Γιώργος Σιδέρης
Ο ΣΤΑΛΙΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ.
ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΙΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ( 5 του Νοέμβρη 1927 )
( Άπαντα Στάλιν, Σύγχρονη εποχή, τόμος 10, σελίδα 234-235 )
( Παραβρέθηκαν 80 αντιπρόσωποι από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αυστρία, την Τσεχοσλοβακία, τη Νότια Αμερική, την Κίνα, το Βέλγιο, τη Φιλανδία, τη Δανία και την Εσθονία. — Η συνομιλία κράτησε 6 ώρες. )
3η ΕΡΩΤΗΣΗ.
Γιατί δεν υπάρχει ελευθερία τύπου στην ΕΣΣΔ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ.
Για ποιά ελευθερία τύπου μιλάτε; Ελευθερία τύπου για ποιά τάξη; για την αστική τάξη ή για το προλεταριάτο; Αν πρόκειται για ελευθερία τύπου για την αστική τάξη, τέτοια ελευθερία δεν υπάρχει στη χώρα μας και δε θα υπάρχει όσο θα υπάρχει διχτατορία του προλεταριάτου. Αν όμως πρόκειται για ελευθερία τύπου για το προλεταριάτο, πρέπει να πω ότι σ' όλο τον κόσμο δε θα βρείτε άλλο κράτος όπου να υπάρχει μια τόσο ολόπλευρη και πλατιά ελευθερία τύπου για το προλεταριάτο, σαν κι αυτήν που υπάρχει στην ΕΣΣΔ.
Η ελευθερία τύπου για το προλεταριάτο δεν είναι κούφια λέξη. Χωρίς τα καλύτερα τυπογραφεία, τα καλύτερα μέγαρα τύπου, χωρίς νόμιμες οργανώσεις της εργατικής τάξης — από τις πιο στενές ως τις πιο πλατιές που να αγκαλιάζουν τα εκατομμύρια της εργατικής τάξης, χωρίς την πιο πλατιά ελευθερία του συνέρχεσθε — ελευθερία τύπου δεν υπάρχει.
Ρίξτε μια ματιά στις συνθήκες ζωής της ΕΣΣΔ, επισκεφθείτε τα εργατικά κέντρα και θα αντιληφθείτε ότι τα καλύτερα τυπογραφεία, τα καλύτερα μέγαρα τύπου, ολάκερα εργοστάσια χαρτιού, ολάκερα εργοστάσια τυπογραφικής μελάνης, που είναι απαραίτητα στον τύπο, τεράστια μέγαρα για συγκεντρώσεις — όλ' αυτά και πολλά άλλα απαραίτητα για την ελευθερία του τύπου της εργατικής τάξης, βρίσκονται ολοκληρωτικά στη διάθεση της εργατικής τάξης και των εργαζομένων μαζών. Αυτό ακριβώς ονομάζουμε στη χώρα μας ελευθερία τύπου για την εργατική τάξη.
Στη χώρα μας δεν υπάρχει ελευθερία τύπου για την αστική τάξη. Στη χώρα μας δεν υπάρχει ελευθερία τύπου για τους μενσεβίκους και τους εσέρους, που αντιπροσωπεύουν εδώ τα συμφέροντα της γκρεμισμένης και συντριμμένης αστικής τάξης.
Τι το εκπληχτικό λοιπόν υπάρχει εδώ; Εμείς ποτέ δεν αναλάβαμε την υποχρέωση να δώσουμε ελευθερία τύπου σ' όλες τις τάξεις και να κάνουμε ευτυχισμένες όλες τις τάξεις. Οι μπολσεβίκοι, παίρνοντας την εξουσία τον Οχτώβρη του 1917, έλεγαν ανοιχτά ότι η εξουσία αυτή είναι εξουσία μιας μόνο τάξης, εξουσία του προλεταριάτου, που θα καταπιέζει την αστική τάξη προς το συμφέρον των εργαζομένων μαζών της πόλης και του χωριού, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της ΕΣΣΔ.
Πώς μπορεί κανείς ύστερα απ' αυτό να ζητάει από τη διχτατορία του προλεταριάτου, ελευθερία τύπου για την αστική τάξη;
( Άπαντα Στάλιν, Σύγχρονη εποχή, τόμος 10, σελίδα 234-235 )
Ο ΣΤΑΛΙΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ.
ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΙΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ( 5 του Νοέμβρη 1927 )
( Άπαντα Στάλιν, Σύγχρονη εποχή, τόμος 10, σελίδα 234-235 )
( Παραβρέθηκαν 80 αντιπρόσωποι από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αυστρία, την Τσεχοσλοβακία, τη Νότια Αμερική, την Κίνα, το Βέλγιο, τη Φιλανδία, τη Δανία και την Εσθονία. — Η συνομιλία κράτησε 6 ώρες. )
3η ΕΡΩΤΗΣΗ.
Γιατί δεν υπάρχει ελευθερία τύπου στην ΕΣΣΔ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ.
Για ποιά ελευθερία τύπου μιλάτε; Ελευθερία τύπου για ποιά τάξη; για την αστική τάξη ή για το προλεταριάτο; Αν πρόκειται για ελευθερία τύπου για την αστική τάξη, τέτοια ελευθερία δεν υπάρχει στη χώρα μας και δε θα υπάρχει όσο θα υπάρχει διχτατορία του προλεταριάτου. Αν όμως πρόκειται για ελευθερία τύπου για το προλεταριάτο, πρέπει να πω ότι σ' όλο τον κόσμο δε θα βρείτε άλλο κράτος όπου να υπάρχει μια τόσο ολόπλευρη και πλατιά ελευθερία τύπου για το προλεταριάτο, σαν κι αυτήν που υπάρχει στην ΕΣΣΔ.
Η ελευθερία τύπου για το προλεταριάτο δεν είναι κούφια λέξη. Χωρίς τα καλύτερα τυπογραφεία, τα καλύτερα μέγαρα τύπου, χωρίς νόμιμες οργανώσεις της εργατικής τάξης — από τις πιο στενές ως τις πιο πλατιές που να αγκαλιάζουν τα εκατομμύρια της εργατικής τάξης, χωρίς την πιο πλατιά ελευθερία του συνέρχεσθε — ελευθερία τύπου δεν υπάρχει.
Ρίξτε μια ματιά στις συνθήκες ζωής της ΕΣΣΔ, επισκεφθείτε τα εργατικά κέντρα και θα αντιληφθείτε ότι τα καλύτερα τυπογραφεία, τα καλύτερα μέγαρα τύπου, ολάκερα εργοστάσια χαρτιού, ολάκερα εργοστάσια τυπογραφικής μελάνης, που είναι απαραίτητα στον τύπο, τεράστια μέγαρα για συγκεντρώσεις — όλ' αυτά και πολλά άλλα απαραίτητα για την ελευθερία του τύπου της εργατικής τάξης, βρίσκονται ολοκληρωτικά στη διάθεση της εργατικής τάξης και των εργαζομένων μαζών. Αυτό ακριβώς ονομάζουμε στη χώρα μας ελευθερία τύπου για την εργατική τάξη.
Στη χώρα μας δεν υπάρχει ελευθερία τύπου για την αστική τάξη. Στη χώρα μας δεν υπάρχει ελευθερία τύπου για τους μενσεβίκους και τους εσέρους, που αντιπροσωπεύουν εδώ τα συμφέροντα της γκρεμισμένης και συντριμμένης αστικής τάξης.
Τι το εκπληχτικό λοιπόν υπάρχει εδώ; Εμείς ποτέ δεν αναλάβαμε την υποχρέωση να δώσουμε ελευθερία τύπου σ' όλες τις τάξεις και να κάνουμε ευτυχισμένες όλες τις τάξεις. Οι μπολσεβίκοι, παίρνοντας την εξουσία τον Οχτώβρη του 1917, έλεγαν ανοιχτά ότι η εξουσία αυτή είναι εξουσία μιας μόνο τάξης, εξουσία του προλεταριάτου, που θα καταπιέζει την αστική τάξη προς το συμφέρον των εργαζομένων μαζών της πόλης και του χωριού, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της ΕΣΣΔ.
Πώς μπορεί κανείς ύστερα απ' αυτό να ζητάει από τη διχτατορία του προλεταριάτου, ελευθερία τύπου για την αστική τάξη;
( Άπαντα Στάλιν, Σύγχρονη εποχή, τόμος 10, σελίδα 234-235 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου