Συνέδριο θέσεων

Δεν φαντάζομαι να μη συμμετείχατε ή, τουλάχιστον, να μη παρακολουθήσατε στενά και με αμέριστο ενδιαφέρον το συγκλονιστικό διήμερο "συνέδριο θέσεων" της Νέας Δημοκρατίας! Γνωρίζετε ότι έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση το επίπεδό σας και ως εκ τούτου θεωρώ αυτονόητο ότι ένα τόσο σημαντικό πολιτικό γεγονός δεν σας άφησε αδιάφορους. Όταν, μάλιστα, το συνέδριο είχε ως κεντρικά συνθήματα το "Έτοιμοι να αλλάξουμε την Ελλάδα" και το "Αξίζουμε καλύτερα". Επειδή, όμως, ενδέχεται κάποιοι από σας να αντιμετωπίσατε κάποιο σοβαρό πρόβλημα, το οποίο δεν σας επέτρεψε να ανταποκριθείτε στο πολιτικό σας καθήκον, επιτρέψτε μου να επιχειρήσω μια συνοπτική παρουσίαση αυτού του σημαντικού συνεδρίου, ώστε να μη μείνει κανείς σας στο σκοτάδι.

Από την αρχή φάνηκε πως τούτο το συνέδριο δεν θα ήταν όπως τα άλλα. Ο πρόεδρος του κόμματος κατέστησε σαφές ότι θα επιχειρήσει τομές, οι οποίες θα ξεβολέψουν πολλούς. Όπως τόνισε, "η αλλαγή, το ξέρω και το ξέρετε καλά, προκαλεί οδύνες, όπως και η γέννηση". Βέβαια, είναι γνωστό ότι ο πρόεδρος έχει ένα μικρό προβληματάκι με τα ελληνικά του (όπως άλλωστε οι περισσότεροι σύγχρονοι έλληνες ηγέτες, από Κώστα Σημίτη μέχρι Γιώργο Παπανδρέου), οπότε είναι πολύ φυσικό να μπερδεύει τις οδύνες των θανάτων με τις ωδίνες των γεννήσεων. Κι όσοι επιμένουν ότι "γλώττα λανθάνουσα τ' αληθή λέγει", άρα ο πρόεδρος σχεδιάζει θανάτους κι όχι γεννήσεις, πρέπει να θεωρούνται αναφανδόν κακοήθεις.

"Έτοιμοι να αλλάξουμε την Ελλάδα"

Αν μη τι άλλο, ο πρόεδρος ήταν ειλικρινής, σε σημείο που η αυτοκριτική του έσπασε κόκκαλα: "Έχουμε και εμείς ευθύνες για τις παθογένειες της μεταπολίτευσης. Παθογένειες που, λόγω και της διεθνούς συγκυρίας, έφεραν τη χώρα σε οικονομική, κοινωνική και θεσμική χρεοκοπία. Λαϊκισμός, κρατισμός, πελατειακό κράτος, αναξιοκρατία, οικογενειοκρατία, γραφειοκρατία, ασθενείς θεσμοί, παρέμβαση στην δικαιοσύνη, κίτρινος τύπος, διαφθορά... Αυτές είναι μερικές από τις παθολογίες της μεταπολίτευσης για τις οποίες φέρουν ευθύνη όλα τα πολιτικά κόμματα και πρέπει να έχουμε το θάρρος να το λέμε, δεν εξαιρώ και το δικό μας. Της μεταπολίτευσης που είχε αναρίθμητα καλά αλλά τα οποία σε κρίσιμες στιγμές δεν τα υπερασπιστήκαμε. Έχουμε και για αυτό ευθύνες. Και έτσι επιτρέψαμε σε τυχοδιώκτες να εμφανιστούν ως δήθεν εκφραστές του νέου που θα μας λύτρωνε από τα δεινά του παλιού πολιτικού συστήματος".

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι ο πρόεδρος αναγνωρίζει τις παθογένειες της μεταπολίτευσης (είπαμε ότι ο πρόεδρος δεν τα καταφέρνει καλά με τα ελληνικά, οπότε δεν παρεξηγούμε το μπέρδεμα της παθογένειας με την παθολογία και ούτε κάνουμε συσχετισμούς με την αλήστου μνήμης ατάκα τού Νίκου "Τιραμόλα" Βαμβακούλα "η ομάδα έπαθε μια ψυχολογία"). Βεβαίως, καλό θα ήταν να γινόταν λίγο πιο συγκεκριμένος ο πρόεδρος κατά την αναφορά του σε "τυχοδιώκτες", ώστε να αποφευχθούν παρεξηγήσεις σχετικά με το ποιους εννοεί. Ο πατέρας του, ας πούμε, ήταν τυχοδιώκτης; Ο Σαμαράς; Ο ίδιος;

Εξ ίσου σπουδαίο είναι ότι ο πρόεδρος προανήγγειλε -εμμέσως πλην σαφώς- την πρόθεσή του να αποχωρήσει τουλάχιστον από την ηγεσία του κόμματος. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς την επιμονή του κατά της οικογενειοκρατίας και υπέρ της αλλαγής; Χάρη στην πάταξη του νεποτισμού, στις επόμενες εκλογές θα δούμε μια Νέα Δημοκρατία ανανεωμένη εκ θεμελίων, αφού στα όργανά της δεν θα υπάρχουν πλέον βαρύγδουπα ονόματα με μεγάλη κομματική ιστορία επί σειρά γενεών, όπως Μητσοτάκης, Καραμανλής, Σαμαράς, Βαρβιτσιώτης, Κεφαλογιάννης, Κεδίκογλου, Παναγιωτόπουλος, Δήμας, Βιρβιδάκης, Βολουδάκης, Μακρής, Μπασιάκος, Πλακιωτάκης, Αναγνωστόπουλος, Ταλιαδούρος, Μπακογιάννης κλπ.

