Του φέρθηκαν με το γάντι...

Το φασιστικό «απόφθεγμα» με την υπογραφή του στρατάρχη της Βέρμαχτ Εριχ φον Μάνσταϊν, που «κοσμούσε» τοίχο στρατοπέδου στο Μανταμάδο Λέσβου, ήταν ένα από τα πολλά που άφησε πίσω του ο ναζιστής εγκληματίας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, διοικητής της 11ης Στρατιάς που εισέβαλε στη Σοβιετική Ενωση.

Χαρακτηριστική είναι η διαταγή που εξέδωσε στις 20 Νοέμβρη του 1941 για να ενταθούν τα εγκλήματα κατά του σοβιετικού λαού: «Το εβραιο-μπολσεβίκικο σύστημα πρέπει να εξαλειφθεί μια για πάντα. Δεν πρέπει να του επιτραπεί ποτέ πια να μπει στον ευρωπαϊκό ζωτικό μας χώρο. Ο Γερμανός στρατιώτης δεν έχει απλά μόνο το καθήκον να συντρίψει με στρατιωτικά μέσα το σύστημα αυτό. Πρέπει να δράσει σαν τιμωρός για όλες τις φρικαλεότητες που προξένησαν στον ίδιο και στον γερμανικό λαό».

Μετά το τέλος του πολέμου, η δίκη του Μάνσταϊν από βρετανικό στρατοδικείο το 1949 ήρθε να επιβεβαιώσει ότι η ανατροπή του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση ήταν κοινός στόχος του Αξονα και των άλλων ιμπεριαλιστικών κρατών, που στη συνέχεια συμμάχησαν ενάντια στη Γερμανία. Εκεί δεν καταδικάστηκε για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», αλλά για «έλλειψη της δέουσας επιμέλειας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του». Η ...«αμέλεια» που επέδειξε, είχε συνέπεια μεταξύ άλλων τη μεταφορά χιλιάδων αμάχων από τα κατεχόμενα εδάφη της Πολωνίας και της Σοβιετικής Ενωσης σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκτελέσεις αιχμαλώτων πολέμου, την παράδοση των Σοβιετικών πολιτικών επιτρόπων στα Ες-Ες.

Για την «αμέλειά» του αυτή καταδικάστηκε από τους Βρετανούς μόλις σε 18 χρόνια φυλάκιση, ποινή που μειώθηκε λίγο αργότερα στα 12 χρόνια με συνυπολογισμό της περιόδου αιχμαλωσίας από το 1945. Ετσι, με πρωτοβουλία του Τσόρτσιλ και τη στήριξη του Αντενάουερ, ο Μάνσταϊν αποφυλακίστηκε τον Μάρτη του 1953, για να συνεχίσει να υπηρετεί το σύστημα που γέννησε το φασισμό - ναζισμό, αυτήν τη φορά ως σύμβουλος για την οργάνωση του Ομοσπονδιακού Στρατού και την ένταξη της Δυτικής Γερμανίας στο ΝΑΤΟ. Και όταν πέθανε το 1973, το επίσημο κράτος τον αποχαιρέτισε με στρατιωτικές τιμές και με τον Δυτικογερμανό αρχηγό ΓΕΕΘΑ να εκφωνεί τον επικήδειο.

Η περίπτωση του εγκληματία Μάνσταϊν δεν είναι μεμονωμένη ούτε ασυνήθιστη στη μεταπολεμική ΟΔΓ. Χιλιάδες ναζί στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό της χώρας, πολλοί αναλαμβάνοντας (ή διατηρώντας) ηγετικές θέσεις στη διοίκηση, στη δικαιοσύνη, στο στρατό, στις μυστικές υπηρεσίες. Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν μονοπωλιακοί όμιλοι όπως οι «Thyssen», «Krupp», BMW, BASF κ.ά. ήθελαν να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους κάτω από διαφορετικές πια συνθήκες, μέσα από έμπειρο και αξιόπιστο πολιτικό και κρατικό προσωπικό;

Αυτοί άλλωστε είχαν φέρει και τον Χίτλερ μερικά χρόνια πριν στην εξουσία και είχαν στείλει τη ναζιστική Βέρμαχτ σε κάθε κατεύθυνση για να εκτελέσει τις παραγγελίες τους. Ο λαός πρέπει να βγάλει συμπεράσματα και από αυτήν την ιστορία με τον συγκεκριμένο εγκληματία ναζιστή, καταδικάζοντας και απομονώνοντας τους φασίστες. Να τους βάλει μια για πάντα στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, και αυτούς και τον καπιταλισμό που τους γεννάει.