογράφει
στέλεχος του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου. Γράφει ανάμεσα
σε άλλα: «(…) Συζητώντας με πρέσβη χώρας της Ευρωζώνης για το πώς θα
βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και για το πώς τα
έχουν καταφέρει στη χώρα του (…) ανέφερε ότι ένα από αυτά που έχουν
κατορθώσει είναι η εμπέδωση κλίματος συνεργασίας μεταξύ εργοδοτών και
εργαζομένων (…) αυτό αποτελεί σημαντική παράμετρο που καθορίζει την
κοινωνική συνοχή, την εργασιακή ειρήνη κι αυτό βοηθά στη βελτίωση της
ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και στον μακροχρόνιο χαρακτήρα των
επενδύσεων (…) Η συζήτηση μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών πρέπει να
ξεκινά με το πώς θα εμπεδωθεί η συνεργασία για να αυξηθεί η
ανταγωνιστικότητα, πώς θα μεγεθυνθεί η πίτα και πώς θα μοιραστεί δίκαια
κι όχι να εξαντλείται σε απαρχαιωμένες ιδεοληπτικές διαφορές που
δημιουργούν συγκρουσιακές λογικές».
Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι εργατικοί αγώνες
και οι διεκδικήσεις παρουσιάζονται ως «ιδεοληψία», ενώ θεωρείται
αναχρονισμός η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού, η ικανοποίηση
των οποίων απαιτεί σύγκρουση και όχι συναίνεση με το κεφάλαιο και την
πολιτική που υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του. Το
γεγονός, εξάλλου, ότι η «δίκαιη ανάπτυξη» σερβίρεται περίπου ως …έπαθλο
της ταξικής συνεργασίας, επαληθεύει ότι η κυβέρνηση «ξεπατικώνει» από τα
κιτάπια των εργοδοτών ακόμα και τους όρους που χρησιμοποιεί στην
προπαγάνδα της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου