Υποτιμούν τη νοημοσύνη των νέων

Αρκετές δόσεις της γνωστής λογικής της «ατομικής ευθύνης» στην πιο εκφυλισμένη μορφή της, αλλά και υποκρισίας, περιλάμβανε η ενημέρωση της κυβέρνησης για το μέτρο της προπληρωμένης κάρτας ύψους 150 ευρώ (freedom pass) για κάθε νέο και νέα, 18-25 ετών, που εμβολιάζεται. Ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί, θυμίζοντας και λίγο τους θείους που έρχονται στα οικογενειακά τραπέζια «να κάτσουν εδώ με τη νεολαία», κάλεσαν τους νέους και τις νέες να... «τσιμπήσουν την ευκαιρία και να τσιμπηθούν» με το εμβόλιο, για να πάρουν τη συγκεκριμένη παροχή.

Ενα τόσο σοβαρό ζήτημα που αφορά τη δημόσια υγεία και το κοινωνικό σύνολο, όπως είναι αυτό του εμβολιασμού, αντιμετωπίζεται με «δωράκια» και όρους «ανταποδοτικότητας». Πάλι καλά να λέμε, βέβαια, που δεν αντέγραψαν επακριβώς τις σάπιες πρακτικές που ακολουθούνται στις αγαπημένες τους ΗΠΑ, όπου ανάλογα με την Πολιτεία, τάζουν σε όποιον εμβολιαστεί από μπέργκερ με τηγανιτές πατάτες μέχρι «μπάφους».

Αλλο που δεν ήθελαν οι κάθε λογής «ψεκασμένοι», που περιμένουν στη γωνία, για να πουν ότι «αφού δωροδοκούν τον κόσμο για να εμβολιαστεί, κάτι κακό συμβαίνει με το εμβόλιο». Αυτούς ενισχύει για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση, όπως έκανε και με τις ασάφειες και τις παλινωδίες σχετικά με το εμβόλιο της «AstraZeneca», με την ανεπαρκή παρακολούθηση των εμβολιασμένων και διερεύνηση των ελάχιστων περιστατικών σοβαρών παρενεργειών κ.λπ.

* * *

Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε ιδιαίτερα ευαίσθητος απέναντι στους νέους που, όπως είπε, είναι από αυτούς που επηρεάστηκαν περισσότερο τον ενάμιση χρόνο της πανδημίας. Φαίνεται ότι στην κυβέρνηση υποτιμούν τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια των νέων ανθρώπων και αυτό - όπως θα έπρεπε ήδη να έχουν αντιληφθεί - δεν θα τους βγει σε καλό. Γιατί δεν υπάρχει μαθητής και φοιτητής που να μην ξέρει ποιος ευθύνεται για την ταλαιπωρία της τηλεκπαίδευσης, για το γεγονός ότι τα πανεπιστήμια έμειναν κλειστά για μεγαλύτερο διάστημα από οτιδήποτε άλλο.

Γιατί κανείς δεν ξέχασε πώς αντιμετώπισε η κυβέρνηση τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των μαθητών που ζητούσαν να μη στοιβάζονται 25 άτομα σε αίθουσες - κλουβιά, των φοιτητών που ζητούσαν να ανοίξουν με ασφάλεια οι σχολές, αντί να δίνονται 30 εκατομμύρια ευρώ για τη σύσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας. Γιατί μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει σε έναν νέο εργαζόμενο να παριστάνει ότι τον ευεργετεί με προπληρωμένες κάρτες η κυβέρνηση που πριν λίγες μέρες ψήφισε να μην πληρώνεται τις υπερωρίες του.

Φυσικά όλοι θυμούνται την κυβέρνηση και τους παπαγάλους της να στοχοποιούν την «ανεύθυνη νεολαία» ως υπεύθυνη για τους θανάτους από την πανδημία, την ώρα που η ίδια δεν έπαιρνε κανένα από τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας, δεν επίτασσε τον ιδιωτικό τομέα, ενώ στην ίδια λογική συνεχίζει και τώρα.

* * *

Ολοι μπορούν να καταλάβουν, επίσης, ότι δεν έπιασε την κυβέρνηση ξαφνικά καμία αγωνία για την κάλυψη των αναγκών τους στις διακοπές και την ψυχαγωγία (που έτσι κι αλλιώς δεν καλύπτονται με 150 ευρώ...). Στην ουσία πρόκειται για μια έμμεση επιδότηση των επιχειρήσεων στον Τουρισμό, στον Πολιτισμό και τις Μεταφορές, όπως άλλωστε ανέφερε και ο πρωθυπουργός, που έκανε λόγο για «πρόσθετους πόρους σε κλάδους» και για «ενέργεια με πολλούς ευνοημένους» που «στηρίζει την αγορά».

Για να μην τα πολυλογούμε: Οι νέοι και οι νέες και εμβόλιο θα κάνουν για να προστατεύσουν τον εαυτό τους και τους μεγαλύτερους και συγχωροχάρτι στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης δεν πρόκειται να δώσουν. Ας προσπαθήσουν περισσότερο την επόμενη φορά...

(Αναδημοσιεύεται από το site του «Οδηγητή»)

Γόρδιος δεσμός

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες μεγαλοστομίες τους περί «μεγάλων και διατηρήσιμων» ρυθμών ανάπτυξης, η Τράπεζα της Ελλάδας και το υπουργείο Οικονομικών προβλέπουν τώρα μικρότερους ρυθμούς ανάπτυξης, στους οποίους θα συνεχίσουν να επιδρούν και οι επιπτώσεις από τις μεταλλάξεις του κορονοϊού.

Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις του ΚΚΕ για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, που βυθίστηκε σε νέα κρίση το 2020, αμέσως μετά την προηγούμενη, σχεδόν δεκαετή. Στο χρόνο και στο βάθος αυτής της κρίσης η πανδημία επιδρά καταλυτικά.

Τόσο καιρό η κυβέρνηση περνάει κατά δεκάδες τα αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας και ταΐζει με τα δυο χέρια τους επιχειρηματικούς ομίλους, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα να ζητάνε «περισσότερα και νωρίτερα». Ολοι μαζί υπόσχονται καλύτερες μέρες στον λαό μετά την πανδημία, ερίζοντας για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης για την «πράσινη» και την «ψηφιακή» οικονομία.

Το παραμύθι τους, όμως, ξεφτίζει ολοένα και περισσότερο για τον λαό, με τα αστικά επιτελεία να ομολογούν πλέον ανοιχτά στις εκθέσεις τους αυτό που «ο κόσμος έχει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι»: Οτι έρχονται λουκέτα και ανεργία και ότι τα ελλείμματα, τα κρατικά χρέη και το ιδιωτικό χρέος, που «φουσκώνουν» εξαιτίας των μέτρων στήριξης των επιχειρήσεων, μετατρέπονται ξανά σε μεγάλο βραχνά, προετοιμάζοντας τους εργαζόμενους, τους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους της πόλης και βιοπαλαιστές του χωριού ότι έρχεται «σοκ και δέος» και ότι θα πληρώσουν μέχρι τέλους τις κρατικές και άλλες ενισχύσεις που δόθηκαν στο κεφάλαιο.

Οτι, σε τελική ανάλυση, την προσπάθεια στήριξης της ανάκαμψης θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Γι' αυτό και η «πρεμούρα» της κυβέρνησης να περάσει με καταιγιστικούς ρυθμούς - καλοκαιριάτικα - αντιλαϊκά μέτρα, από το νόμο - έκτρωμα για την εκτίναξη της εκμετάλλευσης και τη νέα επίθεση στην Ασφάλιση, έως την ενεργοποίηση του νέου πτωχευτικού που σηματοδοτεί πογκρόμ για αυτοαπασχολούμενους και λαϊκά σπίτια. Ολα αυτά αποτελούν προϋπόθεση για να θωρακιστούν η καπιταλιστική κερδοφορία, η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.

Αυτά άλλωστε γράφονται «με το νι και με το σίγμα» τόσο στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, που συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή και προβλέπει ξανά ματωμένα πλεονάσματα σε βάθος δεκαετιών στις πλάτες του λαού, όσο και στο περιβόητο «Σχέδιο Ανάκαμψης», με τις εκατοντάδες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις να προστίθενται στο λογαριασμό των δισ. που θα πληρώσει ο λαός για να στηριχτεί το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας.

Σε αυτό το «ευαγγέλιο» του «νέου πράσινου ντιλ» και του Ταμείου Ανάκαμψης έχουν το χέρι τους και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, που κάνουν ό,τι μπορούν για να διασφαλίσουν από το δικό τους μετερίζι τη συναίνεση του λαού στα «αναπτυξιακά οράματα» του κεφαλαίου.

Τον «γόρδιο δεσμό» για τον λαό και τις ανάγκες του, όμως, καμία αστική συνταγή και «γιατροσόφι» για τη θωράκιση των καπιταλιστικών κερδών δεν μπορεί να τον λύσει: Κάθε «φάρμακο» κερδοφορίας είναι «φαρμάκι» για τον λαό και τις ανάγκες του. Το απέδειξε η διαχείριση της προηγούμενης κρίσης με περικοπές και μνημόνια, το απέδειξε όμως κι αυτή που ακολούθησε, όπου τα μέτρα επεκτατικής διαχείρισης φορτώνονται ξανά, από άλλο δρόμο, στην πλάτη του λαού, ενώ κοινός παρονομαστής παραμένει η πολιτική μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης.

Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόβλημα να υπερασπιστεί το 3ο μνημόνιο που ψήφισε μαζί με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, στο όνομα της ανάκαμψης από την προηγούμενη κρίση, ούτε η ΝΔ να υιοθετήσει νεοκεϊνσιανές συνταγές για τη διαχείριση αυτής που ακολούθησε.

Τον κόμπο μπορεί να τον κόψει μόνο το δυνάμωμα της οργάνωσης σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά, η κοινωνική συμμαχία εργαζομένων, βιοπαλαιστών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων της πόλης, η αποφασιστική εργατική - λαϊκή πάλη απέναντι στο κεφάλαιο, στην κυβέρνηση, στα κόμματά του.

ΕΚΕΙ ΠΟΥ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ.

 

 

Ο Φραντζής, που το 1987, τεμάχισε τη σύζυγό του, ο Σκιαδόπουλος και ο Αρβανίτης που αποκεφάλισαν τις γυναίκες τους, ο Ευσταθίου, που έσφαξε τη κοπέλα του, ο Κατσιλάμπρος που σκότωσε και τσιμέντωσε τη γυναίκα του, ο Κούκουρας και ο Λουτσάϊ που βίασαν και σκότωσαν την Ελένη Τοπαλούδη, αλλά και η Αγγελική Πέτρου που δολοφονήθηκε από τον πατέρα της, η Κατερίνα Μελάκη που στραγγαλίστηκε απ'τον άντρα της, η καθαρίστρια στα Πετράλωνα που βιάστηκε και κακοποιήθηκε άγρια, η 25χρονη έγκυος που βιάστηκε ομαδικά στον Άγ. Παντελεήμονα και η Καρολάιν που δολοφονήθηκε από τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο, είναι μόνο η σταγόνα στον ωκεανό της βίας κατά των γυναικών, που συνιστά μια από τις κατάφωρες παραβιάσεις των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Μία στις τρεις γυναίκες, παγκοσμίως, κακοποιείται από άντρα ή συγγενή της. Στην Ευρώπη σήμερα, το 40% με 50% των εργαζομένων γυναικών ανέφεραν σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία τους. 13 εκατομμύρια γυναίκες στην ΕΕ δέχθηκαν σωματική βία μέσα σ’ ένα χρόνο ενώ 3.700.000 έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Η Ελλάδα φιγουράρει στην 3η θέση, παρά τις φανφαρόνικες κυβερνητικές διακηρύξεις για ισότητα και προστασία των γυναικών.

