Κατάληψη σε γυμνάσιο της Καλαμαριάς για να διώξουν συμμαθητή τους με γενετικό πρόβλημα

Κατιούσα

Μετά τις εθνικιστικές καταλήψεις για τη Μακεδονία, ένα πρωτοφανές περιστατικό στο 2ο Γυμνάσιο Καλαμαριάς στη Θεσσαλονίκη έρχεται να επιβεβαιώσει πως ο καθημερινός φασισμός είναι ο πιο ύπουλος και επικίνδυνος από όλους. Μαθητές του γυμνασίου, με απόφαση μάλιστα του 15μελούς, προχώρησαν σε κατάληψη του σχολείου τους, αναρτώντας χαρτί στην είσοδο με το οποίο ζητούν την απομάκρυνση 12χρονου συμμαθητή τους με γενετικό πρόβλημα, κατηγορώντας το για λεκτικές και σωματικές επιθέσεις σε βάρος μαθητών και καθηγητών, σεξουαλική παρενόχληση και φθορά περιουσίας. Δε χρειάζεται να σταθεί κανείς στο βαθμό αλήθειας αυτών των κατηγοριών, τις οποίες πάντως ο πατέρας του παιδιού αποκαλεί “συκοφαντίες” κι αυτό γιατί δε βρίσκεται εκεί η ουσία.
Η ουσία είναι πως τα παιδιά, υπό την επίδραση του περιγύρου τους έχουν κοινωνικοποιηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να βλέπουν ως “λύση” την αποπομπή ενός συμμαθητή τους με πρόβλημα, στη λογική του “μακριά από εμένα κι όπου θέλει ας είναι”. Δε ζήτησαν να υπάρξει κάποια παραπάνω υποστήριξη από αυτή που ήδη παρέχουν οι γονείς του που προσέλαβαν συνοδό εκπαιδευτικό να τον προσέχει και οι δομές του ΚΕΣΥ, δε ζήτησαν να έρθει ψυχολόγος ή κοινωνικός λειτουργός στο σχολείο ώστε να συζητήσουν το πρόβλημα και να αναζητήσουν από κοινού με το παιδί που πάσχει, τους καθηγητές και τους γονείς τη βέλτιστη λύση. Αντιμετώπισαν τον πάσχοντα συνομήλικό τους ως “κίνδυνο”, ως “ενόχληση” της “ασφάλειάς” του σχολείου τους, κι ως “ξένο σώμα” που πρέπει να αποβληθεί από τον “υγιή κορμό” της σχολικής κοινότητας.

Κι αν από παιδιά αυτής της ηλικίας, τα οποία εξάλλου μπορεί να γίνουν πολύ σκληρά με τους αδύναμους, ίσως να μην απαιτεί κανείς να πηγαίνει τόσο μακριά η ευαισθησία που μπορεί ποτέ να μην τους καλλιεργήθηκε στο σπίτι τους, σαφώς κι έχει πολύ περισσότερες απαιτήσεις από τη διεύθυνση και το εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου, το οποίο φέρεται να άφησε το κατάπτυστο έγγραφο άθικτο για αρκετή ώρα, τουλάχιστον ως τις 11 το πρωί, χωρίς να προχωρήσει σε άλλες ενέργειες προστασίας του παιδιού ή συλλογικής αντιμετώπισης της προβληματικής αυτής συμπεριφοράς των μαθητών. Το θέμα μετά την καταγγελία των γονέων στο υπουργείο Παιδείας είναι υπό διερεύνηση, το καμπανάκι ωστόσο που χτυπάει είναι ιδιαίτερα επώδυνο για κάθε μαθητή, εκπαιδευτικό και γονέα. Η παραδοσιακή αδιαφορία του κράτους για άτομα με αναπηρίες ή άλλες δυσκολίες, η έλλειψη κατανόησης και ανοχής στη διαφορετικότητα που καλλιεργεί ο υφέρπων ή και ανοιχτός φασισμός σε διάφορους τομείς της κοινωνικής ζωής, η ολιγωρία (;) των καθ’ ύλην αρμόδιων για την ευημερία όλων των παιδιών στα σχολεία εκπαιδευτικών καλλιεργούν μια γενιά νέων ανθρώπων που παραπέμπει σε κοινωνικές τερατογενέσεις, τα αποτελέσματα των οποίων κινδυνεύουν να γίνουν πολύ εμφανέστερα τα αμέσως επόμενα χρόνια.