Ευρωμνημόνια παντού για να θωρακιστεί το κεφάλαιο
Η Σύνοδος Κορυφής, στις 18 - 19 Οκτώβρη, θα συζητήσει πρόταση για τη σύναψη «νομικά δεσμευτικών προγραμματικών συμφωνιών» μεταξύ της Κομισιόν και των 17 κρατών της Ευρωζώνης
Βάσει του προσχεδίου των συμπερασμάτων, που δόθηκε την περασμένη βδομάδα στη δημοσιότητα και θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, όλες οι χώρες της ζώνης του ευρώ θα συνάψουν συμφωνίες ανάλογες με τα μνημόνια που ήδη έχουν υπογράψει Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία. Οι συμφωνίες - μνημόνια θα προβλέπουν την τήρηση αυστηρών χρονοδιαγραμμάτων για επίτευξη συγκεκριμένων «δημοσιονομικών στόχων» και την προώθηση αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
«Η ομαλή λειτουργία της ΟΝΕ απαιτεί μεγαλύτερο συντονισμό, σύγκλιση και επιβολή του νόμου στον τομέα της οικονομικής πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτό, η ιδέα τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης να συνάπτουν ατομικές συμβατικές ρυθμίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις που δεσμεύονται να αναλαμβάνουν και την εφαρμογή τους θα πρέπει να διερευνηθεί, στο πλαίσιο μιας ανανεωμένης ΟΝΕ με μια πιο δεσμευτική οικονομική πολιτική», σημειώνεται χαρακτηριστικά στο κείμενο των συμπερασμάτων, που θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.
Οι σχεδιασμοί εντάσσονται στο «Ενισχυμένο Σύμφωνο Σταθερότητας», που έχουν ήδη εγκρίνει οι 17 κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και προσβλέπουν στην επιτάχυνση των διαδικασιών για τη διαμόρφωση μιας «νέας Συνθήκης» για πιο στενή «δημοσιονομική ένωση» και την παραπέρα ενίσχυση της ΟΝΕ. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στο προσχέδιο των συμπερασμάτων, μέχρι το τέλος του 2012 θα πρέπει να έχει διαμορφωθεί το «αρχικό σχέδιο για τη δημιουργία μίας πραγματικής οικονομικής και νομισματικής ένωσης».
Χαλκεύουν νέα δεσμά στους λαούς
Στόχος των προτάσεων, οι οποίες θα δρομολογήσουν και νέα αναθεώρηση των ευρωπαϊκών Συνθηκών, είναι:
- Πρώτον, να επιβάλουν μια μόνιμη λιτότητα μέσω της αυστηρότερης δημοσιονομικής πειθαρχίας σε όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, που θα οδηγήσει τους λαούς των 17 χωρών στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση.
- Δεύτερον, να προωθήσουν νέες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, επιδιώκοντας τη ραγδαία «εσωτερική υποτίμηση» σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ για την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την ταυτόχρονη ενίσχυση, με κάθε μέσο, των μονοπωλίων, ώστε να τονωθεί η ανταγωνιστικότητά τους και να διασφαλιστεί ταχύτερα η ανάκτηση της μεγιστοποίησης της κερδοφορίας τους.
Το προσχέδιο της συγκεκριμένης πρότασης αναμένεται να αποτελέσει πεδίο νέων αντιπαραθέσεων μεταξύ των «17». Με την καπιταλιστική κρίση να βαθαίνει στην Ευρωζώνη, η υπογραφή «νομικά δεσμευτικών προγραμματικών συμφωνιών» μεταξύ των Βρυξελλών και των 17 κρατών - μελών της Ευρωζώνης, κατά το πρότυπο των μνημονίων σε Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία, αποδεικνύει ότι ο πόλεμος του κεφαλαίου απέναντι στον εργαζόμενο λαό είναι ενιαίος και εκδηλώνεται ανεξάρτητα από τα κρατικά ελλείμματα και τα χρέη.
Οι σχεδιασμοί για την επιβολή «ευρωμνημονίων» παντού γίνονται σε μια περίοδο που ήδη οι κυβερνήσεις των «17» ορμάνε με λύσσα στους λαούς είτε βρίσκονται σε καθεστώς μνημονίου, είτε όχι. Η ισπανική κυβέρνηση ενέκρινε μέτρα 40 δισ. ευρώ, ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μ. Μόντι, έχει ανακοινώσει περικοπές άνω των 30 δισ. ευρώ μέχρι το 2014 και η κυβέρνηση Ολάντ κατέθεσε πακέτο μέτρων άνω των 36 δισ. ευρώ μόνο για το 2013!
