Το γύρο του διαδικτύου κάνει η εικόνα δυο ντελιβεράδων να προσπαθούν
με ακροβατικά κυριολεκτικά να μεταφέρουν τις παραγγελίες τους στη
χιονισμένη Θεσσαλονίκη πάνω στα – ακατάλληλα προφανώς γι’ αυτή τη
δουλειά – μηχανάκια. Το σκηνικό αυτό πυροδότησε όπως είναι αναμενόμενο
πλήθος αντιδράσεων στα ΜΚΔ κυρίως, πολλές από τις οποίες εστίαζαν το
πρόβλημα στο εξής ερώτημα: “Μα καλά δεν ντρέπονται να παραγγέλνουν μες
στο χιόνι;”. Σε μικρότερη κλίμακα, πριν λίγες μέρες, μετά τον τραγικό
θάνατο του διανομέα στα Χανιά την παραμονή της πρωτοχρονιάς, είχαν
βρεθεί εκείνοι που εντόπισαν τους ενόχους σε όσους παρήγγειλαν χρονιάρα
μέρα.
Για να ξεκαθαρίσω κάτι εξαρχής. Προφανώς κι είναι υποχρέωσή μας όταν βλέπουμε έξω χαλασμό να σκεφτόμαστε διπλά αν θα ταλαιπωρήσουμε έναν εργαζόμενο που ξέρουμε ότι δουλεύει σε εξορισμού επικίνδυνες συνθήκες, που γίνονται ακόμα χειρότερες λόγω της πίεσης από την εργοδοσία για γρηγορότερες παραδόσεις. Το θέμα όμως είναι πως υιοθετώντας τη λογική της ατομικής ευθύνης, μένει στο απυρόβλητο ο πραγματικός φταίχτης, δηλαδή η εργοδοσία και οι πλημμελείς ή και ανύπαρκτοι έλεγχοι των αρμόδιων κρατικών φορέων. Εξάλλου πού ακριβώς μπαίνει το όριο της “ασφαλούς” παραγγελίας; Αν βρέχει, η ολισθηρότητα του οδοστρώματος αυξάνεται, αν είναι σε ώρα αιχμής η πιθανότητα ατυχήματος μεγαλώνει κοκ. Νεκρούς ντελιβεράδες έχουμε σε κάθε στιγμή της μέρας, σε διάφορες καιρικές συνθήκες. Για να μην αναφέρουμε τα κρούσματα ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης και βιαιοπραγιών από εργοδότες σε διανομείς, που καθόλου δεν κοιτούν τον καιρό.
Πριν λίγες μέρες είχαμε προβάλλει και από την Κατιούσα την ανακοίνωση της Επιτροπής Αγώνα Διανομέων για άρνηση δουλειάς σε περίπτωση χιονόπτωσης. Η συλλογική δράση των ίδιων των εργαζόμενων είναι σίγουρα ο αποτελεσματικότερος, αν και πιο επίπονος τρόπος να πετύχουν τόσο την επιβολή της υπάρχουσας νομοθεσίας, που με ευθύνη του κράτους ελάχιστα εφαρμόζεται κι ελέγχεται, όσο και την προς όφελός τους βελτίωση του θεσμικού πλαισίου. Η απόφαση να μη γίνονται διανομές κατ’ οίκον όταν υπάρχει χιόνι (χωρίς οι διανομείς να χάνουν το μεροκάματό τους) είναι ζήτημα που βαραίνει τον εργοδότη και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και μόνο. Όσο θεωρούμε αυτονόητο τα αφεντικά να μεταχειρίζονται τους εργαζόμενούς τους ως αναλώσιμους, περιμένοντας από τους καταναλωτές απλώς να τιμωρήσουν τους “κακούς” επιχειρηματίες, δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να καλλιεργούμε, ακόμα και με τις καλύτερες των προθέσεων, τη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού, αλλά και του “αόρατου χεριού” που θα ρυθμίσει την αγορά, εν προκειμένω μέσω της χαμηλής ζήτησης υπηρεσιών ντελίβερι στην κακοκαιρία.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, μια και όπως φαίνεται το δριμύτερο ψύχος μας δεν το έχουμε ζήσει ακόμα για το φετινό χειμώνα, γκουγκλάρετε και καμία συνταγή, μπορεί να μην καλυτερεύσετε τη ζωή των ντελιβεράδων, ίσως όμως καταφέρετε να εκπλήξετε τον εαυτό σας και τους φίλους σας.