Εν πάση περιπτώσει, στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας συζητήθηκαν θέματα τα οποία ουδείς τολμούσε μέχρι σήμερα να θίξει και τέθηκαν ερωτήματα τα οποία ουδείς τολμούσε να διατυπώσει ευθέως. Για παράδειγμα:
- Θεωρείτε ως κεντρική προτεραιότητα της επόμενης κυβέρνησης την άμεση πάταξη της ανομίας στα Εξάρχεια και στις άλλες περιοχές παραβατικότητας;
- Πιστεύετε ότι η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων πρέπει να συνδεθεί με την έμπρακτη επιβράβευση των καλύτερων και την υποχρεωτική δημιουργία ατομικών προγραμμάτων βελτίωσης των λιγότερο αποτελεσματικών;
- Όταν προκηρύσσονται διευθυντικές θέσεις στο δημόσιο, να δίνεται η δυνατότητα να συμμετέχουν ως υποψήφιοι και στελέχη του ιδιωτικού τομέα;
- Να παραχωρηθεί σε ιδιώτες, όπου είναι δυνατό και πιο οικονομικό, η αποκομιδή των σκουπιδιών;
- Να περάσει η διαχείριση της πρωτοβάθμιας υγείας (κέντρα υγείας, πρώην πολυϊατρεία Ι.Κ.Α.) στους δήμους, από τις υγειονομικές περιφέρειες που ισχύει σήμερα;
- Να καθιερωθεί κατώτατος βαθμός εισαγωγής στα πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι. τον οποίο να ορίζουν τα ίδια τα ιδρύματα;

Με άλλα λόγια, η Νέα Δημοκρατία δείχνει ενδιαφέρον για όλα τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο έλληνας πολίτης, ρωτώντας τον αν θέλει:
- να βαράνε τα ΜΑΤ όποιον τολμά να εγείρει ριζοσπαστικό λόγο ή να σηκώνει κεφάλι στις εντολές τής αστικής εξουσίας,
- να απολυθούν μερικές χιλιάδες υπαλλήλων από τον ήδη υποστελεχωμένο δημόσιο τομέα, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την παράδοση δημόσιων υπηρεσιών στους ιδιώτες,
- να διευθύνουν οι ιδιώτες όσες δημόσιες υπηρεσίες παραμένουν ακόμη ενεργές,
- να πληρώνει για την αποκομιδή των σκουπιδιών του σε κάποιον ιδιώτη τα δεκαπλάσια από εκείνα που πληρώνει σήμερα στον δήμο του,
- να φορτωθούν οι ήδη αποστραγγισμένοι από πόρους δήμοι το κόστος της πρωτοβάθμιας υγείας, καλύπτοντάς το -προφανώς- με αύξηση των δημοτικών φόρων και τελών, δηλαδή μετακυλίοντάς το στους δημότες τους,
- να κλείσουν ερμητικώτερα οι πύλες της παιδείας σε όσους δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώνουν φροντιστήρια και ιδιαίτερα προκειμένου να "αριστεύσουν".

Θα χρειαζόμουν κατεβατά επί κατεβατών για να παρουσιάσω όλες τις θέσεις που προέκυψαν από το σημαντικό αυτό συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας αλλά λέω να σταματήσω κάπου εδώ, για να μη σας κουράσω περισσότερο. Πριν κλείσω, όμως, επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω τις ριζοσπαστικές θέσεις τής Νέας Δημοκρατίας για την φορολογία. Προσέξτε:
- μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% σε δύο χρόνια,
- μείωση της φορολογίας εισοδήματος για τις επιχειρήσεις από το 29% στο 20% σε δύο χρόνια,
- μείωση του φόρου στα μερίσματα στο 5%.

Το μόνο που δεν ξεκαθαρίστηκε, με δεδομένη την δέσμευση της χώρας μας να εμφανίζει πρωτογενή πλεονάσματα κατά την επόμενη πεντηκονταετία, είναι το από πού και πώς θα αναπληρωθούν οι απώλειες λόγω των παραπάνω μειώσεων. Ο πρόεδρος ξέχασε να αναφερθεί σ' αυτό αλλά δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς: όταν μειώνεται ο φόρος που πληρώνουν εκείνοι οι οποίοι μοιράζονται τα κέρδη, είναι λογικό να αβγαταίνει ο φόρος που πληρώνουν εκείνοι οι οποίοι τα παράγουν. Αν και κάθε άλλο παρά ριζοσπαστική, είναι κι αυτή μια θέση.

Εν κατακλείδι, μου άρεσε που στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας επικράτησε ένας σύγχρονος πολιτικός λόγος και διατυπώθηκαν θέσεις και απόψεις που μπορούν να οδηγήσουν με ασφάλεια την χώρα στο μέλλον. Ήταν ένα σοβαρό συνέδριο, απαλλαγμένο από τις αστειότητες των συνεδρίων τού ΣυΡιζΑ, την ανδρεολατρεία των συνεδρίων τού ΠαΣοΚ και τον ξύλινο λόγο των συνεδρίων τού ΚΚΕ.

"Αξίζουμε καλύτερα"

Υστερόγραφο. Αν αναρωτιέστε σε ποιο σημείο τού παραπάνω κειμένου σοβαρολογώ καί σε ποιο κάνω πλάκα, μη κουράζεστε άδικα. Πόσο σοβαρά μπορεί να μιλήσει κάποιος για ένα "συνέδριο θέσεων" μιας Νέας Δημοκρατίας με πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη;