ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Οι εξελίξεις στη ναυτιλία επαληθεύουν τις θέσεις του ΚΚΕ
διοργάνωσε χτες το πρωί η Κομματική Οργάνωση Ναυτεργατών του ΚΚΕ, στην κατάμεστη αίθουσα της ΠΕΜΕΝ, για τις πολιτικές εξελίξεις και τις εξελίξεις στη ναυτιλία, μίλησε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος. Μεταξύ άλλων, σημείωσε στην ομιλία του:
«Οι εξελίξεις επιβάλλουν να πεισμώσουμε και να εντείνουμε τις προσπάθειες, για να οργανωθεί απεργία στα μέσα του Φλεβάρη και να κλιμακωθεί ο μαζικός αγώνας, που αποκτά μεγάλη σημασία στις συνθήκες της ολομέτωπης επίθεσης που έχουν εξαπολύσει η τρικομματική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., η τρόικα, οι δυνάμεις του κεφαλαίου. Αυτές οι μάχες απαιτούν καλή οργάνωση, πλατύ άνοιγμα και κινητοποίηση νέων δυνάμεων, συναδέλφων που δεν έχουν μπει ακόμα στη δράση. Εμείς έχουμε υποχρέωση να τους βρούμε, να τους μιλήσουμε και να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι έχει χτυπήσει συναγερμός, ότι επιβάλλεται να πάρουν τη θέση τους, να συμμετέχουν στην πάλη.
Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ. προκαλούν τους ναυτεργάτες, προκαλούν τους εργαζόμενους και τους ανέργους όταν λένε πληρώστε το χρέος, αποδεχτείτε τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, τα φορολογικά χαράτσια, την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, την υποβάθμιση της Ναυτικής Εκπαίδευσης, τη διάλυση της Υγείας και της Πρόνοιας, τα χάλια του Οίκου του Ναύτη για να σωθεί η Ελλάδα. Επί της ουσίας, καλούν τις λαϊκές δυνάμεις να αποδεχτούν τη φτώχεια, τη δυστυχία, για να σωθεί η Ελλάδα των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, να σωθεί η πλουτοκρατία για να συνεχίσει να ληστεύει το λαϊκό μόχθο, να βγάζει κέρδη, να διαιωνίζεται το εκμεταλλευτικό καθεστώς.
Δυνάμεις που αυτοαποκαλούνται "αντιμνημονιακές" επιχειρούν να θολώσουν τα νερά. Μιλάνε για επίθεση από το εξωτερικό, για "κατοχή" της Ελλάδας, προσπαθούν να αθωώσουν την ελληνική αστική τάξη και το εκμεταλλευτικό σύστημα, να χειραγωγήσουν την πάλη του λαού, να την περιορίσουν σε ορισμένα αιτήματα, αφήνοντας έξω τις αντεργατικές ανατροπές που επέβαλαν οι αστικές κυβερνήσεις την προηγούμενη περίοδο, παραγράφοντας τη στρατηγική του κεφαλαίου.
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και άλλα σχήματα του οπορτουνιστικού χώρου, μιλούν για "προοδευτική, αντιμνημονιακή κυβέρνηση", αναμασούν αοριστολογίες για "ανάπτυξη", "επενδύσεις" και "απασχόληση", αποκομμένα από το ζήτημα της εξουσίας και την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Τι θα κάνει η "προοδευτική κυβέρνηση"; Πώς θα αναπτυχθεί η βιομηχανία, η ναυτιλία, ο κλάδος της ναυπηγοεπισκευής προς όφελος της εργατικής τάξης; Πώς θα βρούνε σταθερή δουλειά οι ναυτεργάτες, οι μεταλλεργάτες της Ζώνης και οι άλλοι εργαζόμενοι, αφού η εξουσία και τα μέσα παραγωγής θα είναι στα χέρια του κεφαλαίου, τα πλοία στα χέρια των εφοπλιστών, που χαράζουν την πορεία τους με κριτήριο το κέρδος; Κοροϊδεύουν το λαό. Αυτές οι λύσεις έχουν χρεοκοπήσει σε διεθνή κλίμακα και έχουν κάνει μεγάλη ζημιά στο λαϊκό κίνημα.
Οι συκοφαντικές ανοησίες κατά του ΚΚΕ δείχνουν την αντικομμουνιστική εμπάθεια, αλλά και το φόβο απέναντι στη λαϊκή πάλη για ριζικές αλλαγές. Το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ και οι άλλες αγωνιστικές συσπειρώσεις, είναι στο δρόμο του αγώνα "βρέξει - χιονίσει". Είναι μέσα στα εργοστάσια, στα καράβια, στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές, διαθέτοντας τις δυνάμεις τους στην πάλη για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Τους οπορτουνιστικούς σχηματισμούς δεν τους παίρνει στα σοβαρά η πλουτοκρατία και το σύστημά της. Και αυτή η δύναμη του ΚΚΕ και του ταξικού κινήματος τροφοδοτείται από το στόχο της ανατροπής του καπιταλισμού, της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, συγκεντρώνοντας δυνάμεις στους καθημερινούς αγώνες.
Οι εξελίξεις στη ναυτιλία
Στα ποντοπόρα πλοία, οι εφοπλιστές είχαν μια μακρά περίοδο πρωτοφανούς κερδοφορίας. Συσσώρευσαν τεράστια κεφάλαια από τη δουλειά των ναυτεργατών και τώρα στις συνθήκες της κρίσης άρχισαν και αυτοί και το πολιτικό τους προσωπικό να μυξοκλαίνε. Να σκεφτεί καλά ο κάθε εργαζόμενος ορισμένα μεγέθη: Το 2010 οι Ελληνες εφοπλιστές διέθεταν 3.185 πλοία (άνω των 1.000 κόρων ολικής χωρητικότητας) με τονάζ 202 εκατ. tdw, χωρίς τις νέες παραγγελίες. Βρίσκονται στην κορυφή της παγκόσμιας ναυτιλιακής πυραμίδας και έχουν στην ιδιοκτησία τους, στις συνθήκες κρίσης, πάνω από το 15% του παγκόσμιου στόλου.
Από το Γενάρη μέχρι τον Οκτώβρη του 2010, παρήγγειλαν 237 πλοία αξίας 6,3 δισ. δολαρίων και αγόρασαν από δεύτερο χέρι 285 πλοία αξίας 8,9 δισ. δολάρια και κατέχουν τα πρωτεία. Από το Γενάρη μέχρι τον Οκτώβρη του 2011 παρήγγειλαν 156 νέα πλοία αξίας 11 δισ. δολαρίων. Κατά τη διάρκεια της περιόδου της μεγάλης ευφορίας 2004 - 2008, οι ναύλοι έφτασαν σε αστρονομικά ύψη, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τους ναύλους των Capes, των μεγάλων πλοίων ξηρού φορτίου, που κυμάνθηκαν από 80 μέχρι και 220 χιλ. δολάρια την ημέρα, ενώ υψηλή κερδοφορία είχαν τα Panamax, τα Supramax, τα Handies, αλλά και τα κοντέινερς, τα δεξαμενόπλοια.
Στα κέρδη των εφοπλιστών προστέθηκαν μεγάλα ποσά από την πώληση υπερήλικων πλοίων και πλοίων που πήγαν στα διαλυτήρια. Παρά τη μείωση των ναύλων στις συνθήκες της κρίσης, η κερδοφορία συνεχίστηκε και όπως εκτιμούν δικοί τους αναλυτές, διαψεύστηκαν οι δυσοίωνες προβλέψεις για την περίοδο 2009 - 2010. Στις συνθήκες αυτές, οι εφοπλιστές κάνουν αναπροσαρμογή στη σύνθεση του στόλου. Ορισμένοι ανοίγονται στα πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου, που τα ναύλα κινούνται στα 155 χιλ. δολάρια την ημέρα.
