Ολόκληρη η παλέτα...

Πριν λίγες μέρες, η «ΤΕΡΝΑ Λευκόλιθοι», που ανήκει στον όμιλο ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ενημέρωσε ότι θα πετάξει στον δρόμο σχεδόν 300 εργαζόμενους. Αμεσα θα απολύσει με τη μέθοδο της «οικειοθελούς αποχώρησης» 160 εργαζόμενους και θα απομακρύνει ακόμα 120 εργολαβικούς που απασχολούνται στα μεταλλεία λευκόλιθου στο Μαντούδι. Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός στα κεφάλια των εργαζομένων, αλλά η εργοδοσία, σε συνεργασία με την κυβέρνηση και την Τοπική Διοίκηση, έτρεξε να προλάβει τις αντιδράσεις, καλλιεργώντας κλίμα αναμονής στους εργαζόμενους ότι αν οι δουλειές πάνε καλύτερα, η εταιρεία θα ξανανοίξει κι αυτοί θα επαναπροσληφθούν. Γιατί έκλεισε όμως η «ΤΕΡΝΑ Λευκόλιθοι» και γιατί τόσοι εργαζόμενοι μένουν χωρίς μεροκάματο;
Ας δούμε καταρχάς πώς αυτοσυστήνεται ο όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ: «(...) ένας από τους μεγαλύτερους ελληνικούς επιχειρηματικούς ομίλους. Με κύκλο εργασιών που ανέρχεται σε 1,4 δισ. ευρώ και ανεκτέλεστο υπόλοιπο υπογεγραμμένων συμβάσεων ύψους άνω των 1,7 δισ. ευρώ, ο Ομιλος κατέχει σήμερα ηγετική θέση στους κλάδους των υποδομών, της καθαρής Ενέργειας, της παραγωγής και εμπορίας Ενέργειας, των παραχωρήσεων, των εξορύξεων και της ανάπτυξης ακινήτων, ενώ παράλληλα δραστηριοποιείται και στους τομείς της διαχείρισης απορριμμάτων και της διαχείρισης εγκαταστάσεων (...) Ο Ομιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ χαρακτηρίζεται από εξωστρέφεια, έχοντας εδραιώσει την παρουσία του σε 16 χώρες σε 4 ηπείρους (Ευρώπη, Ασία, Αφρική, ΗΠΑ), όπου και απασχολεί συνολικά 5.000 εργαζόμενους».

* * *

Σε έναν τέτοιο «εύρωστο» όμιλο, θα περίμενε κανείς ότι οι εργαζόμενοι δεν θα είχαν μόνο εξασφαλισμένη τη δουλειά τους, αλλά θα απολάμβαναν ασφάλεια και καλύτερους όρους δουλειάς. Ομως ανάμεσα σ' αυτούς που απολύονται είναι και 160 συμβασιούχοι, περίπου οι μισοί απ' όσους χάνουν τη δουλειά τους, που σημαίνει ότι οι ελαστικές, ευέλικτες και επομένως φτηνότερες για την εργοδοσία σχέσεις εργασίας «κάνουν πάταγο» στον ισχυρό όμιλο. Αλλωστε, δεν θα μπορούσε με άλλον τρόπο να είναι «ισχυρός», πέρα από το να εκμεταλλεύεται με όποιον τρόπο και όσο περισσότερο μπορεί την εργατική δύναμη που του προσφέρουν οι εκατοντάδες απασχολούμενοι στις θυγατρικές εταιρείες του, μεταξύ αυτών και στην «ΤΕΡΝΑ Λευκόλιθοι».
Ολοι αυτοί οι εργαζόμενοι, λοιπόν, συνέβαλαν ώστε τα οικονομικά αποτελέσματα του ομίλου για το πρώτο 9μηνο του 2019 να καταγράψουν «σημαντική αύξηση της καθαρής κερδοφορίας κατά 71,2% στα 32,7 εκατ.». Μάλιστα, στις αρχές Απρίλη 2020, ο όμιλος ανακοίνωσε την επίσης θετική πορεία μιας άλλης εταιρείας του ομίλου, της «ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή», συνολικά για το 2019. Την ανακοίνωση συνόδευε δήλωση του προέδρου του ομίλου, Γιώργου Περιστέρη: «Το 2019 ήταν μια θετική χρονιά, καθώς η διεθνοποιημένη παρουσία του ομίλου μας και η συνέχιση του επενδυτικού μας προγράμματος επέτρεψε την αύξηση όλων των βασικών οικονομικών μας μεγεθών και της εγκατεστημένης ισχύος μας».

