Διαγωνισμός ΝΑΤΟφροσύνης

Προσπάθησαν όσο μπορούσαν να το κρύψουν μέσα στον γνωστό «αχό» της κοκορομαχίας επί παντός του επιστητού. Παρ' όλα αυτά, η ταύτιση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ και όλων των υπόλοιπων αστικών κομμάτων σε ό,τι αφορά το σχέδιο της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» στα Βαλκάνια έβγαλε μάτι την περασμένη Παρασκευή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το πρωτόκολλο ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας - πλέον - στο ΝΑΤΟ.
Δεν περιμέναμε βέβαια κάτι διαφορετικό. Με την κυβέρνηση να παίζει ρόλο «στρατολογητή» του ΝΑΤΟ στην περιοχή, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έσπευσαν με κάθε τρόπο να διευκρινίσουν ότι η όποια διαφωνία τους στη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ δεν σημαίνει διαφωνία με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, την οποία άλλωστε υπηρέτησαν με συνέπεια και από κυβερνητικές θέσεις.
Ετσι, η αντιπαράθεσή τους εξελίχθηκε σε έναν πραγματικό διαγωνισμό για το ποιος είναι ΝΑΤΟικότερος και κατά συνέπεια ποιος με τη στάση του υπηρετεί αποτελεσματικότερα τα οικονομικά και πολιτικά κέρδη της ελληνικής αστικής τάξης.
Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορεί τη ΝΔ ότι με την καταψήφιση του πρωτοκόλλου «οδηγείται σε κραυγαλέες αντιφάσεις με την παραδοσιακή της προσήλωση στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ» και να την «καρφώνει» σε Ευρωπαίους και υπερατλαντικούς συμμάχους, αλλά και στα ντόπια αστικά συμφέροντα, για το «αν είναι υπέρ της ενίσχυσης της επιρροής άλλων δυνάμεων στην ΠΓΔΜ» και αν στηρίζει τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας» στην περιοχή.
Την ίδια στιγμή, τα στελέχη της κυβέρνησης παρέδιδαν από το βήμα της Βουλής άλλο ένα «μάθημα» υποταγής στην ιμπεριαλιστική συμμαχία. Ανάμεσα σε άλλα, έλεγαν ότι «δεν είναι δυνατόν, στο όνομα μιας αφηρημένης αντιιμπεριαλιστικής τοποθέτησης (...), να χάνουμε το έδαφος προάσπισης των συμφερόντων της χώρας και του λαού μας, που είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει είναι και εντός των τειχών του ΟΗΕ, του NATO, της ΕΕ». Πρόσθεταν μάλιστα ότι η φυλακή του ΝΑΤΟ είναι... δημοκρατικό δικαίωμα του λαού της ΠΓΔΜ, ή επινοούσαν φαιδρές διαφορές ανάμεσα στο ΝΑΤΟ «του ψυχρού πολέμου» και το σημερινό.
Από την άλλη, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, σε εμφανή αμηχανία για το ότι η κυβέρνηση τους παίρνει την μπουκιά απ' το στόμα, κατηγορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ για «όψιμη» ΝΑΤΟφροσύνη, επικαλούμενοι τα δικά τους παλιά «διαπιστευτήρια», τα «έργα και τις ημέρες» τους στα προηγούμενα στάδια διεύρυνσης των ΝΑΤΟ και ΕΕ στα Βαλκάνια, για να αποδείξουν ότι εκείνοι ήταν «πάντα υπέρ της ατλαντικής και ευρωατλαντικής πορείας των γειτόνων μας».
Ορκίζονταν, μάλιστα, ότι η καταψήφιση του πρωτοκόλλου ένταξης της Β. Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ καμία σχέση δεν έχει με τη «θετική τους ψήφο» στα σχέδια της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, που είναι δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη. Είναι χαρακτηριστικό το σχόλιο του Καμμένου ότι οι ΣΥΡΙΖΑίοι της κυβέρνησης δεν ήταν τόσο ΝΑΤΟικοί όσο ο ίδιος!
Αλλά και οι χρυσαυγίτες, μετά τα εθνικιστικά και αντικομμουνιστικά παραληρήματα, αναρωτιούνταν αν η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε σωστά εντός ΝΑΤΟικού πλαισίου, αν «πήραμε τα σωστά ανταλλάγματα», αν «κερδίζουμε ή χάνουμε γεωπολιτικά» και «τι αποκομίσαμε για τον εμπορικό επιχειρηματικό κόσμο» από αυτήν τη συμφωνία. Είναι προφανές ότι ήθελαν μια «καλύτερη» διαπραγμάτευση για την ελληνική αστική τάξη, με «μοχλό πίεσης» την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στις ευρωατλαντικές δομές.
Στο «διά ταύτα», λοιπόν, οι μάσκες πέφτουν και αποκαλύπτονται οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές: Εκείνοι με τον ιμπεριαλισμό, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τα δολοφονικά τους σχέδια, με τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα κέρδη τους. Το ΚΚΕ απέναντι, μπροστάρης στη λαϊκή πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ, για απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, για να δυναμώσει η αλληλεγγύη με τους γείτονες λαούς. Αλλος ένας πολύ σοβαρός λόγος ώστε ο λαός μας να ενισχύσει παντού το ΚΚΕ.