Μποναμάς στο κεφάλαιο εισφορές και συντάξεις

«Φιλοδοξία της κυβέρνησης είναι να προχωρήσουμε σε ένα νέο σύστημα τριών πυλώνων. Στόχος της νέας επικουρικής είναι η δημιουργία ισχυρών ελληνικών θεσμικών επενδυτών, με κεφάλαια που αναμένεται να ξεπεράσουν, σε βάθος χρόνου, τα 100 δισ. ευρώ...». Αυτά έλεγε πρόσφατα, σε ημερίδα μεγάλης χρηματιστηριακής εταιρείας ο αρμόδιος υφυπουργός για θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης, Ν. Μηταράκης, μιλώντας για τη «διαχείριση των αποθεματικών ασφαλιστικών ταμείων» και αποκαλύπτοντας με μεγάλη σαφήνεια τις πραγματικές επιδιώξεις του κυβερνητικού σχεδίου για το Ασφαλιστικό: Να δημιουργήσει ένα τεράστιο «κομπόδεμα» για τους «θεσμικούς επενδυτές», που θα το ρίξουν στην πυρά της κεφαλαιαγοράς, μοιράζοντας ακάλυπτες επιταγές για μεγαλύτερες και «πιο σίγουρες» τάχα συντάξεις στους μελλοντικούς δικαιούχους.
Μπορεί, επομένως, η κυβέρνηση να επιχειρεί να παραπλανήσει τους ασφαλισμένους, με υποσχέσεις ότι δήθεν ενισχύεται η δημόσια Ασφάλιση, όμως η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Η ΝΔ, αξιοποιώντας τις πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας με κάποια μερεμέτια, μένει σταθερή στην εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου Κατρούγκαλου, διατηρεί άθικτο τον αντιασφαλιστικό του πυρήνα, μαζί με όλες τις προηγούμενες ανατροπές που αυτός ενσωμάτωσε. Ταυτόχρονα, συνεπής με το προεκλογικό της πρόγραμμα, προχωρά ακάθεκτη στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, παραδίδει την επικουρική ασφάλιση στους ιδιώτες και βήμα βήμα εγκαθιδρύει το σύστημα των «τριών πυλώνων», αξιοποιώντας τα γνωστά επιχειρήματα για τον «δημογραφικό» και «δημοσιονομικό» κίνδυνο, που κάνει επισφαλή τη «βιωσιμότητα» του συστήματος.

* * *

Βέβαια, δεν κρύβουν ότι το μοντέλο τους εμπεριέχει ρίσκο για ασφαλισμένους και συνταξιούχους... Γι' αυτό προσπαθούν να τους καθησυχάσουν και να χρυσώσουν το χάπι των επικείμενων ανατροπών με εξαγγελίες για «τη δημιουργία τριών επενδυτικών προϊόντων χαμηλού, μεσαίου και υψηλού ρίσκου, μεταξύ των οποίων ο ασφαλισμένος θα μπορεί να επιλέγει εκείνο το προϊόν που επιθυμεί»! Με μια κουβέντα, ο ασφαλισμένος διατηρεί το ...προνόμιο να επιλέγει το είδος του σχοινιού που θα τον κρεμάσουν. Αυτήν την «ελευθερία» υπόσχονται στους ασφαλισμένους: Να αναζητούν στους πίνακες των χρηματιστηρίων τις συντάξεις που θα λάβουν (αν και όποτε), τα ρίσκα που αναλαμβάνουν, την αποτελεσματικότητα όσων διαχειρίζονται τον ιδρώτα τους και τον χρησιμοποιούν για να αβγαταίνουν τα δικά τους κέρδη.
Κι επειδή «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», η κυβέρνηση δεν ιδιωτικοποιεί μόνο την επικουρική ασφάλιση, αλλά ενισχύει το θεσμικό πλαίσιο για την ανάπτυξη και της «καθαρής» ιδιωτικής, του λεγόμενου «τρίτου πυλώνα», με την παροχή φορολογικών κινήτρων, αλλά και με τη μείωση των εισφορών στο δημόσιο σύστημα, που οδηγεί σε παραπέρα μείωση των συντάξεων που δίνει το κράτος. Ο στόχος τους είναι σαφής: Να απαλλαγούν ακόμα περισσότερο το κεφάλαιο και το κράτος από το κόστος της Ασφάλισης, για να μειώνεται το «μη μισθολογικό κόστος», από τη μια, και να περισσεύουν περισσότερα κονδύλια από τον προϋπολογισμό για τη στήριξη των επιχειρήσεων με φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις και άλλα προνόμια, από την άλλη. Και βέβαια για να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας σε εταιρείες - κολοσσούς, που επενδύουν στα ιδιωτικά ασφαλιστικά συστήματα. Κάπως έτσι η Ασφάλιση μετατρέπεται σωρευτικά σε ατομική υπόθεση.

* * *

Για να στηρίξει μάλιστα προπαγανδιστικά τον αντιλαϊκό σχεδιασμό της, η κυβέρνηση διαρρέει ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα σήμερα αν δεν είχαν καθυστερήσει αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα που είχαν «ωριμάσει» νωρίτερα, προκάλεσαν όμως την αντίδραση των εργαζομένων. Ως παράδειγμα φέρνουν τη «μεταρρύθμιση» της κυβέρνησης Σημίτη τη δεκαετία του 1990, με βάση την Εκθεση Σπράου, που όμως δεν πέρασε, κάτω από την κατακραυγή και τους αγώνες των εργαζομένων. Δεν πρόκειται για καινούριο ισχυρισμό. Καταρχάς η Εκθεση Σπράου, 22 χρόνια μετά την παρουσίασή της, είναι ακριβώς η πρόταση των «τριών πυλώνων» που τότε ονομάζονταν των «τριών στυλοβατών». Αν περνούσε, η δημόσια Ασφάλιση θα είχε ήδη προ πολλού παραδοθεί στα χέρια των ιδιωτών.
Στην πραγματικότητα, αυτοί οι ισχυρισμοί επιχειρούν να συκοφαντήσουν τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, να αμαυρώσουν την αντίσταση στις αντιλαϊκές πολιτικές, να ενοχοποιήσουν την ταξική πάλη. Χρεώνουν τη σημερινή κατάσταση των Ταμείων στους εργαζόμενους και στην «απροθυμία» τους να δεχτούν περικοπές και μείωση παροχών, για να κρυφτούν οι ευθύνες του κεφαλαίου και του αστικού κράτους, που βούλιαξαν τα Ταμεία και έκλεψαν τα αποθεματικά, που με τη συνολική αντιλαϊκή πολιτική τους συνθλίβουν δικαιώματα και ανάγκες. Είναι φανερό ότι παίρνουν τα μέτρα τους μπροστά στο νέο γύρο των ανατροπών που μεθοδεύουν, ξέροντας ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη. Κι αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να πάρουν και από τα αυριανά συλλαλητήρια των συνδικαλιστικών οργανώσεων εργαζομένων και συνταξιούχων για την Κοινωνική Ασφάλιση.