Οταν η «ραδιο–σαχλαμάρα» γίνεται επικίνδυνη

Οταν η «ραδιο–σαχλαμάρα» γίνεται επικίνδυνη

Η σάτιρα μπορεί να μην έχει όρια, αλλά είναι πάντα σάτιρα; Και ο λόγος για τους γνωστούς «ράδιο-αρβύλα» με τα γκλάμουρ - μπλουζάκια, με γιακάδες ή μη. Στην προχτεσινή τηλεοπτική τους εκπομπή ασχολήθηκαν με το βίντεο που κυκλοφόρησε με τον πρόεδρο του Σωματείου εργαζομένων στο Δήμο Τρικάλων να λέει στις απεργοσπάστριες υπαλλήλους ότι είναι ντροπή όταν έχουν απεργία να βρίσκονται στα γραφεία τους. Θα περίμενε κανείς να σατιρίσουν τα όσα έλεγε ο συνδικαλιστής. Δεν έκαναν όμως καμία σάτιρα, αλλά αντίθετα πήραν σαφή πολιτική θέση και με σοβαρό ύφος «σχολίασαν» ότι φτάσαμε σαν χώρα στο σημερινό σημείο επειδή δεν δούλευαν εργαζόμενοι και τώρα που βρέθηκαν κάποιοι που θέλουν να δουλέψουν τους κυνηγάνε... Ούτε ίχνος σάτιρας δεν υπήρξε. Εδειξαν απλά ότι είναι και αυτοί ενταγμένοι, ως δήθεν «εναλλακτικοί» και «άνετοι», στην προπαγάνδα που έχουν εξαπολύσει όλα τα ΜΜΕ των αστών, που σε άλλες περιπτώσεις περικλείεται στην περιβόητη φράση «το δικαίωμα στην εργασία», όταν οι άλλοι απεργούν... Είναι η μοντέρνα μορφή της προτροπής και μάλιστα ιδιαίτερα όταν απευθύνεσαι σε άκρως νεανικό κοινό: Δεν είναι ντροπή η απεργοσπασία. Σκύψτε τα κεφάλια και δουλέψτε. Αφήστε τις απεργίες και όλα τα υπόλοιπα. Και εμείς θα είμαστε κάθε βράδυ εδώ να σας κάνουμε να ξεχνιέστε με σαχλοαστεία και με αχταρμά σάπιες απόψεις. Αρκεί να μη δράσετε μαζικά, οργανωμένα, συλλογικά...

Αυτά, για να μην υπάρχουν αυταπάτες ότι μπορεί οι μεγαλοκαναλάρχες να πάρουν κάποιους στη δούλεψή τους χωρίς να τους ενδιαφέρει τι λένε και τι κάνουν. Γιατί οι μεγαλοκαναλάρχες ξέρουν ότι και τη σάτιρα (που εύκολα γίνεται και σαχλαμάρα) μπορεί ακόμα πιο εύκολα και ανώδυνα να την εκμεταλλευτούν για να επιβάλουν στις συνειδήσεις (κυρίως των νέων) τη δουλοπρέπεια και την υποταγή στο σύστημα εκμετάλλευσης. Αν βγάζουν και κέρδη μάλιστα από αυτό, ακόμα καλύτερα!