Παιχνίδια με τη φωτιά

Η επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία, που ξεκίνησε χτες, μετά το «πράσινο φως» από τις ΗΠΑ, έρχεται να προσθέσει επιπλέον «φορτίο» στην ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση που μαίνεται στην περιοχή, όσο κι αν γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ως μια «ελεγχόμενη» και «περιορισμένη» στρατιωτική επιχείρηση.
Ο λαός πρέπει να παρακολουθεί με ανησυχία και εγρήγορση τις εξελίξεις, κόντρα στην προσπάθεια της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων να υποβαθμίσουν το γεγονός και να καλλιεργήσουν εφησυχασμό, παρουσιάζοντάς το ως κάτι «μακρινό» και αδιάφορο για τον ελληνικό λαό.
Και μόνο το γεγονός ότι οι ΗΠΑ συναίνεσαν στην εκδήλωση της νέας επέμβασης κάνει σκόνη το «αφήγημα» της κυβέρνησης, που επαναλήφθηκε με αφορμή και την επίσκεψη Πομπέο, ότι η Τουρκία βρίσκεται σε «απομόνωση» από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και ότι η αναβάθμιση της Ελλάδας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό συνιστά «ψήφο εμπιστοσύνης» στις ελληνικές θέσεις απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις σε Αιγαίο, Ανατ. Μεσόγειο και κυπριακή ΑΟΖ.
Οπως επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις, το «μεγάλο παζάρι» της Τουρκίας με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς συνεχίζεται και κλιμακώνεται, με τους δεύτερους να αναγνωρίζουν «ζωτικά» συμφέροντα της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, είτε δίνοντας το «πράσινο φως» για την επέμβαση στη Συρία και στο Ιράκ, ενάντια στους κουρδικούς πληθυσμούς, είτε δείχνοντας ανοχή στην προκλητικότητά της σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο, προωθώντας την ιδέα της «συνεκμετάλλευσης», ως βάση για τη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών διαφορών, αλλά και του Κυπριακού.
Θρύψαλα γίνεται όμως και η προκλητική υποκρισία της κυβέρνησης, με αφορμή την επίσκεψη Πομπέο, να χρίσει τις ΗΠΑ ...θεματοφύλακα του «διεθνούς δικαίου» στην περιοχή, εξωραΐζοντας το βρώμικο ρόλο τους και ζητώντας από την Τουρκία να το σεβαστεί και να εγκαταλείψει την επιθετικότητά της έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου. Αλήθεια, ποιο «διεθνές δίκαιο» επιτρέπει την τουρκική επίθεση σε μια τρίτη χώρα, με τις ευλογίες των Αμερικανών, για την οποία η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα δεν βγάζουν τώρα τσιμουδιά;
Η πραγματικότητα είναι ότι η επέμβαση της Τουρκίας συνδέεται άμεσα με τις διευθετήσεις σε μια σειρά από ζητήματα που εξελίσσονται στην περιοχή, μέσα από σκληρούς ανταγωνισμούς για τις πηγές και τους δρόμους της Ενέργειας και του εμπορίου, για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής. Σ' αυτό το εύθραυστο και εύφλεκτο σκηνικό, οποιαδήποτε τέτοια εξέλιξη μπορεί να προκαλέσει «ντόμινο», από το οποίο καμιά χώρα και κανένας λαός στην περιοχή δεν πρόκειται να μείνει «άβρεχτος».
Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και στο εσωτερικό των ΗΠΑ, που στηρίζουν την επέμβαση, εκφράζονται ανησυχίες ότι η τουρκική επέμβαση στη Συρία και στο Ιράκ μπορεί να αναζωπυρώσει τις συγκρούσεις και να αναδιατάξει συμμαχίες, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά, την ώρα που παραμένει ανοιχτό και οξύνεται το μέτωπο με το Ιράν, με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς να εξαπολύουν πολεμικές απειλές σε βάρος του και να ετοιμάζουν ναυτική αποστολή των «προθύμων» στον Περσικό Κόλπο.
Ολα αυτά έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, σε συνδυασμό με την καλλιέργεια εφησυχασμού για το ρόλο τους στην περιοχή, είναι ναρκοπέδιο και μαγνήτης κινδύνων για το λαό. Οι κίνδυνοι αυτοί γίνονται ακόμα μεγαλύτεροι μετά την ανανέωση και αναβάθμιση της στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, αλλά και μπροστά στο ενδεχόμενο να συμμετάσχει η Ελλάδα με πολεμικό πλοίο στη ναυτική δύναμη ενάντια στο Ιράν, όπως επίμονα ζητάνε οι Αμερικανοί.
Το τυχοδιωκτικό παιχνίδι με τη φωτιά, που παίζουν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα της αναβάθμισης του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή, πρέπει να πάρει αποφασιστική απάντηση από το λαό, δυναμώνοντας τον αγώνα ενάντια στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και στην ελληνική εμπλοκή, δίνοντας πολύμορφη συνέχεια στις αντιιμπεριαλιστικές συγκεντρώσεις του περασμένου Σαββάτου.