Ενα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να σημειώσουμε, είναι η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας και συνεπώς της έντασης της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών, διαδικασία που λαμβάνει χώρα σε συνθήκες που χτίζονται νέα πλοία με υπερδιπλάσια χωρητικότητα, μεγαλύτερη ταχύτητα, πιο συχνές φορτοεκφορτώσεις, μείωση του χρόνου παραμονής στα λιμάνια. Χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή οι εξελίξεις στην ακτοπλοΐα. Η επίθεση κατά των ναυτεργατών είναι σφοδρή, κλιμακώνεται. Η καπιταλιστική κρίση και η δραματική μείωση του λαϊκού εισοδήματος επιδρά στη μείωση των επιβατών και των οχημάτων, επιδρά στην κερδοφορία των ακτοπλοϊκών επιχειρήσεων, αλλά εδώ πρέπει να ανοίξουν σοβαρά ζητήματα.
Αποκαλύπτεται η καπιταλιστική βαρβαρότητα
Το παρελθόν δε διαγράφεται. Τα περασμένα χρόνια, οι ακτοπλοϊκές εταιρείες πέρασαν καλές μέρες, με υψηλή κερδοφορία που οδήγησε στη συσσώρευση κεφαλαίου και στη δημιουργία ενός πολύ μεγάλου στόλου με μεγαθήρια, που μεταφέρουν χιλιάδες επιβάτες και οχήματα. Οι εφοπλιστές αξιοποιούν όλες τις δυνατότητες ακόμα και τον πόλεμο. Η μεταφορά των Κινέζων εργαζομένων στη Λιβύη και των ξένων υπηκόων έδωσε περισσότερα από 9 εκατ. ευρώ στην ΑΝΕΚ, άνω των 6 εκατ. στην Hellenic SeaWays, άνω των 6 εκατ. στις Μινωικές Γραμμές. Εκατό εκατ. ευρώ εισπράττουν από την κρατική επιδότηση για τις λεγόμενες "άγονες γραμμές", συγκεντρώνουν σημαντικά κεφάλαια από πωλήσεις πλοίων που έχουν αποσβεστεί πολλές φορές.
Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Μπορεί να είναι στα χέρια των εφοπλιστών η συγκοινωνιακή σύνθεση των νησιών και να εξαρτάται από την πορεία της κερδοφορίας τους; Μπορεί να καθορίζεται το δικαίωμα δουλειάς και τα άλλα δικαιώματα των ναυτεργατών από τα εφοπλιστικά συμφέροντα; Η κατάσταση στη ναυτιλία αποκαλύπτει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την καπιταλιστική βαρβαρότητα, αποδεικνύει τι σημαίνει ανταγωνιστικότητα. Σε μια χώρα που έχει τη μεγαλύτερη ναυτιλία του κόσμου, που έγινε και γίνεται χορός δισ. δολαρίων, χιλιάδες ναυτεργάτες είναι άνεργοι.
Ο αριθμός των ναυτεργατών μειώθηκε δραματικά, έφτασε στις 15.000. Από το 2000 μέχρι το 2010 οι αξιωματικοί μειώθηκαν κατά 40% και τα πληρώματα κατά 80%. Το ΝΑΤ αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα από τις μειώσεις των συνθέσεων και την εισφοροδιαφυγή των εφοπλιστών. Τα νησιά μένουν χωρίς συγκοινωνία, τα εισιτήρια είναι πανάκριβα, χιλιάδες επιβάτες ταξιδεύουν με υπερήλικα πλοία που δεν πληρούν τους κανόνες για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Υπονομεύεται η αμυντική ικανότητα της χώρας, σε συνθήκες όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο που εγκυμονούν κινδύνους πολέμου.
