.
Σε μια περίοδο νέας διεθνούς οικονομικής κρίσης, κυβερνήσεις και αστικά επιτελεία «ανοίγουν το δρόμο» για νέες επενδύσεις στο κεφάλαιο και συγκεκριμένα στους τομείς της «πράσινης» και ψηφιακής οικονομίας, προκειμένου να διαμορφωθεί μια κερδοφόρα διέξοδος για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια. Αλλωστε, η ΕΕ ιεραρχεί αυτούς τους κλάδους, με στόχο τα δικά της μονοπώλια να ξεπεράσουν εκείνα άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων στην κούρσα του ανταγωνισμού τους.
Δεν δημιουργεί έκπληξη το γεγονός ότι αξιοποιώντας τις ευνοϊκές συνθήκες στήριξης του κεφαλαίου από την ΕΕ, με χρήματα των λαών της, τεράστια μονοπώλια της Ενέργειας στρέφονται για επενδύσεις με εγγυημένο κέρδος στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, σε όλο τον κόσμο. Η γαλλοϊσπανική συμμαχία «Total»-«Iberdrola» ετοιμάζεται να δημιουργήσει το μεγαλύτερο παγκοσμίως αιολικό πάρκο «Thor» στη Δανία, με την «Total» να επενδύει στις ΑΠΕ 2,5 δισ. δολάρια. Η βρετανική ΒΡ και η νορβηγική «Equinor» έχουν ήδη καταθέσει πρόταση για ένα από τα μεγαλύτερα υπεράκτια αιολικά project των ΗΠΑ, συνολικής ισχύος 1.260 MW που θα ηλεκτροδοτεί τη Νέα Υόρκη. Οι όμιλοι «κονταροχτυπιούνται» στα ίσια για το ποιος θα προλάβει...
Η στρατηγική της «πράσινης και ψηφιακής μετάβασης» διαπερνά το σύνολο των σχεδιασμών των αστικών κυβερνήσεων. Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα, κεντρικός άξονας του Σχέδιο Πισσαρίδη που έχει παρουσιάσει η κυβέρνηση είναι η αξιοποίηση των κονδυλίων του «Ταμείου Ανάκαμψης» της ΕΕ, με τη μερίδα του λέοντος να προσανατολίζεται στην πράσινη ψηφιακή μετάβαση.
Αυτό το «ανακάτεμα» στην ενεργειακή σκακιέρα, με τους μεγάλους «ρυπαντές» του περιβάλλοντος, πετρελαϊκές εταιρείες και ενεργειακούς κολοσσούς, τώρα να «βλέπουν το φως το αληθινό» της «πράσινης ανάπτυξης», γιατί κατά κει φυσάει ο κερδοφόρος «άνεμος», φέρνει αποτελέσματα που κάποιοι παλιότερα θα τα θεωρούσαν «αναπάντεχα»: Περιβαλλοντικές ΜΚΟ μετατρέπονται από ομάδες άσκησης πίεσης στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος σε πλασιέ επιχειρηματικών συμφερόντων, ακόμη και «επικεφαλής» εταιρικών σχημάτων.
Τον Νοέμβρη του 2020, 18 ΜΚΟ και εταιρείες της Ευρώπης υπέγραψαν Μνημόνιο Συνεργασίας για την Ανάπτυξη Θαλάσσιων Αιολικών Πάρκων. Ανάμεσά τους η WWF, η «Orsted» (δανέζικη πολυεθνική εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας), η «SiemensGamesa» (ισπανική εταιρεία που δραστηριοποιείται στις ΑΠΕ) και η «Vattenfall» (σουηδική πολυεθνική εταιρεία Ενέργειας).1
Στην Ελλάδα, η «Greenpeace» πριν από μερικούς μήνες παρουσίασε τη «Genervest», μια επενδυτική εταιρεία που παίζει το ρόλο της «προξενήτρας» σε διάφορους «πράσινους» ομίλους. Δεν είναι παγκόσμια πρώτη για την «Greenpeace», καθώς ήδη από το 2017 που συζητιόταν το νομοσχέδιο για τις «ενεργειακές κοινότητες» στη Βουλή, είχε συνταχθεί με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων των ΑΠΕ, ζητώντας περισσότερες διευκολύνσεις για επενδύσεις. Η ιστοσελίδα της «Genervest» διαφημίζει «ενεργειακά project» που ψάχνουν για «επενδυτές», όπως για παράδειγμα τα φωτοβολταϊκά πάρκα της κατασκευαστικής εταιρείας «HeliosRes»2 πουν αναζητούν «εναλλακτική» χρηματοδότηση. `Η το «έξυπνο» ηλεκτρικό scooter, σύμπραξη της μηχανολογικής εταιρείας «Give»,3 μιας εταιρείας δηλαδή που συνεργάζεται με τη Θερμοκοιτίδα Νεοφυών Επιχειρήσεων, πρωτοβουλία του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, και της «Altair» (αμερικανική πολυεθνική εταιρεία).
