Εκλογές βίας και νοθείας 1961 – Μια μαρτυρία για τη δολοφονία του Στέφανου Βελδεμίρη

Κατιούσα

Σε σχέση με το άρθρο που δημοσιεύσατε “Μη σταματήσεις, μη σταματήσεις ποτέ αυτό που αρχίσαμε – Οι τελευταίες στιγμές και η κηδεία του Στέφανου Βελδεμίρη”, σας καταθέτω την προσωπική μου μαρτυρία σε σχέση με κάποια από τα γεγονότα.

Σ` αυτήν τη γειτονιά την Επτάλοφο, το αρχικό όνομα του προσφυγικού συνοικισμού που αργότερα μετονομάσθηκε σε Αμπελόκηπους, γεννήθηκα και μεγάλωσα. Όλα τα ονόματα που αναφέρονται μου είναι οικεία. Ιδιαίτερη σχέση είχαμε μάλιστα με τον πατέρα της συζύγου του Μόρφη, ο οποίος την περίοδο εκείνη ήταν πολιτικός εξόριστος. Ο Διαμαντής Τσιστίνας ήταν στέλεχος του ΚΚΕ και πριν τον πόλεμο είχε εκλεγεί βουλευτής στη γενέτειρα πόλη του τη Σιάτιστα. Με τη δικτατορία του Μεταξά συνελήφθη, καταδικάσθηκε για τις ιδέες του και φυλακίσθηκε στην Ακροναυπλία. Ήταν από τους λίγους που διασώθηκαν και δεν εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, στους οποίους είχαν παραδοθεί οι 3000 περίπου πολιτικοί κρατούμενοι, από το δικτατορικό καθεστώς του Μεταξά. Μετά την επιστροφή του από την εξορία και μέχρι το τέλος της ζωής του διατηρούσαμε μία πολύ φιλική σχέση μαζί του, τόσο οι γονείς μου, όσο και εγώ με τη σύζυγό μου. Για το γεγονός της δολοφονίας του Στέφανου ενημερωθήκαμε την επόμενη μέρα το πρωί, από τους υπεύθυνους της νομαρχιακής επιτροπής της ΕΔΑ, μέλος της οποίας εκείνη την περίοδο ήταν και ο πατέρας μου. Συγκλονιστήκαμε, ο σύντροφος ήταν ευρύτερα γνωστός για την αγωνιστικότητα, αλλά και για την ποιότητα του χαρακτήρα του. Για τη δολοφονία του συνελήφθη ένας αστυνομικός του Α.Τ. της γειτονιάς μας. Κυκλοφόρησε πολύ έντονα η φήμη ότι δολοφονήθηκε από τον τότε διοικητή του αστυνομικού τμήματος. Όπως και να έχουν τα πράγματα ο συλληφθείς δολοφόνος καταδικάσθηκε, αν θυμάμαι καλά, σε κάθειρξη 12 ετών. Λίγες μέρες αργότερα θεάθηκε στο σπίτι του, το οποίο ήταν κοντά στο δικό μας. Η δικαιολογία που προβλήθηκε από τις αρχές ήταν ότι βγήκε από τη φυλακή για να παραδώσει τον εξοπλισμό του. Δεν μου είναι γνωστό αν και πόσο έμεινε στη φυλακή. Γεγονός όμως είναι ότι αμέσως μετά το χουντικό πραξικόπημα αποφυλακίστηκε.

Συνεχίζουμε στα βήματα του Στέφανου Βελδεμίρη, για έναν κόσμο καλύτερο, έναν κόσμο σοσιαλιστικό.
Τον θυμόμαστε πάντα και μας εμπνέει στον αγώνα μας!