ΡΟΥΜΑΝΙΑ Αντιλαϊκή πολιτική με «δόσεις» εξαπάτησης του λαού

ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Αντιλαϊκή πολιτική με «δόσεις» εξαπάτησης του λαού

Χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν σχεδόν καθημερινά σε διαδηλώσεις κατά της πολιτικής λιτότητας

Η πρόσφατη ανακοίνωση της κυβέρνησης της Ρουμανίας για αύξηση των μισθών κατά 8% από τον Ιούνη και στη συνέχεια κατά 15% από το Γενάρη του 2013 δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά τερτίπια εξαπάτησης των εργαζομένων ώστε να κατευνάσει τις μαζικές διαμαρτυρίες και τις αντιδράσεις του λαού ενάντια στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Πρόκειται και για προεκλογικές ...εξαγγελίες μπροστά στις τοπικές εκλογές της 10ης Ιούνη και στις γενικές εκλογές στις 25 Νοέμβρη. Η ανακοίνωση αυτή έφερε μεγάλο ντόρο στα αστικά μέσα ενημέρωσης, τόσο μέσα στη χώρα, όσο και διεθνώς, καθώς και εδώ στην Ελλάδα, από τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης και του οπορτουνισμού, που επιχειρούν να πλασάρουν τις αυταπάτες πως μετά από τρία χρόνια σφοδρής λιτότητας η Ρουμανία κατάφερε να βγει από το ...τούνελ.

Ωστόσο, ο επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στη Ρουμανία, Τζέφρι Φρανκς, ήταν ξεκάθαρος. Δήλωσε ικανοποιημένος από τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης και συνέστησε στη νέα κυβέρνηση να «διατηρήσει μια συνετή δημοσιονομική πολιτική», συνεχίζοντας τις «μεταρρυθμίσεις», που δεν είναι τίποτα άλλο από τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Είχε προηγηθεί «έλεγχος» των οικονομικών της χώρας από την αποστολή του ΔΝΤ και συμφωνία για μια μικρή αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος, το οποίο ορίστηκε στο 2,2% του ΑΕΠ για φέτος έναντι 1,9% που είχε οριστεί αρχικά. Επίσης συμφώνησαν στην πλήρη άρση του ελέγχου των τιμών του φυσικού αερίου για τις επιχειρήσεις από φέτος και για τα νοικοκυριά από το δεύτερο εξάμηνο του 2013 έως και το τέλος του 2018.

Τρεις κυβερνήσεις μέσα σε πέντε μήνες

Θυμίζουμε πως από την αρχή του χρόνου, στη χώρα πραγματοποιήθηκαν πολυήμερες μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στην πολιτική λιτότητας. Οι αντιδράσεις αυτές έφεραν την παραίτηση του τότε πρωθυπουργού Εμίλ Μποκ (6 Μάρτη) που υποστήριξε πως προέβη σ' αυτή την κίνηση για «να αποκλιμακωθεί η πολιτική και κοινωνική κρίση». Στη θέση του διορίστηκε, ως κίνηση «εκτόνωσης» της λαϊκής δυσαρέσκειας, ο μέχρι τότε επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών Μιχάι Ράζβαν Ουγκουρεάνου, που όμως έχασε την ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινοβούλιο στις 27 Απρίλη. Πρόσφατα, στις 7 Μάη ο σοσιαλδημοκράτης Βίκτορ Πόντα ανέλαβε πρωθυπουργός ύστερα από τη στήριξη των βουλευτών της «Σοσιαλ-Φιλελεύθερης Ενωσης» και της «Εθνικής Ενωσης για την Πρόοδο της Ρουμανίας».

Αναμένονται και νέες ιδιωτικοποιήσεις

Από την πρώτη στιγμή ο Πόντα υποστήριξε πως είναι αναγκαίο να γίνουν σεβαστές οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί προς τους διεθνείς εταίρους και υποσχέθηκε «οικονομική ανάπτυξη» και δημιουργία «θέσεων εργασίας». Λίγες ημέρες αργότερα ο νέος υπουργός Οικονομικών, Ντάνιελ Τσιτόιου, έδωσε το στίγμα της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης: Ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων ενέργειας. Συγκεκριμένα ανέφερε πως σκοπεύει να πουλήσει το 15% των μετοχών της εταιρείας φυσικού αερίου «Romgaz SA» και «Transgaz SA» και το 10% του υδροηλεκτρικού σταθμού «Hidroelectrica SA» και του παραγωγού πυρηνικής ενέργειας «Nuclearelectrica SA». Από τη μεριά του ο Πρόεδρος της χώρας Τράιαν Μπασέσκου κάλεσε τη νέα κυβέρνηση να βρει λύσεις για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, επαναλαμβάνοντας πως «καλή λύση» θα ήταν οι επενδύσεις (δηλαδή οι ιδιωτικοποιήσεις) στους τομείς του χρυσού και του χαλκού.

Σε δύσκολη θέση τα λαϊκά στρώματα

Η ζωή των Ρουμάνων ολοένα και χειροτέρευε μετά τις ανατροπές και την παλινόρθωση του καπιταλισμού με τις διαδοχικές κυβερνήσεις, ανάμεσά τους και αυτή του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος του σημερινού Πόντα (1992-1996, 2000-2004, αλλά και με συμμετοχή στην κυβέρνηση του Δημοκρατικού Φιλελεύθερου Κόμματος του Εμίλ Μποκ). Με το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, η τότε κυβέρνηση του Μποκ συναποφάσισε με την «τρόικα» - και τη στήριξη των Σοσιαλδημοκρατών - τη διάθεση δανείου 20 δισεκατομμυρίων ευρώ, με στόχο το κεφάλαιο να ξεπεράσει την κρίση με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Αλλα 5 δισεκατομμύρια ευρώ αποφασίστηκε να δοθούν το Μάρτη του 2011, χρήματα τα οποία θα χρησιμοποιήσει μόνο σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης. Από τα πρώτα μέτρα που πάρθηκαν ήταν η μείωση των μισθών κατά 25%, η μείωση κατά 15% των παροχών κοινωνικής ασφάλισης, πάνω από 200.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αύξηση του ΦΠΑ από το 19 στο 24%, αύξηση στις τιμές των βασικών αγαθών, καθώς και σωρεία ιδιωτικοποιήσεων.

Αυτά έχουν φέρει τρομακτικές συνέπειες. Το 41,4% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες φτώχειας, συμπεριλαμβάνοντας και δύο εκατομμύρια συνταξιούχους που ζουν με λιγότερο από 100 ευρώ το μήνα, ενώ η παιδική φτώχεια (ηλικίες μέχρι 17 χρονών) φτάνει στη Ρουμανία το 48,7%. Η κατάσταση αυτή γίνεται ακόμα χειρότερη αν υπολογιστεί η δυσκολότερη πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη λόγω της υποχρεωτικής πλέον οικονομικής συμμετοχής του σ' αυτή. Το 25% των εργαζομένων λαμβάνει τον κατώτατο μισθό, δηλαδή 700 λέι μεικτά (160 ευρώ μεικτά, με γύρω στο 16% να είναι οι κρατήσεις), ενώ υπολογίζεται πως το 80% των Ρουμάνων δεν μπορεί να συνεχίζει να πληρώνει τα χρέη του.