Οι γυναικοκτονίες είναι η κορύφωση μιας βάρβαρης, κακοποιητικής και σεξιστικής, νοοτροπίας, όπου το θηλυκό είναι ιδιοκτησία του συζύγου, του πατέρα, του αδελφού αλλά και του γιου. Μιας νοοτροπίας που ευδοκιμεί στο περιβάλλον εκείνο που η πατριαρχία συναντιέται με τον καπιταλισμό.

Αυτές τις χιλιάδες γυναικοκτονίες που καθημερινά διαπράττονται στον κόσμο, συνήθως τις πληροφορούμαστε ως "κακιές στιγμές", "εγκλήματα πάθους ή τιμής" και "συζυγικές τραγωδίες".

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επισημαίνει όμως, πως λέγονται “γυναικοκτονίες” και πρόκειται για ανθρωποκτονία γυναικών από πρόθεση, επειδή δηλ. είναι γυναίκες.

Ταυτόχρονα το νομικό σύστημα συντελεί στη διαιώνιση εκείνων των δομών που επιτρέπουν τη γυναικοκτονία. Δεν επικεντρώνεται στον μισογυνισμό των εγκλημάτων, μεταφέρει την ενοχή στα θύματα και τελικά αδυνατεί να προστατέψει τον μισό του πληθυσμό. Η Βιρτζίνια Γουλφ έλεγε πως , «στο μεγαλύτερο μέρος της Ιστορίας, ο ανώνυμος άνθρωπος ήταν μια γυναίκα».

Η ΟΓΕ ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΙΓΗ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΥ

Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας που αντιπαλεύει κάθε μορφή βίας που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην κοινωνική και οικογενειακή τους ζωή υπογραμμίζει:

"Μας λένε να “υψώσουμε φωνή” για την ενδοοικογενειακή βία, αλλά να μη βγάλουμε τσιμουδιά για τη βία που σφαγιάζει τα δικαιώματά μας, ενώ την ίδια στιγμή στο όνομα των “ίσων ευκαιριών” βιώνουμε την πιο άγρια εκμετάλλευση.

Πρόκειται για τη βία που κάνει πιο εύκολες τις απολύσεις για την εργοδοσία, που μειώνει έως και 25% το μέσο μισθό, που γενικεύει τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, που διευρύνει το δουλεμπόριο εργαζομένων μέσω των αντίστοιχων γραφείων, που επιδιώκει να βάλει στο γύψο τη συνδικαλιστική δράση. Πρόκειται για τη βία που επιδιώκει να διασφαλίσει “σιγή νεκροταφείου” μέσα στα πανεπιστήμια για να διευκολύνει την επιχειρηματική δράση.

Πρόκειται για τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης της ΝΔ που βαθαίνουν το νομικό αντεργατικό οπλοστάσιο που της κληρονόμησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και αφορούν πρώτα και κύρια τις γυναίκες που είναι πρωταθλήτριες στην ανεργία, στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, Αυτό το νομικό οπλοστάσιο τις αφήνει στο έλεος της εργοδοτικής βίας χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με απουσία μέτρων προστασίας της μητρότητας, ασυνδικάλιστες και τρομοκρατημένες.

Πρόκειται για τη βία της νέας κυβερνητικής επίθεσης στα ασφαλιστικά δικαιώματα. Πρόκειται για τη βία που στο όνομα της “ενεργού γήρανσης” θα μας αναγκάζει να δουλεύουμε μέχρι τα βαθειά γεράματα για να φουσκώνουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Πρόκειται για τη βία που θεωρεί την προστασία των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ ατομική υπόθεση των γυναικών και μάλιστα ακριβοπληρωμένη."

Η αλήθεια είναι πως όσο οι όροι ζωής των γυναικών και των οικογενειών τους επιδεινώνονται, όσο η μητρότητα αντιμετωπίζεται ως κόστος από τους επιχειρηματικούς ομίλους και το κράτος, όσο τσακίζονται οι δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, τόσο περισσότερο οι γυναίκες θα δυσκολεύονται να σταθούν στα πόδια τους και να απεγκλωβιστούν από παθογόνες οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Σε αυτό ακριβώς το έδαφος αυξάνονται και τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας, το ποσοστό των γυναικών που εκπορνεύονται, τα φαινόμενα και οι σκοταδιστικές πρακτικές που παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών, όπως πχ. ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων. Η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα εξασφαλίσουν τη δυνατότητα σε μία γυναίκα να σπάσει τα δεσμά μιας βίαιης οικογενειακής ή διαπροσωπικής σχέσης.

Οφείλουμε να καταγγείλλουμε την υποκρισία των κυβερνήσεων που υλοποιούν προγράμματα καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών προσφύγων, τη ίδια στιγμή που υπηρετούν, τόσο η σημερινή όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση, την ΑμερικανοΝΑΤΟϊκή βία, έχοντας μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο των φονιάδων των λαών.

Είναι επείγον να παρθούν ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και ανακούφισης των θυμάτων από δημόσιες και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες. Δεν είναι αποδεκτό το να διοχετεύονται κονδύλια στους ιδιώτες, μέσω των ΜΚΟ, γι αυτήν την υπόθεση.

Δεν ανεχόμαστε οι υπηρεσίες πρόληψης και στήριξης των κακοποιημένων γυναικών στη χώρα μας να μη διαθέτουν το απαραίτητο προσωπικό, ούτε την αναγκαία χρηματοδότηση.

ΔΡΑΣΤΕΣ-ΤΕΡΑΤΑ, ΓΥΝΑΊΚΕΣ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΕΣ.

Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Πειραιά, με αφορμή τη στυγερή δολοφονία στα Γλυκά Νερά, μετά από το κάλεσμα των εκλεγμένων με την "Πανσπουδαστική ΚΣ", κατέθεσαν ψήφισμα στο ΔΣ του Συλλόγου, που μεταξύ άλλων αναφέρει: "Ζητάμε να αποδοθεί άμεσα η δικαιοσύνη με αυστηρή καταδίκη του ενόχου και κάθε ενόχου για τέτοια στυγερά εγκλήματα. Στο “φως” της δημοσιότητας χρειάζεται να βρεθούν και οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που διευκολύνουν τους δράστες- τέρατα και αφήνουν τις γυναίκες απροστάτευτες.

Για να βρει μια γυναίκα το θάρρος και τη δύναμη να αποκρούσει, να αντισταθεί και να καταγγείλει, ακόμα και να φύγει από μια κακοποιητική και παθογόνα σχέση, χρειάζεται ολόπλευρη κρατική στήριξη για να μπορεί να σταθεί στα πόδια της, δηλαδή για να είναι οικονομικά και κοινωνικά ανεξάρτητη.

Δυναμώνουμε τον αγώνα απέναντι σε κάθε κοινωνική ανισότητα, τις διακρίσεις, τη βία κατά των γυναικών μέσα από τη συλλογική διεκδίκηση για τις σύγχρονες ανάγκες μας στη μόρφωση, την εργασία, τη ζωή. Αντιπαλεύουμε τις απαράδεκτες κοινωνικές αντιλήψεις σε βάρος των γυναικών, που βομβαρδίζουν τον κοινό αγώνα μας για ισότιμα δικαιώματα σε όλες και όλους. Δυναμώνουμε μέσα στους φοιτητικούς μας συλλόγους τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, κάνοντας πραγματικότητα το «ένας για όλους και όλοι για έναν», σπάζοντας τις αλυσίδες του ατομικού δρόμου".

Της Σεμίνας ΔΙΓΕΝΗ απο τον Ριζοσπάστη του ΣΚ

Ως εδώ!

 

 

 

Ποιον νομίζει ότι κοροϊδεύει η κυβέρνηση με τη νέα επίθεση στο Ασφαλιστικό, λέγοντας στους νέους ασφαλισμένους ότι τους περιμένουν μεγαλύτερες επικουρικές συντάξεις και στους παλιότερους ότι δεν έχουν κανένα λόγο να μπλεχτούν σε ξένα χωράφια, επειδή τίποτα δεν αλλάζει τάχα γι' αυτούς; Οτι πρέπει όλοι να στηρίξουν, αντί να ξεσηκωθούν ενάντια στο νομοσχέδιο;

Η «αγωνία» της κυβέρνησης για τη «βιωσιμότητα» δεν αφορά τα Ταμεία και τις συντάξεις, αλλά την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Γι' αυτό το Ασφαλιστικό αντιμετωπίζεται απ' όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις ως δημοσιονομικό ζήτημα και ως «κόστος» για την εργοδοσία, όχι ως εργατικό - λαϊκό δικαίωμα και ανάγκη.

Αλλωστε, το επιχείρημα της βιωσιμότητας, σε συνάρτηση με το δημογραφικό, παραμένει ίδιο τα τελευταία 30 τουλάχιστον χρόνια, απ' όταν δηλαδή η κατάσταση στα Ταμεία ήταν πολύ καλύτερη.

Ο πυρήνας των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση, σε συνέχεια όλων των προηγούμενων, επιβάλλεται από την ανάγκη στήριξης των κερδών του κεφαλαίου και του στόχου της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Από τη μια, η σύνταξη, η Υγεία, η Πρόνοια μετατρέπονται ολοένα και περισσότερο σε ατομική υπόθεση, ανάλογα με το εισόδημα κι από το αν έχει κάποιος δουλειά ή όχι.

Σαν να πρόκειται δηλαδή για ανάγκες που δεν υφίστανται καθολικά και στον ίδιο βαθμό για όλους, αλλά μπορούν να κατακερματίζονται και να διαφοροποιούνται με κριτήρια «κόστους - οφέλους»!

Από την άλλη, στόχος τους είναι να διευρύνεται ο «δημοσιονομικός χώρος» που θα αξιοποιεί το κράτος για νέες επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές και μειώσεις ασφαλιστικών εισφορών στην εργοδοσία, να μειώνεται το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος» για να αυξάνονται η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη, να μετατρέπονται οι εισφορές των ασφαλισμένων σε «επενδυτικό κομπόδεμα» για τις μεγάλες επιχειρήσεις, να ανοίγουν νέα πεδία κερδοφόρας επένδυσης συσσωρευμένων κεφαλαίων στην ιδιωτική Ασφάλιση και Υγεία.

Πρόκειται λοιπόν για έναν ακόμα «εκσυγχρονισμό» που κοιτάει προς τα πίσω, αν αναλογιστεί κανείς τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους, με τη ραγδαία ενσωμάτωση της τεχνολογίας στην παραγωγή και την αύξηση της παραγωγικότητας, να δουλεύουν λιγότερες ώρες τη μέρα για λιγότερα χρόνια, να απολαμβάνουν ικανοποιητικές συντάξεις και ελεύθερο χρόνο στο τέλος του εργάσιμου βίου. Οχι να βγαίνουν στη σύνταξη ένα βήμα πριν από τον τάφο, με συντάξεις πείνας.

Η κυβέρνηση προκαλεί όταν λέει σε παλιούς και νέους ασφαλισμένους πως είναι καλύτερο να ιδιωτικοποιηθούν οι επικουρικές συντάξεις και να ρισκάρουν στον τζόγο, από το να τις ρουφήξει η χοάνη των ελλειμματικών Ταμείων. Στην πραγματικότητα, τους βάζει το εξής δίλημμα: «Διαλέξτε πώς θα χάσετε: Από την απόσυρση κράτους και εργοδοσίας από την Ασφάλιση, ή από το τζογάρισμα των εισφορών σας;».

Είναι επίσης αθλιότητα να υπόσχεται μεγαλύτερες συντάξεις σε 40 χρόνια, όταν η εμπειρία γενιών και γενιών επιβεβαιώνει το ακριβώς αντίθετο κι όταν οι αβεβαιότητες της καπιταλιστικής οικονομίας διαψεύδουν τις προβλέψεις των αστικών επιτελείων ακόμα και για τα επόμενα λίγα χρόνια!

Το ίδιο ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ, που υιοθετεί τη στρατηγική της βιωσιμότητας και της μείωσης του «μη μισθολογικού κόστους» για τις επιχειρήσεις, ως προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάκαμψη. Στηρίζει τον πυλώνα της ιδιωτικής Ασφάλισης, υλοποίησε ως κυβέρνηση τη στρατηγική της ΕΕ για τις συντάξεις και κατ' εφαρμογή της έχει ψηφίσει τον νόμο Κατρούγκαλου, που αποτελεί ορόσημο της στρατηγικής του κεφαλαίου σε Ασφάλιση - συντάξεις.

Οι παλιότεροι ασφαλισμένοι δεν πρέπει να πατήσουν την μπανανόφλουδα ότι το νομοσχέδιο δεν τους αφορά. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να ορθώσει κάλπικα τείχη ανάμεσα σε παλιούς και νέους δεν πρέπει να περάσει. Οπως και η λογική του ΣΥΡΙΖΑ, που βάζει από την πίσω πόρτα ζήτημα αναλογίας διανεμητικού - κεφαλαιοποιητικού, ιδιωτικού και δημόσιου στο σύστημα της Ασφάλισης, στηρίζοντας στην πράξη την προοπτική των τριών πυλώνων.

Η απάντηση εργαζομένων, βιοπαλαιστών ΕΒΕ κι αγροτών, παλιών και νέων ασφαλισμένων, πρέπει να είναι «ως εδώ»! Παίρνοντας τη σκυτάλη από τους αγώνες ενάντια στο νόμο - έκτρωμα για τα Εργασιακά, να αποτελέσει αυτό το νομοσχέδιο έναν νέο σταθμό στην εργατική - λαϊκή πάλη για σύγχρονα δικαιώματα στην Ασφάλιση, στην Υγεία, στην εργασία. Στην οργάνωση της αντεπίθεσης, με νέα, σταθερά βήματα οργάνωσης της εργατικής τάξης και των αγώνων της στους χώρους δουλειάς.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη», Τρίτη 29 Ιούνη 2021

ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

 

 ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

 

Από κρίση σε κρίση, οικονομική και υγειονομική, κοντά έντεκα χρόνια τώρα,  τα αστικά  κόμματα αφού διασπάστηκαν,  συρρικνώθηκαν, αυξήθηκαν, κλωνοποιήθηκαν, διαλύθηκαν,  εξαντλώντας τη ρητορική τους σε μια προσπάθεια να πείσουν για τη μεταξύ τους διαφοροποίηση, κατέληξαν να μη μπορούν να κρύψουν πίσω από κοινοβουλευτικές διαδικασίες την ταύτισή τους με τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης. Η ψήφιση του  τελευταίου νομοσχέδιου στη Βουλή, που νομιμοποιεί εργασιακές μεταρρυθμίσεις εις βάρος των εργαζομένων και προς όφελος εργοδοτών και κεφαλαίου, είναι ένα εμβληματικό παράδειγμα της σύγκλισης  των  αστικών κομμάτων, πλην του ΚΚΕ.  Πέρα από τη δημαγωγική ρητορική της, η υπόλοιπη αντιπολίτευση υπερψήφισε ρυθμίσεις που αφορούν σε κοινοτικές οδηγίες, με την αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζει σχεδόν τα μισά άρθρα του νομοσχεδίου που έχει γίνει πια νόμος του κράτους. Όλο αυτόν τον καιρό ήταν μόνο το   ΚΚΕ που πρωτοστάτησε στην οργάνωση των κινητοποιήσεων, αποδεικνύοντας στην πράξη πως είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να συνενώσει και οργανώσει την εργατική τάξη για να αγωνιστεί για  τα συμφέροντά της.   

          Κι όμως απ’ όλο τον αστικό τύπο και τα κόμματα γίνεται προσπάθεια αυτό το αγεφύρωτο χάσμα το οποίο χωρίζει το ΚΚΕ από οπορτουνιστές ή δημαγωγούς να αποκρύπτεται και να παρουσιάζεται σαν ένα συμβιβασμένο αστικό κόμμα ή σαν την αριστερή πτέρυγα των αστικών κομμάτων που βολεύεται στο περιθώριο, μια ιδιότυπη, σχεδόν θρησκευτικού τύπου,  σέκτα. Και δεν λείπει βέβαια και η παραδοσιακή άποψη για το εγκληματικό, προδοτικό ΚΚΕ, ώστε να καλύπτεται όλη η κλίμακα απαξίωσής και δυσφήμισής του. Στην πραγματικότητα η κριτική αυτή, που επιδίωξή της είναι η εξαφάνιση του κομμουνιστικού κόμματος, ανεξάρτητα αν έχει δεξιό ή αριστερό πρόσημο,  μόνο τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης εξυπηρετεί. 

            Τις τελευταίες δεκαετίες σε όλους τους τόνους ο κυρίαρχος λόγος με την κριτική του,  σε όλες τις μεταμορφώσεις της, επιδιώκει να οδηγήσει στην αμφισβήτηση κάθε μορφής οργάνωσης των εργαζομένων, για να μην διαθέτουν τη δική τους αυτόνομη δομή μέσω του κόμματός τους, ώστε να μη μπορούν να αντιτίθενται στην κρατική δύναμη και βία της αστικής τάξης. Και όσοι ισχυρίζονται πως ασκούν κριτική εξ αριστερών χρεώνοντας στο ΚΚΕ την αναποτελεσματικότητα των αγωνιστικών κινητοποιήσεων και την έλλειψη μαζικής συμμετοχής σ’ αυτές, παραβλέπουν ή υποτιμούν το τιτάνιο έργο για την οργάνωση και συστράτευση  νέων λαϊκών μαζών με ταξικό προβληματισμό και τη δημιουργία ενός πολιτικοκοινωνικού κινήματος που ν’ απλώνεται σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, πιστεύοντας πως δι’ αναθέσεως και αυτόματα θα γιγαντωθεί ένα λαϊκό κίνημα. Κατηγορείται το ΚΚΕ ότι  δεν συλλαμβάνει σωστά και έγκαιρα τις ανάγκες της ιστορικής στιγμής,  την ίδια στιγμή που αρνούνται τη μαζική συνδικαλιστική δράση, αλλά και τη μαζική διαφώτιση, χαμένοι στις πολιτικές της ταυτότητας και του δικαιωματισμού, εξαφανίζοντας τις ταξικές διαιρέσεις. Κι αυτό που προτείνεται επί της ουσίας,  είναι το ΚΚΕ από κόμμα της εργατικής τάξης, της οργανωμένης ταξικής πρωτοπορίας, να γίνει ένα χαλαρό οργανωτικό κίνημα που θα περιλαμβάνει στις δράσεις του και κάποιες εξάρσεις επαναστατικότητας που θα εξαντλούνται σε πετροπόλεμο και βόμβες μολότωφ.

            Αυτό που επιδιώκεται είναι το ξερίζωμα του ΚΚΕ από την ελληνική κοινωνία στην οποία έχει βαθιές ρίζες από τη ματωμένη δεκαετία του ’40. Και από τότε το ΚΚΕ παραμένει κόμμα της εργατικής τάξης, με λαϊκή απήχηση, αφού από την κοινωνία και τους εργαζόμενους το κόμμα αντλεί μέλη, κομμουνιστές. Συνδεδεμένο στενά με τις λαϊκές μάζες στον αγώνα για διεκδίκηση καλύτερης ζωής διατυπώνει ρεαλιστικές πολιτικές προτάσεις, προτείνει μέσα πάλης για τον κόσμο των εργαζομένων που να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Γι΄ αυτό χρησιμοποιεί και όλα τα μέσα που το πολιτικό σύστημα διαθέτει για να αμφισβητεί τις υπάρχουσες δομές κυριαρχίας, χωρίς να υποχωρεί από τις επιλογές του. Ακόμα όμως το κόμμα μπορεί να λειτουργεί και ως μια μορφή θεσμοποιημένης βίας που απαντά και αντιτίθεται στην κρατική βία της αστικής τάξης, η οποία δεν είναι ούτε χαλαρή ούτε αποσπασματική. 

          Με την ευκαιρία του 21^ου συνεδρίου του κόμματος κυριάρχησε αυτού του επιπέδου η κριτική, που αντιμετωπίζει την επανεκλογή του Δ. Κουτσούμπα στη θέση του Γενικού Γραμματέα σαν ένδειξη αντιδημοκρατικής λειτουργίας του κόμματος, ενώ την σταθερή θέση του κόμματος να μη συμμετέχει σε συνεργασίες για δημιουργία δημοκρατικών παρατάξεων τη θεωρεί ούτε λίγο ούτε πολύ φυγομαχία. Μόνο που ούτε  το Κομμουνιστικό Κόμμα  είναι λέσχη προβληματισμού, αλλά η οργανωτική έκφραση της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης,  ούτε οι κομμουνιστές μέλη του απλά προβληματισμένοι θεωρητικοί, αλλά αγωνιστές που  προσαρμόζουν τη θεωρία, ιδεολογία, την πρακτική στις νέες συνθήκες. Στο Κόμμα η πρακτική είναι στον πυρήνα του  όπως είναι η θεωρία και η στρατηγική, και οι μαζικοί αγώνες είναι εκεί όπου η θεωρία και η πολιτική πρακτική ενώνονται. 

          Η κριτική στο Κόμμα είναι αναγκαία να γίνεται, αν όμως στοχεύει στην αμφισβήτηση κάθε μορφής οργάνωσης και αγώνα που οδηγεί στον μετασχηματισμό της κοινωνίας, τότε μόνο ανεπανόρθωτες βλάβες μπορεί να φέρει στο λαϊκό κίνημα. Γιατί η  μεγαλύτερη τραγωδία του εργατικού κινήματος ήταν πάντοτε η αδυναμία  του να διαχωριστεί πλήρως από τον ιδεολογικό πλέγμα του καπιταλισμού, που βαυκαλίζει την εργατική τάξη με υποσχέσεις για μεταρρύθμιση από την κυρίαρχη τάξη του αστικού κράτους σε κράτος λαϊκής εξουσίας.

 Κοινός παρονομαστής...

Τις τελευταίες μέρες έχουν κυριαρχήσει στη δημοσιότητα αποτρόπαιες εγκληματικές πράξεις σε βάρος γυναικών. Με αφορμή τη δολοφονία της 20χρονης στα Γλυκά Νερά από τον σύζυγό της, που δικαίως έχει προκαλέσει οργή και αγανάκτηση, μονοπώλησαν τα δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές «πληροφορίες» και «διαρροές».

Στην αρχή συνοδεύονταν με γερές δόσεις ρατσισμού για τις «συμμορίες κακοποιών από την Ανατ. Ευρώπη», ενώ στη συνέχεια, μετά την ομολογία του 32χρονου πιλότου, έδωσαν τη σκυτάλη σε διαρροές καταθέσεων, της δικογραφίας. Η συζήτηση επικεντρώθηκε σε επιλεκτικά αποσπάσματα από το ημερολόγιο της νεαρής μητέρας, με λεπτομέρειες, ερμηνείες και προεκτάσεις, που θίγουν την προσωπικότητά της και αφορούν την προσωπική τους ζωή... Ολα υποταγμένα στο όνομα του ρεπορτάζ και της τηλεθέασης.

Ωστόσο, τα φώτα σε αυτές τις πολύκροτες υποθέσεις πρέπει να στραφούν σε όλους εκείνους τους κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες, που δημιουργούν τους δράστες - τέρατα και αφήνουν τις γυναίκες εκτεθειμένες σε κάθε είδους κίνδυνο.

Δεν πρόκειται για μεμονωμένες ακραίες ατομικές συμπεριφορές. Υπάρχει ένα βαθύτερο σάπιο υπόβαθρο - οικονομικό, κοινωνικό - πάνω στο οποίο φυτρώνουν ο ατομισμός, ο ανταγωνισμός, η ατομική αλαζονεία, η υποτίμηση της προσωπικότητας ενός ανθρώπου. Στην «αρένα» της σύγχρονης εκμεταλλευτικής κοινωνίας προβάλλεται ως «διέξοδος» και «πρόοδος» η κάλπικη, ατομική «ευτυχία», οι «ίσες ευκαιρίες», τα στρεβλά πρότυπα για τις σχέσεις των δύο φύλων, η οικονομική και κοινωνική εξάρτηση ενός ανθρώπου από έναν άλλο στο πλαίσιο του γάμου.

* * *

Οσο ξεπροβάλλουν ακόμα πιο αποκρουστικά τα αντιδραστικά δόντια της σαπίλας του καπιταλισμού, στήνονται νέες παγίδες παραπλάνησης των γυναικών, της νεολαίας, δημιουργώντας επικίνδυνο εφησυχασμό. Στήνονται «ομηρικοί καβγάδες» για την ονομασία της δολοφονίας της Καρολάιν, για να κρυφτεί η κύρια αιτία που οξύνονται και οι καταδικαστέες και απαράδεκτες συμπεριφορές απέναντι στις γυναίκες, που φτάνουν μέχρι το βιασμό, ακόμα και τις δολοφονίες γυναικών. Πρόκειται για την κορυφή του παγόβουνου. Είναι το αποτέλεσμα - και όχι η αιτία - της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στην εκμεταλλευτική κοινωνία, η οποία συνεχώς οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες.

Αρκεί άραγε να προχωρήσουν ορισμένες νομοθετικές αλλαγές για τέτοιες εγκληματικές πράξεις σε βάρος των γυναικών, ακόμα και στον ποινικό κώδικα, για να αντιμετωπιστούν ριζικά τέτοια καταδικαστέα περιστατικά και να εξασφαλιστεί η ολόπλευρη προστασία των γυναικών;

Η περίπτωση της 50χρονης καθαρίστριας, που έπεσε θύμα βιασμού, την ώρα που εργαζόταν, από ένοικο της πολυκατοικίας, αποκαλύπτει ότι κάθε εργαζόμενη παραμένει εκτεθειμένη σε τέτοιους κινδύνους, ακόμα και μετά την πρόσφατη ψήφιση στη Βουλή της Διεθνούς Σύμβασης 190 για την προστασία των γυναικών από σεξουαλική παρενόχληση και βία στο χώρο δουλειάς. Πρόκειται για τα άρθρα του αντεργατικού τερατουργήματος που ψήφισαν μαζί κυβέρνηση ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, με υποκριτικές κορόνες για την προστασία των εργαζόμενων γυναικών, τις οποίες έχουν «καταδικάσει» στα ωράρια και στη ζωή - λάστιχο.

* * *

Η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες γυναίκες, εκτεθειμένες στην ανασφάλεια και στην πολύμορφη βία, επιβεβαιώνει ότι η αυστηροποίηση του ποινικού πλαισίου από μόνη της δεν αποτρέπει τέτοιες εγκληματικές πράξεις. Δεν αντιμετωπίζονται μόνο με την αναγκαία ενημέρωση και αποφασιστική καταδίκη των περιστατικών που παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα των γυναικών.

Χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη ενάντια στις «παλιές» και «σύγχρονες» αντιδραστικές κοινωνικές προκαταλήψεις, ενάντια στις κοινωνικές αντιλήψεις για τις σχέσεις μεταξύ των φύλων, που αναπαράγονται στο βούρκο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αυτός είναι το «θερμοκήπιο» της βίας, της καταστολής, της χειραγώγησης, του ανορθολογισμού. Κυρίως, χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας για να ξεριζώσουμε το αγκάθι της εκμετάλλευσης και καταπίεσης που ξεσκίζει τις σύγχρονες δυνατότητες να ζήσουμε όπως μας αξίζει τον 21ο αιώνα.

(Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα «Το Παρόν»)

 Ως εδώ!

Ποιον νομίζει ότι κοροϊδεύει η κυβέρνηση με τη νέα επίθεση στο Ασφαλιστικό, λέγοντας στους νέους ασφαλισμένους ότι τους περιμένουν μεγαλύτερες επικουρικές συντάξεις και στους παλιότερους ότι δεν έχουν κανένα λόγο να μπλεχτούν σε ξένα χωράφια, επειδή τίποτα δεν αλλάζει τάχα γι' αυτούς; Οτι πρέπει όλοι να στηρίξουν, αντί να ξεσηκωθούν ενάντια στο νομοσχέδιο;

Η «αγωνία» της κυβέρνησης για τη «βιωσιμότητα» δεν αφορά τα Ταμεία και τις συντάξεις, αλλά την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Γι' αυτό το Ασφαλιστικό αντιμετωπίζεται απ' όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις ως δημοσιονομικό ζήτημα και ως «κόστος» για την εργοδοσία, όχι ως εργατικό - λαϊκό δικαίωμα και ανάγκη.

Αλλωστε, το επιχείρημα της βιωσιμότητας, σε συνάρτηση με το δημογραφικό, παραμένει ίδιο τα τελευταία 30 τουλάχιστον χρόνια, απ' όταν δηλαδή η κατάσταση στα Ταμεία ήταν πολύ καλύτερη.

Ο πυρήνας των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση, σε συνέχεια όλων των προηγούμενων, επιβάλλεται από την ανάγκη στήριξης των κερδών του κεφαλαίου και του στόχου της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Από τη μια, η σύνταξη, η Υγεία, η Πρόνοια μετατρέπονται ολοένα και περισσότερο σε ατομική υπόθεση, ανάλογα με το εισόδημα κι από το αν έχει κάποιος δουλειά ή όχι.

Σαν να πρόκειται δηλαδή για ανάγκες που δεν υφίστανται καθολικά και στον ίδιο βαθμό για όλους, αλλά μπορούν να κατακερματίζονται και να διαφοροποιούνται με κριτήρια «κόστους - οφέλους»!

Από την άλλη, στόχος τους είναι να διευρύνεται ο «δημοσιονομικός χώρος» που θα αξιοποιεί το κράτος για νέες επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές και μειώσεις ασφαλιστικών εισφορών στην εργοδοσία, να μειώνεται το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος» για να αυξάνονται η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη, να μετατρέπονται οι εισφορές των ασφαλισμένων σε «επενδυτικό κομπόδεμα» για τις μεγάλες επιχειρήσεις, να ανοίγουν νέα πεδία κερδοφόρας επένδυσης συσσωρευμένων κεφαλαίων στην ιδιωτική Ασφάλιση και Υγεία.

Πρόκειται λοιπόν για έναν ακόμα «εκσυγχρονισμό» που κοιτάει προς τα πίσω, αν αναλογιστεί κανείς τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους, με τη ραγδαία ενσωμάτωση της τεχνολογίας στην παραγωγή και την αύξηση της παραγωγικότητας, να δουλεύουν λιγότερες ώρες τη μέρα για λιγότερα χρόνια, να απολαμβάνουν ικανοποιητικές συντάξεις και ελεύθερο χρόνο στο τέλος του εργάσιμου βίου. Οχι να βγαίνουν στη σύνταξη ένα βήμα πριν από τον τάφο, με συντάξεις πείνας.

Η κυβέρνηση προκαλεί όταν λέει σε παλιούς και νέους ασφαλισμένους πως είναι καλύτερο να ιδιωτικοποιηθούν οι επικουρικές συντάξεις και να ρισκάρουν στον τζόγο, από το να τις ρουφήξει η χοάνη των ελλειμματικών Ταμείων. Στην πραγματικότητα, τους βάζει το εξής δίλημμα: «Διαλέξτε πώς θα χάσετε: Από την απόσυρση κράτους και εργοδοσίας από την Ασφάλιση, ή από το τζογάρισμα των εισφορών σας;».

Είναι επίσης αθλιότητα να υπόσχεται μεγαλύτερες συντάξεις σε 40 χρόνια, όταν η εμπειρία γενιών και γενιών επιβεβαιώνει το ακριβώς αντίθετο κι όταν οι αβεβαιότητες της καπιταλιστικής οικονομίας διαψεύδουν τις προβλέψεις των αστικών επιτελείων ακόμα και για τα επόμενα λίγα χρόνια!

Το ίδιο ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ, που υιοθετεί τη στρατηγική της βιωσιμότητας και της μείωσης του «μη μισθολογικού κόστους» για τις επιχειρήσεις, ως προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάκαμψη. Στηρίζει τον πυλώνα της ιδιωτικής Ασφάλισης, υλοποίησε ως κυβέρνηση τη στρατηγική της ΕΕ για τις συντάξεις και κατ' εφαρμογή της έχει ψηφίσει τον νόμο Κατρούγκαλου, που αποτελεί ορόσημο της στρατηγικής του κεφαλαίου σε Ασφάλιση - συντάξεις.

Οι παλιότεροι ασφαλισμένοι δεν πρέπει να πατήσουν την μπανανόφλουδα ότι το νομοσχέδιο δεν τους αφορά. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να ορθώσει κάλπικα τείχη ανάμεσα σε παλιούς και νέους δεν πρέπει να περάσει. Οπως και η λογική του ΣΥΡΙΖΑ, που βάζει από την πίσω πόρτα ζήτημα αναλογίας διανεμητικού - κεφαλαιοποιητικού, ιδιωτικού και δημόσιου στο σύστημα της Ασφάλισης, στηρίζοντας στην πράξη την προοπτική των τριών πυλώνων.

Η απάντηση εργαζομένων, βιοπαλαιστών ΕΒΕ κι αγροτών, παλιών και νέων ασφαλισμένων, πρέπει να είναι «ως εδώ»! Παίρνοντας τη σκυτάλη από τους αγώνες ενάντια στο νόμο - έκτρωμα για τα Εργασιακά, να αποτελέσει αυτό το νομοσχέδιο έναν νέο σταθμό στην εργατική - λαϊκή πάλη για σύγχρονα δικαιώματα στην Ασφάλιση, στην Υγεία, στην εργασία. Στην οργάνωση της αντεπίθεσης, με νέα, σταθερά βήματα οργάνωσης της εργατικής τάξης και των αγώνων της στους χώρους δουλειάς.

ΚΚΕ: Τα ζητήματα του εμβολιασμού είναι πολύ σοβαρά για να επιλυθούν με “δωράκια” και όρους ανταπόδοσης

 

2

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου
Για τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού σχετικά με την προπληρωμένη “κάρτα” στους εμβολιασμένους νέους

Τα ζητήματα του εμβολιασμού και γενικότερα της προστασίας της δημόσιας υγείας είναι πάρα πολύ σοβαρά, για να επιλυθούν με όρους ανταπόδοσης και με “δωράκια” στη νεολαία. Τα παραπάνω συνιστούν την πιο εκφυλισμένη εκδοχή “της ατομικής ευθύνης” και δείχνουν την επικίνδυνη αντίληψη της κυβέρνησης.

Αντί να εξασφαλίσει ουσιαστική ενημέρωση του λαού, αντί να εγκαταλείψει τις παλινωδίες και τις αντιφάσεις, αντί να στηρίξει αποφασιστικά το δημόσιο σύστημα υγείας και ιδιαίτερα τις πρωτοβάθμιες υπηρεσίες, καταφεύγει σε πρακτικές που τελικά ενισχύουν τον ανορθολογισμό και υπονομεύουν την προστασία της υγείας του λαού.

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 21ου Συνεδρίου – Δείτε τα μέλη της νέας ΚΕ του ΚΚΕ – Ο Δημήτρης Κουτσούμπας εκλέχτηκε

 

 ΓΓ

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 21ου Συνεδρίου, με την εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής και της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ:

1. Αβραμόπουλος Κώστας
2. Αλέπης Πέτρος
3. Αμπατιέλος Νίκος
4. Αναστασόπουλος Λουκάς
5. Αρβανιτάκης Δημήτρης
6. Αρβανιτάκης Διονύσης
7. Βαγενάς Ελισαίος
8. Βασιλειάδης Σάββας
9. Βιτάλης Δημήτρης
10. Γαβαλά Μαρία
11. Γκιόκας Γιάννης
12. Γκιώνης Θέμης
13. Γόντικας Δημήτρης
14. Δάγκα Βιβή
15. Δημάκης Ευθύμης
16. Δημόπουλος Βασίλης
17. Δημουλάς Τηλέμαχος
18. Ιωαννίδης Κυριάκος
19. Καλύβας Γιώργος
20. Καπέτη Θεανώ
21. Καραθανασόπουλος Νίκος
22. Καραντούσας Μανώλης
23. Κατσώτης Χρήστος
24. Κλάδης Διονύσης
25. Κλιγκόπουλος Γρηγόρης
26. Κουρμούλης Περικλής
27. Κουτουμάνος Νίκος
28. Κουτσούμπας Δημήτρης
29. Κρητικός Γιώργος
30. Λαμπρινού Μαρία
31. Λιονής Γρηγόρης
32. Λουκάς Στέφανος
33. Λυμπερίδης Ζήσης
34. Μακρής Μάκης
35. Μανουσογιαννάκης Γιάννης
36. Μανωλάκου Διαμάντω
37. Μαρίνος Γιώργος
38. Μαρκομιχάλης Πέτρος
39. Μαρούδας Ρίζος
40. Μαρούπας Βαγγέλης
41. Μαυροκέφαλος Νίκος
42. Μεντρέκας Παναγιώτης
43. Μηλιαρονικολάκη Ελένη
44. Μπασδέκης Κώστας
45. Μπάτσικας Κώστας
46. Μπέλλου Ελένη
47. Ξεκαλάκης Δημήτρης
48. Παναγής Γιώργος
49. Παναγιωτακοπούλου Χριστίνα
50. Παπαδάκης Κώστας
51. Παπαδόπουλος Δημήτρης
52. Παπαδόπουλος Μάκης
53. Παπαρήγα Αλέκα
54. Παπασταύρου Κύριλλος
55. Παπατολίδης Δημήτρης
56. Παρασκευάς Κώστας
57. Παρίσης Σωτήρης
58. Παρρής Φάνης
59. Παφίλης Θανάσης
60. Πέρρος Γιώργος
61. Πολίτης Παναγιώτης
62. Πρωτούλης Γιάννης
63. Ράζου Λουίζα
64. Ραπανάκης Μανώλης
65. Ρεμπάπης Νίκος
66. Σιδέρης Γιώργος
67. Σκαλούμπακα Χριστίνα
68. Σκολαρίκος Κώστας
69. Σοφιανός Νίκος
70. Συρίγος Βάλσαμος
71. Ταβουλάρη Γιώτα
72. Τασιούλας Γιάννης
73. Τάτσης Γιώργος
74. Τζαβάρας Δημήτρης
75. Τζίμας Θανάσης
76. Τριάντης Νεκτάριος
77. Τσιούτρας Γιάννης
78. Χαρίτος Γιώργος
79. Χιώνης Θοδωρής
80. Χρηστίδης Θανάσης
81. Χριστάνης Νίκος

Η Κεντρική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου:

1. Κακουλίδου Χρύσα
2. Λάππας Νίκος
3. Μητικάρη Ελένη
4. Ναθαναηλίδης Τάσος
5. Παπαγεωργόπουλος Παναγιώτης
6. Πλατανιά Βαγγελιώ
7. Ραλλάτος Αντώνης

Ενθουσιασμός, αποφασιστικότητα και πείσμα για πιο δυνατό ΚΚΕ!

 

 

ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ

• Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, παρουσίασε την εισήγηση της ΚΕ
  

• Το Συνέδριο συνεχίζεται το Σάββατο και ολοκληρώνεται την Κυριακή, με όλα τα αναγκαία μέτρα πρόληψης από την πανδημία

 

«Συντρόφισσες και σύντροφοι, το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ συγκροτείται σε Σώμα»

Με αυτό το «εναρκτήριο λάκτισμα» το πρωί της Παρασκευής και με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα από τους εκατοντάδες εκλεγμένους αντιπροσώπους των Κομματικών Οργανώσεων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ξεκίνησαν οι εργασίες του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, της κορυφαίας κομματικής διαδικασίας, στην Αίθουσα Συνεδρίων στην έδρα της ΚΕ στον Περισσό.

Οπως και στην εναρκτήρια εκδήλωση της Πέμπτης, έτσι και την Παρασκευή το κλίμα ήταν γιορτινό από νωρίς το πρωί. Από την ώρα που οι πρώτοι σύνεδροι έφταναν στον χώρο, πολύ πριν από την έναρξη του Συνεδρίου, κυρίως από τις Οργανώσεις της επαρχίας και του εξωτερικού, αξιοποιώντας αυτήν την ευκαιρία για να περιηγηθούν στους ανακαινισμένους χώρους του κτιρίου, να δουν την έκθεση αφίσας που στήθηκε στο αίθριο.

Να απολαύσουν και από κοντά το θαυμαστό αποτέλεσμα της δουλειάς εκατοντάδων τεχνιτών, μηχανικών, αρχιτεκτόνων και εθελοντών που απασχολήθηκαν στην επισκευή και στην αναμόρφωση της πρόσοψης και των χώρων της έδρας της ΚΕ.

Τα μέτρα πρόληψης από την πανδημία ήταν υποδειγματικά. Από τη θερμομέτρηση στην είσοδο και τη χωροθέτηση του αίθριου ώστε να αποφεύγεται ο συγχρωτισμός, μέχρι τις μάσκες και τα αντισηπτικά.

Και, βέβαια, με την κατανομή των συνέδρων σε δύο διαφορετικούς χώρους του κτιρίου, ώστε να τηρούνται οι αναγκαίες αποστάσεις στη διάρκεια των εργασιών: Στην Αίθουσα Συνεδρίων και στην ειδικά διαμορφωμένη ψηλοτάβανη αίθουσα του ισογείου, από όπου παρακολουθούσαν τις εργασίες σε γιγαντοοθόνη.

Το ίδιο το Συνέδριο είναι μία ακόμα τρανή επιβεβαίωση ότι κανένα εμπόδιο δεν είναι ανυπέρβλητο στη δράση του Κόμματος. Οπως και σε κάθε άλλη δραστηριότητα την περίοδο της πανδημίας, έτσι και τώρα η διά ζώσης οργάνωση του Συνεδρίου και όλης της προσυνεδριακής δουλειάς έγινε εφικτή χάρη στη συνειδητή πειθαρχία των μελών και στον καλό σχεδιασμό των Οργάνων του Κόμματος.

Η εισήγηση από τον ΓΓ της ΚΕ

Οσο περνούσε η ώρα, ο κόσμος αυξανόταν στο αίθριο της έδρας της ΚΕ. Χαιρετισμοί, καλωσορίσματα και κουβέντες «στο πόδι». Ο απόηχος της εναρκτήριας εκδήλωσης το βράδυ της Πέμπτης αποτυπωνόταν στα λόγια ενθουσιασμού όσων την παρακολούθησαν από κοντά. Η οργάνωση στην υποδοχή των συνέδρων και εδώ υποδειγματική, από την παραλαβή των φακέλων μέχρι τους πάγκους που πρόσφεραν καφέ και νερό.

Η ώρα έφτασε και όλοι πήραν τις θέσεις τους. Μετά τη συγκρότηση σε Σώμα, τον λόγο πήρε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, για την εισήγηση της ΚΕ (δημοσιεύεται ολόκληρη στις επόμενες σελίδες). Στη συνέχεια η σκυτάλη πέρασε στις ομιλίες των συνέδρων.

Οι εργασίες συνεχίστηκαν μέχρι το βράδυ της Παρασκευής και επαναλαμβάνονται το Σάββατο 26 Ιούνη. Το Συνέδριο ολοκληρώνεται την Κυριακή 27 Ιούνη με την εκλογή νέας ΚΕ και νέας ΚΕΟΕ. Θυμίζουμε ότι τα θέματα του Συνεδρίου, με βάση το Καταστατικό του Κόμματος, είναι τα εξής:

α) Ο απολογισμός δράσης της ΚΕ και όλου του Κόμματος από το 20ό προς το 21ο Συνέδριο, οι βασικές εκτιμήσεις για τις διεθνείς και εγχώριες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις της περιόδου, η κατάσταση του εργατικού - λαϊκού κινήματος και τα καθήκοντα του Κόμματος έως το 22ο Συνέδριο.

β) Η εκλογή νέας Κεντρικής Επιτροπής και νέας Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου.

Μοναδικά υλικά στον καλαίσθητο φάκελο

Στον καλαίσθητο φάκελο του Συνεδρίου οι σύνεδροι, πέρα από την εισήγηση και τα υπόλοιπα υλικά, βρήκαν ως δώρο μια όμορφη έκδοση αφιερωμένη στην Ιστορία του κτιρίου της ΚΕ του ΚΚΕ. Μια έκδοση με μοναδική ξυλόγλυπτη τεχνοτροπία στη θήκη της.