Είναι επίσης χαρακτηριστικό το μέγεθος της «φιλοπεριβαλλοντοσύνης» αυτών των ΜΚΟ, που δεν διστάζουν να «πλασάρουν» την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε βουνοκορφές, όπως στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πύλης Τρικάλων, που στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη, σε συζήτηση για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Πίνδο συμμετείχε και εκπρόσωπος της «Greenpeace». Επίσης, στο νησί της Τήλου σε «έργα ενεργειακής αυτονομίας» με ευρωενωσιακή χρηματοδότηση συμμετείχαν μεταξύ άλλων στην υλοποίηση εκτός του ΔΕΔΔΗΕ, του EUNICE (ελληνικός ενεργειακός όμιλος) και η ΜΚΟ WWF...
Γίνεται ξεκάθαρο και από τα παραπάνω ότι οι ΜΚΟ, εκτός του ότι διαχρονικά έχουν αναλάβει το ρόλο των προαγωγών των επιχειρηματικών συμφερόντων, τώρα που ανοίγουν οι μπίζνες μέσα από τη λεγόμενη «πράσινη στρατηγική» της ΕΕ και των κυβερνήσεων αυτοσυστήνονται κι οι ίδιες ως εταιρείες, αξιοποιώντας τις διασυνδέσεις τους «όντας χρόνια στο κουρμπέτι» και τα δήθεν «φιλοπεριβαλλοντικά» διαπιστευτήριά τους προς εξαργύρωση...
Παραπλανούν τον λαό με τη δήθεν «πράσινη πολιτική τους», υποκαθιστούν την ευθύνη του κράτους για την προστασία του περιβάλλοντος, με αποτέλεσμα να δίνουν άλλοθι στην κυβερνητική πολιτική που παραχωρεί τα πάντα στους ομίλους.
Ο ελληνικός λαός έχει πείρα τού τι σημαίνει απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας, κλείσιμο μονάδων, επενδύσεις ιδιωτών στις ΑΠΕ: Σημαίνει χιλιάδες απολύσεις, ενεργειακή φτώχεια και αντίστοιχα ενεργειακή εξάρτηση, ανεργία και εσωτερική εργασιακή περιπλάνηση. Επίσης, έχει πλούσια πείρα από τα ευρωπαϊκά κονδύλια και προγράμματα: Οσο γέμιζαν τα ταμεία των επιχειρηματικών ομίλων με τα ΕΣΠΑ, τόσο άδειαζαν οι τσέπες των εργαζομένων με τις μειώσεις μισθών, την ελαστικοποίηση της απασχόλησης, το ξήλωμα κατακτήσεων.
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η μορφή Ενέργειας που επιλέγεται κάθε φορά πρέπει να είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων, του λαού μας και του ενεργειακού μείγματος της χώρας, χωρίς να αποκλείεται καμία μορφή Ενέργειας. Ιεραρχεί την ανάγκη να προστατευτεί το φυσικό περιβάλλον, να είναι λαϊκή περιουσία, όχι να διατίθεται «με αντίτιμο» η είσοδος σε παραλίες, βουνά, πάρκα.
Από όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες δεν ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και των εκπροσώπων τους. Σε τελική ανάλυση, ο σοσιαλισμός θα εξασφαλίσει την ισορροπημένη επίδραση της κοινωνίας στο περιβάλλον και η εργατική εξουσία θα εξασφαλίσει ότι αυτό θα γίνει σχεδιασμένα. Στο έδαφος της κοινωνικοποίησης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού θα είναι δυνατή η αξιοποίηση των εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πηγών, όλων των μορφών Ενέργειας, με βασικό κριτήριο την κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, ως λαϊκή ιδιοκτησία.
Παραπομπές:
1. https://offshore-coalition.eu/memorandum-of-understanding/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου