Στο μυαλό του Έλληνα

Στο μυαλό του Έλληνα (2310 net)  

Στο μυαλό του Έλληνα επικρατεί σύγχυση. Τα δημοσκοπικά ευρήματα, αν τα δεχθούμε ως αξιόπιστα, αποδεικνύουν ότι χρειάζεται μια ταξινόμηση των σκέψεών μας. Η κυβέρνηση αξιολογείται θετικά από τους πολίτες οι οποίοι ελπίζουν σε αυτήν και στηρίζουν τις κεντρικές της επιλογές, όπως την εφαρμογή-επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, την με κάθε κόστος παραμονή στο ευρώ και την αποκρατικοποίηση της περιουσίας του δημοσίου.


Σύμφωνοι, ο τρόπος που τίθενται τα ερωτήματα προκαταλαμβάνουν την απάντηση. Για παράδειγμα αν σε ρωτήσει ο δημοσκόπος: «Πιστεύετε πως πρέπει να συνεχίσουν να σαπίζουν και να μένουν αναξιοποίητα τα περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου, να τα τρώνε τα σκουλήκια και ο σκώρος ή μήπως πρέπει να οργανώσει σχέδιο αξιοποίησής τους η κυβέρνηση» τι θα απαντήσεις; Φυσικά θα ταχθείς υπέρ της αξιοποίησης. Η απάντηση όμως δεν θα ήταν η ίδια αν σε ρωτούσαν «πιστεύετε ότι η κυβέρνηση πρέπει να ξεπουλήσει κάθε ίχνος δημόσιας περιουσίας;» Ή αν σε ρωτήσουν «πιστεύετε πως πρέπει να επιταχυνθεί ο ρυθμός εφαρμογής του προγράμματος προκειμένου να επαναδιαπραγματευτούμε το μνημόνιο;» είναι εύκολο να βγάλεις άκρη; Η δημοσκοπική απάτη σε όλο της το μεγαλείο. Να επιταχυνθεί ο ρυθμός εφαρμογής του προγράμματος, όχι του μνημονίου αν και το πρόγραμμα είναι το μνημόνιο, ώστε να επαναδιαπραγματευτούμε το μνημόνιο! Και σε αυτό πρέπει να απαντήσεις με ένα ναι ή με ένα όχι. Ασφαλώς έχει εξαφανιστεί η λέξη κατάργηση του μνημονίου. Η κοινή γνώμη έχει σταματήσει πια να τοποθετείται υπέρ ή κατά του μνημονίου, και απλά καλείται να απαντήσει σε ερωτήματα που αφορούν στην εφαρμογή του. Αλλά ακόμα και αυτά τα ερωτήματα τίθενται με τέτοιο τρόπο ώστε στην πραγματικότητα να καλείται να απαντήσει ο λαός αν θέλει να εφαρμοστεί το μνημόνιο ή αν θέλει να εφαρμοστεί το μνημόνιο.


Και μέσα σε όλο αυτό το χάος υπερ/παρά- πληροφόρησης του λαού, έρχεται και ο καύσωνας μαζί με τα νεύρα που φέρνει, να μας αποτελειώσει. Αυτή τη στιγμή αν διαβάζαμε τις σκέψεις ενός μέσου Έλληνα θα ήταν κάπως έτσι:


- Καλοκαίρι, 40 βαθμοί κι εγώ εδώ στην Αθήνα.


- Και αυτή η κόρη μου θέλει να πάει διακοπές με τις φίλες της. Σίγουρα θα είναι μόνο φίλες ή θα έχουν και τίποτα αγόρια μαζί τους; Που να βρω λεφτά ρε κορίτσι μου να σου δώσω; Εγώ στην ηλικία σου δεν είχα δει την θάλασσα.


- Πού θα βρω λεφτά για το χαράτσι;


- Πρέπει να μιλήσω με τον προϊστάμενο να μη με διώξει από τη δουλειά. Τι να κάνω, ας μου κόψει και 15%.


- Που χάθηκε εκείνη η Πετρούλα που έλεγε τον καιρό;


- Οι προδότες ξεπούλησαν τα πάντα. Γέμισαν και τη χώρα λαθρομετανάστες. Που να δουλέψουν τα παιδιά μας;


- Άραγε θα κλείσει κανέναν παιχταρά ο πρόεδρας;


- Τα παιδιά σήμερα δεν έχουν αξίες. Όλη μέρα κολλημένα στο ίντερνετ.


- Έχασα και το τελευταίο επεισόδιο στο τούρκικο σίριαλ.


- Που θα τα βρω να πληρώσω την εφορία; Ε, ρε ξύλο που χρειάζεστε! Θα δείτε τι έχει να γίνει τον Σεπτέμβρη. Θα ξεσηκωθεί ο κόσμος και θα σας πάρει με τις πέτρες μέχρι να μπείτε στο ελικόπτερο.


- Άσε μας ρε Παπαρήγα. Δεν τα βρίσκετε εκεί εσείς οι Αριστεροί να κάνετε κάτι για το λαό. Μόνο να φωνάζετε ξέρετε. Και μετά σας φταίει ο Κασιδιάρης.


- Πως θα γίνει να πιάσω το τζόκερ να πάω στη δουλειά να τους βρίσω και να φύγω; Θέλει σέρβις και το σαράβαλο, πρέπει να πληρώσω και την ασφάλεια. Πού θα τα βρω; Δεν μας ρωτάει ο Σαμαράς πως τα βγάζουμε πέρα.


Το μυαλό του μέσου Έλληνα έχει γίνει σαν τις πίτσες. Υπάρχει μια βάση, πάνω στην οποία τοποθετούνται διάφορα υλικά τα οποία ψήνονται στον ξυλόφουρνο του εγκεφάλου του. Για να πετύχει η πίτσα όμως πρέπει να λιώσει το κασέρι (τυρί για τους Αθηναίους) όπως πρέπει να λιώσει κάθε σκέψη για αντίσταση απέναντι σε αυτό που ζει.


Η σύγχυση που επικρατεί είναι όπως ένα δελτίο του STAR. Ξεκινάει με λίγες πολιτικές ειδήσεις. Περιέχει τουλάχιστον ένα θέμα στο οποίο προβάλλει δηλώσεις της Όλγας Κεφαλογιάννη και ανάμεσα στα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για τους νέους που παρά την κρίση ξεφαντώνουν στη Μύκονο και τη Σκιάθο και σε αυτά που αποδεικνύουν ότι η Σίσσυ Χρηστίδου έχει κυτταρίτιδα, χωράει λίγο σμίλεμα στο προφίλ του Φώτη Κουβέλη, του συμπαθέστερου, κατά τις δημοσκοπήσεις, πολιτικού αρχηγού.




Μέσα σε όλα αυτά αυτοί που υπόσχονται ότι θα καθαρίσουν τον τόπο διανέμουν μόνο σε έλληνες προϊόντα γερμανικού σούπερ μάρκετ και ο κύριος που ήθελε να δημιουργήσει ξανά στην Ελλάδα πλακώνει στο ξύλο 84χρονο συνταξιούχο! Ελληναράδες παρασύρουν κι εγκαταλείπουν βρέφη, πλακώνουν παιδιά των φαναριών και πυροβολούν παιδιά που παίζουν μπουγέλο! Οι αυτοκτονίες έπαψαν πια να μας απασχολούν, αφού είναι τόσες πολλές που δεν αποτελούν πια είδηση, όπως και οι νυχτερινές επιθέσεις κατά μεταναστών από το Πακιστάν.


Πηγή: 2310 net
 Αναρτήθηκε από  Αντωνης