Στην Ελλάδα, η συγκυβέρνηση των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ έχει έτοιμο το εξοντωτικό πακέτο των 13,5 δισ. ευρώ, ενώ η κυβέρνηση της Πορτογαλίας, μέσα στη βδομάδα, επέβαλε πρόσθετους φόρους που τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα. Τα πακέτα των μέτρων είναι «εμπλουτισμένα» με κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων και νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές, που έρχονται να συντρίψουν την τιμή της εργατικής δύναμης.
Αυτήν ακριβώς την κοινή ευρωενωσιακή στρατηγική επιδιώκουν να θωρακίσουν με την υπογραφή των 17 μνημονίων. Οι εξελίξεις ξεγυμνώνουν τους πολιτικούς θιασώτες του «ευρωμονόδρομου» που υπόσχονταν «επαναδιαπραγματεύσεις». Αποκαλύπτουν πόσο επικίνδυνες για το λαό είναι οι διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ για επίτευξη «κοινής ευρωπαϊκής λύσης» και τα κάλπικα διλήμματα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», που συγκαλύπτουν τον ταξικό χαρακτήρα της στρατηγικής της ΕΕ.
Σε ό,τι αφορά στη δημιουργία «κεντρικού προϋπολογισμού» της Ευρωζώνης, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη «στήριξη κρατών που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες», με τη Γερμανία να τον παρουσιάζει ως αντίβαρο στην πρόταση για ευρωομόλογα.
Προωθούν «ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς»
Συμπληρωματικά στα παραπάνω, η Κομισιόν προωθεί την παραπέρα ενίσχυση της «κινητικότητας» εργαζομένων και κεφαλαίων, ταυτόχρονα με την ισοπέδωση και των τελευταίων «εθνικών περιορισμών», ώστε να εξασφαλιστούν φτηνότερα εργατικά χέρια και νέα πεδία δράσης στους στρατηγικούς τομείς της ενέργειας και των μεταφορών για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια.
Με αφορμή την 20ή επέτειο υπογραφής της Συνθήκης του Μάαστριχτ, που εγκαθίδρυσε την«ενιαία ευρωπαϊκή αγορά», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε απόφαση για την «ενιαία αγορά II», η οποία «συνοψίζει τους βασικούς τομείς ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής αγοράς τα επόμενα χρόνια».
Στην απόφαση διατυπώνονται «δώδεκα βασικές δράσεις», που θα εγκριθούν το επόμενο διάστημα από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Μεταξύ άλλων προωθείται «η ενίσχυση της διασυνοριακής κινητικότητας των εργαζομένων και των επιχειρήσεων» καθώς«εξακολουθούν να υπάρχουν πρακτικά και νομικά εμπόδια στην κινητικότητα των πολιτών, των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και της χρηματοδότησης των επενδύσεων, που πρέπει να εξαλειφθούν».
Στο πλαίσιο της ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων η Κομισιόν προτείνει ακόμα την πλήρη απελευθέρωση των «δικτύων μεταφορών και ενέργειας», σημειώνοντας ότι«αποτελούν τη σπονδυλική στήλη της ενιαίας αγοράς». Πιο συγκεκριμένα, προτείνει:
-- Δράσεις για το άνοιγμα στον ανταγωνισμό των εσωτερικών σιδηροδρομικών μεταφορών εντός της ΕΕ.
-- Τη βελτίωση της ενιαίας αγοράς για τις θαλάσσιες μεταφορές.
-- Τη λήψη μέτρων για την επίσπευση του «Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού», που αφορά στην απελευθέρωση των αεροπορικών μεταφορών.
-- Την ενίσχυση του νομοθετικού πλαισίου για την «αποτελεσματική εφαρμογή» της ισχύουσας νομοθεσίας της ΕΕ στον τομέα της Ενέργειας.
Στην ΕΕ των μονοπωλίων δεν υπάρχει καμιά παραλλαγή στο μείγμα της διαχείρισης που να ανακουφίζει το λαό. Η ελπίδα βρίσκεται στο να αξιοποιήσει ο λαός τη δύναμή του. Με οργάνωση παντού να παλέψει ενάντια στα μέτρα, οπλίζοντας τον αγώνα του με την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου