Οι αστικές εκλογές δεν είναι απλά η γιορτή της δημοκρατίας, αλλά το πανηγυράκι της αστικής δημοκρατίας. Κυβιστήσεις χωρίς αρχή και τέλος, στη βάση ευλύγιστων αρχών και τελών (σκοπών), πολιτικάντικα παζάρια για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων, ίντριγκες, πάθη, σαν επεισόδια πολιτικής σαπουνόπερας, με το λαό στη γωνία να τρώει ποπ-κορν και να παρακολουθεί παθητικά το «θέαμα».
Και οι κομμουνιστές κύριε; Σεμνές υπογραφές του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος, απέχουν απ’ τις εν λόγω εορταστικές εκδηλώσεις. Ούτε εκπλήξεις, ούτε κόντρες, μαλλιοτραβήγματα, συντροφικά μαχαιρώματα. Ούτε καν λίγη λάμψη και γκλαμουριά από το star system της πίστας και της τηλεόρασης; Πώς να βρουν λοιπόν θέση στα δελτία ειδήσεων –πέρα από τα ψίχουλα, που υποχρεούνται να τους δίνουν τα κανάλια, βάσει νόμου.
Εξάλλου, όπως λέει και το τραγούδι, δε θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας, και το αστικό 
πανηγυράκι μας…

 http://atexnos.gr/