Ελλείψει επιχειρημάτων...

Μην έχοντας άλλη επιχειρηματολογία ώστε να αντικρούσουν την πεντακάθαρη θέση του ΚΚΕ για τη συμφωνία της κυβέρνησης με την ΠΓΔΜ, τα στελέχη και οι αρθρογράφοι του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν συστηματικά αλλά ανεπιτυχώς να ταυτίσουν τη θέση του Κόμματος με τις εθνικιστικές κορόνες που εκφράζονται από διάφορες πλευρές και να πείσουν ότι το ΚΚΕ άλλαξε θέση.

Βεβαίως αυτή η προσπάθεια κάθε φορά «σπάει τα μούτρα της» μπροστά στην πραγματικότητα, που λέει ότι: Το ΚΚΕ, σταθερά αυτά τα 25 χρόνια, σε αντίθεση με όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, έχει εκφράσει την αντίθεσή του στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή των Βαλκανίων και επομένως στην αντιμετώπιση των σχέσεων με τη γειτονική χώρα μέσα σε αυτό το πλαίσιο, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να προσφέρει εγγυήσεις «για την ασφάλεια, την ειρήνη και τη συνεργασία», όπως έχει δείξει η αιματοβαμμένη δράση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας μέχρι σήμερα. Ολα αυτά τα χρόνια, σταθερά αναδεικνύει την ανάγκη αντιμετώπισης - ουσιαστικά και όχι στα λόγια - των αλυτρωτισμών, που αφήνουν ανοιχτά τα ενδεχόμενα για διεκδίκηση εδαφών και αλλαγών συνόρων.

Το κίνητρο για τη συμφωνία από την πλευρά της κυβέρνησης δεν είναι η «ομόνοια» και η «φιλία των λαών», όπως ψευδώς διατείνεται το «τραγούδι της χαράς», αλλά η στήριξη των ευρωατλαντικών σχεδίων και των διαφόρων μπίζνες σε Ενέργεια, υποδομές, δίκτυα μεταφοράς εμπορευμάτων και υπηρεσιών. Δηλαδή, κριτήριο είναι οι κερδοφόρες μπίζνες μονοπωλιακών ομίλων - όπως ομολογείται από την ίδια τη συμφωνία - οι οποίες, όπως ξέρουμε, δεν στηρίζουν πραγματικές φιλίες αλλά λυκοφιλίες, και οι οποίες αντικειμενικά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τους αλυτρωτισμούς και τους εθνικισμούς, αντίθετα συντηρούν και διατηρούν «σπέρματα» και «φύτρα», ακόμα και όταν προσωρινά επικρατούν οι τάσεις συνεργασίας. Και η πραγματικότητα είναι ότι η συμφωνία εμπεριέχει τέτοια «σπέρματα», εφόσον ουσιαστικά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αναγνωρίζεται «μακεδονικό» έθνος και γλώσσα. Εξάλλου, γνωρίζουμε πως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ αξιοποίησαν και αξιοποιούν τέτοια «σπέρματα», αλυτρωτισμούς και εθνικισμούς.

Στο ίδιο μήκος κύματος της διαστρέβλωσης, ορισμένα Μέσα, με ιστορικές «αναδρομές» που γίνονται τις τελευταίες μέρες στον Τύπο, εμφανίζουν το ΚΚΕ να έχει συμφωνήσει μαζί με τα άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα στη μη χρήση του όρου «Μακεδονία» στο όνομα της γείτονος, στα συμβούλια των πολιτικών αρχηγών που έγιναν το 1992. Η αλήθεια βέβαια είναι τελείως διαφορετική, αφού το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που πήγε κόντρα στον εθνικιστικό παροξυσμό της εποχής, κατήγγειλε ότι το κύριο δεν είναι το ονοματολογικό άλλα οι επικίνδυνοι ευρωΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί, που κινούν τα νήματα των αντιπαραθέσεων. Γι' αυτές του τις θέσεις, το ΚΚΕ βρέθηκε στο στόχαστρο όλων των αστικών κομμάτων, και του οπορτουνιστικού Συνασπισμού, που μετεξέλιξή του αποτελεί ο ΣΥΡΙΖΑ, η σημερινή κυβέρνηση. Κάποιοι δεν θέλουν να θυμούνται τι υπερασπιζόταν τότε ο χώρος τους και κάποιοι άλλοι προσπαθούν να ταυτίσουν το ΚΚΕ με τα άλλα αστικά κόμματα, για να αποδυναμώσουν την αξία και τη σημασία της θέσης του, που παραμένει σταθερή από τότε και δικαιώνεται από τις ίδιες τις εξελίξεις.