Ποια ανάπτυξη και για ποιον;

Ποια ανάπτυξη και για ποιον;

Πανηγυρίζουν τα κυβερνητικά επιτελεία και η αστική προπαγάνδα για τη δήθεν πρώτη επιτυχία των προσπαθειών της κυβέρνησης να ανοίξει ο δρόμος της ανάπτυξης. Δεν είναι μόνο η φιέστα με την επίσκεψη Κλίντον και τους Ελληνοαμερικανούς που «πουλάνε» επενδυτικό ενδιαφέρον στην Ελλάδα προβάλλοντας όμως ως προαπαιτούμενο τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις (αυτό δα έλειπε, τσάμπα εργατική δύναμη θέλουν για να κάνουν επενδύσεις και φοροαπαλλαγές), αλλά η συμφωνία για ευνοϊκή δανειοδότηση των τραπεζών από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), προκειμένου στη συνέχεια να δανειοδοτηθούν επιχειρήσεις και να ξεκινήσει όπως λένε η ανάπτυξη. Κυριαρχεί στην αστική προπαγάνδα ότι εξασφαλίστηκε η εκταμίευση για την ερχόμενη τριετία 1,44 δισ. ευρώ μέσω των τραπεζών, που σε συνδυασμό με το ΕΣΠΑ θα γίνουν έργα Υποδομών και Παραγωγικών Επενδύσεων. Ετσι θα ξεμπλοκαριστούν έργα όπως η ολοκλήρωση των Αυτοκινητοδρόμων που υλοποιούνται με συμβάσεις παραχώρησης και θα υπάρχουν τσουχτερά διόδια.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά εξελίσσονται παράλληλα με τα νέα βάρβαρα μέτρα, όπως δραστική μείωση των μισθών των κλαδικών συμβάσεων, των περικοπών επιδομάτων σε ανέργους, ΑμΕΑ, άλλα τμήματα εργαζομένων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων που τα έχουν εξωθήσει στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, σε Υγεία και Παιδεία, αλλά και στην ασφάλιση και στις συντάξεις. Και αυτά σε συνδυασμό με την άγρια φοροληστεία. Πασχίζουν να δείξουν πως η κυβέρνηση δε θα πάρει μόνο αντιλαϊκά μέτρα. Οι απώλειες θα αντισταθμιστούν από την ανάπτυξη. Των επιχειρηματικών ομίλων εννοείται. Και οι μεν Αμερικανοί ενδιαφέρονται για την Ενέργεια και τον Τουρισμό, η δε χρηματοδότηση των τραπεζών που θα δανειοδοτήσουν επιχειρηματικούς ομίλους σε συνδυασμό με τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και με πάμφθηνους εργαζόμενους, ανοίγουν πεδίο δόξης λαμπρό για κερδοφορία των μονοπωλίων.

***

Αλλά οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα τι έχουν να κερδίσουν; Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας ως τώρα, τα προγράμματα καπιταλιστικής ανάπτυξης που έχουν επιλεγεί είναι χρηματοδότηση μεγάλων έργων, κυρίως στους τομείς των Μεταφορών (ολοκλήρωση μεγάλων οδικών αξόνων) και της Ενέργειας (πρόγραμμα «Ηλιος», ιδιωτικές επενδύσεις στην ηλεκτρική ενέργεια κ.ά.). Και βεβαίως, στον Τουρισμό. Για παράδειγμα, ακόμη και Νοσοκομεία θα παραχωρήσουν τσάμπα σε μεγαλοεπιχειρηματίες για «ιατρικό τουρισμό».

Αυτή η «ανάπτυξη» δεν έχει σχέση με την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Ποιες ανάγκες τους θα μπορούν να ικανοποιήσουν οι εργαζόμενοι με μισθό 500 ευρώ; Ούτε, βεβαίως, πρόκειται να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας σταθερές και μόνιμες έτσι που έστω να μετριάσει το οξύτατο πρόβλημα της ανεργίας. Για παράδειγμα, θα εγκαταστήσουν 12 φωτοβολταϊκά πάρκα στη Θεσσαλία, στη Στερεά και στη Δυτική Ελλάδα που θα δημιουργήσουν προσωρινά για τα έργα 360 θέσεις εργασίας και μόνο 160 θέσεις μόνιμες. Το αιολικό σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Κρήτη θα χρησιμοποιήσει 1.500 εργαζόμενους για μικρό διάστημα για την κατασκευή και μόνιμες θέσεις εργασίας 50.

Ούτε βεβαίως από την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, του νερού, της ΔΕΗ, των θυγατρικών της Αγροτικής Τράπεζας όπως «Δωδώνη», «Βιομηχανία Ζάχαρης» κλπ., ή τα κρατικά λαχεία, τον ΟΠΑΠ, ή ακόμη λιμάνια και αεροδρόμια, θα προκύψουν πολλές νέες θέσεις εργασίας έτσι ώστε να αμβλύνουν το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας. Αλλωστε, οι άνεργοι έφτασαν το 1.500.000.

***

Την ίδια βεβαίως ώρα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης σε όφελος του λαού. Αλλά οι καπιταλιστές επενδύουν όπου βγάζουν κέρδη, παράγουν για το κέρδος. Γι' αυτό μένουν αναξιοποίητες διάφορες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, όπως π.χ. η αγροτική παραγωγή ή ο ορυκτός της πλούτος, ή κλάδοι βιομηχανίας (μέταλλο, κλωστοϋφαντουργία, ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, παραγωγή μέσων παραγωγής κ.λπ.). Η Ελλάδα διαθέτει ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης της παραγωγής μέσων παραγωγής, εμπορικού δικτύου και ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης σύγχρονης τεχνολογίας. Διαθέτει έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση και πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό.

Στην Ελλάδα μπορούμε να παράγουμε τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών των προϊόντων που εισάγουμε. Μπορούμε να παράγουμε τα πάντα σε αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα και να εξάγουμε κιόλας. Και παράγοντας αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, να αναπτύξουμε βιομηχανία τροφίμων και άλλων προϊόντων κλωστοϋφαντουργικών, δέρματος κ.λπ. Η Ελλάδα έχει αναξιοποίητο ορυκτό πλούτο, απαραίτητη προϋπόθεση για ανάπτυξη της βιομηχανίας. Εχει βωξίτη, νικέλιο, ψευδάργυρο, χρυσό. Εχει λευκόλιθο, μάρμαρο. Εχει λιγνίτη, τεράστιο υδάτινο δυναμικό για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Εχει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Εχει ήδη αναπτυγμένη βιομηχανία χάλυβα, σιδήρου, χαλκού, αμυντική βιομηχανία, βιομηχανία πλαστικών, παραγωγής τσιμέντου και άλλων οικοδομικών υλικών. Αλλά αυτά πρέπει να μπουν στην υπηρεσία του λαού αλλά απαιτείται κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, κεντρικός σχεδιασμός, εργατικός λαϊκός έλεγχος. Οσο υπάρχουν καπιταλιστές που παράγουν για το κέρδος δεν μπορεί να γίνει.