Αγώνας κάθε μέρα παντού
Τώρα είναι ώρα ευθύνης. Το μαύρο μέτωπο συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., τρόικας και πλουτοκρατίας προχωρά στην τελική έφοδο κατά και των τελευταίων εργατικών κατακτήσεων. Οι μισθοί κατεδαφίζονται κάτω από τα 500 ευρώ, οι συντάξεις χάνονται, η ασφάλιση θα είναι ανύπαρκτη, η Υγεία, η Πρόνοια και η Παιδεία, απλησίαστες για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Το μέλλον που νομοθετούν για τις σημερινές και τις αυριανές γενιές, προδιαγράφεται εφιαλτικό. Γι' αυτό, από σήμερα κιόλας, χρειάζεται η απάντηση να είναι ολομέτωπη. Απέναντι στην πτώχευση του λαού, να μην αποδεχθούμε κανένα νέο μνημόνιο, καμιά συμφωνία που καταστρέφει τις ζωές μας, να ματαιώσουμε τώρα το νέο έγκλημα. Είναι η ώρα του γενικού ξεσηκωμού - να μην αφήσουμε κανέναν να καταστρέψει τη ζωή του λαού.
Ολα όσα έχουν πάρει και παίρνουν πίσω από τους εργαζόμενους αλλά και όσα σχεδιάζουν για να δώσουν τη χαριστική βολή, είναι κατακτήσεις που κερδήθηκαν με σκληρούς ταξικούς αγώνες και αίμα. Με τέτοιους αγώνες επιβάλλεται η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της να βάλουν εμπόδια και να αποτρέψουν τα βάρβαρα μέτρα με κλιμάκωση του αγώνα. Παρότι συγκυβέρνηση, τρόικα, εργοδοτικές οργανώσεις βιάζονται να πάρουν αντεργατικά μέτρα, βρίσκουν μπροστά τους σημαντικές δυσκολίες, έχουν το φόβο του εργατικού - λαϊκού κινήματος και αυτοί οι φόβοι πρέπει να γίνουν ο χειρότερος εφιάλτης τους.
Ολο αυτό το διάστημα, οι εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» δείχνουν το δρόμο, τον τρόπο οργάνωσης της εργατικής τάξης. Αυτός ο αγώνας δεν αφορά μόνο τη «Χαλυβουργία», αφορά το σύνολο της εργατικής τάξης και τους συμμάχους της. Ενας αγώνας, παντού, κάθε μέρα, που επιβάλλεται να γίνει. Ας σκεφτούμε τι θα σήμαινε αν όλη η Ελλάδα ήταν μια «Χαλυβουργία». Αν όλοι οι εργάτες, ενωμένοι σα μια γροθιά, έδιναν συντονισμένη και οργανωμένη απάντηση σε εργοδοσία, κυβέρνηση και τρόικα. Σήμερα, που οι κόποι μιας ζωής χάνονται και που οι μισθοί γίνονται επιδόματα, ήρθε η ώρα του ξεσηκωμού, της οργανωμένης πάλης, ενάντια σε όσους θέλουν να συντρίψουν τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας. Γιατί αλλιώς οι εργατικές λαϊκές οικογένειες δεν θα σηκώσουν κεφάλι για χρόνια.
Σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε λαϊκή γειτονιά και συνοικία πρέπει να σημάνει συναγερμός, να ακουστεί η φωνή της εργατιάς, της λαϊκής οικογένειας, των ανθρώπων του μόχθου και της ζωής. Κάθε ώρα, κάθε λεπτό, εργοστάσιο το εργοστάσιο, γραφείο το γραφείο, να δοθεί η μάχη της οργάνωσης της εργατικής τάξης για να απαντηθεί η βαρβαρότητα που θέλουν να της επιβάλλουν. Με διαφώτιση, συζήτηση, άνθρωπο τον άνθρωπο, να μη μείνει κανείς που να πιστεύει στα ψέματα και την προπαγάνδα του μαύρου μετώπου και των συμμάχων του. Να απαλλαγεί η εργατιά από τα βαρίδια του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που το μόνο που κάνουν είναι να βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη των αγώνων. Να συσπειρωθεί στο ΠΑΜΕ. Να τσακίσει τα κόμματα της συγκυβέρνησης και του ευρωμονόδρομου. Να συμπορευτεί με το ΚΚΕ. Υπάρχει λύση Υπάρχει ο μόνος δρόμος για να σωθεί ο λαός, ο πλούτος της χώρας και οι παραγωγικές της δυνατότητες: Εξοδος από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους. Κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Εργατική, λαϊκή εξουσία.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
8/2/2012
-- Το ψήφισμα της απεργιακής συγκέντρωσης
15/1/2012
-- Στόχος η άμεση κλιμάκωση της πάλης
30/11/2011
-- Κρίσιμη απεργιακή μάχη
27/11/2011
-- Απαντάμε στην επίθεση της εργοδοσίας - Ολοι με το ΠΑΜΕ, όλοι στην απεργία
18/11/2011
-- Ο ταξικός αγώνας των χαλυβουργών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου