Ακαταλαβίστικα..

Ακαταλαβίστικα...

Πήξαμε στα "σημεία" και στις "κόκκινες γραμμές". Τρία σημεία ο ένας, δεκατρία σημεία ο άλλος, εξήντα εννέα ο τρίτος... Κόκκινη γραμμή από την ΔημΑρ, κόκκινες γραμμές από την ΝουΔου... Σκέψου, δηλαδή, να μη συμφωνούσαν κιόλας στα βασικά!


 Ειλικρινά, δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα παλληκάρια. Τί λέει, δηλαδή, ο Αντώνης με το οποίο δεν συμφωνούν ο Βαγγέλας με τον Φώτη; Μένουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Μένουμε με τα μπούνια. Ευρώ ή δραχμή; Ευρώ και ξερό ψωμί. Τα δάνεια, προκειμένου να πληρώσουμε τα άλλα δάνεια και να μη ζημιώσουν οι νταβατζήδες που μας πηδάνε δεκαετίες και δεκαετίες, τα θέλουμε; Τα θέλουμε σαν πούστηδες. Να πάρουμε 1-2 χρόνια παράταση, ώστε να συνεχίσουμε το ξεζούμισμα του κόσμου με το μαλακό για να μην υπάρξει κοινωνική επανάσταση; Να πάρουμε, βέβαια, για να έχουμε και λόγο ύπαρξης και να μη μας πάρει ο διάολος όλους μαζί. Θέλουμε να νικήσουμε μεθαύριο την Γερμανία στο Γιούρο ή να κάνουμε τις κοτούλες μπας και στενοχωρηθεί η φράου Άγγελα; Να τους ξεσκίσουμε, αν μπορούμε. Ε, τότε, πού σκατά διαφωνούμε;


 Υπάρχει κι άλλο που δεν καταλαβαίνω. Κάποιοι βάζουν ζήτημα για το αν πρέπει να είναι ο Σαμαράς πρωθυπουργός σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Για την οικονομία τής συζήτησης, ας παραβλέψουμε το ότι χεστήκαμε για το ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός, από την στιγμή που η ακολουθούμενη πολιτική είναι δεδομένη. Αλλά, γαμώ την δημοκρατία μου μέσα, με ποια λογική αμφισβητείται η άσκηση πρωθυπουργίας από τον αρχηγό τού κόμματος που πλειοψήφισε στις εκλογές; Την κολοκυθιά θα παίξουμε; "Εγώ λέω να μην είναι ο Σαμαράς πρωθυπουργός - Και ποιος θέλεις να ΄ναι; - Να 'ναι ο Φούφουτος - Και γιατί να 'ναι ο Φούφουτος; - Και ποιος θέλεις να 'ναι;...". Κι ο κάθε Φούφουτος, δηλαδή, από πού θα νομιμοποιείται για να το παίζει πρωθυπουργός; Αρκετά δεν μαλακιστήκαμε με τον Παπαδήμο; 


 Το τρίτο που δεν καταλαβαίνω. Τι παναπεί "κυβέρνηση συνευθύνης", ρε Βαγγέλη; Τι προϋποθέσεις είναι αυτές που βάζεις, ρε Φώτη; Και συ, ρε Αλέξη, τι σημαίνει ότι δεν συνεργάζεσαι με την ΝουΔου αλλά πρέπει να σχηματιστεί κυβέρνηση σήμερα κιόλας; 129 βουλευτές δεν έχει ο Σαμαράς; Δώστε του, λοιπόν, ψήφο ανοχής ώστε να κάνει κυβέρνηση μειοψηφίας και μη συμμετέχετε αν δεν γουστάρετε. Δηλαδή, έτσι και πάρετε από κανα-δυο υπουργεία ο καθένας, θα είναι καλή η κυβέρνηση αλλά σε αντίθετη περίπτωση θα είναι για τα μπάζα;


 Υποψιάζομαι ότι όλη η κουβέντα έχει σχέση με τον μαγικό αριθμό "180". Βλέπετε, υπάρχει μια κωλοδιάταξη στο σύνταγμά μας η οποία απαιτεί πλειοψηφία 3/5 για την ψήφιση ορισμένων νόμων. Όπως π.χ. για την εκχώρηση κάποιου κυριαρχικού δικαιώματος. Κι επειδή τα γαμομνημόνια έχουν κάμποσες τέτοιες διατάξεις, για να ντυθούν το κοστουμάκι τής συνταγματικόττηας απαιτούν 180 θετικές ψήφους. Έλα, όμως, πο η τριολέτα Αντώνης-Βαγγέλης-Φώτης δεν φτάνει σούμα το 180! Οπότε τί κάνουμε; Επισείουμε τον κίνδυνο της ακυβερνησίας και του χάους, μπας και στριμώξουμε κανέναν Αλέξη ή κανέναν Πάνο και μας δώσει το οκέυ ή μπας και καταφέρουμε να "τσιμπήσουμε" κανέναν βουλευτή από δαύτους και δέσει το γλυκό.


 Στο μεταξύ, όλοι αυτοί είναι τόσο περήφανοι για την "δημοκρατία" που έχουν στήσει ώστε απαξιούν να ασχοληθούν με το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, ένα μόρφωμα που γέννησε αυτή η πουτάνα η "δημοκρατία" τους. Ρε σεις μάγκες, αν δεν κάνω λάθος, ο Μιχαλολιάκος κάρπισε στο χωράφι που σεις οργώσατε και μπήκε στην βουλή με όλους τους τύπους και τους κανόνες που σεις φτιάξατε. Οπότε, πώς νομιμοποιείστε να μη τον υπολογίζετε ή και να τον λοιδορείτε ακόμη;


 Όλα αυτά τα ακαταλαβίστικα μου δαιμονίζουν το μυαλό από χτες. Ελπίζω ότι σήμερα-αύριο θα λυθούν κάμποσες από τις απορίες μου. Πάλι καλά που υπάρχει και το ΚΚΕ, που επιμένει σε όσα λέει χρόνια και χρόνια τώρα. Έτσι, για να υπάρχει και κάποιος που δεν με μπερδεύει...