26-12-2019
Γιατί οι δύο πρόσφυγες στις Μουριές
αποφάσισαν να δώσουν τέλος σ’ αυτό το δύσκολο και ατέλειωτο ταξίδι προς
τη γη της Επαγγελίας; Γιατί οι δύο πρόσφυγες αποφάσισαν να
απαγχονιστούν; Γιατί οι δύο πρόσφυγες προτίμησαν τον θάνατο από τη ζωή;
Γιατί ίσως τελικά ο θάνατος είναι πιο
φιλικός από τη ζωή. Γιατί ίσως πλέον η ζωή είναι ανυπόφορη. Γιατί ίσως
δεν αντέχεις να αγωνίζεσαι για το αυτονόητο.
Θα πει κανένας ότι και πριν υπήρχε
προσφυγιά και πριν υπήρχε ανέχεια και ο κόσμος πάλευε να ζήσει με κάθε
τρόπο, χωρίς να παραδίνεται. Και οι πρόσφυγες είναι όμως άνθρωποι και
πρέπει επιτέλους να δούμε και σε αυτό το επίπεδο πως η προσφυγιά που
βίωσε η ανθρωπότητα πριν εκατό χρόνια δεν είναι ίδια με τη σημερινή και
δεν είναι ίδια για έναν και μοναδικό λόγο. Και οι σημερινοί πρόσφυγες
καταλαβαίνουν τον πλούτο που υπάρχει γύρω τους, κάποιοι από αυτούς τον
έζησαν κιόλας. Και οι σημερινοί πρόσφυγες αισθάνονται ότι ζούνε σαν τα
ζώα, ενώ ο πλούτος γύρω τους είναι αμύθητος. Και οι σημερινοί πρόσφυγες,
όπως και οι σημερινοί φτωχοί, δεν μπορούν να αντέξουν μια τέτοια άθλια
ζωή ανάμεσα σε τόσο πλούτο, γιατί αισθάνονται όχι σαν πρόσφυγες ή σαν
φτωχοί αλλά σαν λεπροί ανάμεσα σε υγιείς…
Γι’ αυτό δίνουν τέλος στη ζωή τους οι
πρόσφυγες, γι’ αυτό ακόμα και τα προσφυγόπουλα αναζητούν το θάνατο, γι’
αυτό αυτοκτονούν οι φτωχοί.
Κ. Νότνολ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου