Το Μακεδονικό ζήτημα και τα σκοπιανοφάγα συλλαλητήρια, πλην Λακεδαιμονίων….

Κατιούσα

Με το Μακεδονικό ζήτημα να επανέρχεται στην επικαιρότητα, κρίναμε σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε ένα παλιό κείμενο του Ριζοσπάστη, προ εικοσαετίας, που είναι πολύ κατατοπιστικό για το σοβινιστικό παροξυσμό των αρχών της δεκαετίας του 90′, ποιοι πήγαν τότε με το ρεύμα και ποιοι στάθηκαν απέναντι.

Την 5ετία 1991-1995 η Ελλάδα, των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έζησε κάτω από το δηλητηριώδες σύννεφο του εθνικιστικού παροξυσμού, που η ολιγαρχία και οι αστικοί πολιτικοί φορείς επέβαλαν στον τόπο. Ένα “μαύρο” μέτωπο πατριδοκάπηλων υπερπατριωτών, αξιοποιώντας την πολιτική των κυβερνώντων και με “πανωφόρι” τα επίσημα κρατικά συνθήματα του τύπου “το όνομά μας είναι η ψυχή μας” και “η Μακεδονία είναι μία και ελληνική”, διέπρεψαν σε σοβινισμό, αιχμαλωτίζοντας τη χώρα στον αστερισμό της “ονοματολογίας”. Είναι η εποχή των εθνικιστικών συλλαλητηρίων, όπου κυβερνητικοί παράγοντες, κόμματα της αντιπολίτευσης, δημοτικοί άρχοντες και σεβάσμιοι δεσποτάδες “έσπερναν” το παραλήρημα της εθνικοφροσύνης.

Η Θεσσαλονίκη σε “παροξυσμό”

Η αρχή των συλλαλητηρίων έγινε το Φλεβάρη του 1992 στη Θεσσαλονίκη. Η συμπρωτεύουσα “ρυπαίνεται” από σωρό προπαγανδιστικού υλικού παρακρατικών και εθνικιστικών οργανώσεων, ενώ την ώρα της συγκέντρωσης τα μεγάφωνα δονούνται από κραυγές για τη Βόρεια Ηπειρο, την Κορυτσά, το Μοναστήριο, την Ανατολική Ρωμυλία, την Κωνσταντινούπολη και τις άλλες… “αλύτρωτες πατρίδες”. Όλα αυτά λέγονταν από ομιλητές, όπως ο Μητροπολίτης Παντελεήμων, οι οποίοι είχαν στο πλευρό τους βουλευτές όλων των κομμάτων – πλην του ΚΚΕ φυσικά – όπου, μεταξύ άλλων και ο Λ. Κύρκος του ΣΥΝ.
Το ΚΚΕ καταδικάζει με ανακοίνωσή του το όλο κλίμα, τονίζοντας ότι τέτοιες πρακτικές “καλλιεργούν την εθνικιστική ψύχωση και δεν εξυπηρετούν φυσικά τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και της χώρας”.
To ΠΑΣΟΚ παλλόταν από “πατριωτικό” φανατισμό: “Ενας σεισμός μεγάλης ψυχικής έντασης και πολλών ρίχτερ γίνεται αυτή την ώρα στη συμπρωτεύουσα”, έλεγε στη Βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Η ΝΔ, με αφορμή τη θέση του ΚΚΕ, εξέδιδε την ακόλουθη ανακοίνωση: “Τα υπολείμματα του ΚΚΕ είχαν την ευκαιρία να εξιλεωθούν για ένα θλιβερό παρελθόν. Δυστυχώς, δεν το έπραξαν”…
Οσο για το πώς είδε ο αστικός Τύπος το θέμα, το παράδειγμα του “Εθνους”είναι ενδεικτικό: “Εθνική πανστρατιά”, “Απάντηση σε όσους καπηλεύονται την κληρονομιά μας”, ήταν μερικοί από τους τίτλους της εφημερίδας την επόμενη μέρα.

Η συνέχεια στην Αθήνα

Η συνέχεια δόθηκε στην Αθήνα, στις 10 Δεκέμβρη του 1992. Μία μέρα πριν η “Ελευθεροτυπία” διαφημίζει το συλλαλητήριο με τίτλο: “Βροντερό “όχι” προς κλεπταποδόχους της ιστορίας μας”… Από την κυβέρνηση της ΝΔ, που “εξαίρει” την πρωτοβουλία των διοργανωτών και “κλείνει” τα σχολεία, μέχρι και την Αρχιεπισκοπή, που εκδίδει κάλεσμα σε όλες τις ενορίες να συμμετάσχουν, η παρουσία στο συλλαλητήριο καθίσταται, ουσιαστικά, υποχρεωτική…
Το ΚΚΕ καταδικάζει την όλη επιχείρηση, τονίζοντας ότι τροφοδοτεί τους εθνικιστικούς κύκλους. Ο ΣΥΝ “διατηρεί τις αντιρρήσεις του”, αλλά συμμετέχει με αντιπροσωπεία του… Το ΠΑΣΟΚ παίρνει μέρος με σύσσωμη την κοινοβουλευτική του ομάδα.
Την επόμενη του συλλαλητηρίου, ο “Ελεύθερος Τύπος” κυκλοφορεί με τον τίτλο “Και σαν πρώτα ανδρειωμένη”…, ενώ ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Α. Τσοχατζόπουλος, δηλώνει: “Ο ελληνικός λαός απορρίπτει κάθε απόπειρα ιστορικής έκπτωσης και διαπραγμάτευσης… Η κυβέρνηση δεν μπορεί πια να το αγνοεί”.

Το ένα μετά το άλλο

Το Φλεβάρη του 1994, η Θεσσαλονίκη δονείται από συνθήματα του τύπου “Στα όπλα, στα όπλα να πάρουμε τα Σκόπια”, από τις ιαχές των συμμετεχόντων στο “ιερό συλλαλητήριο” του Μητροπολίτη Παντελεήμονα.
Η κυβέρνηση διατείνεται ότι “δε συμμετέχει σε κανένα συλλαλητήριο”! Στο μεταξύ, δεκάδες είναι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ (όπως ο σημερινός πρόεδρός της Κ. Καραμανλής) και της Πολιτικής Ανοιξης που… κοσμούν το συλλαλητήριο,την ώρα που ο Παντελεήμονας διαβάζει το ψήφισμα, όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται: “Τι έχουν να προσφέρουν τα Σκόπια εις την Αμερικήν και εις τον υπόλοιπον πεπολιτισμένον κόσμον, ει μη μόνον εγκληματίας και πάσης φύσεως διεστραμμένους ανθρώπους;”…
Οσο για τον Α. Τσοχατζόπουλο, και αφού το ΠΑΣΟΚ έχει κερδίσει τις εκλογές του 1993, δηλώνει: “Το συλλαλητήριο δείχνει… με ευθύνη της ορθοδοξίας… ότι οι Μακεδόνες παραμένουν ανυποχώρητοι στη διεκδίκηση των εθνικών τους δικαίων…”.

“Ξανά εδώ”…

Την ίδια μέρα, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ στο Δημοτικό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης αποφασίζουν νέο συλλαλητήριο! Ο δημοτικός σύμβουλος του ΚΚΕ διαφωνεί ανοιχτά,υπογραμμίζοντας ότι “οι λαοί των Βαλκανίων μπορούν να συμβιώσουν, εάν φύγουν από μέσα οι ξένες δυνάμεις, οι οποίες και υποκινούν αυτήν κατάσταση”.
Τελικά, το συλλαλητήριο πραγματοποιείται στις 31 Μάρτη. Η κυβέρνηση την επομένη “είδε” ότι η σύναξη συνέβαλε στην “υπεράσπιση της ειρήνης και της σταθερότητας” στην περιοχή…. Δεν “είδε” τα συνθήματα που κυριάρχησαν όπως: “Η λύση είναι μία, σύνορα με τη Σερβία”, “Διαλύστε το εργοστάσιο ηρωίνης που ονομάζεται Σκόπια”, “Στείλτε ψυχοφάρμακα στα Σκόπια” κλπ.
Από το πλήθος των δηλώσεων ξεχωρίζει πάλι αυτή του Α. Τσοχατζόπουλου που, για τις ανάγκες του “εμπάργκο”, το οποίο έχει ήδη επιβληθεί, υποστήριξε πως “η γενική συμμετοχή επιβεβαιώνει, ύστερα από πολλά χρόνια, ότι έχουμε εθνική πολιτική”. Οσο για τα “ΝΕΑ”, κυκλοφορούν με τίτλο “Ασπίδα ο Λαός της Μακεδονίας” και ρεπορτάζ του τύπου “Θύελλα χειροκροτημάτων για την εγγονή του Μελά”…

Και ο Λογοθέτης “μακεδονομάχος”…

Ο δήμαρχος Πειραιά Στ. Λογοθέτης… στις 3 Μάρτη, υπό τας ευχάς του Μητροπολίτη Καλλίνικου, στήνει συλλαλητήριο στον Πειραιά. Την ώρα των ομιλιών ουδείς, ούτε η κυβέρνηση διά του παριστάμενου υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας Μ. Μπεντενιώτη, ούτε κάποιος εκ των παρισταμένων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της ΠΟΛ. ΑΝ. θίγεται, όταν φασίστες της “Χρυσής Αυγής” φωνάζουν τα συνθήματα “Λαός – Στρατός – Εθνικισμός”, με φόντο τα πανό που γράφουν “σε μια Ελλάδα νέα στα Σκόπια η σημαία”… Το ΚΚΕ καταγγέλλει την εθνικιστική υστερία.
Ο κύκλος των μισαλλόδοξων συλλαλητηρίων κλείνει το Φλεβάρη του 1995 στη Θεσσαλονίκη.