Η ανάπτυξη

Η ανάπτυξη

Οι φωνές που επιχειρούν να συνδέσουν τον ατελείωτο κατάλογο των αντιλαϊκών μέτρων με την οικονομική ανάπτυξη, που υποτίθεται ότι είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί μέσα στα πλαίσια της φιλομονοπωλιακής πολιτικής, είναι φωνές σκοπιμότητας και αποπροσανατολισμού. Υποστηρίζουν ότι αν επιλεγεί μια πολιτική με μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη, τότε ευκολότερα θα αντιμετωπιστεί η κρίση και οι επιπτώσεις της. Σε αυτή ακριβώς τη βάση, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι τα άλλα λαϊκά στρώματα που επί δύο χρόνια σταυρώνονται εξαιτίας της κρίσης, πρέπει να αποδεχτούν νέες θυσίες, που αυτή τη φορά δεν θα πάνε χαμένες... Παραμύθια! Οσα μέτρα έχουν παρθεί, και όλα εκείνα που σχεδιάζονται για το αμέσως προσεχές διάστημα, είναι μέτρα υποστήριξης του κεφαλαίου και ελάφρυνσης των καπιταλιστών από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, που οι ίδιοι προκάλεσαν με τους συνεχώς επιταχυνόμενους ρυθμούς συσσώρευσης κεφαλαίων.

Η οικονομική κρίση που ξέσπασε στη χώρα δεν ήρθε ως συνέπεια παρεμβάσεων περιοριστικού προσανατολισμού. Αντίθετα ήταν το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που εμφάνιζε τη χώρα να κινείται σε πρωτόγνωρους ρυθμούς ανάπτυξης, όπως καυχιόνταν οι κρατούντες.

Βέβαια, αυτοί που σήμερα εμφανίζονται να επιλέγουν την «ανάπτυξη» από τη «δημοσιονομική πειθαρχία», μας κοροϊδεύουν απροκάλυπτα. Κρύβουν από τους εργαζόμενους την αλήθεια. Λένε ανοιχτά ψεύδη. Για παράδειγμα, αν και υπήρξε μια ολόκληρη περίοδος που οι ίδιοι χαρακτηρίζουν περίοδο παρατεταμένης οικονομικής ανόδου, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρακτικά δεν κέρδισαν τίποτα από αυτή την άνοδο. Ισα ίσα, με αιχμή το επιχείρημα ότι πρέπει να στηριχθεί η επιχειρηματική ανταγωνιστικότητα, είχε αρχίσει το ξήλωμα των λαϊκών καταχτήσεων, που στις μέρες μας προσέλαβε ήδη διαστάσεις μαζικής οικονομικής -και όχι μόνο- εξόντωσης των εργαζομένων. Αλλο παράδειγμα: Μπορεί οι διάφοροι οικονομικοί δείκτες να είχαν τόσα χρόνια θετικό πρόσημο, μπορεί το ΑΕΠ, όπως το μετράνε οι αστοί, να παρουσίαζε συνεχή αύξηση, όμως ολόκληροι κλάδοι της υλικής παραγωγής, πολλοί κλάδοι της βιομηχανίας, οι περισσότεροι κλάδοι της μεταποίησης βρέθηκαν στο χαμηλότερο σημείο της τελευταίας τριακονταετίας. Αυτό δεν είναι ανάπτυξη, είτε συνέβαινε χτες, είτε κάποιος το προτείνει για το μέλλον.

Ανάπτυξη για τους καπιταλιστές και τους απολογητές του συστήματος που από τα Μέσα Ενημέρωσης καλούν τώρα τους εργαζόμενους να υποταχθούν στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου, είναι αποκλειστικά το επιχειρηματικό κέρδος και τίποτα παραπάνω. Γι' αυτό ας αφήσουν τα λόγια τα παχιά. Οσο υπάρχει κέρδος οι καπιταλιστές επιτρέπουν τη λειτουργία της οικονομίας και των παραγωγικών της μονάδων και επιτελούν την αποστολή τους κατακλέβοντας την εργατική δύναμη. Οταν το κέρδος εξανεμίζεται από τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, ή όταν ξεσπάει κρίση, τότε βγάζουν ακόμα μεγαλύτερο μίσος ενάντια στους εργαζόμενους, κλείνουν τις φάμπρικες και τα εργοστάσια σπέρνοντας τη φτώχεια, την ανέχεια και την καταστροφή στην εργατιά, ενώ οι ίδιοι καραδοκούν στη γωνία για να ξαναβγούν στην επιφάνεια όταν ξαναδημιουργηθούν συνθήκες κερδοφορίας. Αυτό δεν είναι ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Είναι υποταγή των παραγωγικών δυνάμεων, πρώτα και κύρια της εργατικής δύναμης, στα όρια του κέρδους των αστών. Μόνο που η ζωή δείχνει πλέον ότι για να απαλλαγεί η κοινωνία μας από τους κλυδωνισμούς και τις καταστροφές που προκαλεί η πολιτική εξασφάλισης του κέρδους, είναι αναγκαίο να απαλλαγούμε συνολικά από την καπιταλιστική εκμετάλλευση, τους καπιταλιστές και την τάξη τους.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

6/11/2011

 -- Αποκαλύπτει την ανάγκη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης

5/9/2010

 -- Με βάση τα «ευρά» ή τις λαϊκές ανάγκες;

4/7/2010

 -- Επιτρέπουν την ανάπτυξη μόνο όταν κερδίζουν

28/2/2010

 -- Πόσο ωφελούνται από την «παραγωγική» ανάπτυξη;