Για να ξεκαθαρίσω κάτι εξαρχής. Προφανώς κι είναι υποχρέωσή μας όταν βλέπουμε έξω χαλασμό να σκεφτόμαστε διπλά αν θα ταλαιπωρήσουμε έναν εργαζόμενο που ξέρουμε ότι δουλεύει σε εξορισμού επικίνδυνες συνθήκες, που γίνονται ακόμα χειρότερες λόγω της πίεσης από την εργοδοσία για γρηγορότερες παραδόσεις. Το θέμα όμως είναι πως υιοθετώντας τη λογική της ατομικής ευθύνης, μένει στο απυρόβλητο ο πραγματικός φταίχτης, δηλαδή η εργοδοσία και οι πλημμελείς ή και ανύπαρκτοι έλεγχοι των αρμόδιων κρατικών φορέων. Εξάλλου πού ακριβώς μπαίνει το όριο της “ασφαλούς” παραγγελίας; Αν βρέχει, η ολισθηρότητα του οδοστρώματος αυξάνεται, αν είναι σε ώρα αιχμής η πιθανότητα ατυχήματος μεγαλώνει κοκ. Νεκρούς ντελιβεράδες έχουμε σε κάθε στιγμή της μέρας, σε διάφορες καιρικές συνθήκες. Για να μην αναφέρουμε τα κρούσματα ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης και βιαιοπραγιών από εργοδότες σε διανομείς, που καθόλου δεν κοιτούν τον καιρό.
Πριν λίγες μέρες είχαμε προβάλλει και από την Κατιούσα την ανακοίνωση της Επιτροπής Αγώνα Διανομέων για άρνηση δουλειάς σε περίπτωση χιονόπτωσης. Η συλλογική δράση των ίδιων των εργαζόμενων είναι σίγουρα ο αποτελεσματικότερος, αν και πιο επίπονος τρόπος να πετύχουν τόσο την επιβολή της υπάρχουσας νομοθεσίας, που με ευθύνη του κράτους ελάχιστα εφαρμόζεται κι ελέγχεται, όσο και την προς όφελός τους βελτίωση του θεσμικού πλαισίου. Η απόφαση να μη γίνονται διανομές κατ’ οίκον όταν υπάρχει χιόνι (χωρίς οι διανομείς να χάνουν το μεροκάματό τους) είναι ζήτημα που βαραίνει τον εργοδότη και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και μόνο. Όσο θεωρούμε αυτονόητο τα αφεντικά να μεταχειρίζονται τους εργαζόμενούς τους ως αναλώσιμους, περιμένοντας από τους καταναλωτές απλώς να τιμωρήσουν τους “κακούς” επιχειρηματίες, δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να καλλιεργούμε, ακόμα και με τις καλύτερες των προθέσεων, τη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού, αλλά και του “αόρατου χεριού” που θα ρυθμίσει την αγορά, εν προκειμένω μέσω της χαμηλής ζήτησης υπηρεσιών ντελίβερι στην κακοκαιρία.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, μια και όπως φαίνεται το δριμύτερο ψύχος μας δεν το έχουμε ζήσει ακόμα για το φετινό χειμώνα, γκουγκλάρετε και καμία συνταγή, μπορεί να μην καλυτερεύσετε τη ζωή των ντελιβεράδων, ίσως όμως καταφέρετε να εκπλήξετε τον εαυτό σας και τους φίλους σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου