ΑΠΟ ΤΟΝ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» ΣΤΟΝ «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ» Νέος κύκλος αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην Τοπική Διοίκηση

Οι δήμοι αναλαμβάνουν ρόλο στους πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών από την 1η Μάη. Με τις νέες ρυθμίσεις της κυβέρνησης, θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο ο αντιλαϊκός ρόλος της Τοπικής Διοίκησης

Με την κατάθεση νομοσχεδίου το αμέσως επόμενο διάστημα, με το οποίο δίνεται η αντιλαϊκή σκυτάλη από τον «Καλλικράτη» στο «Κλεισθένη 1», η κυβέρνηση εγκαινιάζει έναν ακόμη κύκλο αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην Τοπική Διοίκηση. Αλλωστε, η συνέχεια των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε κρατική και τοπική διοίκηση είναι μέρος των δεσμεύσεων του 3ου μνημονίου που ψήφισαν τα αστικά κόμματα και στηρίζουν αναφανδόν τα «αυτοδιοικητικά» στελέχη τους σε Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) - Ενωση Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ).

Στο πρόσφατο κοινό συνέδριο της ΚΕΔΕ με την ΕΝΠΕ, ο υπουργός Εσωτερικών Π. Σκουρλέτης εξήγγειλε κάποιες ρυθμίσεις που θα συμπεριλαμβάνονται στο νομοσχέδιο, με κύρια την αναφορά του στην αλλαγή του εκλογικού συστήματος «επί το αναλογικότερο», καθώς και τη διεύρυνση των ανταποδοτικών υπηρεσιών. Υπερασπιζόμενος ο Π. Σκουρλέτης το νέο εκλογικό σύστημα - μένει να δούμε την αναλογικότητα - δηλώνει χαρακτηριστικά: «Είναι ευρέως αποδεκτό ότι για τα περισσότερα τοπικά ζητήματα οι λύσεις είναι προφανείς και συγκεντρώνουν ευρύτερες συναινέσεις. Θεωρώ ότι η απλή αναλογική μπορεί να λειτουργήσει αναζωογονητικά, φέρνοντας νέες δυνάμεις στο προσκήνιο. Να ενδυναμώσει την κουλτούρα των συνεργασιών και να επιτρέψει τη διακίνηση περισσότερων ιδεών ως προς τη διαχείριση των τοπικών ζητημάτων».
Με δεδομένο ότι οι αντιδραστικές αλλαγές που έχουν ήδη προωθηθεί και αυτές που έρχονται είναι κοινός τόπος για κυβέρνηση - ΚΕΔΕ - ΕΝΠΕ, εστιάζοντας και τα δυο μέρη στην ακόμη μεγαλύτερη συνύφανση της Τοπικής Διοίκησης με τις επιχειρήσεις, αξιοποιούν προσχηματικά και οξύνουν την αντιπαράθεση για το εκλογικό σύστημα.
Αν και το ακριβές περιεχόμενο του νομοσχεδίου δεν είναι γνωστό, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία και δεδομένα που είναι ικανά, ώστε να κατανοήσουμε ποιες ακριβώς είναι οι επιδιώξεις και με αυτήν τη νέα αλλαγή σε διοικητικό επίπεδο. Αμφότεροι, όταν μιλάνε για τις μεταρρυθμίσεις στην Τοπική Διοίκηση, επικεντρώνουν σε:
-- Μεγαλύτερη συγκέντρωση πόρων - ΕΣΠΑ και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων κ.λπ. - σε έργα και υποδομές που υπηρετούν τους στρατηγικούς σχεδιασμούς των μονοπωλιακών ομίλων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.
-- Ληστρική αξιοποίηση από τους επιχειρηματικούς ομίλους του συνόλου της δημοτικής ακίνητης περιουσίας.
-- Σταδιακή μεταφορά και νέων φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και νομιμοποίηση παλιών μέσω της Τοπικής Διοίκησης (π.χ. ο ΕΝΦΙΑ), ενδυνάμωση της φοροεισπρακτικής της λειτουργίας και της λεγόμενης ανταπόδοσης με το ψευδές επιχείρημα της «οικονομικής αυτοτέλειας».
-- Ακόμα μεγαλύτερη ώθηση της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας (ΜΚΟ - ΚΟΙΝΣΕΠ - Δίκτυα και συνεταιρισμοί προσώπων κ.λπ.) με τη συνδρομή της Τοπικής Διοίκησης για σειρά από τομείς και κλάδους όπως είναι η κοινωνική πολιτική, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, η διαχείριση των απορριμμάτων κ.ά.
Είναι ξεκάθαρο ότι από μόνες τους αυτές οι αλλαγές που έχουν αναλυθεί σε συνέδρια, εκδηλώσεις, μελέτες της ΚΕΔΕ και που έχουν καταγραφεί και από την Επιτροπή του υπουργείου Εσωτερικών για τη λεγόμενη αναθεώρηση του «Καλλικράτη», δίνουν και το στίγμα προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί το νέο νομοσχέδιο. Αλλωστε, η ανάγκη που έχει προκύψει για αυτήν τη διοικητική μεταρρύθμιση δεν αφορά τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού συνολικά, αλλά τις αναγκαίες προσαρμογές ώστε να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες του κεφαλαίου για ανάκαμψη των κερδών και τόνωση της ανταγωνιστικότητας. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού η Τοπική Διοίκηση είναι θεσμός του αστικού κράτους.

Από 1η Μάη και οι δήμοι στο σύστημα των πλειστηριασμών

Είναι γνωστό ότι οι μεταρρυθμίσεις στην Τοπική Διοίκηση (με άξονα τον «Καλλικράτη») που ξεδιπλώθηκαν με ένταση στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο πέρασμα της αντιλαϊκής επίθεσης. Συνεισέφεραν στη δημοσιονομική πειθαρχία, στη διεύρυνση της αντιλαϊκής φορολόγησης, στην εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και αγαθών, στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων. Αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που στηρίχτηκαν από το σύνολο του αστικού πολιτικού προσωπικού αλλά και από τα θεσμικά όργανα της Τοπικής Διοίκησης όπως η ΚΕΔΕ, η ΕΝΠΕ που συναποτελούνται από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του Κινήματος Αλλαγής.
Τα τοπικά όργανα του κράτους και η πλειοψηφία των αστικών κομμάτων που τα στελεχώνουν, χρόνια τώρα προωθούν την επιχειρηματικότητα και τη διασύνδεση με τις επιχειρήσεις, τη διεύρυνση της ανταπόδοσης στο όνομα παραπλανητικά της «οικονομικής αυτοτέλειας» των δήμων. Στήριξαν τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, αποδέχτηκαν το Οικονομικό Παρατηρητήριο στο όνομα του «νοικοκυρέματος», έκαναν πράξη τη συρρίκνωση κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών, το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και εργασιακών δικαιωμάτων, προβάλλοντάς τα προκλητικά ως εκσυγχρονισμό και ως «ορθολογισμό και μείωση του κόστους»!
Για παράδειγμα, την 1η Μάη θα μπουν και οι δήμοι στο σύστημα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για χρέη από 500 ευρώ και άνω! Αλήθεια, ποια νοικοκυριά είναι αυτά που χρωστάνε τέτοια μικροποσά σήμερα στους δήμους και για ποιο λόγο; Είναι τα φτωχά νοικοκυριά, οι άνεργοι, που κινδυνεύει το βιος και το σπίτι τους ακόμη, αδυνατώντας να πληρώσουν τέλη, φόρους για απορρίμματα, ηλεκτροφωτισμό, για νερό, τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς! Είναι τα τσακισμένα λαϊκά νοικοκυριά, που ενώ κρέμονται για να επιβιώσουν στο πτωχοκομείο του κράτους (ΚΕΑ) και στα λεγόμενα δίχτυα φτώχειας, κράτος και δήμοι την 1η Μάη τους βγάζουν στη σέντρα του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού!
Αυτή είναι η στρατηγική τους. Και γι' αυτό την ντύνουν με τον μανδύα του «εθνικού συμφέροντος», την παρουσιάζουν στα διάφορα συνέδρια ως «το νέο αναπτυξιακό μοντέλο στο οποίο θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει η αυτοδιοίκηση», την ζωγραφίζουν με τα φληναφήματα της «δίκαιης ανάπτυξης», «της αειφορίας», «της ανάπτυξης από τα κάτω». Ακριβώς γι' αυτόν το λόγο, κυβέρνηση και «αντιπολιτευόμενοι» δήμαρχοι και περιφερειάρχες είναι συνδαιτυμόνες στα «αναπτυξιακά» συνέδρια ανά τη χώρα.
Οι λεονταρισμοί και οι σκιαμαχίες τους γύρω από το εκλογικό σύστημα είναι ένα ακόμη επεισόδιο αποπροσανατολισμού. Πέρα από αντιπαραθέσεις - υπαρκτές και ανύπαρκτες - εξυπηρετούνται η εναλλαγή στο τιμόνι της αστικής διακυβέρνησης, οι προσπάθειες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού ώστε να υπηρετηθεί πιο στέρεα η αντιλαϊκή ρότα. Αλλωστε, από κοινού ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Κίνημα Αλλαγής (ΠΑΣΟΚ) συμπράττουν εδώ και χρόνια ώστε και η Τοπική Διοίκηση να ευθυγραμμιστεί στις επιδιώξεις των επιχειρηματικών ομίλων, να συνδράμει την κερδοφορία τους. Και αυτός είναι ο λόγος που απουσιάζουν προκλητικά από το πεδίο παρέμβασης της Τοπικής Διοίκησης και των φορέων της οι σχεδιασμένες και πόσο μάλλον οι εκτεταμένες παρεμβάσεις σε ζητήματα: Αντισεισμικής θωράκισης, αντιπλημμυρικής - αντιπυρικής προστασίας.

Οξυμένα προβλήματα σε υποδομές και υπηρεσίες

Αυτό είναι το πλαίσιο που φέρνει την όλο και μεγαλύτερη αποδυνάμωση και αποσύνδεση της χρηματοδότησης των φορέων της Τοπικής Διοίκησης από το κράτος, τη διασύνδεση της λειτουργίας της με τις ανάγκες της επιχειρηματικότητας, επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται σε διάφορους κλάδους και με έντονο το ενδιαφέρον του μεγάλου κεφαλαίου σήμερα να μπει, για παράδειγμα, στη διαχείριση των απορριμμάτων, στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, στην «αξιοποίηση» των δημοτικών εκτάσεων και υποδομών.
Σε αυτό το έδαφος, είναι φυσικό να παραμένουν οξυμένα και να οξυνθούν ακόμα περισσότερο μετά τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης τα προβλήματα και οι ελλείψεις σε βασικές κοινωνικές δομές και υπηρεσίες. Την ίδια στιγμή, το πρόβλημα με τους εργαζόμενους αποκτά μεγάλες διαστάσεις. Η σταθερή μόνιμη εργασία αντικαθίσταται με προσωρινούς εργαζόμενους μέσα από διάφορα προγράμματα π.χ. «κοινωφελούς εργασίας», συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, ΜΚΟ, το σκλαβοπάζαρο των ΚΟΙΝΣΕΠ που η παρέμβασή τους θα διευρυνθεί. Ανακύκλωση ανέργων, μείωση προσωπικού με συγκροτημένα δικαιώματα, απλήρωτη εργασία για μεγάλα διαστήματα ειδικά για εργαζόμενους που συνδέονται με τα προγράμματα της ΕΕ. Εντατικοποίηση και διευθέτηση ωραρίου, καταστρατήγηση της 5ήμερης εργασίας, αξιοποιώντας τεχνηέντως την 24ωρη λειτουργία υπηρεσιών σε τομείς, όπως είναι η αποκομιδή απορριμμάτων, καλύπτοντας τις μεγάλες ελλείψεις προσωπικού, τις μειώσεις μισθών με υπερεργασία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων» - οι δήμοι αναδείχνονται σε πρωταθλητές των θανατηφόρων εργατικών «ατυχημάτων»!
Και είναι ακόμη μεγαλύτερη η πρόκληση με τα περί δήθεν «προστασίας της μόνιμης εργασίας» που λέει η κυβέρνηση, όταν η όποια μονιμότητα δένεται με την τσέπη του δημότη και τη διεύρυνση της ανταπόδοσης, όταν διατηρεί το θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει την ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας και το σχεδόν 30% των δήμων το έχει κάνει πράξη, όταν σειρά από πολύ κρίσιμες και ευαίσθητες δομές όπως οι παιδικοί σταθμοί, το «Βοήθεια στο Σπίτι», οι καθαρίστριες των σχολείων είναι μόνιμα «στον αέρα» και οι εργαζόμενοί τους σε αέναη ομηρία. Αλλες υπηρεσίες, στο όνομα είτε του αναγκαίου εκσυγχρονισμού τους είτε της συντήρησής τους, παραχωρούνται σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως γίνεται με τον ηλεκτροφωτισμό σε σειρά μεγάλων δήμων, με προίκα μάλιστα τα τέλη φωτισμού.

Ο λαός δεν έχει να κερδίσει τίποτα

Οι διοικητικές αναδιαρθρώσεις που έγιναν και θα εξελίσσονται, ούτε έφεραν ούτε θα φέρουν ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Καμιά διοικητική δομή που υπηρετεί την καπιταλιστική οικονομία και ανάπτυξη δεν συμφέρει τους μισθωτούς, τους αυτοαπασχολούμενους στην πόλη και την ύπαιθρο, τους μικρούς επαγγελματίες, τους συνταξιούχους, τους ανέργους και τους νέους των λαϊκών νοικοκυριών. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης ούτε τις αντιλαϊκές συνέπειες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, εφόσον θα παραμένει στο απυρόβλητο η κυριαρχία και η εξουσία των μονοπωλίων στην οικονομία και την κοινωνία.
Καμιά ανάπτυξη για το λαό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, αν η κεντρική πολιτική είναι στα χέρια και στην εξουσία της αστικής τάξης και των κομμάτων της. Σε αυτήν την εξουσία οφείλονται η ανισόμετρη ανάπτυξη των περιφερειών, η διευρυμένη φτώχεια και ανεργία, τα τσακισμένα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
Η αντίληψη του ΚΚΕ για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο έχει θεμέλιό της την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Στηρίζεται στην εργατική συμμετοχή και τον λαϊκό έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω, που διαρθρώνεται πρώτα από όλα σε επίπεδο παραγωγικής μονάδας και κοινωνικής υπηρεσίας. Πάνω σε αυτήν τη βάση μπορεί μόνο να διαμορφώνεται ένα ενιαίο σύγχρονο και δωρεάν κρατικό σύστημα Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας. Να εξασφαλίζεται ο σχεδιασμός ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο, αξιοποιώντας τον φυσικό και παραγωγικό πλούτο της χώρας.
Με αυτήν τη γραμμή θα σταθεί το ΚΚΕ και απέναντι στις επικείμενες αλλαγές. Με αυτήν τη θέση, που αφορά τους εργαζόμενους και εκλεγμένους σε τοπική και περιφερειακή διοίκηση, το ΚΚΕ επιδιώκει την οργάνωση της πάλης, τη διεκδίκηση, την εναντίωση σε κυβέρνηση και τοπικές αρχές που στηρίζουν τις αντιδραστικές ανατροπές.