Ακόμη, ένα πιστό αντίγραφο από την παράνομη μπροσούρα «Κανόνες συνωμοτικότητας και επαγρύπνησης», που εκδόθηκε από το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ το 1973 και ανατυπώθηκε ειδικά προς τιμήν του 21ου Συνεδρίου, από το πρωτότυπο που φυλάσσεται στο Αρχείο του Κόμματος. Τέλος, ο φάκελος περιείχε μια προσωπογραφία του Λένιν, ακουαρέλα, στη βάση ιστορικής φωτογραφίας του 1920, προσφορά της Τομεακής Οργάνωσης Κεντρικής Ευρώπης του ΚΚΕ για το Συνέδριο του Κόμματος.

 

 

 

 

 

 

 

Ριζοσπάστης

Ερχονται μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρισμού

 

 

Ερχονται μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρισμού

Την ώρα που στους ενεργειακούς ομίλους πέφτει «χρήμα με το τσουβάλι»

Την ώρα που η κυβέρνηση έχει ανοίξει τους «κρουνούς» της χρηματοδότησης για τους ενεργειακούς επιχειρηματικούς ομίλους, μέσα από κάθε πιθανή πηγή άντλησης ρευστότητας^[1] και έχει διαμορφώσει όλο το θεσμικό πλαίσιο που απαιτούσαν τα μονοπώλια για την υλοποίηση των επενδύσεών τους,^[2] τα λαϊκά νοικοκυριά βρίσκονται αντιμέτωπα με νέες αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος.

Κι αυτό γιατί αυτό το διάστημα γίνεται κυριολεκτικό «πάρτι» από τους «ραντιέρηδες» στο χρηματιστήριο Ενέργειας, με αποτέλεσμα οι τιμές χονδρικής ηλεκτρισμού να εκτοξεύονται σε άνευ προηγουμένου επίπεδα.

Ερχονται μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρισμού

Ειδικότερα, η τιμή της μεγαβατώρας ξεπέρασε χτες την τιμή – ρεκόρ των 130 ευρώ, με πρόφαση την αύξηση της ζήτησης εξαιτίας του… καύσωνα και είναι θέμα χρόνου το πότε και σε ποιο ύψος η αύξηση αυτή θα περάσει και στα τιμολόγια λιανικής.

Υπενθυμίζεται ότι η ΔΕΗ έχει ήδη ενσωματώσει στα τιμολόγια τη λεγόμενη ρήτρα αναπροσαρμογής χρεώσεων προμήθειας, κάτι που ήδη έχουν κάνει εδώ και μήνες οι άλλοι πάροχοι.

Τη χονδρεμπορική τιμή επηρεάζουν και οι αυξήσεις στις διεθνείς τιμές του εισαγόμενου φυσικού αερίου, το οποίο, υπενθυμίζουμε, αντικαθιστά τον… «βρώμικο και ακριβό» λιγνίτη.

Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι οι τιμές χονδρικής ηλεκτρισμού πριν την έναρξη λειτουργίας του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, ή αλλιώς «της ελεύθερης διακύμανσης των τιμών ηλεκτρισμού σύμφωνα με τα σήματα της αγοράς», όπως προβλέπει το «μοντέλο – στόχος» της ΕΕ, κυμαίνεται κάτω των 50 ευρώ/Mwh.

Παρά το γεγονός ότι όλα δείχνουν μεγάλες αυξήσεις (ακόμη και άνω του 30% σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις) το επόμενο διάστημα στα τιμολόγια λιανικής, τόσο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος όσο και η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας δεν έχουν προχωρήσει σε καμία επίσημη δήλωση, παρά μόνο αρκούνται να «παρακολουθούν τις διακυμάνσεις της αγοράς»…

Παρ’ όλα αυτά, ο υπουργός Περιβάλλοντος Κ. Σκρέκας προχώρησε στην υπογραφή νέας συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τη λήψη χρηματοδότησης ύψους 325 εκατ. ευρώ, η οποία θα κατευθυνθεί στην ενίσχυση έργων στις περιοχές της Δ. Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης.

Τα χρήματα αυτά, όπως και τα υπόλοιπα που προβλέπονται από το «Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης» και χρηματοδοτούν την απολιγνιτοποίηση, θα κατευθυνθούν σε επενδύσεις στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, στην αποθήκευση Ενέργειας, στην ηλεκτροκίνηση, στην ενεργειακή αποδοτικότητα των κτιρίων και γενικότερα σε «πράσινες μπίζνες», οι οποίες «ανθίζουν» το τελευταίο διάστημα στο όνομα δήθεν της προστασίας του περιβάλλοντος.

Είχε προηγηθεί μία μέρα πριν η υπογραφή συμφωνίας με τη Διοίκηση της ΔΕΗ για παροχή άλλης δανειακής χρηματοδότησης ύψους 330 εκατ. ευρώ, χρήματα που θα κατευθυνθούν στα έργα αναβάθμισης του δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, στην ανάπτυξη «έξυπνων» μετρητών και την ενίσχυση των ΑΠΕ στο εταιρικό χαρτοφυλάκιο της επιχείρησης.

Πρόκειται για το δεύτερο συμβόλαιο δανειοδότησης ύψους 100 εκατ. ευρώ, στο πλαίσιο του εικοσαετούς δανείου συνολικού ύψους 330 εκατ. ευρώ, της ΔΕΗ από την ΕΤΕπ, το οποίο θα στηρίξει επενδύσεις εκσυγχρονισμού και ενίσχυσης του ελληνικού δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη την ηπειρωτική χώρα και τα νησιά.

Σημειώσεις:

[1]. Ταμείο Ανάκαμψης, ΕΣΠΑ, δανεικά με κρατικές εγγυήσεις κλπ.
[2]. Σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), φυσικό αέριο, δίκτυα μεταφοράς Ενέργειας και άλλα.

 

 

απο ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟ  

 

 

 

 

Κανένας συμβιβασμός με τα ναρκωτικά, με το σύστημα που θρέφει και συντηρεί την τοξικοεξάρτηση

«Κανένας συμβιβασμός με τα ναρκωτικά και τον καπιταλισμό, το σύστημα που τα θρέφει», σημειώνει το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του για την Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών και συνεχίζει:

«Η Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών δεν μπορεί να έχει συμβολικό χαρακτήρα, αλλά να σηματοδοτεί την πάλη για “ζωή ολόκληρη και όχι με δόσεις”. Για άλλη μια χρονιά επιβεβαιώνεται η αποτυχία της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προκατόχων της, που προσπαθούν να διαχειριστούν την τοξικοεξάρτηση σε λάθος κατεύθυνση.

Τα στοιχεία του ΟΗΕ, του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Ναρκωτικά, αλλά και τα επιδημιολογικά στοιχεία στη χώρα μας δείχνουν άνοδο της χρήσης και της εξάρτησης από ναρκωτικά, μείωση της ηλικίας πρώτης επαφής, έναν διογκούμενο πληθυσμό τοξικοεξαρτημένων, που μεγαλώνει ηλικιακά και απλά συντηρείται στη χρήση.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής όλων των ελληνικών κυβερνήσεων που χέρι χέρι ξηλώνουν το κουβάρι της πρόληψης, της θεραπείας, της κοινωνικής επανένταξης, ακολουθώντας πιστά τη στρατηγική της ΕΕ για τα ναρκωτικά, υποτίθεται για “μείωση της βλάβης”.

Αυτή η πολιτική είναι που, υπηρετώντας τη λογική “κόστους – οφέλους” και το καπιταλιστικό κέρδος, έχει αθωώσει τα ναρκωτικά, διαφημίζει την κάνναβη, προβάλλει ως πανάκεια τα υποκατάστατα ηρωίνης, θεωρεί λύση τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης.

Παράλληλα, όλες οι κυβερνήσεις έχουν αφήσει το αρνητικό τους αποτύπωμα με την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση των προγραμμάτων πρόληψης και θεραπείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η προσπάθεια να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του ΚΕΘΕΑ και κατ’ επέκταση όλων των “στεγνών” προγραμμάτων.

Προβάλλουν τη χρήση και την τοξικοεξάρτηση ως ένα ιατρικό φαινόμενο, επειδή θέλουν να αθωώσουν τα πραγματικά αίτιά του, ως κοινωνικό πολυπαραγοντικό φαινόμενο που είναι στο DNA του καπιταλιστικού συστήματος. Ο καπιταλισμός και το κέρδος είναι αυτά που παρουσιάζουν ως “φυσιολογικό” φαινόμενο την ύπαρξη ναρκωτικών και τα προβάλλουν ως φάρμακο “διά πάσαν νόσον”, ως εμπόρευμα, ως τρόπο “διασκέδασης” και “ψυχαγωγίας”.

Η πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, ενάντια σε κάθε μορφή εξάρτησης, που ναρκώνει την ψυχή και το μυαλό των νέων ανθρώπων, πρώτιστα είναι πάλη ενάντια στο σύστημα που τα θρέφει και τα συντηρεί. Είναι πάλη ενάντια στο σύστημα που θέλει τους νέους ανθρώπους στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής.

Το ΚΚΕ δεν στέκεται μοιρολατρικά απέναντι στο φαινόμενο ούτε χύνει “κροκοδείλια δάκρυα”, όπως τα αστικά κόμματα. Το ΚΚΕ, με όλες του τις δυνάμεις στην κοινωνία και το εργατικό – λαϊκό κίνημα, διεκδικεί ολοκληρωμένη πρόληψη, θεραπεία, κοινωνική επανένταξη και έρευνα, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χρήστη σήμερα και τα αίτια που τον έστρεψαν σ’ αυτήν την επιλογή.

Διεκδικούμε με ευθύνη του κράτους να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε κάθε άνθρωπος που βαδίζει στο μονοπάτι των ναρκωτικών να έχει τη δυνατότητα να ξαναβαδίσει στο μονοπάτι της κοινωνικής ζωής και δράσης. Διεκδικούμε μια κεντρικά σχεδιασμένη, δημόσια και δωρεάν για όλους αντι-ναρκωτική πολιτική, στραμμένη στις αιτίες του φαινομένου στις δοσμένες κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις και όχι μια αποσπασματική διαχείριση του προβλήματος που έχουμε τις τελευταίες δεκαετίες.

Στην πάλη ενάντια στην τοξικοεξάρτηση καλούμε τους νέους και τις νέες που πειραματίζονται με τα ναρκωτικά, τις οικογένειές τους, τους εργαζόμενους στην πρόληψη και τη θεραπεία, όλους όσοι βιώνουν το κοινωνικό αυτό πρόβλημα από “πρώτο χέρι”, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ στην πάλη για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα τα ναρκωτικά».

Δεν είναι ελευθερία να ψάχνεις τη φυγή! Τα ναρκωτικά είναι στο μυαλό καταστολή! – Με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΣ για την Παγκόσμια Μέρα κατά των Ναρκωτικών, «η ΚΝΕ καλεί όλους τους νέους και τις νέες να παλέψουμε ενάντια στο σύστημα που μας θέλει σκλάβους στον 21ο αιώνα, με “θολωμένο” μυαλό, χωρίς ζωή!»:

“Η ΚΝΕ καλεί όλους τους νέους και τις νέες, να παλέψουμε ενάντια στο σύστημα που µας θέλει σκλάβους στον 21^οαιώνα, με «θολωμένο» μυαλό, χωρίς ζωή!

• Γιατί η ζωή με δικαιώματα κατακτιέται με συλλογική αγωνιστική προσπάθεια. Με τη νεολαία και το λαό πρωταγωνιστές και όχι στο περιθώριο.
• Γιατί οι συναρπαστικές στιγμές, οι πραγματικές συγκινήσεις κρύβονται μέσα στην ίδια τη ζωή και τη συλλογική δράση και όχι στην “ψευδαίσθηση” και την ατομική φυγή!
• Γιατί πραγματική ελευθερία νιώθεις όταν επιλέγεις με βάση τη γνώση και προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή και όχι όταν παραδίνεσαι στην μοίρα που διαμορφώνουν “για σένα χωρίς εσένα”.
• Γιατί πρόοδος είναι να στέκεσαι κυρίαρχος του εαυτού σου, χωρίς εξαρτήσεις, που αποδεικνύονται πολύτιμες για τους εκμεταλλευτές.

Για τα κέρδη τους θυσιάζουν το μυαλό και την ψυχή των νέων!

Η φετινή Παγκόσμια μέρα κατά των ναρκωτικών συνοδεύεται από την ψήφιση -με ευρεία πλειοψηφία (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ)- του νόμου για την παραγωγή, εξαγωγή και διάθεση προϊόντων “φαρμακευτικής” κάνναβης αδιαφορώντας ακόμα και για τα όρια περιεκτικότητας που καθιστούν την κάνναβη ναρκωτικό.

Αυτός είναι ο καθρέφτης της καπιταλιστικής ανάπτυξης που βλέπει στην κάνναβη έναν από τους πιο ραγδαία αναπτυσσόμενους και επικερδείς οικονομικούς κλάδους! Αυτές είναι οι «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» που προσπαθεί να «ανταγωνιστεί» η χώρα μας!

Εξάλου, η ΕΕ βάζει στόχο έως το 2025 να απελευθερωθεί η «φαρμακευτική» κάνναβη σε όλα τα κράτη-μέλη, ώστε να προχωρήσει και η απελευθέρωση της “ψυχαγωγικής” χρήσης, που θα αποφέρει και τα μεγαλύτερα κέρδη.

Ήξερες ότι…

• Στην ΕΕ 78 εκατομμύρια έχουν κάνει χρήση κάνναβης, αυξάνοντας κατά 45% σε μια 10ετία τις αιτήσεις για θεραπεία από κάνναβη.
• Σχεδόν οι μισοί 16χρονοι είναι χρήστες κάνναβης σε χώρες που είναι νόμιμη ή συνταγογραφείται ως φάρμακο.

 

Ο νόμος ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την συνολική απελευθέρωση της χρήσης και διάθεσης ουσιών. Το ίδιο το σύστημα και η πολιτική όσων το υπηρετούν είναι που αναπαράγει τους παράγοντες που πυροδοτούν την χρήση. Γιατί για το καπιταλιστικό σύστημα τα ναρκωτικά έχουν διπλό στόχο: Αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και κοινωνική καταστολή!

Η συζήτηση για τη νοµιµοποίηση της κάνναβης στοχεύει στη νοµιµοποίηση των αιτιών της χρήσης στη συνείδηση της νέας γενιάς!

Επιστρατεύουν μια σειρά αντιεπιστημονικές θεωρίες που παρουσιάζουν την κάνναβη ως ένα «παρεξηγημένο φυτό» που μόνο νεκρούς δεν ανασταίνει, την ώρα που η επιστημονική έρευνα για τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα των συστατικών της είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων εγκρίνει μόλις 2 σκευάσματα αναφέροντάς τα ως καταπραϋντική – παρηγορητική θεραπεία πολύ συγκεκριμένων παθήσεων, ενώ στο εμπόριο κυκλοφορούν χιλιάδες και μάλιστα για πάσα χρήση!

Μιλάνε για «φαρμακευτική» χρήση, αλλά είναι οι πρώτοι που δεν αντιμετωπίζουν την κάνναβη με τέτοιους όρους, αφού προβάλλουν ολόκληρο το φυτό ως «φάρμακο» και ενσωματώνουν έως και τον «μπάφο» στα τελικά προϊόντα της “φαρμακευτικής κάνναβης”. Το φυτό της κάνναβης περιέχει εκατοντάδες χημικές ουσίες που η επίδρασή τους δεν έχει ερευνηθεί. Η επιστημονική κοινότητα είχε το νομικό πλαίσιο ώστε να απομονώσει και να χρησιμοποιήσει αυτά τα συστατικά, με κρατικό έλεγχο, για ερευνητικούς σκοπούς.

Ο νόμος για την κάνναβη της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ το 2016 δεν υπηρετεί τον πόνο των ασθενών παρά μονάχα τον καημό των επιχειρηματιών να επενδύσουν τα συσσωρευμένα τους κεφάλαια!

Η απελευθέρωση της χρήσης πρέπει να βρει απέναντι όλο το λαό!

Τα παραπάνω θα σημάνουν ώθηση στη χρήση, με πιο εύκολη την πρόσβαση στα ναρκωτικά για όλο και περισσότερους νέους, όπως μαρτυράνε τα στοιχεία σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Η κοινωνική αποδοχή της χρήσης, που επιχειρείται, θα σημάνει αποδοχή της «φυγής» ως στάση ζωής, της ενσωμάτωσης τελικά σε έναν ακίνδυνο ατομικό δρόμο συμβιβασμού και υποταγής.

Γι’ αυτό, την ίδια ώρα επιδιώκεται ολόπλευρο χτύπημα στα «στεγνά» προγράμματα απεξάρτησης, όπως το ΚΕΘΕΑ, που αντιμετωπίζουν τη χρήση και την εξάρτηση ως ένα βαθιά κοινωνικό φαινόμενο κόντρα στην κυρίαρχη γραμμή διαχείρισης και διαιώνισης του προβλήματος της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων που θεωρούν το χρήστη «άρρωστο» και την τοξικοεξάρτηση «ατομικό δικαίωμα» και «ελεύθερη επιλογή».

Η αποτελεσματικότητα αυτών των προγραμμάτων, συνέπεια της προσφοράς, της ενεργούς συμμετοχής, της συλλογικότητας, αρχών με τις οποίες δουλεύουν, «χαλάνε τη σούπα» όσων προσδοκούν η νεολαία να δέχεται παθητικά τις εξελίξεις που τσακίζουν τα όνειρά της.

Στις ασφυκτικές συνθήκες που διαμόρφωσε η πανδημία και εν μέσω νέας καπιταλιστικής κρίσης, που αποδεδειγμένα αυξάνουν την επαφή νέων ανθρώπων με ναρκωτικές ουσίες, είναι επιτακτική ανάγκη η ενίσχυση της πρόληψης, της θεραπείας και της κοινωνικής επανένταξης και όχι η αποδυνάμωσή τους. Είναι ανάγκη να δυναμώσει το κοινωνικό μέτωπο που θα σταθεί εμπόδιο στην προσπάθεια να βάλουν τη νεολαία στο χέρι μέσω της χιλιοδοκιμασμένης συνταγής των ναρκωτικών.  Γιατί πρόληψη δεν είναι απλά ενημέρωση, αλλά προβολή ενός άλλου τρόπου ζωής, δημιουργικού, διαμόρφωση ανθρώπων με προσωπικότητα, κριτική ικανότητα, γνώσεις γύρω από τις εξαρτήσεις.

Πρόοδος είναι να κρατάς τη ζωή στα χέρια σου, όχι να την παραδίνεις!

Πλασάρουν ως προοδευτικό ό,τι πιο συντηρητικό και αναχρονιστικό υπάρχει: την υποταγή στα όρια που σου επιτρέπει το σύστημα να ζεις, στις επιλογές που σου προδιαγράφει.

Μπροστά στη δίψα του καπιταλιστικού συστήματος για κέρδη, που ζητάει από τη νέα γενιά να δουλεύει απλήρωτα ήλιο με ήλιο, δύο δρόμοι ανοίγονται μπροστά στον κάθε νέο: Ή θα ζει ως σκιά της ζωής του ή θα επιλέξει το δρόμο του αγώνα, την πραγματική ζωή, με καθαρό μυαλό και αντιστάσεις!

Πραγματικά προοδευτικό είναι να μπορείς να σηκώνεις κεφάλι, να παρεμβαίνεις και να καθορίζεις εσύ τη ζωή σου, με γνώση των απαιτήσεών της. Είναι η πάλη για να ανοίγεις νέους δρόμους για σένα και τους γύρω σου, με το μυαλό σου καθαρό, να σχεδιάζει και να ονειρεύεται το μέλλον. Για να μπορείς να ξεκλειδώνεις τις πραγματική «ουσία» στη ζωή που σου φέρνει τη χαρά, την αισιοδοξία, στιγμές πραγματικής χαλάρωσης, αλλά και τη δύναμη να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες.

Λέμε ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά! Λέμε ΝΑΙ στον αγώνα για τη ζωή που μας αξίζει!

Λύση στο πρόβλημα των ναρκωτικών δεν μπορεί να δώσει η πολιτική που το γεννά και το αναπαράγει. Η συμπόρευση των νέων με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, που με κρυστάλλινη θέση, μελετώντας τα επιστημονικά δεδομένα, αποτελεί το μοναδικό αντίπαλο δέος στην ωμή καταστολή της συνείδησης και σκέψης της νέας γενιάς μέσα από το δρόμο της χρήσης.

Γιατί η στάση απέναντι στα ναρκωτικά είναι στάση απέναντι στη ζωή και το μέλλον, στο πού «τοποθετεί» καθένας τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Με μέτωπο ενάντια σε ό,τι βάζει σε κίνδυνο το μυαλό και την ψυχή των νέων ανθρώπων, σε ό,τι τους αφήνει χωρίς απαιτήσεις από τη ζωή, καλούμε τη νεολαία να παλέψουμε για μια ζωή ΟΛΟΚΛΗΡΗ και ΟΧΙ με ΔΟΣΕΙΣ.

Για να χτίσουμε τη σοσιαλιστική – κομμουνιστική κοινωνία που καταργεί την εκμετάλλευση και η χρήση ναρκωτικών γίνεται περιττή.” 

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ Νέα συντριπτική καταδίκη του αποκλεισμού των ΗΠΑ κατά της Κούβας

 

 

 

  Πηγή: Associated Press

 

Για άλλη μια φορά η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με συντριπτική πλειοψηφία ενέκρινε το ψήφισμα που κατέθεσε η κουβανική κυβέρνηση για την «αναγκαιότητα τερματισμού του οικονομικού, εμπορικού και χρηματοοικονομικού αποκλεισμού των ΗΠΑ κατά της Κούβας».

Στη σχετική ψηφοφορία 184 χώρες ψήφισαν υπέρ.

Μόνο δύο χώρες, οι ίδιες οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, ψήφισαν κατά, ενώ 3 απείχαν (Κολομβία, Ουκρανία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).

Το ψήφισμα έχει κατατεθεί έως τώρα 28 φορές, από το 1992 και στηρίζεται με μεγάλες πλειοψηφίες που καταδικάζουν τον απαράδεκτο αποκλεισμό.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας, Μπρούνο Ροντρίγκες Παρίγια, στην ομιλία του υπογράμμισε ότι η ζημιά που έχει προκληθεί στη χώρα ξεπερνάει τα 145 δισ. δολάρια και μόνο το χρόνο που τρέχει φτάνει τα 5 δισ., αφού οι ΗΠΑ αξιοποίησαν την πανδημία, όπως είπε, «στον ασύμβατο πόλεμο ενάντια στην Κουβανική Επανάσταση». Σημείωσε ότι τα περισσότερα από τα 240 πρόσθετα μέτρα που προώθησε η κυβέρνηση Τραμπ αποσκοπούν να θέσουν εμπόδια στη ροή εμβασμάτων σε κουβανικές οικογένειες, όπως και στον τομέα της λεγόμενης αυτοαπασχόλησης που αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια. Σημείωσε ότι στον τομέα της Υγείας τα μέτρα του αποκλεισμού δυσκολεύουν την πρόσβαση σε τεχνολογίες, θεραπείες και φάρμακα από εταιρείες των ΗΠΑ.

Σε δηλώσεις του ο Πρόεδρος της Κούβας και Α' Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚ Κούβας, Μιγκέλ Ντιάζ - Κανέλ Βερμούδες, όταν έγινε γνωστό το αποτέλεσμα, σημείωσε: «Έτσι αντιδρά ο κόσμος στο κουβανικό αίτημα. Είναι ήδη 28 χρόνια παγκόσμιας απόρριψης του αποκλεισμού. Όσοι το στηρίζουν δεν έχουν επιχειρήματα, όσοι στέκονται αλληλέγγυοι στην Κούβα ενισχύονται». Τονίζει ότι η χώρα του θα επιστρέφει στη Γενική Συνέλευση από σεβασμό στη διεθνή κοινότητα όσο οι ΗΠΑ την αγνοούν και δεν τη σέβονται.

Είσαι τσικό! Θα έπρεπε να ντρέπεστε! – Ο Λαμπρούλης απαντά στις αθλιότητες του Μαραβέγια για τα νοσοκομεία

 

Η κυβέρνηση έχει αφήσει ήδη πίσω τα υποκριτικά χειροκροτήματα και επιχειρεί ανοιχτά πλέον να ρίξει στους γιατρούς την ευθύνη για τη δική της πολιτική και τις τραγικές ελλείψεις των δημόσιων νοσοκομείων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αθλιότητες του Μαραβέγια στην Επιτροπή της Βουλής, όπου διάβασε ένα μήνυμα συμπολίτισσάς του, που νόσησε από τον κορονοϊό, νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο του Βόλου και -αφού έδωσε τα εύσημα στους υγειονομικούς- περιέγραψε τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν στην παθολογική κλινική.

Η ομάδα που νοσηλεύει τους ασθενείς covid στην εντατική είναι μοναδική. Τους αξίζουν συγχαρητήρια γιατρούς και νοσηλευτές, μέχρι τον τελευταίο. Οι γιατροί των παθολογικών είναι πανάξιοι, δεν έχω παράπονο. Όμως πρέπει να δοθεί προσοχή στη νοσηλεία.

Δεν υπάρχουν σεντόνια, τα κρεβάτια άθλια, τα μπάνια κατεστραμμένα, λείπουν σπιράλ από τα ντουζ, τρέχουν καζανάκια, νερά από το ταβάνι, το πέρασμα από την παθολογική κλινική ήταν ένα μαρτύριο.

Τι κατάλαβε από όλα αυτά ο Μαραβέγιας;

Ότι “η κακή νοσηλευτική υπηρεσία μπορεί να παίξει ρόλο ακόμα και στην επιβίωση”. Ότι “αν κάνεις ώρες ατελείωτες να επισκεφτείς ασθενή, δεν ξέρεις αν συνεχίζει να έχει οξυγόνο ή όχι”. Αναρωτήθηκε ειρωνικά αν “για τα καζανάκια που τρέχουν, φταίνε μήπως οι υπουργοί;” και συμπλήρωσε πως στην τελική “τα νοσοκομεία έχουν υπηρεσίες και διοικήσεις”. Για να φτάσει στο τελικό συμπέρασμα.

Αυτό που λείπει είναι η αξιολόγηση και πολλές φορές έχουμε επισημάνει να χρησιμοποιούνται ακόμα και ερωτηματολόγια, για να αξιολογούνται οι υπηρεσίες, πρωτίστως από τους χρήστες των ίδιων των υπηρεσιών, δηλαδή τους ασθενείς.

Δείτε το βίντεο με την παρέμβασή του…

Οι αθλιότητες του Μαραβέγια έλαβαν άμεση απάντηση από τον Γ. Λαμπρούλη, τον βουλευτή του ΚΚΕ, που πήρε τον λόγο στη συνέχεια.

Θεωρώ απαράδεκτα και προκλητικά, απέναντι στους υγειονομικούς που έδωσαν τον εαυτό τους και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους, όσα ειπώθηκαν από τον κ. Μαραβέγια, προσπαθώντας να φορτώσει στους εργαζόμενους τα τεράστια προβλήματα των νοσοκομείων.

Η κυρία περιγράφει μια κατάσταση, δεν απαγγέλλει κατηγορίες σαν εισαγγελέας, όπως κάνετε εσείς. Είστε από το Βόλο, με ένα νοσοκομείο με τεράστια προβλήματα και μυρωδιά δεν πήρατε. Θα πρέπει οι συνάδελφοι, αν μην τι άλλο και ο λαός του Βόλου να σας καταδικάσει, απέναντι σε αυτές τις προκλητικότατες, απαράδεκτες και ανεύθυνες δηλώσεις που κάνατε.

Στη συνέχεια, ακούστηκε μάλιστα στο μικρόφωνο να λέει:

Άσε με είσαι τσικό…

Και στη συνέχεια να προσθέτει:

Με μεθοδικότητα προσπαθήσατε να ξεπλύνετε την πολιτική της κυβέρνησή σας. Θα έπρεπε να ντρέπεστε και μόνο. Ντροπή!

Απορρίπτεται!

 

 

 

Κατηγοριοποίηση σχολείων και μαθητών, ένταση των ταξικών φραγμών, παραπέρα μορφωτική υποβάθμιση και ασφυκτικό έλεγχο σε καθηγητές και δασκάλους για την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, που θα έχει για «αξιολογητή» το κεφάλαιο και τις ανάγκες του. Αυτά φέρνει το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, που παρουσιάστηκε προχτές στο υπουργικό συμβούλιο.

Γι' αυτό πρέπει να απορριφθεί όχι μόνο από τους εκπαιδευτικούς, που με συντριπτικά ποσοστά έστειλαν στον κάλαθο των αχρήστων την πρώτη φάση της λεγόμενης «αυτοαξιολόγησης», αλλά και από τους μαθητές, που θα δουν τα μορφωτικά τους δικαιώματα να συρρικνώνονται κι άλλο, τους φραγμούς να γιγαντώνονται. Και βέβαια από τους γονείς, που στις πλάτες και στις τσέπες τους θα πέσει το βάρος της μεγαλύτερης «αυτονόμησης» των σχολείων.

Σε αντίθεση με όσα λέει η κυβέρνηση, κάνοντας το μαύρο άσπρο, το σχολείο που σχεδιάζουν όχι μόνο δεν διορθώνει τις «παθογένειες» και τα αδιέξοδα που οι ίδιοι έφτιαξαν με την πολιτική τους όλα αυτά τα χρόνια, αλλά τις ενισχύει και τις βαθαίνει, υπονομεύοντας παραπέρα την ανάγκη για υψηλού επιπέδου μόρφωση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν για όλους.

Πίσω από την «αποκέντρωση» και την «αυτονομία» κρύβεται η υποχρηματοδότηση που θα μεγαλώνει, το σχολείο που «αξιοποιεί» - παραχωρεί τις υποδομές του στους επιχειρηματίες για να «εξοικονομεί» πόρους, η μεγαλύτερη «απαλλαγή» του κράτους από την υποχρέωση της χρηματοδότησης, της στελέχωσης, της επιμόρφωσης.

Αυτό επιβεβαιώνουν οι συγχωνεύσεις και τα κλεισίματα σχολείων που προχωράνε αυτή την περίοδο, αλλά και τα χιλιάδες κενά των εκπαιδευτικών που διατηρούνται. Αυτό επιβεβαιώνει όμως και η αποστροφή του πρωθυπουργού ότι «ήρθε η ώρα να απεγκλωβιστεί από το υπουργείο η Εκπαίδευση».

Η αυτονομημένη - αποκεντρωμένη σχολική μονάδα έχει ανάγκη από διευθυντές - manager, που θα αναζητούν χρηματοδοτήσεις και χορηγούς. Γι' αυτό το νομοσχέδιο περιλαμβάνει συγκεκριμένες ρυθμίσεις για τις «δομές εκπαίδευσης» και την επιλογή στελεχών, για την ταχύτερη επιβολή αυτού του «μοντέλου» και τον αυστηρό έλεγχο από όλη τη διοικητική κλίμακα.

Καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχουν και τα περί «αναβάθμισης του μαθήματος» και «ουσιαστικής μόρφωσης» που τάχα θα φέρουν οι αλλαγές. Το σχολείο των εφήμερων δεξιοτήτων, που έχουν κάθε φορά ανάγκη οι όμιλοι, όχι μόνο δεν είναι το «αντίπαλο δέος» του αποκρουστικού σημερινού σχολείου - εξεταστικού κέντρου, αλλά η άλλη όψη του.

Είναι το σχολείο της αμορφωσιάς, στον αντίποδα της ολόπλευρης μόρφωσης, που θα βοηθά τους νέους να ερμηνεύσουν την κίνηση της φύσης και της κοινωνίας, όπως επιτάσσουν οι σύγχρονες ανάγκες για το σχολείο του 21ου αιώνα.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι εξαγγελίες για το «πολλαπλό βιβλίο», που ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για τη διαφοροποίηση του περιεχομένου της Εκπαίδευσης, αντί για σύγχρονα, ενιαία και παιδαγωγικά τεκμηριωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα.

Απ' αυτήν τη σκοπιά, είναι προκλητικοί οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών έχει στόχο να βελτιώσει το έργο τους. Σε ποιους απευθύνεται; Στους εκπαιδευτικούς που γυρνάνε για χρόνια με μια βαλίτσα στο χέρι όλη τη χώρα, αλλά θα ελέγχονται για το κατά πόσο κυνηγάνε κι εφαρμόζουν τις σύγχρονες αντιπαιδαγωγικές θεωρίες, τις δεξιότητες αντί της ολοκληρωμένης γνώσης...

Και μάλιστα, με την απειλή της απόλυσης, όπως αφήνουν να εννοηθεί οι γνωστοί «λαγοί» των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Αυτό το αποκρουστικό σχολείο βαφτίζει η κυβέρνηση «σύγχρονο» και «καινοτόμο».

Αυτό το σχολείο το ξέρει καλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ανακαλύπτει τώρα «επιστροφή στον επιθεωρητισμό», κάνοντας πως δεν ξέρει ότι η «αυτονομία» είναι στρατηγικός στόχος της ΕΕ και του ΟΟΣΑ και ότι αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο στην έκθεση αξιολόγησης του εκπαιδευτικού συστήματος, που ο ίδιος κάλεσε ως κυβέρνηση τον ΟΟΣΑ να συντάξει για τη χώρα μας. Οσο για την αξιολόγηση που φέρνει η ΝΔ για τους εκπαιδευτικούς, πάνω στους δικούς του νόμους, και συγκεκριμένα του Κ. Γαβρόγλου, χτίστηκε κι αυτή.

Οι μαθητές, οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, συνολικά ο λαός, πρέπει γρήγορα να βρεθούν σε θέσεις μάχης. Να αντιπαλέψουν, να βάλουν φραγμό σε αυτές τις μεθοδεύσεις. Να περάσουν στην αντεπίθεση για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Αποψή μας» του «Ριζοσπάστη», Παρασκευή 25 Ιούνη 2021