* * *

Ολα καλά, επομένως, κι όλα ανθηρά για τον όμιλο. Τι συνέβη όμως και τόσοι εργαζόμενοι δεν θα έχουν αύριο μεροκάματο να πάνε στις οικογένειές τους, μετά από τόσα χρόνια δουλειάς; Η απάντηση βρίσκεται στο δεύτερο σκέλος της δήλωσης του Περιστέρη, ο οποίος ανακοινώνει: «Πλέον, όμως, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη κατάσταση, με μια διπλή κρίση - δημόσιας υγείας και οικονομική - η διάρκεια και οι επιπτώσεις της οποίας είναι δύσκολο να εκτιμηθούν (...) Παραμένουμε αποφασισμένοι (...), επιμένοντας στον στόχο μας για όσο το δυνατόν πιο απρόσκοπτη υλοποίηση του επενδυτικού μας προγράμματος. Στο πλαίσιο αυτό, μόλις πρόσφατα ανακοινώσαμε την επέκταση του επενδυτικού μας προγράμματος στις ΑΠΕ στην Ελλάδα κατά 550 εκατ. ευρώ. Το συνολικό ύψος των επενδύσεων που έχουμε σχεδιάσει και δρομολογούμε στην καθαρή Ενέργεια στην Ελλάδα υπερβαίνει πλέον το 1,5 δισ. ευρώ (....)».
Ο όμιλος, επομένως, τα πάει μια χαρά. Και για να τα πάει ακόμα καλύτερα και να έχει επιτυχία το επενδυτικό του πρόγραμμα, προβαίνει σε μια εσωτερική αναδιάρθρωση, σταματώντας κάποιες δραστηριότητες και ενισχύοντας άλλες. Στην προκειμένη περίπτωση, κλείνει την εξόρυξη και εμπορία λευκόλιθου και ρίχνει το βάρος των επενδύσεων στην πράσινη ενέργεια. Με ποιο κριτήριο; Με μόνο και αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος. Τώρα που αναπτύσσεται η λεγόμενη «πράσινη οικονομία», με μπόλικο ευρωπαϊκό - κρατικό χρήμα και άλλα κίνητρα, τα κεφάλαια κατευθύνονται εκεί που μυρίζονται περισσότερο και πιο σίγουρο κέρδος, εγκαταλείποντας δραστηριότητες όπου το ποσοστό του κέρδους είναι μικρότερο ή αμφίβολο, εξαιτίας της κρίσης στον κλάδο, του ανταγωνισμού και πάει λέγοντας. Ο όμιλος ωστόσο δεν φαίνεται για την ώρα να αποσύρεται οριστικά από την εξορυκτική δραστηριότητα, περιμένοντας «καλύτερες μέρες» και διατηρώντας το προνόμιο να κρατάει στα χέρια του τις άδειες εξόρυξης ενός σημαντικού υλικού από τον ορυκτό πλούτο της χώρας.

* * *

«Θα ήθελα να επαναλάβω ότι τη στιγμή αυτή, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η χώρα μας χρειάζεται επενδύσεις που θα δημιουργήσουν πολλές και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας και όπως επισημαίνουμε εδώ και χρόνια, μπροστάρηδες σε αυτό οφείλουν να είναι οι ελληνικές επιχειρήσεις», ανακοινώνει ο επικεφαλής του ομίλου. Ομως οι επενδύσεις του στην «πράσινη οικονομία» αφήνουν χωρίς δουλειά 300 εργαζόμενους, ενώ είναι βέβαιο ότι το ρεύμα που θα παράγει θα φτάνει από αύριο στα σπίτια τους ακόμα πιο ακριβό σε σχέση με σήμερα, όπως συμβαίνει με την ηλεκτροπαραγωγή από τις ΑΠΕ και το φυσικό αέριο, σε σχέση με τα υδροηλεκτρικά και τα ατμοηλεκτρικά εργοστάσια.
Να λοιπόν πώς ανοίγει όλη η παλέτα των συνεπειών στη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας από την οργάνωση της παραγωγής με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Που αν δεν φύγει από τη μέση, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και εργατική εξουσία, τα εργοστάσια θα συνεχίσουν να ανοίγουν και να κλείνουν ανάλογα με τα συμφέροντα του εργοδότη και οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να βιώνουν την ανεργία, την ανασφάλεια και την εκμετάλλευση, σε ανάπτυξη και κρίση.

Χ.