Μικροαστισμός και φασισμός – Το χοιροστάσιο είναι εδώ!

1. Κάθε μικροαστός ξέρει καλά πώς να κρύβει το μισογυνισμό του, το θαυμασμό του για τη φασιστική Ακροδεξιά, την πίεση που ασκεί στην οικογένειά του, στα παιδιά του, έχοντας στο πλάι του μια γυναίκα φοβισμένη και βουβή.

Η σχέση όλων στηρίζεται σε έναν μόνιμο εκβιασμό. Στερημένα από αγάπη, τα παιδιά μαθαίνουν σε ένα μοντέλο δούναι και λαβείν και με την πρώτη ευκαιρία εγκαταλείπουν την οικογένεια.

2. Ο μικροαστισμός είναι μια ψυχική κατάσταση που επωάζει ό,τι χειρότερο έχει μέσα του ο Νεοέλληνας. Με την άδειά του, κατοικεί μέσα στην κοιλιά του, ενώ απ’ έξω οι μηχανισμοί των πολιτικών κομμάτων κολακεύουν και ωραιοποιούν τη μιζέρια του.

3. Ο μικροαστός είναι θρασύδειλος και δεν ορρωδεί προ ουδενός όταν θέλει να ικανοποιήσει τις ορέξεις του (διότι φυσικά αγνοεί τι είναι επιθυμία).

Με τις πράξεις του μετατρέπει σιγά – σιγά το περιβάλλον του σε χοιροστάσιο, ενώ στον δημόσιο βίο ζει με μικροαπάτες και σέρνεται σαν φτωχοδιάβολος.

Η γνώμη του για τις γυναίκες ταιριάζει απόλυτα με την απάντηση που δίνει ο ήρωας του Αντρέ Μαλρώ, Τσεν, όταν ο συγγραφέας τον ρωτά:

– «Πώς ήταν η πρώτη φορά που πήγες με γυναίκα;»
– «Ημουν περήφανος».
– «Γιατί ήσουν περήφανος;»
– «Γιατί δεν είμαι γυναίκα!»

4. Στις ιδιωτικές αλλά και δημόσιες συζητήσεις στα καφενεία, συνήθως η επίδειξη του μικροαστικού ανδρισμού συνοδεύεται με την υποτίμηση του γυναικείου φύλου. Οσο πιο «άντρας» τόσο πιο εχθρικός προς τη γυναίκα.

Το ίδιο και στα γήπεδα, η εκτόνωση εμπεριέχει κατεξοχήν την περιφρόνηση προς το γυναικείο φύλο, καθώς το σώμα της γυναίκας διαμελίζεται στο στόμα των οπαδών τόσο στη χαρά όσο και στην απογοήτευση.

5. Ψηφίζει πάντα κρυφά την Ακροδεξιά και χαίρεται στο σκοτάδι για την αποτυχία του πλησίον. Αγνοώντας και αδιαφορώντας για κάθε αισθητική, ο μικροαστός αποθεώνει τα σκουπίδια κάθε μορφής, έτοιμος να χειροκροτήσει την εύκολη βία και να συνδράμει κι αυτός με τον τρόπο του.

6. Στον αντίποδα των μικροαστών, στέκεται βασανισμένη και περήφανη η εργατική τάξη.

Οι Κόκκινοι δίνουν προτεραιότητα σε αυτήν, στη χειραφέτησή της, που δρα ανασχετικά στην εξάπλωση της μικροαστικής κακοδαιμονίας.

7. Οι χρυσαυγίτες έδωσαν στους μικροαστούς αυτό που τους έλειπε, και τα δύο μέρη συμφώνησαν σιωπηλά.

Η μια πλευρά θα κάνει τη σκληρή (βρώμικη) δουλειά και η άλλη θα συμμετέχει κατά το δοκούν.

Με την ολοκλήρωση της δίκης Φύσσα, οι χρυσαυγίτες θα εκτραπούν εκ νέου, παραμορφώνοντας το καθετί, σταθεροί ενάντια στη ζωή, διασκεδάζοντας με τον πόνο που προκαλούν.