H σφαγή της βρύσης Παπαπέτρου
Βρισκόμαστε ήδη στο 1948, με τον εμφύλιο να μαίνεται στην ορεινή Ελλάδα. Στις επαρχιακές πόλεις και χωριά επικρατεί ο τρόμος και η ακινησία. Συμμορίες παρακρατικών, χίτες και ΜΑΥδες τρομοκρατούν, βιάζουν και σκοτώνουν. Ένα τέτοιο αιματηρό περιστατικό θα αφηγηθούμε και σε αυτό το άρθρο μας.
Βρισκόμαστε στο χωριό Κοκκωτοί της Ευρύτερης περιοχής του Αλμυρού. Η συμμορία Κουντούρη μπαίνει με τις πρώτες αχτίδες του ήλιου στην πλατεία του χωριού. Ζώνει το χωριό και τους γύρω δρόμους και μαζεύει με πυροβολισμούς και χουγιάσματα τους χωρικούς στην πλατεία. Ψάχνουν αίμα και χρυσές λίρες, αμοιβή για κάθε κεφάλι κομμουνιστή. Στις παρυφές του χωριού μια ομάδα παλιών ΕΛΑΣιτών και νυν τροφοδοτών και συνδέσμων βιάζεται να διαφύγει. Πρόκειται για 5 αγωνιστές με ελαφρύ οπλισμό που δεν έχουν όμως αντιληφθεί ότι το χωριό είναι ζωσμένο από παντού.
Ο Κουντούρης απειλεί και ουρλιάζει στην πλατεία. Ζητά πληροφορίες και αντάρτες. Άξαφνα τον διακόπτει ένας πυροβολισμός και μερικές ριπές. Ένας συμμορίτης του καταφθάνει με νέα. Έπιασαν τους 5. Ο ένας είναι τραυματισμένος. Η συμμορία μαζεύει τους αγωνιστές στην πλατεία, αίματα τρέχουν από την κοιλιά και τα χέρια του αγωνιστή Βασιλάκου. Τους στήνουν όρθιους να τους δει ο κόσμος και τους χλευάζουν. Οι χωρικοί σιωπούν. Ξέρουν την μοίρα των ανθρώπων που έχουν μπροστά τους. Των ανθρώπων που αναμετρήθηκαν με τον φασισμό και την κατοχή και που σε λίγο θα σφαχτούν σαν τα πρόβατα στον τορβά.
Οι 5 μεταφέρονται στην θέση βρύση Παπαπέτρου. Εκεί ο Κουντούρης τους στήνει σε σειρά και τους γαζώνει με ριπές. Αφήνει τα κορμιά τους άταφα για να τα φάνε τα σκυλιά και τα όρνεα. Δίνει διαταγή να μην τους θάψει κανείς.
Το ίδιο βράδυ μια σειρά χωρικών όμως θα τιμήσει την ιερή παρακαταθήκη της αρχαίας Αντιγόνης. Οι νεκροί θάβονται ομαδικά εκεί όπου πέθαναν. Σήμερα ένα φτωχικό εικόνισμα θυμίζει την θυσία τους
Βρισκόμαστε στο χωριό Κοκκωτοί της Ευρύτερης περιοχής του Αλμυρού. Η συμμορία Κουντούρη μπαίνει με τις πρώτες αχτίδες του ήλιου στην πλατεία του χωριού. Ζώνει το χωριό και τους γύρω δρόμους και μαζεύει με πυροβολισμούς και χουγιάσματα τους χωρικούς στην πλατεία. Ψάχνουν αίμα και χρυσές λίρες, αμοιβή για κάθε κεφάλι κομμουνιστή. Στις παρυφές του χωριού μια ομάδα παλιών ΕΛΑΣιτών και νυν τροφοδοτών και συνδέσμων βιάζεται να διαφύγει. Πρόκειται για 5 αγωνιστές με ελαφρύ οπλισμό που δεν έχουν όμως αντιληφθεί ότι το χωριό είναι ζωσμένο από παντού.
Ο Κουντούρης απειλεί και ουρλιάζει στην πλατεία. Ζητά πληροφορίες και αντάρτες. Άξαφνα τον διακόπτει ένας πυροβολισμός και μερικές ριπές. Ένας συμμορίτης του καταφθάνει με νέα. Έπιασαν τους 5. Ο ένας είναι τραυματισμένος. Η συμμορία μαζεύει τους αγωνιστές στην πλατεία, αίματα τρέχουν από την κοιλιά και τα χέρια του αγωνιστή Βασιλάκου. Τους στήνουν όρθιους να τους δει ο κόσμος και τους χλευάζουν. Οι χωρικοί σιωπούν. Ξέρουν την μοίρα των ανθρώπων που έχουν μπροστά τους. Των ανθρώπων που αναμετρήθηκαν με τον φασισμό και την κατοχή και που σε λίγο θα σφαχτούν σαν τα πρόβατα στον τορβά.
Οι 5 μεταφέρονται στην θέση βρύση Παπαπέτρου. Εκεί ο Κουντούρης τους στήνει σε σειρά και τους γαζώνει με ριπές. Αφήνει τα κορμιά τους άταφα για να τα φάνε τα σκυλιά και τα όρνεα. Δίνει διαταγή να μην τους θάψει κανείς.
Το ίδιο βράδυ μια σειρά χωρικών όμως θα τιμήσει την ιερή παρακαταθήκη της αρχαίας Αντιγόνης. Οι νεκροί θάβονται ομαδικά εκεί όπου πέθαναν. Σήμερα ένα φτωχικό εικόνισμα θυμίζει την θυσία τους
Οι ήρωες νεκροί της βρύσης Παπαπέτρου
- Βαλαμούτης Κώστας, ετών 54 ΕΛΑΣίτης
- Βασιλάκος Βασίλης του Χρήστου ΕΛΑΣίτης
- Καλτσάς Αθανάσιος του Αποστόλη ΕΛΑΣίτης μέλος του ΚΚΕ
- Κουτσούμπας Χρήστος του Γεωργίου, ετών 52 ΕΛΑΣίτης
- Ματζαβίνος Βαγγέλης του Κώστα, ετών 44 ΕΛΑΣίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου