Όταν οι αστικές εφημερίδες της Ελλάδας μάζευαν εργάτες για το Ράιχ

Τα παρακάτω άρθρα προέρχονται από αστικές Αθηναϊκές εφημερίδες της κατοχικής περιόδου και συλλέχθηκαν από τον Μανώλη Κασιμάτη, πρόκειται ουσιαστικά για προπαγανδιστικό υλικό της γερμανικής διοίκησης, στο οποίο προβάλλεται με τα φωτεινότερα χρώματα, το δήθεν κοινωνικό κράτος εργασίας του Γ΄Ράιχ και επιχειρείται η προσέλκυση Ελλήνων εργατών, για να εργαστούν στη Γερμανία. 

"Προκειμένου περί των εκ ξενων χωρων εργατων ισχυει γενικως η αρχη της πληρους ισοτητος δικαιωματων. Συνεπως εις το σημειον αυτο δεν γινεται διακρισις μεταξυ Γερμανου η ξενου εργατου, Γερμανιδας η ξενης εργατιδος. Το αυτο συμβαινει και ως προς το ημερομισθιον.Αι κοινωνικαι ασφαλισεις της Γερμανιας εδημιουργηθησαν υπο του Μπισμαρκ του Σιδηρου Καγκελαριου του ΡΑΙΧ. Το εθνικοσοσιαλιστικον καθεστως του οποιου το προγραμμα υπηρξεν ανεκαθεν σοσιαλιστικον οχι μονον δεν καταργησε καμμιαν ευεργετικη διαταξι της ισχυουσης ηδη κοινωνικης νομοθεσιας αλλα και διευρινε και επεξετεινεν την φιλεργατικην νομοθεσια του κρατους.....Κατα το αρχικον προγραμμα του Αδολφου Χιλτερ ο εργατης και εν γενει ο εργαζομενος ανθρωπος θεωρειται το πολυτιμωτερον μελος της κοινωνιας δηλ. της ολης εθνικης οικογενειας. Εφ ` οσον λοιπον δεν γινεται διακρισις μεταξυ αυτοχθονος και ξενου εργατου ειναι φυσικον ν` απολαμβανουν οι απασχολουμενοι εν Γερμανια ξενοι εργαται ολων των ευεργετηματων....Η βασικη ιδεα της εφαρμογης των γερμανικων κοινωνικων ασφαλισεων και δια τους ξενους εργατας προηλθεν εκ της ορθης αντιληψεως οτι η ασφαλισις του εργαζομενου βασιζεται προ παντος , επι των ανθρωπιστικων αρχων. Εκτος τουτου ομως η κυβερνησις του ΡΑΙΧ εσκεφθη οτι δια να ειναι ευχαριστημενος ο ξενος εργατης και ν` αποδιδη ποιοτικως και ποσοτικως καλην εργασιαν, πρεπει να γνωριζη οτι η συζυγος και τα τεκνα του εις την πατριδα αποτελουν το αντικειμενον μεριμνης και προστασιας βασει του θεσμου των γερμανικων κοινωνικων ασφαλισεων εν περιπτωσει σε ασθενειας ευρισκουν δωρεαν ιατρικη περιθαλψιν, τα απαιτουμεν φαρμακα κ.λ.π."

Οι Έλληνες πολίτες που δηλώθηκαν εργάτες, με τον τρόπο αυτό βρέθηκαν αντιμέτωποι με το ζόφο της εργασίας υπό ναζιστικό καθεστώς, που λίγα είχε να ζηλέψει από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εργασίας.