Με ευθύνη της κυβέρνησης, ναυλώνονται εμπορικά ελληνικά πλοία που θα μεταφέρουν ελικόπτερα, στρατιωτικό εξοπλισμό, καύσιμα για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες στον Περσικό Κόλπο. Η εμπορική ναυτιλία είναι ενταγμένη στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, οι ναυτεργάτες θα μπουν σε νέες περιπέτειες και στην περίπτωση αυτή, αλλά και στην περίπτωση που θα επιβληθεί η λύση των ενόπλων φρουρών στα πλοία στο όνομα της αντιμετώπισης της πειρατείας. Σε μια χώρα που διαθέτει τη μεγαλύτερη ναυτιλία στον κόσμο μαραζώνουν τα ναυπηγεία, παραχωρούνται στο κεφάλαιο, στις πολυεθνικές. Οι μεταλλεργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης καταδικάστηκαν σε χρόνια ανεργία. Το λιμάνι του Πειραιά και τα άλλα λιμάνια παραδίδονται στη κινέζικη COSCO και σε άλλους επιχειρηματικούς ομίλους, επιβάλλεται εργασιακός μεσαίωνας.
Μπορούν να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες
Το ΚΚΕ παρεμβαίνει στις εξελίξεις με τη δική του πολιτική πρόταση και τονίζει ότι η ικανοποίηση των αναγκών των ναυτεργατών, των λιμενεργατών, των μεταλλεργατών, η ικανοποίηση συνολικά των λαϊκών αναγκών, απαιτεί ριζικές αλλαγές, απαιτεί να περάσει η εξουσία στα χέρια του λαού, ο πλούτος να γίνει ιδιοκτησία αυτών που τον παράγουν, να γίνουν τα πλοία, τα ναυπηγεία, τα λιμάνια, γενικότερα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, λαϊκή περιουσία, να στηριχθεί η λαϊκή οικονομία στον κεντρικό σχεδιασμό, να οργανωθεί ο εργατικός - κοινωνικός έλεγχος.
Σε αυτές τις συνθήκες, μπορούμε να κατασκευάσουμε νέα πλοία και να υπάρχει φροντίδα για υψηλού επιπέδου συντήρηση μέσα από ναυπηγεία, οργανωμένα σε ενιαίο - κρατικό φορέα, που μπορούν να καλύψουν ευρύτερα ανάγκες της λαϊκής οικονομίας, της άμυνας της χώρας. Μπορούμε να εξασφαλίσουμε σύγχρονα, αξιόπλοα ακτοπλοϊκά πλοία και να σχεδιαστεί η τακτική συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση όλων των νησιών με φτηνό εισιτήριο. Μπορούμε να οργανώσουμε τουριστικό στόλο που θα συμβάλει στην αξιοποίηση της φυσικής ομορφιάς και της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας. Μπορούμε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες της χώρας σε καύσιμα, σε εμπορεύματα στα πλαίσια σχέσεων αμοιβαίου οφέλους, να αξιοποιήσουμε δυνατότητες συμμετοχής των ποντοπόρων πλοίων στις διεθνείς μεταφορές.
Αυτή η λύση, αυτός ο δρόμος ανάπτυξης εξασφαλίζει το δικαίωμα στην πλήρη - σταθερή εργασία, σύγχρονα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, το δικαίωμα στη δωρεάν μόρφωση, στην επαγγελματική εκπαίδευση και μετεκπαίδευση. Σε αυτό το περιβάλλον θα αναβαθμιστούν οι κανόνες προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, θα παρθούν μέτρα ουσιαστικής προστασίας της υγείας, της ασφάλειας και της ζωής των εργαζομένων, θα απελευθερωθεί ελεύθερος χρόνος. Γι' αυτό παλεύει το ΚΚΕ, έχοντας συναίσθηση ότι η πάλη για ριζικές αλλαγές σημαίνει δυνάμωμα της ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης, κοινωνική συμμαχία με τη μικρή αγροτιά, τους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους, τα κινήματα της νεολαίας, των γυναικών. Οργάνωση στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στα καράβια. Ενίσχυση του ΠΑΜΕ και των άλλων αγωνιστικών συσπειρώσεων, των Λαϊκών Επιτροπών».
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
16/5/2003
-- Η πρόταση πάλης του ΚΚΕ για τη Ναυτιλία, τη Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανία και τα Λιμάνια
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου